Sygn. akt II K 528/15
Dnia 23 czerwca 2015 roku
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący SSR Sylwia Zierkiewicz
Protokolant Anna Zienkiewicz-Woźniak
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 23 czerwca 2015 roku
s p r a w y M. O.
syna J. i K. z domu Z.
urodzonego w dniu (...) w J.
oskarżonego o to, że:
w dniu 12 maja 2014r. w J. woj. (...) działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd co do swojej faktycznej sytuacji finansowej oraz zamiaru i możliwości dokonania spłaty zaciągniętego przez niego zobowiązania, zawarł umowę pożyczki pieniężnej nr (...) w kwocie 900 zł po czym nie dokonał żadnej spłaty powstałego w ten sposób zobowiązania powodując straty w kwocie 1328,06 zł na szkodę (...) S.A. z siedzibą w W.,
tj. o czyn z art. 286 § 1 kk
I. uznaje oskarżonego M. O. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. czynu z art. 286 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec M. O. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata;
III. na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;
IV. na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonego (...) S.A. z siedzibą w W. poprzez zapłatę kwoty 1328,06 złotych;
V. na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązuje oskarżonego w okresie próby do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej;
VI. na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k. zasądza od oskarżonego w całości koszty sądowe w kwocie 190 złotych, w tym opłatę w kwocie 120 złotych.
II K 528/15
Od 7 maja 2014 roku oskarżony M. O. pracował na umowę zlecenie w firmie (...) w J., z wynagrodzeniem netto 521,04 złotych.
Dowód : częściowe zaświadczenie z firmy (...) k. 49, wyjaśnienia oskarżonego k.
W dniu 12 maja 2014 roku M. O., nie posiadając żadnych środków pieniężnych, nie mając zamiaru spłaty zaciągniętego zobowiązania , działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej wprowadził w błąd przedstawiciela firmy (...), co do faktycznej sytuacji finansowej oraz zamiaru i możliwości spłaty zaciąganej pożyczki i w miejscu swojego zamieszkania, zawarł za pośrednictwem M. L. – reprezentanta Firmy (...) S.A.” oddział w J. umowę pożyczki gotówkowej numer (...) opiewającej na kwotę 900 złotych, jednak zobowiązanie M. O.- jako kwota do spłaty wynosiła 1767,18 złotych. Pierwsza rata wynosiła 29,04 złotych, zaś każda kolejna 29,46 złotych. Kwota 1767,18 złotych mała być spłacona w okresie 60-ciu tygodni.
Dowód: zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa k.1, Umowa pożyczki pieniężnej k.5-6,24
Umowa zlecenia była zawarta z oskarżonym do 31 maja 2014 roku , jednakże po 2-3 dniach od zawarcia umowy pożyczki oskarżony zrezygnował z pracy, twierdząc ze nie jest ona dla niego, pozostając na utrzymaniu rodziców. Po 2 miesiącach oskarżony podjął prace dorywcze na budowach osiągając dochód wysokości 800 złotych miesięcznie. Mimo osiąganych dochodów, które przeznaczał w połowie na własne potrzeby, nie wpłacił na poczet zaciągniętej pożyczki ani jednej raty.
Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 44.
Jak dotychczas M. O. był karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1703/13 z dnia 10 stycznia 2014 roku za czyn z art. 278§ 1 k.k. i skazany na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata
Dowód: karta Karna k. 34 , wyrok k.46
Przesłuchany w postepowaniu przygotowawczym M. O. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu składając wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym. W dniu 7 kwietnia 2015 roku dobrowolnie się poddał zaproponowanej przez prokuratora karze w trybie art. 335 k.p.k. Sąd uwzględnił wniosek prokuratora.
Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, albowiem korespondują one ze zgromadzonymi w sprawie dowodami w postaci przesłuchanego świadka M. P., dowodów w postaci zabezpieczonych w sprawie dokumentów które, zostały wydane przed organy do tego uprawnione, w formie przewidzianej prawem a zadana ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości. Stąd też Sad przyznał im walor wiarygodnych.
Konkludując należy stwierdzić, iż kompleksowa ocena wiarygodności wyjaśnień oskarżonego świadka oraz całości pozostałego materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie, dokonana w świetle zasad doświadczenia życiowego, w ocenie Sądu, pozwoliła na niewątpliwe stwierdzenie sprawstwa oskarżonego w zakresie dokonanego przez niego czynu.
Wobec powyższego Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 12 maja 2014 roku w J., działając z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wprowadził w błąd przedstawiciela firmy (...), co do swojej faktycznej sytuacji finansowej oraz zamiaru i możliwości spłaty zaciągniętego zobowiązania i zawarł umowę pożyczki pieniężnej w kwocie 900 złotych powodując straty wysokości 1328,06 złotych, jednocześnie nie uiszczając ani jednej raty, mimo posiadanych możliwości tj. występku z art. 286 § 1 k.k.
Oskarżony miał wiedzę, iż dokonanie przestępstwa oszustwa, stanowiło naruszenie przepisów prawa. Oskarżony chciał uzyskać pieniądze z pożyczki, nie mając zamiaru spłaty zaciągniętego zobowiązania. Oskarżony mogąc zachować się zgodnie z prawem, naruszył je, działał umyślnie. Oskarżony przy tym nie znajdował się w takiej sytuacji, która zniewalałaby go do podjęcia działania sprzecznego z normą prawną. Oskarżony działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, zdając sobie sprawę zarówno z bezprawności, jak i karygodności swego postępowania. W zarzucanym oskarżonemu przestępstwie, działał on w sposób przemyślany, zorganizowany, z zamiarem bezpośrednim, o czym świadczy sposób dokonania przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu.
Wymierzając oskarżonemu karę Sąd uwzględnił całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych popełnionego przez niego przestępstwa, a zwłaszcza charakter dokonanego czynu. Sąd miał przy tym na uwadze zarówno okoliczności łagodzące, jak i okoliczności obciążające sprawcę. Sąd baczył też, aby wymierzona oskarżonemu kara była dostosowana do stopnia społecznej szkodliwości jego czynu, stopnia zawinienia oskarżonego, a także, aby wszechstronnie uwzględniała te cele, które stawiane są karze.
Za okoliczność łagodzącą Sąd uznał przyznanie się oskarżanego do popełnienia zarzucanego mu czynu.
Za istotne okoliczności obciążające Sąd uznał znaczny stopień szkodliwości społecznej przestępstwa popełnionego przez oskarżonego, pobudki działania oskarżonego, a mianowicie chęć łatwego zarobku. Stopień społecznego niebezpieczeństwa czynu przypisanego oskarżonemu należy uznać za znaczny. Przestępstwa tego rodzaju są bowiem nagminne w skali całego kraju.
Biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary, określone w art. 53 k.k., a więc stopień zawinienia oskarżonego, stopień społecznej szkodliwości czynu, sposób życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa, Sąd uznał, iż wymierzona oskarżonemu kara za czyn z art. 286§1 k.k. w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Kara pozbawienia wolności nie przekraczała 2 lat, a zatem istniały podstawy do jej zawieszenia. W ocenie Sądu w stosunku do oskarżonego zachodzą okoliczności pozwalające na zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, jednakże okres próby Sad wyznaczył na okres zbliżony do maksymalnego, tj. okres 4 lat. Aby kontrolować zachowanie oskarżonego w okresie próby oraz pomagać mu w prawidłowym przebiegu procesu resocjalizacji w warunkach wolnościowych, zasadnym było oddanie oskarżonego pod dozór kuratora sądowego.
W toku postępowania ustalono, że nastąpiła szkoda w mieniu pokrzywdzonego dlatego też Sąd działając na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwoty 1328,06 stanowiącej różnicę miedzy całkowitym zobowiązaniem do spłaty a wysokością kwoty składowej obejmującej kwotę obsługi klienta w domu i ubezpieczenia tj. 439,12 złotych.
Szkoda zatem obejmuje poniesione straty (damnum emergens), i utratę korzyści, które mógłby osiągnąć pokrzywdzony, gdyby mu szkody mu nie wyrządzono (lucrum cessans), nie obejmującą jednak odsetek, których pokrzywdzony może dochodzić od oskarżonego w postępowaniu cywilnym.
Na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej, aby miał on możliwości wywiązania się z nałożonych na niego obowiązków. Mając na uwadze fakt, że oskarżony pracuje dorywczo i osiąga dochody Sąd zobowiązał go zapłaty kosztów i opłat postepowania.