Sygn. akt : I ACz 1787/15
P o s t a n w i e n i e
Dnia 19 października 2015r
Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I cywilny w składzie :
Przewodniczący : SSA Andrzej Struzik
Sędziowie : SA Grzegorz Krężołek [ spr] , SO / del / Michał Niedźwiedź
po rozpoznaniu w dniu 19 października 2015r w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa T. B.
przeciwko K. B.
o rozwód
na skutek zażalenia powoda
od postanowienia Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2015r ,
sygn. akt : XI C 3999/14
P o s t a n a w i a
Oddalić zażalenie
SSA Grzegorz Krężołek SSA Andrzej Struzik SSO / del / Michał Niedźwiedź
Sygn. akt : I ACz 1787/15
W sprawie o rozwód pomiędzy T. B. i K. B. , Sąd Okręgowy w Krakowie, zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 czerwca 2015r :
- odrzucił zażalenie powoda na zarządzenie Przewodniczącego o zwrocie pisma , którym zmienił on żądanie pozwu , domagając się orzeczenia rozwodu z winy małżonki oraz
- odrzucił zażalenie powoda datowane na 8 czerwca 2015r
Jak wynika z pisemnych motywów postanowienia przyczyną wydania orzeczenia formalnego w odniesieniu do pierwszego z rozstrzygnięć była ocena , iż nie można skutecznie wywieść zażalenia od tego rodzaju zarządzenia.
Przyczyną odrzucenia zażalenia powoda z dnia 8 czerwca 2015r było to , że i ono jest niedopuszczalne formalnie , jako wniesione od orzeczenia , które nie istnieje. albowiem nie zostało wydane.
W zażaleniu powód podnosząc zarzuty naruszenia art. 193 §2 1 w zw z art. 192 kpc , art. 187 kpc , art. 132 kpc i 370 kpc w zw z art. 398 kpc , wnosił o jego uchylenie.
Motywując zarzuty skarżący argumentował , że pismo procesowe z dnia 28 kwietnia 2015r , którym zmienił on żądanie pozwu , a które na podstawie art. 132 §1 kpc zostało przez Przewodniczącego zwrócone , wobec nie wykazania , iż zostało uprzednio doręczone w odpisie profesjonalnemu pełnomocnikowi drugiej strony było pozwem albowiem zawierało wszystkie elementy konstrukcyjne tego rodzaju pisma. Wobec tego niezasadnym było odrzucanie zażalenia na decyzję o zwrocie skoro po myśli art. 394 §1 pkt 1 kpc środek odwoławczy wymierzony w to zarządzenie mógł zostać przez powoda skutecznie wniesiony.
Odnosząc się do kolejnego orzeczenia tej samej , formalnej treści powód zarzucił , iż jest ono wadliwe , wobec nieprawidłowej kwalifikacji jego pisma z daty wpływu do Sądu 8 czerwca 2015 skoro zgodnie z jego istotną treścią , stanowi ono postanowienie o odrzuceniu zażalenia na które także zażalenie przysługuje.
Rozpoznając zażalenie Sąd Apelacyjny rozważył :
Środek odwoławczy T. B. nie jest n uzasadniony i podlega oddaleniu.
W pierwszej kolejności zauważyć należy ,iż ustawodawca procesowy przewidział w normie art. 394 §1 pkt 1 kpc możliwość skutecznego złożenia zażalenia przez stronę jedynie w takiej sytuacji , w której na podstawie zarządzenia Przewodniczącego dochodzi do zwrotu pisma początkującego postępowanie jakim jest pozew , którego szczególne elementy konstrukcyjne opisane są przez przepis art. 187 kpc.
Każdego kolejne pismo procesowe strony , składane w toku postępowania , jest pismem dla którego w razie jego zwrotu , w tym na podstawie art. 132 §1 kpc wobec nie zachowania obowiązku , który wynika z tego przepisu , możliwość zaskarżenia takiego zarządzenia zażaleniem jest wyłączona.
Dotyczy to także takich pism składanych w toku sporu , które będąc pismami przygotowawczymi , zawierają zmianę żądania pozwu.
Nie ma przy tym , z rozważanego punktu widzenia, znaczenia to , że dla nich , po myśli art. 193 §2 1 kpc , przewidziane jest wymaganie aby spełniały one wymogi szczególne przewidziane dla pozwu [ verba legis „ Przepis art. 187 stosuje się odpowiednio”.
Zatem zasadnie , wbrew odmiennemu stanowisku żalącego się , w sytuacji , gdy zarządzenie o jego zwrocie pisma zawierającego taką zmianę, zostało zaskarżone przez powoda zażaleniem , środek odwoławczy został odrzucony jako formalnie niedopuszczalny.
Nie ma też racji T. B., gdy neguje odrzucenie zażalenia w sytuacji , gdy wymierzone ono zostało przeciwko nieistniejącemu orzeczeniu. W takim przypadku brak jest bowiem substratu zaskarżenia.
Ocena przeciwna wyrażona przez autora zażalenia opiera się na nietrafnej ocenie , bez istnienia ku której jakichkolwiek usprawiedliwionych podstaw. . Nie można bowiem zasadnie , dowolnie interpretując zachowanie Sądu wobec pism składanych przez powoda uznawać , iż jest ono postanowieniem , którym Sąd I instancji odrzucił zażalenie powoda, skoro tego rodzaju rozstrzygniecie nie zostało wydane.
Z podanych wyżej przyczyn Sąd Apelacyjny orzekł jak sentencji postanowienia na podstawie art. 385 kpc w zw z art. 397 §2 kpc.
SSA Grzegorz Krężołek SSA Andrzej Struzik SO / del/ Michał Niedźwiedź