Sygn. akt VI Gz 184/13
Dnia 10 lipca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział VI Gospodarczy
w następującym składzie:
Przewodniczący: SSO Frankowska Barbara
Sędziowie : SSO Michalina Sanecka (spr.)
SSO Anna Walus-Rząsa
Protokolant: asyst. sędz. Grzegorz Kurasz
po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2013 r. w Rzeszowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa D. M. i B. M., wspólników (...) S.C. w S.,
przeciwko P. F., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą L. – (...) we W.
o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego
w przedmiocie zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego
w Tarnobrzegu V Wydziału Gospodarczego z dnia 8 maja 2013 r.,
sygn. akt V GC 172/13,
postanawia:
I. oddalić zażalenie,
II.
zasądzić od pozwanego P. F. na rzecz powodów D. M. i B. M. kwotę 150 zł (sto pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego
w postępowaniu zażaleniowym.
UZASANIENIE
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 maja 2013 r., sygn. akt
V GC 172/13 (k. 67), Sąd Rejonowy w Tarnobrzegu V Wydział Gospodarczy zabezpieczył powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego
w postaci postanowienia Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 9 października 2012 r., sygn. akt X GNc 548/12, oraz postanowienia Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. akt I ACz 2334/12, poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez zastępcę komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia J. K. (1) i J. K. (2), sygn. akt KM 573/13, do czasu prawomocnego rozpoznania niniejszej sprawy.
Uzasadniając motywy swego rozstrzygnięcia Sąd I instancji powołał się na treść przepisów art. 730
1 § 1 k.p.c., art. 731 k.p.c. oraz art. 747 ust. 1 k.p.c. oraz wskazał, że wnioskodawcy przedstawili oświadczenie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności z dnia 26 lutego 2013 r. W ocenie Sądu Rejonowego wnioskodawcy wykazali należycie interes prawny w rozumieniu art. 730
1 § 2 k.p.c. w udzieleniu zabezpieczenia gdyż brak zabezpieczenia
w przypadku przeprowadzenia egzekucji może uczynić pozew w niniejszej sprawie bezprzedmiotowym. Dlatego też na podstawie art. 730 § 1 k.p.c.
oraz art. 730
1 § 1 i § 2 k.p.c. wniosek o zabezpieczenie uwzględnił.
Pozwany wniósł zażalenie na powyższe postanowienie zaskarżając go
w całości oraz domagając się jego zmiany i uwzględnia wniosku o udzielenie zabezpieczenia.
Skarżący zarzucił, że Sąd Rejonowy błędnie przyjął, iż wnioskodawcy wykazali interes prawny na podstawie przedstawionego oświadczenia
o potrąceniu wzajemnych wierzytelności z dnia 26 lutego 2013 r., a tym samym aby uprawdopodobnili roszczenie. Podniósł, że przedmiotowe potrącenie jest nieskuteczne bowiem nie wyraził zgody na jego dokonanie. Nadto kara umowna nie przysługuje powodom bowiem zgodnie z zawartą umową ich naliczenie miało nastąpić w oparciu o harmonogram prac do każdego zlecenia, którego nie było. Skarżący wskazał również, że kwestia zasadności naliczenia kar umownych była badana przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia Fabrycznej
V Wydział Gospodarczy, sygn. akt V GC 1486/13, i Sąd ten potrącenia takiego nie uwzględnił.
Pismem z dnia 1 lipca 2013 r. wnioskodawcy wnieśli odpowiedź na powyższe zażalenie domagając się jego oddalenia oraz obciążenia pozwanego kosztami postępowania zażaleniowego, w tym kosztami zastępstwa procesowego.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy wskazać, że udzielenie zabezpieczenia jest uzależnione od kumulatywnego zaistnienia przesłanek, określonych w przepisie art. 730
1 § 1 k.p.c., tj. uprawdopodobnienia roszczenia oraz uprawdopodobnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia
(por. postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2012 r., I ACz 173/12, LEX nr 1115410; postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2012 r.,
I ACz 270/12, LEX nr 1111997).
Zgodnie z utrwalonym w doktrynie oraz orzecznictwie stanowiskiem uprawdopodobnienie (semiplena probatio), pojmowane jako środek zastępczy dowodu w ścisłym znaczeniu, nie dający pewności, a wyłącznie prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie, stanowi odstępstwo od ogólnej reguły dowodzenia twierdzonych faktów na korzyść tej strony, której ustawa zezwala w określonym wypadku na uprawdopodobnienie faktu, na który się powołuje zamiast udowadniania go. Jest to środek zwolniony od formalizmu zwykłego postępowania dowodowego i ma na celu przyspieszenie postępowania w sprawie. Uprawdopodobnienie to wprawdzie nie może opierać się na samych twierdzeniach strony. Nie mniej jednak przeprowadza się je za pomocą środków nieskrępowanych wymaganiami stawianymi co do formy przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego
Od swobodnej oceny sądu zależy uznanie, czy dokonane na podstawie uprawdopodobnienia ustalenia są na tyle wiarygodne, by na tej podstawie można było uznać za uprawdopodobnione fakty, na które strona się powołuje. Uprawdopodobnienie roszczenia
w rozumieniu art. 730
1 § 1 k.p.c. polega zatem na uzasadnieniu zgłoszonych twierdzeń o istnieniu roszczenia, dające przekonanie o jego prawdopodobieństwie, a nawet pewność.
(por. Komentarz do art. 243 kodeksu postępowania cywilnego (Dz.U.64.43.296); Bodio Joanna, Demendecki Tomasz, Jakubecki Andrzej, Marcewicz Olimpia, Telenga Przemysław, Wójcik Mariusz P., LEX/el. 2010; postanowienie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia
18 września 2012 r., I ACz 559/12, LEX nr 1223409; postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 września 2012 r., I ACz 1277/12,
LEX nr 1217711).
Rozpoznając niniejsze zażalenie Sąd Okręgowy uznał, że powodowie dołączonymi do pozwu dokumentami w postaci m.in. zawiadomienia
o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, zajęciu rachunku bankowego, oświadczenia o potrąceniu z dnia 26 lutego 2013 r. (wraz z pismem pełnomocnika, pełnomocnictwem i potwierdzeniem odbioru), umowy dostawy nr (...)wraz z protokołem odbioru i fakturą VAT nr (...), umowy dostawy (...)wraz z protokołem odbioru i fakturą VAT nr (...), umowy dostawy (...)wraz z protokołem odbioru i faktur VAT nr (...), uprawdopodobnili swoje roszczenie.
Odnośnie drugiej z przesłanek, tj. interesu prawnego to należy zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Rejonowego, że brak żądanego we wniosku zabezpieczenia może uczynić pozew bezprzedmiotowym. W przypadku kontynuowania w/w postępowania egzekucyjnego komornik może bowiem wyegzekwować roszczenie objęte spornym tytułem wykonawczym, a co za tym idzie pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności dla powodów nie będzie miało znaczenia. Nadto skutkować będzie oddaleniem powództwa.
Na uwagę zasługuje również okoliczność, że skarżący w swym zażaleniu argumentuje brak podstaw do naliczenia kar umownych powołując się na zapisy umowy nie objętej oświadczeniem o potrąceniu. W dołączonych przez powodów do pozwu umów dostawy brak jest zaś zapisów uzależniających naliczenie kar umownych od harmonogramu dostawy.
Dodać należy, że poczynione przez Sąd w innej sprawie ustalenia
w zakresie skuteczności złożenia oświadczenia o potrąceniu wierzytelności
z tytułu kar umownych w niniejszej sprawie nie są wiążące, a Sąd rozpoznając sprawę władny będzie ustaleń takich dokonać samodzielnie w oparciu
o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy.
W kontekście powyższych rozważań Sąd Okręgowy uznał, zarzuty zażalenia za niezasadne, zaś zaskarżone postanowienie za odpowiadające prawu. Dlatego też - na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. – zażalenie w całości oddalił, o czym orzekł w sentencji postanowienia.
W przedmiocie kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu zażaleniowym Sąd orzekł po myśli art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.
i § 13 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 6 pkt. 3 rozp. Min. Spr. z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2002 r.,
nr 163, poz. 1348, z późn. zm.).
Zarządzenie:
1. Odpis postanowienia doręczyć:
pełnomocnikowi powodów,
pozwanemu z pouczeniem o zażaleniu na pkt. II postanowienie,
2. Po wykonaniu pkt. 1 akta sprawy zwrócić Sądowi Rejonowemu w Tarnobrzegu