Sygn. akt III AUa 1/13
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSA Marta Sawińska |
|
Sędziowie: |
SSA Marek Borkiewicz (spr.) del. SSO Robert Macholak |
|
Protokolant: |
st.sekr.sądowy Emilia Wielgus |
po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2013 r. w Poznaniu
sprawy z wniosku J. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. W..
o emeryturę
na skutek skargi J. P.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego w Poznaniu – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 22 sierpnia 2012 r. sygn. akt III AUa 279/12
1. wznawia postępowanie zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 22 sierpnia 2012r. sygn. akt III AUa 279/12;
2. zmienia zaskarżony wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia
18 stycznia 2012r. oraz poprzedzającą go decyzję i wznawia wypłatę emerytury wnioskodawczyni od 1 października 2011r. do 31 sierpnia 2012r. wraz z odsetkami od 26 grudnia 2012r.;
3. oddala skargę w pozostałym zakresie.
J. P. wniosła do Sądu Apelacyjnego skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 22.08.2012r. sygn.akt III.AUa.279/12. Skarga została oparta na przepisie art. 401 1 w zw. z art. 407 § 2 kpc z powołaniem na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r. sygn. akt K.2/12, uznający za niekonstytucyjny art. 103a ustawy z dnia 17.12.1999r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1.01.2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy.
Podnosząc powyższe skarżąca wniosła o wznowienie postępowania, zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 22.08.2012r. sygn. III.AUa.279/12 i zmianę zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającej go decyzji przez wznowienie wypłaty emerytury od 1.10.2011r. do 31.08.2012r. wraz z odsetkami od 1.10.2011r..
Pozwany nie zajął stanowiska wobec skargi.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Decyzją z dnia 25.11.2009r. pozwany organ rentowy przyznał J. P. prawo do emerytury od 1.11.2009r.. Decyzją z dnia 12.10.2011r. pozwany wstrzymał wnioskodawczyni wypłatę emerytury od dnia 1.10.2011r. wskazując, że wypłata emerytury podlega zawieszeniu wobec kontynuowania zatrudnienia, opierając się na art. 28 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw.
Odwołanie wnioskodawczyni od tej decyzji zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu Wydział VII Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.01.2012r., a apelacja oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22.08.2012r. sygn. akt III.AUa.279/12. Wnioskodawczyni kontynuowała zatrudnienie do 31.08.2012r. (świadectwo pracy z 31.08.2012r.).
Wyrokiem z dnia 13.11.2012r. w sprawie K.2/12 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 28 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dodanymi przez art. 6 pkt 2 ustawy z 16.12.2010r. w zakresie w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawa do emerytury przed 1.01.2011r., bez konieczności rozwiązywania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowiącego przez nie prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Pismem z dnia 14.12.2012r. wnioskodawczyni złożyła niniejszą skargę o wznowienie postępowania.
Zgodnie z art.401 1 kpc można żądać wznowienia postępowania również w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją.
Stąd też wskazana w skardze przyczyna wznowienia postępowania spełnia ustawową podstawę wznowienia postępowania w sprawie, którą stanowi orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012r. o niezgodności wskazanego aktu normatywnego z Konstytucją, na podstawie której został wydany przedmiotowy wyrok, co uzasadnia orzeczenie, jak w pkt. 1 wyroku.
Dalej zważyć należy, iż w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r. zasadna okazała się apelacja wnioskodawczyni od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu Wydział VII Ubezpieczeń Społecznych z dnia 18.01.2012r..
Wnioskodawczyni bowiem decyzją pozwanego z dnia 25.10.2009r. przyznano prawo do emerytury od dnia 1.11.2009r. i to bez konieczności rozwiązania stosunku pracy w którym pozostawała i kontynuowała zatrudnienie po otrzymaniu prawa do emerytury.
Decyzją z dnia 12.10.2011r. pozwany wstrzymał wypłatę emerytury od dnia 1.10.2011r. wskazując, że emerytura podlega zawieszeniu wobec kontynuowania zatrudnienia, powołując się na orzeczenie uznane wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r. za niekonstytucyjne przepisy art. 28 ustawy z dnia 16.12.2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS, dodany przez art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 16.10.2010r..
Stanowisko pozwanego zaakceptował Sąd Okręgowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 18.01.2012r., co w konsekwencji doprowadziło do oddalenia odwołania. Wywiedziona od tego wyroku apelacja okazuje się więc zasadna, gdyż Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 13.11.2012r. orzekł, że przepis, który spowodował, iż osoby, które przeszły na rentę w okresie kiedy nie było obowiązku rozwiązania stosunku pracy w celu uzyskania emerytury (czyli od stycznia 2009r. do końca 2011r.), musiały zrezygnować z pracy lub tak, jak wnioskodawczyni wobec kontynuowania zatrudnienia - zawieszono wypłatę emerytury, jest niezgodny z Konstytucją.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego wiąże Sąd Apelacyjny w rozpoznawanej sprawie, stąd też odpadła ustawowa przesłanka zawieszenia wypłaty emerytury wnioskodawczyni, na którą powoływał się pozwany, jak i Sąd Okręgowy.
Stąd też skoro wnioskodawczyni kontynuowała zatrudnienie pracownicze do 31.08.2012r. zasadne okazało się żądanie skarżącej wznowienia wypłaty zawieszonej decyzją pozwanego z dnia 12.10.2010r. emerytury w okresie od 1.10.2011r. do 31.08.2012r..
Odnośnie żądania odsetek od dnia 1.10.2011r. należy wskazać, że obowiązek zapłaty odsetek od świadczeń z ubezpieczeń społecznych reguluje przepis art. 85 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
Tak więc w stanach opartych na prawie ubezpieczeń społecznych odsetki od opóźnionego świadczenia uregulowane są na potrzeby tego prawa wyczerpująco, bez możliwości odwoływania się – poza określeniem wysokości odsetek – do przepisów prawo cywilne. Niedopuszczalna jest analogia z art. 476 i 481 kc oraz art. 415 lub 471 kc.
Ze względu na powyższe obowiązek zapłaty odsetek nie powstaje w razie opóźnienia w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia za które Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie ponosi odpowiedzialności. Zakład Ubezpieczeń Społecznych popada w zwłokę, jeżeli miał możliwość ustalenia prawa do świadczenia lub wypłaty w określonej wysokości, a nie wykonał swego obowiązku wobec świadczeniobiorcy, mimo upływu 30 dni od tej chwili.
W realiach rozpoznawanej sprawy, pozwany był zobowiązany stosować obowiązujące prawo, stąd też decyzji z dnia 12.10.2011r. do czasu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r., który był publikowany 22.11.2012r. nie można przypisać nieprawidłowej wykładni lub błędnego zastosowania prawa materialnego (patrz wyrok SN z 7.04.2010r. I.UK.345/09).
Reasumując więc powyższe pozwany w terminie 30 dni licząc od dnia 22.11.2012r. winien był wydać decyzję zmieniającą decyzję z dnia 12.10.2011r., zgodnie z treścią wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012r..
Skoro więc data wypłaty świadczenia emerytalnego wnioskodawczyni przypada na dzień 25 każdego miesiąca to pozwany pozostaje w zwłocie od 26.12.2012r.
Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny na podstawie art. 412 § 1 i 2 kpc w zw. z art. 386 § 1 kpc orzekł, jak w punkcie 2 i 3 wyroku.
SSA Marek Borkiewicz SSA Marta Sawińska del. SSO Robert Macholak