Sygn. akt VIII W 915/15
dnia 24 września 2015 roku
Sąd Rejonowy dla Warszawy - Mokotowa w W., Wydział VIII Karny
w składzie:
Przewodniczący: SSR Rafał Stępak
Protokolant: Magdalena Rucińska
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2015 r.
sprawy z oskarżenia Straży Miejskiej w T.
przeciwko P. M., synowi W. i A. z domu W., urodzonemu dnia (...) w Ł.
obwinionemu o to, że:
wbrew ustawowemu obowiązkowi w dniu 07.04.2015 r. w m-ci W., przy ul. (...) nie wskazał na żądanie uprawnionego organu Straży Miejskiej komu powierzył pojazd osobowy marki L. o nr. rej. (...) do kierowania lub użytkowania w oznaczonym czasie tj. 06.11.2014 r.,
tj. za wykroczenie z art. 96 § 3 KW w zw. z art. 78 ust. 4 i 5 oraz art. 129b ust. 3 pkt 7 ustawy Prawo o ruchu drogowym
orzeka:
I. obwinionego P. M. uniewinnia od popełnienia zarzuconego mu czynu,
II. na podstawie art. 118 § 2 k.p.w. określa, że koszty postępowania ponosi Skarb Państwa w całości.
P. M. został obwiniony o to, że wbrew ustawowemu obowiązkowi w dniu 07.04.2015 r. w m-ci W., przy ul. (...) nie wskazał na żądanie uprawnionego organu Straży Miejskiej komu powierzył pojazd osobowy marki L. o nr. rej. (...) do kierowania lub użytkowania w oznaczonym czasie tj. 06.11.2014 r.
W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W piśmie z dnia 18.03.2015 r. Straż Miejska w T. wezwała P. M. do stawienia się w siedzibie Straży Miejskiej w T. w celu udzielenia informacji, komu powierzony został pojazd marki L. o nr. rej. (...) do kierowania lub użytkowania w oznaczonym czasie tj. 06.11.2014 r. (pismo – k. 15).
Powyższe pismo zostało odebrane w dniu 24.03.2015 r. przez pracownika (...) S.A. (zpo - k. 16).
Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i na rozprawie w dniu 21.09.2015 r. odmówił składania wyjaśnień.
Z uwagi na fakt, iż obwiniony odmówił złożenia wyjaśnień Sąd nie mógł ich ocenić pod względem spójności, logiczności konstrukcji i jasności. Jednakże Sąd dał wiarę stanowisku P. M. w kwestii nieprzyznania się do popełnienia zarzuconego mu czynu w świetle pozostałych dowodów zgromadzonych w toku postępowania.
Prawdziwość, autentyczność i rzetelność sporządzenia zgromadzonych w sprawie pozostałych dowodów nieosobowych (notatka urzędowa – k. 1 – 2, pismo mLeasing – k. 6, świadectwo legalizacji – k. 19) nie była przedmiotem zarzutów stron, a także nie wzbudziła wątpliwości Sądu. Z tych względów Sąd nie odmówił wskazanym dowodom nieosobowym wiarygodności i mocy dowodowej.
Mając na uwadze tak ustalony i oceniony materiał dowodowy Sąd przeszedł do rozważań prawnych.
Obwinionemu zostało zarzucone popełnienie wykroczenia stypizowanego w art. 96 § 3 kw.
Obwiniony nie pokwitował odbioru wezwania do stawienia się w siedzibie Straży Miejskiej w T. w celu udzielenia informacji, komu powierzony został pojazd marki L. o nr. rej. (...) do kierowania lub użytkowania w dniu 06.11.2014 r. W tej sytuacji brak jest podstaw do przyjęcia, iż można mu skutecznie postawić zarzut popełnienia czynu polegającego na zaniechaniu – aby to było możliwe, P. M. musiałby osobiście odebrać skierowane do niego wezwanie.
W tej sytuacji, stosownie do przepisu art. 5 § 1 pkt 1 kpw, P. M. należało uniewinnić, albowiem nie popełnił on zarzuconego mu czynu.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania uzasadnia art. 118 § 2 kpw, zgodnie z którym w razie uniewinnienia obwinionego w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel publiczny, koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.