UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi, XI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa S. J. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. o rozpoznanie skargi na bezczynność organu rentowego, odrzucił zażalenie powoda na postanowienie z dnia 6 marca 2014 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd Rejonowy powołując się na art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. wskazał, iż Sąd I instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Sąd podniósł, iż w rozpoznawanej sprawie wnioskodawca zarządzeniem z dnia 8 kwietnia 2014 r. został wezwany do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych zażalenia poprzez uiszczenie opłaty podstawowej w kwocie 30 zł, wskazanie stron postępowania, sprecyzowanie, czy wnosi o uchylenie czy zmianę postanowienia. Pomimo wezwania, nie uzupełnił braków formalnych zażalenia w postaci uiszczenia opłaty od zażalenia.

Powołane orzeczenie w całości zaskarżył powód podnosząc, że opłatę podstawową od zażalenia należało pobrać z jego środków, które znajdują się w tutejszym Sądzie, a których mimo postanowienia o zwrocie - Sąd w rzeczywistości nie wypłacił.

Mając na uwadze powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. nakazuje odrzucić zażalenie jeżeli strona nie uzupełniła w terminie jego braków formalnych.

Bezspornym w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż zażalenie wnioskodawcy na postanowienie z dnia 6 marca 2014 r. nie zostało należycie opłacone. Skarżący został w sposób jasny i czytelny wezwany przez Sąd Rejonowy do uzupełnienia braków formalnych zażalenia poprzez wskazanie stron postępowania, uiszczenie opłaty w kwocie 30 zł, oraz sprecyzowanie, czy wnosi o uchylenie czy zmianę zaskarżonego postanowienia. Jednakże pomimo pouczenia przez Sąd o terminie do uzupełnienia braków formalnych i skutkach niewykonania wskazanego wezwania, skarżący nie usunął wszystkich wskazanych uchybień. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż do dnia 6 maja 2014 roku powód nie uiścił opłaty podstawowej od zażalenia.

Odnosząc się natomiast do twierdzeń skarżącego, zaznaczyć należy, iż we wniesionym zażaleniu na postanowienie z dnia 12 lutego 2015 r. roku nie wskazuje żadnych podstaw do uchylenia powyższego orzeczenia. Formalne zaniedbania wnioskodawcy spowodowane przekonaniem, iż Sąd dysponuje jego środkami pieniężnymi, bowiem w toku postępowania dokonywał wpłat, a Sąd uprzednio wpłaconych kwot nie zwrócił, w żaden sposób nie może usprawiedliwiać nieuzupełnienia braków formalnych zażalenia. Skarżący nie może się zasłaniać twierdzeniem, iż Sąd winien pobrać opłatę z pieniędzy jakie wpłacił dotychczas w związku z prowadzonym postępowaniem, gdyż zgodnie z art. 130 k.p.c. obowiązkiem strony jest uiszczenie należnej opłaty wraz z wniesieniem pisma procesowego. Na marginesie natomiast zaznaczyć należy, iż koniecznym jest uiszczenie opłaty sądowej od każdego pisma podlegającego opłacie, przy wnoszeniu go do sądu ( art.10 u.k.s.c.), zaś od tego obowiązku zwolnieni są jedynie: Skarb Państwa (art. 94 u.k.s.c.), strona całkowicie zwolniona z kosztów sądowych (art. 96 i 100 u.k.s.c.) - z wyjątkiem obowiązku ponoszenia opłaty podstawowej oraz strony częściowo zwolnione z ponoszenia kosztów sądowych (art. 101 u.k.s.c.).

Z tych też względów uznać należało, iż skarżącego obciążają negatywne skutki wskazanego zaniedbania.

Zaskarżone orzeczenie odpowiada zatem prawu.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezzasadne.

Przewodnicząca: Sędziowie:

Z. Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu i pełnomocnikowi powoda