Sygn. akt III K 47/09
Dnia 31 marca2009r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO Witold Firkowicz
Protokolant: Ewa Gonerska
przy udziale Prokuratora Małgorzaty Dziewońskiej
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
po rozpoznaniu na posiedzeniu w sprawie D. Ł.
skazanego prawomocnymi wyrokami:
1. wyrokiem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy z dnia 13 listopada 1997r. sygn. akt VIII K 12/97 za czyny popełnione:
- w dniu 6 sierpnia 1996r. tj. przestępstwo z art. 210 § 1 d.k.k. w zw. z art. 9 § 2 d.k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę pozbawienia praw publicznych na 2 lata,
- w dniu 17 września 1996r. tj. przestępstwo z art. 210 § 1 d.k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę pozbawienia praw publicznych na 2 lata,
- w dniu 27 września 1996r. tj. przestępstwo z art. 210 § 1 d.k.k. na karę 3 lat pozbawienia wolności i karę pozbawienia praw publicznych na 2 lata,
w którym orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności i 2 lat pozbawienia praw publicznych;
2. wyrokiem Sadu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 2 października 2000r. sygn. akt III K 32/00 za czyny popełnione:
- w dniu 17 listopada 1999r. tj. przestępstwo z art. 280 § 2 k.k., art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 4 lat pozbawienia wolności,
- w dniu 17 listopada 1999r. tj. przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 4 lat pozbawienia wolności,
- w dniu 21 listopada 1999r. tj. przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,
w którym orzeczono karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;
3. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 24 kwietnia 2002r. sygn. akt V K 1063/00 za czyn popełniony w dniu 2 lipca 2000r. tj. przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 2 lat pozbawienia wolności
objętych następnie wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 23 lipca 2002r., sygn. akt III K 154/02, w którym wymierzono karę łączną 6 lat pozbawienia wolności;
4. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 16 listopada 2006r. sygn. akt V K 1097/06 za czyn popełniony w dniu 10 maja 2006r. tj. przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności;
5. wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia z dnia 3 lipca 2008r. sygn. akt V K 822/07 za czyn popełniony w dniu 13 stycznia 2006r. tj. przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności.
postanawia
I. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego co do wyroku opisanego w punkcie 2 części wstępnej;
II. w pozostałym zakresie na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia – Śródmieścia, V Wydział Karny, jako właściwemu.
III. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. O. kwotę 146,40 brutto tytułem kosztów obrony z urzędu;
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2009r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia postanowił uznać się za niewłaściwy i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu we Wrocławiu wraz z wnioskiem skazanego D. Ł. o wydanie wyroku łącznego.
W uzasadnieniu Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia wskazał, iż z danych o karalności skazanego wynika, że w pierwszej instancji orzekał Sąd Okręgowy, stąd też ten Sąd jest właściwy do wydania wyroku łącznego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego D. Ł. w zakresie dotyczącym wyroku Sadu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 2 października 2000r. (sygn. akt III K 32/00) należało umorzyć.
Jak wynika z akt sprawy: III K 154/02, wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 2 października 2000r., którego przedmiotowe postępowanie dotyczy, był juz przedmiotem postępowania o wydanie wyroku łącznego. W tym przypadku wydano prawomocne orzeczenie i wymierzono karę łączną 6 lat pozbawienia wolności (wyrok łączny Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 23 lipca 2002r., sygn. akt III K 154/02). Ponieważ postępowanie w tej sprawie zostało już prawomocnie zakończone, należało umorzyć przedmiotowe postępowanie, gdyż brak jest warunków do wydania wyroku łącznego (art. 572 k.p.k.) – w sprawie zachodzi ujemna przesłanka procesowa określona w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.
W świetle tej przesłanki nie jest dopuszczalne, aby po raz kolejny rozstrzygać co do tych samych czynów tej samej osoby. Zakaz prowadzenia postępowania karnego dotyczącego tego samego przedmiotu procesu, w stosunku do tej samej osoby, określony w art. 17 § 1 pkt 7 ma pełne odniesienie do postępowań w przedmiocie wydania wyroku łącznego.
Analiza wyroków: wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu (sygn. akt akt III K 32/00) oraz wyroków późniejszych tj. wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia (sygn. akt V K 1097/06) i wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia (sygn. akt V K 822/07), pozwala stwierdzić, że w wypadku wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu, wyrok ten nie wypełnił znamion określonych w art. 85 k.k. Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu, D. Ł.został bowiem skazany za czyny popełnione 17 listopada 1999r. i 21 listopada 1999r. Wymierzoną mu karę pozbawienia wolności, wykonano do dnia 9 czerwca 2005r (k. 14v). Pomiędzy datą wykonania kary pozbawienia wolności w tej sprawie (09.06.2005r.) a popełnieniem kolejnego czynu (13.01.2006r.) minęło pół roku. Tym samym nie ma żadnego związku, który pozwalałby na zastosowanie instytucji kary łącznej, pomiędzy wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu (sygn. akt III K 32/00), a pozostałymi wyrokami Sadów Rejonowych.
Ponieważ warunki do wydania wyroku łącznego wobec skazanego, jak wynika z akt sprawy spełniają wyroki: sygn. akt V K 1097/06 i sygn. akt V K 822/07, a zostały one wydane przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia, Sąd Okręgowy – zgodnie z dyspozycją art. 569 § 1 k.p.k. – przekazał w tym zakresie sprawę do rozpoznania temu sądowi.
W tym stanie rzeczy orzeczono jak na wstępie.