Sygn. akt IV U 257/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 lipca 2013r.

Sąd Okręgowy we Włocławku IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Hanna Wujkowska

Protokolant: Violetta Wysocka Adryan

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013r. we Włocławku na rozprawie

sprawy R. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania R. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 15 lutego 2013r. znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje R. K. świadczenie przedemerytalne od 15 stycznia 2013r.

Sygn. akt IVU 257/13

UZASADNIENIE

R. K. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 15 lutego 2013 roku odmawiającej prawa do świadczenia przedemerytalnego z uwagi na niezaliczony okres pracy w gospodarstwie rolnym od 01.07.1977r. do 05.10.1979r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych podtrzymał całkowicie zaskarżoną decyzję i wniósł o oddalenie odwołania.

W uzasadnieniu swego stanowiska organ rentowy wskazał, że wnioskodawca udowodnił 38 lat, 5 miesięcy i 12 dni okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających, nie legitymuje się więc wymaganym okresem 40 lat zatrudnienia. Pozwany ZUS nie uwzględnił bowiem okresu pracy w gospodarstwie rolnym matki wnioskodawcy od 01.07.1977r. do 05.10.1979r. albowiem nie zostało potwierdzone aby jego matka opłacała jako rolnik składki na ubezpieczenie społeczne.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

R. K.urodził się (...). W okresie od 23 listopada 1970r. do 5 października 1979r. wykonywał pracę w gospodarstwie rolnym należącym do jego matki A. K.położonym w miejscowości Ł.gmina B.o powierzchni 8,42 ha.

Okoliczność bezsporna

Z uwagi na spełnienie warunków niezbędnych do przyznania emerytury decyzją z dnia 1 października 1979r. przejęto na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwo rolne A. K.

Dowód: decyzja k. 6-7, k. 31 akt sprawy.

Ostatnie zatrudnienie wnioskodawcy ustało z dniem 30 czerwca 2012r. z uwagi na likwidację stanowiska pracy.

Dowód: świadectwo pracy k. 11, rozwiązanie umowy k. 14 akt organu rentowego.

W dniu 2 lipca 2012r. R. K. został zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. W okresie od 2 lipca 2012r. do 14 stycznia 2013r. pobierał zasiłek dla bezrobotnych. W okresie pobierania przedmiotowego świadczenia nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Dowód: zaświadczenie k. 12 akt organu rentowego.

W dniu 14 stycznia 2013 roku R. K. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wniosek o przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego. Decyzją z dnia 15 lutego 2013r. (...) Oddział w T. odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego. Organ rentowy uznał, że wnioskodawca udowodnił łącznie 38 lat, 5 miesięcy i 13 dni okresów składkowych i nieskładkowych wobec wymaganych 40 lat.

Dowód: raport k. 22, decyzja k. 23 akt organu rentowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W okolicznościach niniejszej sprawy kwestię zasadności ubiegania się przez wnioskodawcę o świadczenie przedemerytalne, uwzględniając wiek wnioskodawcy, należało rozpatrywać z punktu widzenia art. 2 ust. 1 pkt 5 i ust. 3 ustawy z dnia 30.04.2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. 2004 nr 120 poz. 1252).

W myśl powołanych przepisów prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawał fakt, iż ostatni stosunek pracy wnioskodawcy uległ rozwiązaniu z przyczyn dotyczących zakładu pracy, że był w tym zakładzie zatrudniony przez ponad 6 miesięcy, że obecnie jest nadal zarejestrowany jako osoba bezrobotna, pobiera zasiłek dla bezrobotnych i że złożył wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie 30 dni od wydania stosownego zaświadczenia przez Powiatowy Urząd Pracy. Okoliczności te – nie kwestionowane przez strony znajdowały przy tym pełne potwierdzenie w treści przedłożonych dokumentów, których autentyczność nie była także w żaden sposób podważana.

Jedyną kwestią sporną w niniejszej sprawie było to czy wnioskodawca może wykazać się posiadaniem 40 lat okresów uprawniających do emerytury.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 powołanej ustawy za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zwanej dalej ustawą o emeryturach i rentach z FUS.

W tym zakresie ustalenia sądu dokonane zostały również na podstawie niekwestionowanych dokumentów znajdujących się a w aktach organu rentowego. Powołane dokumenty pozwoliły na ustalenie czasookresu zatrudnienia wnioskodawcy oraz łącznej ilość okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających w łącznej wysokości 38 lat 5 miesięcy i 13 dni – w zakresie przyznanym przez organ rentowy. W istocie poza sporem pozostawał także fakt i łączny czasookres pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym jego matki. Okoliczność ta została w istocie przyznana przez organ rentowy a nadto znajduje ona także potwierdzenie w treści złożonych do akt organu rentowego dokumentów w postaci zarówno niekwestionowanych oświadczeń świadków jak i zapisów książeczce wojskowej wnioskodawcy. Poza sporem pozostawało także, iż praca ta spełniała wymóg stałego jej świadczenia w wymiarze przekraczającym połowę wymiary czasu pracy tj. 4 godziny dziennie. Podkreślić przy tym należy, iż wcześniejszy okres pracy w gospodarstwie rolnym (do 30 czerwca 1977r) został przez organ rentowy uwzględniony na podstawie tych samych dowodów, znikąd zaś nie wynika by po tej dacie nastąpiły jakiekolwiek zmiany w charakterze i rozmiarze pracy w tymże gospodarstwie wykonywanej przez wnioskodawcę.

Spornym w tym zakresie pozostawała jedynie możliwość uwzględnienia jako uzupełniającego bezspornego okresu pracy w gospodarstwie rolnym matki wnioskodawcy od 1 lipca 1977r. do daty zbycia tegoż gospodarstwa przez matkę wnioskodawcy. Zdaniem bowiem organu rentowego nie wykazano by prowadząca to gospodarstwo A. K. opłacała w tym okresie wymagane składki na ubezpieczenie społeczne rolników.

Jednakże - zdaniem sądu - okoliczność ta pozostaje bez bezpośredniego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS istnieje możliwość uwzględnienia przy ustalaniu prawa do emerytury :

1)okresów ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadających przed dniem 1 lipca 1977 r. okresów prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadających przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresów pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Dla uwzględnienia więc - przy ustaleniu prawa do emerytury a więc także zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych prawa do takiego świadczenia – okresów pracy w gospodarstwie rolnym za okres przypadający przed 1 stycznia 1983r w kontekście treści art. 10 ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie jest niezbędne wykazanie faktu opłacania przez prowadzącego gospodarstwo rolne składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

Na marginesie przy tym wskazać należy, iż załączone przez wnioskodawcę dokumenty w postaci decyzji Naczelnika Gminy w B.datowane na 1 października 1979r. i 23 listopada 1979r. stanowiły podstawę ustalenia daty przejęcia gospodarstwa rolnego A. K.na rzecz Skarbu Państwa – przy czym fakt tego przejęcia również nie był przez organ rentowy kwestionowany. Bezspornym przy tym – także wobec przyznania przez organ rentowy - był fakt uzyskania przez matkę wnioskodawcy świadczenia emerytalnego w związku z przekazaniem powyższego gospodarstwa. Powyższe dokumenty potwierdzają w istocie także fakt odprowadzania przez matkę wnioskodawcy należnych składek na ubezpieczenie emerytalne rolników. W ocenie Sądu wbrew stanowisku organu rentowego podniesiona okoliczność wynika jednoznacznie z treści decyzji z dnia 1 października 1979r. W przedmiotowej decyzji, dotyczącej co prawda przejęcia na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego A. K., w treści uzasadnienia podniesiono wskazano, że „jak wynika z informacji ZUS – Oddział we W.z dnia 24 września 1979roku Nr 02-(...)wnioskodawca odpowiada warunkom przyznania emerytury.” Niewątpliwie zaś w dacie wydania tejże decyzji aby uzyskać prawo do emerytury należało m. in. opłacać składki na fundusz emerytalny rolników (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 października 1977r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin-Dz. U. 1977, Nr 32, poz. 140). Skoro więc matka wnioskodawcy spełniła warunki do przyznania emerytury to tym samym musiała opłacać składki, które zobligowana była uiszczać od dnia 1 lipca 1977r.

W świetle powyższego Sąd Okręgowy uznając za zasadne wywiedzione przez R. K. odwołanie dokonał zmiany zaskarżonej decyzji w ten sposób, że przyznał R. K. objęte wnioskiem świadczenie - zgodnie z art. 7 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych - od następnego dnia po dniu złożenia wniosku – to jest od 15 stycznia 2013r., o czym orzekł na podstawie art. 477 14§2 k.p.c.