UZASADNIENIE

W skardze wniesionej w dniu 12 listopada 2011r. na przewlekłość postępowania prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Katowicach z powództwa A. R. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...) w K. o uchylenie uchwały w sprawie o sygn. akt II C 540/11 powód domagał się stwierdzenia, że w postępowaniu przed Sądem Okręgowym w Katowicach doszło do przewlekłości postępowania oraz zasądzenia od Skarbu Państwa- Sądu Okręgowego w Katowicach na jego rzecz kwoty 15 000 zł za doznaną krzywdę, a także kosztów postępowania wywołanego skargą.

Uzasadniając skargę podał, że w dniu 8 listopada 2011r. wystąpił z pozwem o uchylenie uchwały nr (...) pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej uznając, że sprzeczne z prawem było nałożenie na członków wspólnoty obowiązku uiszczania zryczałtowanych kosztów zarządu pozwanej wspólnoty. Zdaniem skarżącego terminy czynności procedowania przez Sąd oraz ich wadliwość spowodowały przewlekłość postępowania.

Dla uzasadnienia tego twierdzenia powód podał, że zbędnym było zawieszenie postępowania w okresie od 25 kwietnia 2012r. do 15 października 2013r., wzywanie do uzupełnienia braków apelacji, które w istocie nie zachodziły, jak i kilkukrotne wzywanie do opłacenia zażalenia.

Prezes Sądu Okręgowego w Katowicach, który przystąpił do sprawy, wnosił o oddalenie skargi.

W ocenie Prezesa Sądu Okręgowego w Katowicach zawieszenie postępowania w sprawie, do czasu zakończenia sprawy o sygn. akt II C 620/12, nie było niecelowe oraz nie spowodowało zbędnej zwłoki w postępowaniu.

Także postępowanie międzyinstancyjne, biorąc pod uwagę datę zaskarżonego wyroku, konieczność usuwania braków formalnych pism procesowych oraz wydawania orzeczeń incydentalnych, nie może być uznane za opieszałe.

Sąd Apelacyjny ustalił i zważył, co następuje:

Pozwem, który wpłynął do Sądu Okręgowego w dniu 8 listopada 2011r. powód wniósł o uchylenie uchwały pozwanej wspólnoty z dnia 28 września 2011r. nr (...) dotyczącej zobowiązania członków wspólnoty do uiszczania zryczałtowanych zaliczek na wydatki związane z utrzymaniem zarządu pozwanej.

Zdaniem powoda uchwała ta sprzeczna była z prawem, gdyż nie określała na co mają być przeznaczone środki finansowe, które zobowiązani byli łożyć członkowie wspólnoty.

Po wymianie pism procesowych pozwana podała, że w dniu 1 lipca 2012r. podjęto uchwałę nr (...), która uchyliła uchwałę zaskarżoną przez powoda.

Z treści wspomnianej uchwały nr(...) wynika, że określono nią na co mają być przeznaczane zaliczki wpłacane przez członków wspólnoty na poczet kosztów zarządu oraz stwierdzała, że z dniem jej wejścia w życie tracą ważność poprzednie uchwały dotyczące tego rodzaju zaliczek.

Na posiedzeniu w dniu 14 listopada 2012r. powód wyraził pogląd, że celowym byłoby zawieszenie postępowania w sprawie do czasu zakończenia sprawy II C 620/12 dotyczącej uchylenia uchwały nr (...).

Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 14 listopada 2012r. zawiesił postępowanie na mocy art. 177 § 1 pkt 1 kpc.

Postanowieniem z dnia 13 czerwca 2013r. Sąd Okręgowy podjął postępowanie w sprawie.

Wyrokiem z dnia 5 maja 2015r. Sąd Okręgowy oddalił powództwo uznając je za bezzasadne, gdyż w sprawie II C 620/12 wyrokiem z dnia 22 maja 2013r. oddalono powództwo o uchylenie uchwały nr (...), a co za tym idzie powództwo o jej uchylenie nie było zasadne.

Wyrok Sądu Okręgowego z dnia 15 maja 2015r. został zaskarżony apelacją przez powoda. Na prezentacie Sądu Okręgowego odnotowano, że powód oprócz apelacji wniesionej w dniu 22.06.2015r. dołączył jej odpis.

Pismem z dnia 2 lipca 2015r. powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych apelacji przez uiszczenie opłaty od apelacji w kwocie 200 zł oraz wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia.

Powód pismem z dnia 27 lipca 2015r. wskazał wartość przedmiotu zaskarżenia, a dnia 29 lipca 2015r. uiścił opłatę od apelacji w kwocie 200 zł.

Pismem z dnia 13 sierpnia 2015r. powoda ponownie wezwano do uiszczenia opłaty od apelacji oraz do złożenia jej odpisu.

W okresie od 31 sierpnia 2015r. do 7 września 2015r. akta udostępniono Prokuraturze Rejonowej K. w K. do sprawy oznaczonej
3 Ds 949/15.

W dniu 7 września 2015r. powód ponownie uiścił opłatę od apelacji oraz złożył odpis apelacji.

W dniu 8 października 2015r. powoda wezwano do uzupełnienia braków formalnych zażalenia na postanowienie z dnia 18 czerwca 2015r. przez podanie wniosków zażalenia poprzez uiszczenie opłaty w kwocie 40 zł.

Ze względu na brak dowodu doręczenia tego wezwania, wezwanie do uzupełnienia braków zażalenia ponowiono pismem z dnia 19 października 2015r.

W okresie od 19 października 2015r. do 10 grudnia 2015r. akta sprawy udzielono Sądowi Rejonowemu K. w K. do sprawy II C 540/11.

Zarządzeniem z dnia 13 listopada 2015r. zwrócono powodowi powtórnie uiszczoną opłatę od apelacji w kwocie 200 zł.

Postanowieniem z tego samego dnia odrzucono zażalenie powoda na postanowienie z dnia 18 czerwca 2015r.

Mając na względzie powyższe okoliczności skargę należało uznać za bezzasadną.

Dla oceny, czy doszło do przewlekłości postępowania znaczenie ma nie tylko czas trwania postępowania, ale przede wszystkim terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd w celu wydania rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając przy tym charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej zawiłości, w tym zachowania się stron (art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz. U. nr 179 poz. 184).

W początkowym stadium postępowanie nie trwało dłużej niż to konieczne.

Sąd podejmował niezwłocznie czynności w sprawie i prawidłowo prowadził postępowanie.

Na rozprawie w dniu 14 listopada 2012 r. (k:129) powód złożył wniosek
o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania sprawy o sygn. II C 620/12. Wniosek ten został uwzględniony przez Sąd Okręgowy i postępowanie na mocy art. 177 § 1 pkt 1 kpc zawieszono.

Po zakończeniu postępowania w sprawie II C 620/12, przedmiotowe postępowanie zostało podjęte postanowieniem z dnia 13 czerwca 2013r. (k:133). Zawieszenie postępowania trwało nie, jak wskazuje powód od dnia 25 kwietnia 2012r. do 15 października 2013r., ale w okresie od 14 listopada 2012r. do
13 czerwca 2013r. Podkreślenia wymaga również, że do zawieszenia postępowania doszło z inicjatywy skarżącego. Ponadto powód nie zaskarżył postanowienia o zawieszeniu postępowania, co umożliwiłoby wcześniejszą ocenę przez sąd odwoławczy zasadności tego orzeczenia. Wbrew zarzutom skarżącego nie sposób uznać, że zawieszenie postępowania co do zasady było niecelowe, skoro wyrok w sprawie, której dotyczy skarga na przewlekłość postępowania odwołuje się do wpływu wyroku jaki zapadł w sprawie o sygn. akt II C 620/12 na ocenę zasadności żądania pozwu w niniejszej sprawie. Czy ocena ta jest prawidłowa Sąd Apelacyjny wypowie się rozpoznając apelację powoda od wyroku jaki zapadł w dniu 15 maja 2015 roku.

Zatem uznać należy, że w tym zakresie nie doszło do przewlekłości postępowania.

W dniu 23 września 2015r. wydano zarządzenie o przedstawieniu Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach akt wraz z apelacją (k:308).

W wyniku wadliwych czynności podjętych przez Sąd Okręgowy w postępowaniu międzyinstancyjnym postępowanie to uległo wydłużeniu o blisko dwa miesiące.

Zasadnie skarżący podnosi, że doszło do błędów w procedowaniu polegających na zbędnym wezwaniu go do złożenia odpisu apelacji oraz ponownego jej opłacenia.

Zbędnym też było oddzielne usuwanie braków formalnych zażalenia na postanowienie z dnia 18 czerwca 2015 roku, gdyż wezwania w tym zakresie można było połączyć z wezwaniami do usunięcia braków formalnych apelacji.

Należy jednak zauważyć, że uchybienia w tym zakresie jedynie nieznacznie wydłużyły tok postępowania, świadczy o tym fakt, że zaskarżony wyrok wydano 15 maja 2015 roku, w dniu 7 września 2015 roku wydano zarządzenie o przedstawieniu akt Sądowi Apelacyjnemu w celu rozpoznania apelacji, a w dniu 13 listopada 2015 roku odrzucono zażalenie powoda na postanowienie z 18 czerwca 2015 roku.

W ocenie Sądu Apelacyjnego kilkutygodniowe opóźnienie toku postępowania nie uzasadnia stwierdzenia, że doszło do naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w rozumieniu przepisów ustawy z 17 czerwca 2004 roku, ani do przyznania świadczenia pieniężnego na rzecz skarżącego.

Należy podkreślić, że intencją wspomnianej ustawy jest stwierdzenie na czym polegała zwłoka i spowodowanie nadania sprawie właściwego toku.

W niniejszej sprawie brak jest podstaw do wydawania jakiś zaleceń Sądowi Okręgowemu, gdyż do rozpoznania pozostała jedynie apelacja powoda, co należy do sądu odwoławczego. Brak też podstaw do przyznania skarżącemu żądanego świadczenia pieniężnego, skoro zgłoszone ono zostało w sprawie trwającej już piąty rok nie z przyczyn leżących po stronie Sądu Okręgowego, lecz na skutek taktyki procesowej powoda, który zgłaszał szereg bezzasadnych wniosków, nieskutecznych środków zaskarżenia, pism obarczonych brakami formalnymi i który opowiadał się za zawieszeniem postępowania, obecnie negowanego.

Wykaz tych wszystkich czynności procesowych inicjowanych przez powoda, a wymagających wydawania szeregu orzeczeń incydentalnych, Prezes Sądu Okręgowego w Katowicach wyspecyfikował w odpowiedzi na skargę.

Dlatego Sąd Apelacyjny na mocy art. 12 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy sądowej bez nieuzasadnionej zwłoki orzekł jak w sentencji.

SSO del. Aneta Pieczyrak-Pisulińska SSA Małgorzata Wołczańska SSA Roman Sugier

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE