Sygn. akt II Cz 365/13
Dnia, 25 kwietnia 2013 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Anatol Gul
Sędziowie: SO Barbara Nowicka
SO Grażyna Kobus
po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
zażalenia dłużniczki E. M.
na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu
z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt. I Co 3753/12
odrzucające jej skargę na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w WałbrzychuM. J.w postaci zajęcia nieruchomości w postępowaniu egzekucyjnym – KM 3531/12
z wniosku wierzyciela (...) S.A. we W.
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Wałbrzychu odrzucił skargę dłużniczki E. M. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu M. J. w przedmiocie zajęcia nieruchomości należącej do dłużniczki, wskazując, że dłużniczka odebrała wezwanie do zapłaty należności w dniu 23 października 2012 r. co powoduje, że termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 30 października 2012 r.. Tymczasem dłużniczka zaskarżyła dokonaną przez Komornika czynność dopiero w dniu 5 grudnia 2012 r., a więc już po upływie tygodniowego terminu do wniesienia skargi. Zdaniem Sądu Rejonowego, nie znajduje potwierdzenia fakt, że dłużniczka o dokonanej czynności dowiedziała się w dniu 1 grudnia 2012 r. , jak podaje w złożonej skardze. Jednocześnie w sprawie nie ujawniły się okoliczności wskazujące na konieczność wydania Komornikowi z urzędu w trybie art. 759 § 2 kpc zarządzeń zmierzających do usunięcia uchybień lub do zapewnienia należytego wykonania egzekucji.
W zażaleniu, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i ustalenie, że w sprawie zachodzą okoliczności wskazujące na konieczność wydania z urzędu komornikowi w trybie art. 759 § 2 kpc zarządzeń zmierzających do usunięcia uchybień lub do zapewnienia należytego wykonania egzekucji, dłużniczka podniosła, że de facto nie istnieje żadne jej zobowiązanie wobec wierzyciela, co potwierdziła dołączonym do skargi zaświadczeniem z banku. A w związku z tym faktem wydaje się usprawiedliwionym zastosowanie dobrodziejstwa z art. 759 § 2 kpc.
Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.
Jak wynika z akt w sprawie egzekucyjnej KM 3531/12 ( (...)) z wniosku (...) S.A. przeciwko dłużniczkom E. M. i A. M., dłużniczka E. M. w dniu 23 października 2010 r. odebrała osobiście wezwanie do zapłaty należności z dnia 17 października 2012 r., skierowane do niej przez Komornika Sądowego M. J. ( co też potwierdziła własnoręcznym podpisem), a w którym to wezwaniu poinformowano dłużniczkę, że zgodnie z art. 925 kpc z chwilą wezwania do zapłaty zajęta została jej nieruchomość w B. oraz pouczono dłużniczkę o terminie i sposobie wniesienia skargi na czynność komornika. Wbrew zatem stanowisku skarżącej Sąd Rejonowy nie miał żadnych podstaw do tego, aby przyjąć – jak uważa skarżąca – że o tej czynności komornika dłużniczka powzięła wiedzę dopiero w dniu 1 grudnia 2012 r. Skoro zaś tygodniowy termin do wniesienia przez nią skargi na tę czynność komornika upłynął z dniem 30 października 2012 r., to złożenie skargi w dniu 5 grudnia 2012 r. było już spóźnione i Sąd Rejonowy, stosownie do treści art. 767 3 kpc, obowiązany był skargę dłużniczki odrzucić.
Nie zachodziły przy tym okoliczności, jak też słusznie zauważył Sąd Rejonowy, do wydania zarządzeń komornikowi w trybie art. 759 § 2 kpc, bowiem komornik nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym ( art. 804 kpc ). Jeżeli skarżąca kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem wykonawczym, na podstawie którego prowadzona jest egzekucja, może wystąpić z powództwem przeciwegzekucyjnym z art. 840 kpc, natomiast nie służy temu skarga na czynności komornika.
Z uwagi na powyższe, stosownie do treści art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 kpc i art. 13 § 2 kpc Sąd Okręgowy orzekł, jak na wstępie.