Dnia 25 sierpnia 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - SSO Andrzej Dyrda
Sędziowie SO Tomasz Tatarczyk
SO Gabriela Sobczyk (spr.)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 sierpnia 2015r.
sprawy z powództwa M. M.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie 3 wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku
z dnia 6 października 2014r., sygn. akt II C 1061/12
postanawia:
1. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 4117zł (cztery tysiące sto siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;
2. zasądzić od pozwanej na rzecz powoda kwotę 180zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
SSO Gabriela Sobczyk SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Tatarczyk
Sąd Rejonowy w Rybniku postanowieniem zawartym w punkcie 3 wyroku z dnia 6 października 2014r. zasądził od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda M. M. kwotę 2.050,60 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu jako podstawę rozstrzygnięcia podał art. 100 k.p.c. Sąd uznał, że strony winny ponosić koszty postępowania w zakresie, w jakim sprawę przegrały. Powód wygrał sprawę w 70 %, stąd Sąd stwierdził, że powinien on odpowiadać za koszty procesu w 30 %, Koszty procesu łącznie wyniosły 6.888 zł, zatem Sąd zasądził na rzecz powoda 2050,60zł.
Zażalenie na to postanowienie wniósł powód zarzucając naruszenie art. 100 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowanie i zastosowanie zasady stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu stosownie do wyniku sprawy, podczas gdy sąd winien zasądzić od pozwanego na rzecz powoda obowiązek zwrotu wszystkich poniesionych przez powoda kosztów procesu, tj. kwoty 4.117 zł, gdyż określenie należnej powodowi ostatecznie zasądzonej wyrokiem kwoty zależało od oceny sądu, a zatem zastosowanie miała reguła wyrażona w art. 100 in fine k.p.c.
Na tej podstawie wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty 4.117 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 100 k.p.c., w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może także włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.
Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 10 marca 1972r. (II CZ 6/72), wskazał, że w razie częściowego uwzględnienia żądania sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów procesu według swej oceny w rozumieniu art. 100 k.p.c. zawsze wtedy, gdy przepisy prawa cywilnego nie zawierają ścisłego kryterium do określenia wysokości żądania.
W rozpoznawanej sprawie przedmiotem roszczenia powoda było zadośćuczynienie za doznaną krzywdę. Jego roszczenie pozostaje zatem w ścisłym związku z dolegliwościami, które powód odczuwał (odczuwa) a zatem czynnikami, które są zindywidualizowane w każdej takiej sprawie. Powyższe przekłada się również na subiektywne wyobrażenie powoda o wysokości należnego mu świadczenia które ma zrekompensować doznaną krzywdę, czego w żaden sposób, na etapie przedsądowym, nie można zweryfikować.
Ustalenie odpowiedniej kwoty zadośćuczynienia zależało zatem od uznania sądu, co wynika także z normy prawnej z art. 445 k.c., który nakazuje przyznanie poszkodowanemu odpowiedniego zadośćuczynienia. Wskazana w tym przepisie „odpowiedniość” oznacza tyle, że uwzględnienie roszczenia powoda zależało od oceny sądu, a zatem norma prawa materialnego nie zawierała ścisłego kryterium do określenia wysokości żądania.
Nieuwzględnienie części jego roszczenia, nie co do zasady, a wyłącznie co do wysokości nie może w tym stanie sprawy prowadzić do obciążenia powoda kosztami postępowania w części, tym bardziej, że stopień w jakim jego żądanie zostało uwzględnione (70%) wskazuje, że nie doszło do rażącego przeszacowania żądania przez powoda.
Wobec zatem zaistnienia wskazanej przesłanki, istniały podstaw do zastosowania art. 100 zdanie 2 k.p.c., a wobec całokształtu dolegliwości doznanych przez powoda wskutek przedmiotowego zdarzenia, względy słuszności nakazywały włożenie na pozwaną obowiązku poniesienia (zwrotu) wszystkich kosztów procesu.
Uwzględniać, że powód w toku postępowania poniósł koszty w łącznej wysokości 4.117 zł, taką kwotę należało mu zasądzić tytułem zwrotu kosztów procesu.
Z tych względów, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji, po myśli art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., a o kosztach postępowania zażaleniowego po myśli art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c. i art. 397 § 2 k.p.c.
SSO Gabriela Sobczyk SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Tatarczyk