UZASADNIENIE

Powódka A. M., prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą (...) Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowe (...) domagała się zasądzenia od pozwanego T. S. kwoty 9670,68 zł z ustawowymi odsetkami od 13 maja 2013r. do dnia zapłaty i kosztów procesu.

Powołała się na umowę najmu łącząca strony i zadłużenie pozwanego za okres od listopada 2008r. do października 2010r.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty z 9 lipca 2013r. domagał się oddalenia powództwa, wskazując na to, że nigdy nie był stroną umowy najmu, z której powódka wywodzi swoje roszczenie.

Sąd Rejonowy w Inowrocławiu wyrokiem z dnia 30 września 2014r. zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 9670,68 zł z ustawowymi odsetkami od 13 maja 2012r. do dnia zapłaty oraz tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 1217 zł.

Ustalił Sąd Rejonowy, że w dniu 31 maja 2007r. powódka zwarła z M. S. umowę najmu lokalu położonego w G. przy ul. (...)za okres 2 lat, przy czym osobami uprawnionymi do zamieszkiwania byli pozwany T. S. i W. S.. Pozwany nie wykazał, aby w tym lokalu nie zamieszkiwał, wobec czego zgodnie z art. 688 ^{(
!)} §1 k.c. ponosi solidarną odpowiedzialność z najemcą za zapłatę czynszu i innych należnych opłat.

Apelację od wyroku wniósł pozwany, domagając się zmiany wyroku i oddalenia powództwa, podtrzymując twierdzenie, że nie był stroną umowy.

Zarzucił Sądowi Rejonowemu błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że był on osobą stale zamieszkującą z najemcą lokalu, wobec czego

doszło do naruszenia przepisu art. 688'§1 k.c. przez jego zastosowanie. Dodatkowo pozwany wskazał, że powódka już w 2010r. uzyskała nakaz zapłaty wydany w sprawie XVI Ne - e 346535/10 przez Sąd Rejonowy w Szubinie, wobec czego żądanie powódki winno podlegać odrzuceniu.

W odpowiedzi na apelację powódka wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja podlegała oddaleniu.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń natury faktycznej i Sąd Okręgowy przyjmuje je za własne, także podziela, jednak tylko w części wnioski natury prawnej, które legły u podstaw zaskarżonego orzeczenia.

Co prawda uzasadnienie Sądu Rejonowego rzeczywiście nie odpowiada wymogom z art. 328§2 k.p.c, nie mniej jednak wyrok odpowiada prawu. Jest niesporne, że powódka zawarła w dniu 31 maja 2007r. umowę najmu mieszkania na czas określony z M. S., a umowa dotyczyła lokalu położonego w G. przy ul. (...) przy czym w §2 umowy wskazano, że oprócz najemcy do zamieszkiwania są uprawnieni T. S. - mąż i W. S. - syn.

Pozwany w toku procesu ograniczył się jedynie do twierdzeń, zgłoszonych w sprzeciwie, że umowy z powódką nie zawierał. Nadto wezwany na termin rozprawy w dniu 16 września 2014r. nie stawił się, a jego pełnomocnik oświadczył, że pozwany przebywa za granicą.

Sąd Rejonowy wskazując podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia powołał przepis art. 688^ 1 k.c, wskazując go jako podstawę odpowiedzialności pozwanego za zapłatę czynszu i innych opłat.

Przepis ten wskazując na solidarną odpowiedzialność z najemcą innych osób pełnoletnich wymaga, aby był spełniony warunek stałego ich

zamieszkiwania z najemcą w okresie, za który wynajmujący domaga się zapłaty, co wynika wprost z §2 przywołanego artykułu. Nie wymaga natomiast ,aby taka osoba była stroną umowy najmu.

Sąd Rejonowy nie dostrzegł istotnej kwestii przy ocenie statusu pozwanego w stosunku do najemcy , co ma istotne znaczenie dla podstawy odpowiedzialności pozwanego za zadłużenie wobec wynajmującej lokal powódki.

Sąd Okręgowy pragnie zauważyć, z pozwany w stosunku do osoby najemcy jest mężem, a w dacie zawierania umowy obowiązywał wprowadzony w dniu 10 lipca 2001r. przepis art. 680 ^! §1 k.c, wskazujący na to, że małżonkowie bez względu na istniejące między nimi stosunki majątkowe są najemcami lokalu, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez nich rodziny nastąpiło w czasie trwania małżeństwa/ zd. 1/.

Pozwany zatem stał się najemcą (współnajemcą) lokalu na podstawie normy zawartej w art. 680*§1 k.c. zd.l, bo zawarcie umowy najmu nastąpiło w czasie trwania małżeństwa na co wskazuje określenie pozwanego jako męża w umowie.

W takiej sytuacji odpowiedzialność pozwanego za należności czynszowe znaj duj e podstawę w przepisach kodeksu rodzinnego i opiekuńczego a konkretnie przepisie art. 30 k.r.o. Przepis ten wskazuje na solidarną odpowiedzialność za zobowiązania zaciągnięte przez jednego z małżonków w sprawach wynikających z zaspokajania zwykłych potrzeb rodziny. Odpowiedzialność solidarną małżonkowie ponoszą m.in. za energię elektryczną czynsz/ por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1966r. ICR 544/66 czy uchwałę z dnia 11 października 1995r. III CZP137/95 Lex nr 9255/.

Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący i nie ma możliwości jego wyłączenia w drodze umów małżonków . Tym samym powódka mogła na podstawie art. 366 § 1 k.c. dochodzić zapłaty tylko od pozwanego.

W konsekwencji, pomimo wadliwego uzasadnienia Sądu Rejonowego w zakresie podstawy prawnej uwzględnionego żądania to wyrok odpowiada prawu.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy apelację na mocy art. 385 k.p.c. oddalił. O kosztach orzeczono na mocy art. 108§ 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c.

' ' Na oryginale właściwy podpis

Za zgodność z oryginałem

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE