Sygn. akt III Cz 886/15
Dnia 13 października 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Barbara Braziewicz (spr.)
Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk
SO Anna Hajda
po rozpoznaniu w dniu 13 października 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej
z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa - (...) w K.
przeciwko dłużnikowi (...)
(...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Z.
prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zabrzu P. W., sygn. akt Km 2220/13
o świadczenie pieniężne
w przedmiocie skargi dłużnika na czynność komornika sądowego
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu
z dnia 21 października 2013r., sygn. akt VIII Co 1737/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSO Anna Hajda SSO Barbara Braziewicz SSO Gabriela Sobczyk
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 21 października 2013r. Sąd Rejonowy w Zabrzu – w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela Skarbu Państwa – (...)w K. przeciwko dłużnikowi (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Z. w przedmiocie skargi dłużnika na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym
w Z. P. W. w sprawie Km 2220/13 – odrzucił skargę. W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem dnia 19 lipca 2013r., doręcznym skarżącej w dniu 19 sierpnia 2013r., wezwał ją do uzupełnienia opłaty od skargi w kwocie 100zł oraz uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenia dwóch odpisów skargi oraz przedłożenie dokumentacji ( tj. wydruku z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego – pobranego zgodnie z art.4 ust.4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997r. o Krajowym Rejestrze Sądowym – tekst jednolity Dz. U. z 2007r., Nr 168, poz. 1186 ze zm. bądź odpisu z KRS – zupełnego lub aktualnego w dacie 16 lipca 2013r. w formie oryginału lub odpisu poświadczonego notarialnie, względnie odpisu uwierzytelnionego przez adwokata bądź radcę prawnego występującego jako pełnomocnik w sprawie ) wykazującego umocowanie W. S. jako osoby podpisującej skargę do działania w imieniu dłużnika, a to w terminie tygodniowym do doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Wobec tego, iż skarżąca nie uiściła opłaty od skargi na czynność komornika, nadto zobowiązanie do uzupełnienia braków formalnych wykonała jedynie częściowo bowiem złożyła wprawdzie kserokopię odpisu pełnego z KRS –u lecz bez jakiegokolwiek uwierzytelnienia oraz według stanu na dzień 15 kwietnia 2013r. W związku z tym Sąd Rejonowy uznając, iż skarżąca nie wywiązała się z nałożonego na nią zobowiązania w oparciu o art.767
(
3 )k.p.c odrzucił wniesioną skargę. Równocześnie Sąd nie znalazł podstaw do wydania z urzędu zarządzeń w oparciu o art. 759§2 k.p.c. Ponadto Sąd także zauważył, iż wbrew twierdzeniom skarżącej podnoszonym w skardze, ta wie czego dotyczy egzekucja w sprawie prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Zabrzu P. W. o sygn. akt KM 2220/13.
Powyższe rozstrzygnięcie zaskarżyła dłużniczka (...) spółka z o.o. w Z. wnosząc o jego uchylenie oraz uznanie reprezentacji dłużniczki za wykazaną. Podniosła, iż wiedza z KRS – u jest wiedzą notoryjną będącą w posiadaniu Sądu. Nadto skarżącą uważała, iż żądanie doręczenia w/w dokumentów odbyło się bez podstawy prawnej i naruszyło prawa skarżącego. Zatem odrzucenie skargi dłużnika nastąpiło z naruszeniem prawa.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie, a orzeczenie Sądu Rejonowego uznać należy za trafne.
Zarządzeniem z dnia 19 lipca 2013r., doręczonym dłużniczce w dniu 19 sierpnia 2013r., została zobowiązana do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez złożenia dwóch odpisów skargi oraz przedłożenie dokumentacji, precyzyjnie opisanej, wykazującej umocowanie W. S. jako osoby podpisującej skargę do działania w imieniu dłużnika, a to w terminie tygodniowym do doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie zostało sformułowane w sposób jasny, klarowny i precyzyjny i miało oparcie w regulacji art. 130 k.p.c. w zw. z art. 13§2 k.p.c. i art. 68 k.p.c. W zakreślonym terminie skarżąca nie przedłożyła wydruku z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego – pobranego zgodnie z art.4 ust.4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997r. o Krajowym Rejestrze Sądowym – tekst jednolity Dz. U. z 2007r., Nr 168, poz. 1186 ze zm. bądź odpisu z KRS – zupełnego lub aktualnego w dacie 16 lipca 2013r. w formie oryginału lub odpisu poświadczonego notarialnie, względnie odpisu uwierzytelnionego przez adwokata bądź radcę prawnego występującego jako pełnomocnik w sprawie. Tymczasem obowiązek wykazania umocowania przez przedstawiciela ustawowego, organy oraz osoby wymienione w art. 67 k.p.c. podmiotu reprezentowanego w postępowaniu sądowym wynika jednoznacznie z dyspozycji art. 68 k.p.c., a brak przedłożenia na wezwanie sądu odpowiedniej dokumentacji w tym zakresie, stanowił brak formalny uzasadniający odrzucenie wniesionej skargi w sprawie.
Przy czym, z uwagi na zarzuty podnoszone przez skarżącą, należy stwierdzić, iż niewątpliwie moc dokumentów urzędowych mają wydawane przez Centralną Informację w formie papierowej odpisy, wyciągi i zaświadczenia oraz informacje z Krajowego Rejestru Sądowego (por. art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186 ze zm.). Jednakże należy zauważyć, iż obecnie moc zrównaną z mocą dokumentów wydawanych przez Centralną Informację mają także wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do Rejestru samodzielnie pobrane przez stronę (por. art. 4 ust. 4aa dodany przez art. 1 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 13 maja 2011 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym Dz. U. Nr 144, poz. 851), wówczas gdy wydruki takie będą posiadały cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w Rejestrze. Zatem, z uwagi na przywoływaną w zażaleniu przez skarżącą argumentację, wydaje się, iż mogła ona rozważyć skorzystanie z tej nowej, nieskomplikowanej i ekonomicznej metody i uzyskać niezbędne dokumenty wykazujące reprezentację skarżącej w niniejszej sprawie.
Zatem zasadnie Sąd Rejonowy uznał, iż skarżąca nie wywiązała się z nałożonego na nią zobowiązania w zakresie uzupełnienia braków formalnych skargi w zakreślonym jej terminie i w oparciu o art.767 3 k.p.c. w zw. z art.130 k.p.c. i art.13§2 k.p.c. odrzucił wniesioną skargę.
Z tych względów Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na skutek niestwierdzenia wad zaskarżonego postanowienia zarzucanych przez skarżącą.
W związku z powyższym, Sąd Okręgowy, uznając zażalenie dłużniczki za bezzasadne, z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. o art. 13 §2 k.p.c., oddalił je.