Sygn.akt III C 88/15

UZASADNIENIE

Powód Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w W. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych R. R., E. R. i M. R. kwoty 9 185,76 zł tytułem odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego położonego w S. przy ul. (...) za okres od 15 stycznia 2010r. do 15 stycznia 2011r. W uzasadnieniu powód podniósł, iż niniejszy lokal znajduje się w jego zasobach, zaś wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2003r. Sąd Rejonowy w Szczecinie nakazał pozwanym R. R., E. R. i M. R., aby opróżnili i wydali powodowi w stanie wolnym od osób i rzeczy lokal położony w S. przy ul. (...), a zatem pozwani zajmują ten lokal bezumownie.

W odpowiedzi na pozew pozwani M. R., E. R. i R. R. wnieśli o oddalenie powództwa i zasądzenie na ich rzecz od powoda kosztów procesu podnosząc, iż nie zamieszkiwali w lokalu przy ul. (...) w S. w okresie objętym pozwem tj. od 15 stycznia 2010r. do 15 stycznia 2011r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Lokal przy ul. (...) w S. znajduje się w zasobach mieszkaniowych Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W.. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 29 kwietnia 2003r. nakazano pozwanym R. R., E. R. i M. R., aby opróżnili przedmiotowy lokal i wydali go powodowi w stanie wolnym od osób i rzeczy.

Bezporne

R. R. przed 2010r. wyprowadził się z mieszkania przy ul. (...) i przebywał w Holandii.

E. R. w 2007r. zamieszkała w Turcji i przebywała tam do 2011r. W 2011r. powróciła do Polski i zamieszkała u swoich rodziców w G..

M. R. wyprowadziła się z lokalu przy ul. (...) w S. w 2007r. do brata matki, a następnie wynajmowała mieszkanie przy ul. (...) w S. ze swoim partnerem E. P., po czym zamieszkała w K., a następnie znów zamieszkała przy ul. (...) w S.. M. R. po opuszczeniu mieszkania przy ul. (...) nigdy tam nie powróciła.

Dowód:

- zeznania świadka B. C. k.118-119

- zeznania świadka L. P. k.119

- zeznania świadka E. P. k.119-120

- zeznania pozwanej E. R. k. 120-121

- zeznania pozwanej M. R. k.121

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne.

Zgodnie z art. 29a. ustawy z dnia 22 czerwca 1995r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej (Dz.U. z 2005r., nr 41, poz.398 z późn.zm.) do osób innych niż żołnierze zawodowi, które zajmują lokale mieszkalne będące w zasobie mieszkaniowym i internatowym Agencji, w zakresie nieuregulowanym w ustawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny oraz ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.).

W niniejszej sprawie podstawą żądania pozwu było prawo do żądania opłat związanych z użytkowaniem lokalu bez tytułu prawnego. W tym zakresie należało odwołać się do art. 224 § 2 kc oraz art. 225 kc, przyznających właścicielowi uprawnienie do żądania wynagrodzenia od osoby, która w złej wierze posiada rzecz nie będąc do tego uprawniona. W złej wierze jest zaś z kolei ten kto wie lub powinien wiedzieć, że nie przysługuje mu żadne skuteczne wobec właściciela uprawnienie.

Przesłanką zatem do skutecznego dochodzenia odszkodowania od pozwanych z tytułu bezumownego korzystania z lokalu położonego w S. przy ul. (...) było wykazanie posiadania przez pozwanych niniejszego lokalu w okresie objętym pozwem tj. od 15 stycznia 2010r. do 15 stycznia 2011r. Powód jako dowód na tę okoliczność przedłożył zaświadczenie o zameldowaniu w lokalu przy ul. (...) w S. E. R. i R. R. od 21 sierpnia 1987r. Odnośnie pozwanej M. R. w przedłożonym zaświadczeniu wskazano, iż była ona zameldowana w lokalu od 18 sierpnia 1987r. do 25 października 2005r., a zatem nie w okresie za jaki powód dochodził odszkodowania.

Zauważyć przy tym należy, iż samo zaświadczenie o zameldowaniu nie przesądza, iż osoba zameldowana tam zamieszkuje, nadto obowiązek zameldowania jest obowiązkiem administracyjnym i nie wywołuje żadnych skutków prawnych w zakresie prawa cywilnego.

Podkreślenia wymaga, iż pozwani E. R., R. R., M. R. w odpowiedzi na pozew podnieśli, iż w okresie od 15 stycznia 2010r. do 15 stycznia 2011r. nie zamieszkiwali w lokalu przy ul. (...) w S., co zostało potwierdzone dowodami z przesłuchania pozwanych E. R. i M. R., a także zeznaniami świadków B. C., L. P. i E. P.. Natomiast powód poza zaświadczeniem o zameldowaniu nie przedstawił żadnych dowodów, które miałyby potwierdzać, iż pozwani w okresie od 15 stycznia 2010r. do 15 stycznia 2011r. zajmowali lokal przy ul. (...) w S.. Zgodnie zaś z art.6 kc to na powodzie spoczywał ciężar wykazania posiadania lokalu przez pozwanych w okresie objętym pozwie.

W tej sytuacji powództwo podlegało oddaleniu.

Na podstawie art. 98 §1 i 3 kpc zasądzono od powoda na rzecz pozwanych E. R., M. R. i R. R. koszty procesu, na które złożyły się koszty wynagrodzenia radcy prawnego reprezentującego pozwanych oraz koszty opłaty od pełnomocnictwa.