Sygn. akt V GC 253/15 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO w SR Elżbieta Mikuła-Sztuka

Protokolant:

sekr.sądowy Justyna Seidler

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2015 r. w Rzeszowie

na rozprawie, sprawy z powództwa

(...) Sp. z o.o. w Ś.

przeciwko Towarzystwu (...)

o zapłatę

I.  umarza postępowanie co do kwoty 907,89 zł ( dziewięćset siedem złotych osiemdziesiąt dziewięć groszy) należności głównej,

II.  zasądza od pozwanego Towarzystwo (...) na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. w Ś. kwotę 4 341,71 zł (cztery tysiące trzysta czterdzieści jeden złotych siedemdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 23 września 2014 r. do dnia zapłaty,

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 263 zł (dwieście sześćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu opłaty sądowej, kwotę 1200 zł ( tysiąc dwieście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwotę 17,00zł (siedemnaście złotych) tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

Sędzia

Sygn. akt V Gc 253/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 24 czerwca 2015r.

Pozwem z dnia 15 grudnia 2014 r. powód (...) Sp. z o.o. w Ś. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) w W. kwoty 5 249,60 zł z ustawowymi odsetkami o dnia 23 września 2014 r. z tytułu odszkodowania z OC za okres najmu pojazdu zastępczego i kosztami.

Nakazem zapłaty z dnia 17 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie zasądził należność powoda objętą pozwem w całości.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości, pozwany podniósł ,że wypłacił na podstawie ustawy z dnia 23 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym kwotę 1 540 zł tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego, na skutek odwołania powoda dodatkowo wypłacił 907,89 zł, która jest częścią kwoty dochodzonej przedmiotowym pozwem. Pozwany podniósł , iż dalsze żądanie kwoty objętej pozwem nie jest zasadne , pozwany uznał 11 dni najmu przyjmując dzienną stawkę 220 zł, pozwany podniósł ,że poszkodowany jest zobowiązany do zmniejszenia skutków powstałej szkody tj. ma podjąć wszelkie czynności celem zmniejszenia szkody, żądanie zapłaty kosztów najmu za kolejne 12 dni jest nieuzasadnione.

Pozwany podniósł ,że powód nie udowodnił faktu poniesienia przez pozwanego kosztów najmu, a tym samym istnienia wierzytelności, która mogła stać się przedmiotem przelewu, powód nie mógł skutecznie nabyć wierzytelności. Dodatkowo pozwany podniósł ,że powód bezzasadnie żąda odsetek od daty płatności faktury , a odsetki należą się dopiero od daty kiedy zostanie oceniony stan rzeczy stanowiący podstawę oceny szkody powoda.

W odpowiedzi powód cofnął powództwo co do kwoty 907, 89 zł wpłaconej przez pozwanego, a którą powód objął sporem, podtrzymał żądanie w pozostałej części, podniósł , że zobowiązanie istnieje , a przelew wierzytelności przyszłych jest dopuszczalny i może nastąpić nie tylko na podstawie umowy czysto rozporządzającej ,ale także w drodze umowy zobowiązująco – rozporządzającej.

Powód zarzucił ,że pozwany bezpodstawnie obniżył stawkę za najmem pojazdu zastępczego z kwoty 295,20 zł brutto do kwoty 220 zł nie wskazując czy jest to kwota brutto czy netto, a jedynie wskazując ,że jest to stawka nadmiernie wygórowana.

Powód podniósł, że udostępniony pojazd zastępczy jest pojazdem fabrycznie nowym o niskim przebiegu i wysokim standardzie, zaś poszkodowany zaakceptował cennik i zdecydował się na najem pojazdu ze względu m.in. na wysoką funkcjonalności, a na stawkę składają się m. in. wydatki takie jak raty leasingowe, koszty eksploatacyjne , ubezpieczenie OC, AC ,NNW oraz 50 % zużycia pojazdu w ciągu 2 lat i ze względu na to stawka przyjęta przez powoda nie odbiega od wysokości średnich stawek najmu na terenie miasta T.. Co do czasu najmu powód podniósł, że serwis sprawnie przeprowadził wszystkie czynności, dokonał poprawienia kalkulacji i przesłał ją do akceptacji do TU i dopiero po jej otrzymaniu mógł zamówić części zamienne , a po ich otrzymaniu rozpocząć naprawę, sama naprawa trwała 15 dni, w tym dwa weekendy, natomiast pozwany nie wskazał na jakiej podstawie przyjął za zasadne 11 dni, a powodowi należy się odszkodowanie w pełnej wysokości , a odsetki liczone od daty płatności faktury.

Na rozprawie w dniu 10 czerwca powód podtrzymał stanowisko , powód wniósł o zasądzenie kosztów od całości roszczenia pierwotnie dochodzonego uwagi na fakt, że pozwany wpłacił kwotę 907, 89 zł w toku sporu , powód nie podtrzymał żądania co do odsetek od kwoty wpłaconej w/w, na rozprawę pozwany nie stawił się.

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Strony są przedsiębiorcami.

Bezsporne jest, że pozwany odpowiada z OC sprawcy.

W wyniku wypadku w dniu 3 czerwca 2014 r. uszkodzeniu uległ pojazd zastępczy marki O. (...) będący własnością B. B..

W dniu 12 sierpnia 2014 r. poszkodowany zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego, najem trwał do dnia 4 września 2014 roku tj. 23 dni. W dniu 12 sierpnia 2014 r. pojazd został przyjęty do naprawy. 13 sierpnia 2014 r. dokonano oględzin przednaprawczych, 14 sierpnia wysłano do zatwierdzenia poprawioną kalkulację naprawy wykonaną przez serwis, którą TU po zaakceptowaniu doręczyło serwisowi w tym samym dniu i w tym samym dniu zamówiono części , które otrzymano 20 sierpnia , naprawę zakończono 4 września i pojazd wydano klientowi.

Na podstawie umowy cesji z dnia 12 sierpnia 2014 r. poszkodowany scedował na powoda przysługująca mu względem pozwanego wierzytelność z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego na czas likwidacji szkody z OC sprawcy.

Z tytułu najmu pojazdu powód wystawił fakturę VAT z 23 września 2014 r. z terminem płatności 7 października 2014 roku. na kwotę 6789,60 zł brutto po stawce 240 zł netto, 295,20 zł brutto za 23 dni najmu.

Wezwaniem z dnia 27 listopada 2014 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wyznaczając kolejny termin do zapłaty, poza wyznaczonym w fakturze.

Pozwany wypłacił z tytułu najmu pojazdu zastępczego kwotę 1 540 zł w pierwszej racie i kolejną 907,89 zł w toku sporu uznając za zasadne 11 dni najmu , przyjmując dzienną stawkę 220 zł.

Dowody:

- odpis z KRS powoda 18.10 2013 r., 5.12.2014 r.

- wezwanie do zapłaty z 27.11.2014 r. z potwierdzeniem nadania

- oświadczenie z dnia 12 .08.2014 r.( 2 razy)

- protokół z 12.08.2014 r.,

- historia naprawy k. 25,

- oświadczenie z dnia 12.08.2014 r.,

- umowa najmu z dnia 12.08.2014 r.,

- umowa cesji (...).08.2014 r.,

- oświadczenie z dnia 12.08.2014r.,

- decyzja z dnia 17 .10. 2014r.,

- pełnomocnictwo dla J. N.

- odpis z KRS pozwanego z 5.02.2015 r.,

- decyzja z dnia 29 .12.2014 r. k. 25

- kserokopia akt szkody k. 61- 121 w tym miejscu Sąd stwierdził, że nie doręczono

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości co do swojej autentyczności.

Odpowiedzialność pozwanego za szkodę zakreślona jest granicami odpowiedzialności poszkodowanego.

W utrwalonym już orzecznictwie nie budzi wątpliwości, że poszkodowanemu przysługuje w określonych warunkach koszt wynajęcia pojazdu zastępczego.

Taki koszt wynajmu musi się mieścić w granicach adekwatnego związku przyczynowego z art. 361 kc.

Pozwany w sprzeciwie zarzucił, że zbędne było wynajmowanie pojazdu zastępczego przez okres wskazany przez powoda, który nie wykazał zasadności najmu pojazdu zastępczego i stawki za jaką wynajęto pojazd.

Biorąc pod uwagę materiał dowodowy i okoliczności przedmiotowej sprawy Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione w całości.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w postaci dowodów z dokumentów w sposób wystarczający wykazują roszczenie powoda.

Co do czasu najmu pojazdu zastępczego powód wykazał , iż auto przebywało w warsztacie, w firmie niezależnej od powoda przez okres wskazany w fakturze tj. od 12 sierpnia do 4 września, powód nie miał wpływu na przedłużenie tego okresu z powodu np. oczekiwania na części czy zatwierdzenie kalkulacji, pozwany kwestionując czas zasadny do naprawy pojazdu, powinien powołać dowód np. z opinii biegłego by uzasadnić swoje zarzuty.

Sąd uznał również za uzasadnione stanowisko powoda co do stawek czynszu najmu auta zastępczego, poszkodowany nie miał obowiązku poszukiwania warsztatu oferującego usługi najtańsze, w interesie poszkodowanego leżała przede wszystkim naprawa umożliwiająca przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody, przy czym pozwany nie wykazał, mimo swoich zarzutów, że stawki były szczególnie zawyżone np. przez dowód z opinii biegłego, który mógłby się wypowiedzieć zarówno co do stawek jak i technologicznego czas naprawy pojazdu.

Sąd uznał roszczenie powoda za udowodnione w całości.

Sąd uznał, biorąc pod uwagę materiał dowodowy, że stawka zastosowana przez powoda w stosunku do stawek obowiązujących na rynku nie była nadmiernie zawyżona. Zgodnie z orzecznictwem poszkodowanemu należy się zwrot wydatków koniecznych potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji.

Mając na uwadze powyższe Sąd na podstawie art. 822 kc w związku z art. 361 kc orzekł jak w wyroku.

Sąd umorzył postępowanie co do kwoty 907, 89 zł należności głównej z uwagi na cofnięcie powództwa w tym zakresie na podstawie art. 355 kpc.

Odsetki Sąd zasądził na podstawie art. 481 kc, zgodnie z żądaniem pozwu, tj. od daty płatności faktury.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc, przyjmując wynik sporu, biorąc pod uwagę pierwotna wartość, z uwagi na fakt iż zapłata części należności tj. kwoty 907 , 89 zł miała miejsce po wytoczeniu sporu.

Sędzia

(...):

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda i pozwanemu z pouczeniem o apelacji

Wyk; …………….

Sędzia