UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 lipca 2015 roku skierowanym przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. powód Z. C. domagał się stwierdzenia nieważności uchwały Walnego Zgromadzenia Członków tej Spółdzielni z dnia 13 czerwca 2015 roku nr (...) w sprawie z zmian w statucie Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K., zaś ewentualnie jej uchylenia. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż przedmiotowa uchwała dotyczy wprowadzenia w statucie Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. zmian odnośnie wynagrodzenia ryczałtowego należnego członkom Rady Nadzorczej spółdzielni za udział w posiedzeniach. Wynagrodzenie to obniżone zostało, jeśli idzie o przewodniczącego Rady Nadzorczej, z 40% do 10% minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie, zaś w przypadku pozostałych członków Rady z 35% do 5% tego wynagrodzenia. Zaskarżonej uchwale powód zarzucił w pierwszej kolejności sprzeczność z art. 8³ust. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych i § 79 ust. 2 statutu SM Na (...) w K., albowiem projekt tejże uchwały nie był poparty przez co najmniej 10 członków spółdzielni. Wskazał, iż co prawda projektodawcy złożyli tabelę z podpisami osób, jednak nie wynika z niej jakiego projektu zmian dotyczą złożone podpisy mieszkańców. Według przypuszczeń powoda tabela ta została przez nich blankietowo podpisana. Z. C. podniósł również, iż kwestionowana uchwała sprzeczna jest z art. 2 Konstytucji RP oraz art. 8² § 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, albowiem obniżenie wynagrodzenia w trakcie kadencji organu narusza zasadę praw nabytych. Wskazał, iż statut spółdzielni w dacie jego wyboru na członka Rady Nadzorczej przewidywał miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe za udział w posiedzeniach w wysokości 25% minimalnego wynagrodzenia za pracę, zaś uchwałą Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia z dnia 29 stycznia 2014 roku jego wysokość została podwyższona do 35% dla członka Rady oraz do 40% dla jej przewodniczącego. Tego rodzaju zmianę powód zaakceptował, godząc się jednocześnie na pełnienie funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej do końca jej kadencji tj. do czerwca 2016 roku. Jednostronne wprowadzenie zmian w zakresie zasad pełnienia funkcji w trakcie trwania kadencji w/w organu stanowi w przekonaniu powoda pogwałcenie zasady praw nabytych wyprowadzonej przez Trybunał Konstytucyjny z art. 2 Konstytucji RP. Powód zaznaczył, iż pomiędzy członkiem Rady a spółdzielnią istnieje stosunek wzajemnie zobowiązujący, zaś do jego zmiany niezbędna jest zgodna wola obydwu stron. Powołał się nadto na przepisy Kodeksu pracy, w tym art. 11 k. p., z którego wynika m.in., iż ustalenie warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną stosunku pracy, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracodawcy i pracownika. Okoliczności te zdaniem powoda skutkują nieważnością wskazanej uchwały. Niezależnie od powyższego podniósł on, iż zaskarżona uchwała nie może się ostać jako naruszająca dobre obyczaje i zagrażająca interesom Spółdzielni. Zarzucił mianowicie, iż podjęta została ona z pominięciem Komisji Statutowej, która powołana została w 2013 roku i w związku z tym koniecznym było przeprowadzenie konsultacji ze wskazanym organem odnośnie kwestionowanej zmiany statutu. Powód podał, iż zaskarżona uchwała 7-krotnie obniża wysokość wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej, co stanowi nadużycie prawa i zagraża możliwości prawidłowego funkcjonowania tego organu spółdzielni. W ocenie Z. C. wątpliwym jest, ażeby w zaistniałej sytuacji dotychczasowi członkowie Rady nadal chcieli pełnić zajmowane funkcje. Ich rezygnacja spowoduje zaś zapewne paraliż spółdzielni i uniemożliwi jej normalne funkcjonowanie. Podjęcie tego rodzaju uchwały, zarówno jeśli idzie o treść, jak i sposób uchwalenia, godzi zdaniem powoda w dobre obyczaje i zagraża interesowi spółdzielni (pozew z dnia 14 lipca 2015 roku k. 1-6).

W odpowiedzi na pozew z dnia 9 września 2015 roku pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa „na S.” w K. pozostawiła powództwo do uznania Sądu (odpowiedź na pozew z dnia 9 wrzenia 2015 roku k. 24).

Wyrokiem zaocznym z dnia 15 września 2015 roku Sąd uchylił uchwałę Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. z dnia 13 czerwca 2015 roku nr (...), zaś oddalił powództwo o stwierdzenie nieważności wskazanej uchwały. Zasądzono nadto od pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. na rzecz powoda Z. C. kwotę 200 zł tytułem kosztów procesu (k. 43).

Pismem z dnia 7 października 2015 roku pozwana Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) w K. złożyła sprzeciw od powyższego wyroku zaocznego zaskarżając go w części dotyczącej uchylenia uchwały Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. z dnia 13 czerwca 2015 roku nr (...) oraz dotyczącej zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu tj. co do pkt II i III. Pozwana wniosła o uchylenie wyroku w zaskarżonej części, oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu od wyroku zaocznego wskazano, iż argumenty powoda odnośnie tego, iż zaskarżona uchwała narusza dobre obyczaje, zagraża interesom spółdzielni, a jej wykonanie spowoduje paraliż pracy spółdzielni, jawią się jako niezasadne. Podano, iż wniosek o umieszczenie w porządku obrad Walnego Zgromadzenia projektu uchwały w sprawie zmiany statutu spółdzielni wpłynął do niej w dniu 28 maja 2015 roku i był on poparty przez 13 członków spółdzielni, w tym przez G. K.. Wnioskodawcy konieczność zmiany statutu motywowali nazbyt wysokim, w ich ocenie, wynagrodzeniem członków Rady Nadzorczej, albowiem w skali roku stanowiło ono łącznie wydatek rzędu 98.223 zł. Po dokonaniu oceny prawidłowości i dopuszczalności wniosku pod względem formalno-prawnym Zarząd spółdzielni przygotował na jego podstawie projekt uchwały nr 2/2015, który następnie umieszczony został w porządku obrad Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni. W wyniku poddania go pod głosowanie uchwała została podjęta. W ocenie pozwanej pominięcie przy procedowaniu nad wskazaną zmianą Komisji Statutowej nie stanowiło uchybienia, albowiem jest ona jedynie organem doradczym i Walne Zgromadzenie nie jest związane jej opinią. Wskazano również, iż podjęcie uchwały o obniżeniu wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej nastąpiło w ramach kompetencji Walnego Zgromadzenia, ze świadomością sytuacji finansowej spółdzielni, celem uzyskania określonych oszczędności dzięki obniżeniu kosztów jej funkcjonowania. Walne Zgromadzenie działało tym samym w interesie członków spółdzielni oraz w granicach prawa. W ocenie pozwanej, skoro istnieje wyraźny przepis prawa, który zezwalał na podjęcie kwestionowanej uchwały, to nie może ona zostać oceniona jako naruszająca dobre obyczaje (sprzeciw od wyroku zaocznego z dnia 7 października 2015 roku k. 47-50).

Do czasu zamknięcia rozprawy stanowisko tak powoda Z. C., jak i pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. nie uległo zmianie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Powód Z. C. jest członkiem Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. i pełni w niej funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej. Kadencja aktualnych członków Rady kończy się w czerwcu 2016 roku.

(okoliczność bezsporna)

Z. C. powołany został na przewodniczącego Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. uchwałą z dnia 5 marca 2014 roku nr (...).

(dowód : uchwała nr 16/2014 k. 13)

Uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. nr 9/2013 roku z dnia 27 i 28 czerwca 2013 roku powołano Komisję Statutową, której celem funkcjonowania było przygotowanie zmian do statutu spółdzielni. Uchwała o powołaniu wskazanego organu podjęta została również na posiedzeniu Walnego Zgromadzeniu Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. z dnia 13 czerwca 2015 roku.

(dowód : uchwała nr 9/2013 k. 9, uchwała nr 14/2015 k. 10)

Stosownie do § 79 ust. 2 statutu spółdzielni jej członkowie mają prawo zgłaszać projekty uchwał w terminie do 15 dnia przed dniem posiedzenia Walnego Zgromadzenia. Projekt uchwały zgłaszanej przez członków spółdzielni musi być poparty przez co najmniej 10 członków.

(dowód : statut Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K.)

Na posiedzeniu w dniu 13 czerwca 2015 roku Walne Zgromadzenie Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. podjęło uchwałę nr 2/2015, która dotyczyła zmiany § 95 statutu spółdzielni, którego przedmiotem jest określenie wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej za udział w posiedzeniach wypłacanego w formie miesięcznego ryczałtu bez względu na ilość posiedzeń. Wskazaną uchwałą wynagrodzenie to obniżone zostało dla przewodniczącego Rady z 40% do 10% minimalnego wynagrodzenia za pracę, zaś w przypadku pozostałych członków Rady z 35% do 5% minimalnego wynagrodzenia za pracę. Za przyjęciem wskazanej uchwały głosowało 163 członków Walnego Zgromadzenia, przeciw 34, zaś 8 osób wstrzymało się od głosu.

(dowód : uchwała nr 2/2015 wraz z załącznikiem k.7-8)

Projekt przedmiotowej uchwały poparty został przez 13 członków spółdzielni.

Pismem z dnia 27 maja 2015 roku, które wpłynęło do Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. w dniu 28 maja 2015 roku, skierowanym do Prezesa Zarządu spółdzielni, zawnioskowano o wprowadzenie do porządku obrad najbliższego Walnego Zgromadzenia punktu dotyczącego podjęcia uchwały w sprawie wprowadzenia zmian w § 95 statutu spółdzielni, które polegać by miały na zmniejszeniu wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej do 10% minimalnego wynagrodzenia za pracę w przypadku przewodniczącego oraz do 5% minimalnego wynagrodzenia za pracę w przypadku pozostałych członków Rady. W piśmie tym wskazano, iż aktualne wydatki spółdzielni na wynagrodzenie dla członków Rady wynoszą 98.223 zł rocznie, co w ocenie wnioskujących członków spółdzielni stanowi kwotę nazbyt wysoką. Do wniosku załączona została lista członków spółdzielni popierających przedmiotowy wniosek. Wśród osób popierających wniosek była m.in. G. K., która dokonała jego sporządzenia.

(dowód : pismo z dnia 27 maja 2015 roku k. 14, lista członków popierających wniosek k. 15)

Przygotowanie przedmiotowego wniosku przez G. K. nastąpiło w związku z inicjatywą kilku członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K., w ocenie których wynagrodzenie członków Rady Nadzorczej jawiło się jako nazbyt wysokie. W przekonaniu osób popierających wniosek nakład pracy podejmowanej przez członków Rady Nadzorczej nie jest znaczący. Nadto na początku kadencji aktualnej Rady doszło do podniesienia wynagrodzeń jej członków, co w ocenie wnioskodawców jawi się jako sprzeczne z dobrymi obyczajami. Część mieszkańców nie była również zadowolona z funkcjonowania tego organu w aktualnym składzie. Zarzucano brak uwzględniania wniosków składanych przez członków spółdzielni. Projekt uchwały po jego złożeniu był do wglądu członków spółdzielni. G. K. przed poddaniem pod głosowanie na Walnym Zgromadzeniu Członków Spółdzielni wskazanego projektu przedstawiła motywy, dla których został on złożony.

(dowód : zeznania świadka G. K. k. 66-68)

G. K. już w 2014 roku zainicjowała złożenie wniosku o obniżenie wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej spółdzielni z 40% do 20% dla jej przewodniczącego oraz z 35% do 15% dla pozostałych członków. Przedmiotowy projekt zmiany statutu nie uzyskał jednak poparcia wystarczającego dla jego przegłosowania.

(dowód : wniosek z dnia 21 maja 2014 roku k. 64)

Projekt uchwały nr 2/2015 nie został przedstawiony Komisji Statutowej celem jego zaopiniowania.

(okoliczność bezsporna)

Na posiedzeniu Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. mającym miejsce w dniu 13 czerwca 2015 roku poddany był pod głosowanie również wniosek o odwołane członków Rady Nadzorczej, w tym Z. C. z pełnionej przez niego funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej, jednak nie uzyskał on wystarczającego poparcia.

(dowód : zeznania powoda Z. C. k. 41-42, zeznania świadka G. K. k. 66-68, pismo z dnia 27 maja 2015 roku wraz z listą osób popierających wniosek k. 36-37)

Osoby pełniące uprzednio funkcję członków Rady Nadzorczej spółdzielni odwołane zostały z uwagi na ujawnienie szeregu nieprawidłowości w podejmowanych przez nie działaniach, w tym w szczególności dotyczących zachowań o charakterze korupcyjnym. W wyniku przeprowadzonych czynności lustracyjnych zalecono podjęcie niezbędnych decyzji dyscyplinarnych.

(dowód : zeznania powoda Z. C. k. 41-42)

Członkami Rady Nadzorczej są osoby, które uzyskały kolejno największą liczbę oddanych głosów licząc łącznie wyniki głosowań na wszystkich częściach Walnego Zgromadzenia.

(dowód : tabela zawierająca wyniki głosowania do Rady Nadzorczej oraz wykaz osób wybranych na członków Rady Nadzorczej k. 11-12, statut Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K.)

Spółdzielnia Mieszkaniowa Na (...) w K. realizuje liczne inwestycje, w tym przy wykorzystaniu funduszy unijnych. Jej aktualna sytuacja finansowa jest dobra i uległa poprawie w stosunku do tej, która istniała w czasie kadencji poprzedniej Rady Nadzorczej. Spółdzielnia prowadzi również własną działalność gospodarczą, której zyski dzielone są na Walnym Zgromadzeniu.

(dowód : zeznania powoda Z. C. k. 41-42, zeznania Prezesa Zarządu pozwanej spółdzielni (...) k. 42)

Zgodnie z § 89 statutu Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. w przypadku rezygnacji aktualnych członków Rady Nadzorczej w jej skład wejdą do końca kadencji osoby, które w wyborach na członka Rady Nadzorczej uzyskały kolejno największą liczbę głosów.

(dowód : statut Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane dokumenty, zeznania powoda Z. C., zeznania Prezesa Zarządu pozwanej spółdzielni (...) oraz zeznania świadka G. K..

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w ocenie Sądu, w pełni zasługują na wiarę dowody z dokumentów. Nie były one kwestionowane, ani przez powoda, ani przez pozwaną. Nadto nie budziły wątpliwości Sądu zarówno od strony formalnej, jak i merytorycznej. W przekonaniu Sądu co do zasady na wiarę zasługiwały również zeznania złożone przez strony oraz świadka G. K.. Nie ujawniły się bowiem okoliczności, które nakazywałyby poddać w wątpliwość ich zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy. Nadto były one w przeważającej mierze wzajemnie spójne oraz korelowały z dokumentami złożonymi w sprawie niniejszej.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo o uchylenie uchwały nr 2/2015 Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. nie zasługiwało na uwzględnienie.

Podstawę prawną powództwa o uchylenie uchwały stanowi przepis art. 42 § 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. prawo spółdzielcze (tekst jednolity Dz. U. z 2013, poz. 1443), zgodnie z którym każdy członek spółdzielni może zaskarżyć do Sądu uchwałę walnego zgromadzenia, która jest sprzeczna z postanowieniami statutu bądź dobrymi obyczajami lub godzi w interesy spółdzielni lub też ma na celu pokrzywdzenie jej członków.

Stosownie zaś do treści art. 43 § 4 ustawy prawo spółdzielcze każdy członek spółdzielni lub zarząd może wytoczyć powództwo o uchylenie uchwały. Jednakże prawo zaskarżenia uchwały w sprawie wykluczenia albo wykreślenia członka przysługuje wyłącznie członkowi wykluczonemu albo wykreślonemu. Powództwo o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia powinno być wniesione w ciągu sześciu tygodni od dnia odbycia walnego zgromadzenia, jeżeli zaś powództwo wnosi członek nieobecny na walnym zgromadzeniu na skutek jego wadliwego zwołania, w ciągu sześciu tygodni od dnia powzięcia wiadomości przez tego członka o uchwale, nie później jednak niż przed upływem roku od dnia odbycia walnego zgromadzenia (art. 42 § 6 ustawy prawo spółdzielcze).

W sprawie niniejszej bezspornym było, iż powód Z. C. obecny był na Walnym Zgromadzeniu, na którym podjęto kwestionowaną w pozwie uchwałę. Wobec powyższego, sześciotygodniowy termin do wytoczenia powództwa o uchylenie uchwały, należało liczyć od dnia 13 czerwca 2015 roku. Mając na uwadze, iż pozew w sprawie wniesiony został w dniu 14 lipca 2015 roku, należało uznać, że powód dochował terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 42 ust. 6 prawa spółdzielczego. Jako członek spółdzielni (...) był również legitymowany to wystąpienia z tego rodzaju powództwem (członkowie Rady Nadzorczej wybierani są spośród członków spółdzielni).

Powód w pozwie żądanie uchylenia uchwały motywował w pierwszej kolejności tym, iż sposób jej podjęcia jawi się jako niezgodny z przepisami statutu Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K.. Zarzucał mianowicie, iż projekt kwestionowanej uchwały nie był poparty przez co najmniej 10 członków spółdzielni, co stanowi naruszenie § 79 ust. 2 statutu oraz art. 8³ ust. 11 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych. Istotnie wskazany przepis statutu wprowadza wymóg tego, ażeby projekt uchwały zgłaszanej przez członków spółdzielni poparty był przez co najmniej 10 członków. Przedmiotowy zapis jest zaś powtórzeniem treści art. 8³ ust. 11 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W sprawie niniejszej nie budziło wątpliwości, iż projekt uchwały nr 2/2015 zgłoszony był przed terminem posiedzenia Walnego Zgromadzenia, gdyż nastąpiło to pismem z dnia 27 maja 2015 roku, które doręczone zostało spółdzielni w dniu 28 maja 2015 roku. Spełniony został tym samym wymóg, ażeby nastąpiło to w terminie do 15 dni przed terminem posiedzenia (art. 8³ ust. 11 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz § 79 ust. 2 statutu spółdzielni). Do pisma tego załączona była lista członków spółdzielni popierających wniosek, na której znajdowały się podpisy 13 osób. Lista ta nie zawierała nagłówka czy też tytułu, który wskazywałby czego dotyczy. Powód z okoliczności tej wywodzi stwierdzenie, iż w związku z takowym nie można uznać, ażby spełniony był wymóg poparcia projektu uchwały przez co najmniej 10 osób, gdyż te które się pod nim podpisały zapewne uczyniły to bez świadomości tego, jaki projekt swym podpisem popierają. W ocenie jednak Sądu tego rodzaju konstatacja nie jawi się jako słuszna. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż brak jest jednoznacznego wymogu, ażeby lista z podpisami osób popierających wniosek zawierała stosowny nagłówek wskazujący na przedmiot, którego dotyczy, a w szczególności tego rodzaju wymóg nie wynika ze statutu spółdzielni. Oczywiście zawarcie stosownego nagłówka na liście jawi się jako pożądane, gdyż wyłącza wszelkie wątpliwości, jednak nie oznacza to, iż niespełnienie omawianego wymogu świadczy o tym, że osoby podpisujące określoną listę uczyniły to in blanco, bez świadomości czego projekt uchwały ma dotyczyć. Tego rodzaju wniosek podniesiony przez powoda nie został w żaden sposób wykazany, brak było jakiejkolwiek inicjatywy dowodowej w tym przedmiocie. Jednocześnie zaś z zeznań świadka G. K., która była autorem przedmiotowego wniosku wynika, iż to kilku członków spółdzielni niezadowolonych z funkcjonowania Rady Nadzorczej oraz uważających wynagrodzenie jej członków za wygórowane zwróciło się do niej z inicjatywą stworzenia projektu kwestionowanej uchwały. Skoro zaś tak, to domniemywać zasadnie można, iż to podpisy właśnie tych osób znalazły się na liście osób popierających wniosek. Z pewnością zaś okoliczności przeciwnej powód nie wykazał. Trudno nadto uznać, ażeby członkowie spółdzielni złożyli podpis na liście, której tytuł wskazuje, iż dotyczy poparcia określonego wniosku, bez jednoczesnego zainteresowania, co jest jego przedmiotem. Dodatkowo wskazać należy, iż projekt uchwały dotyczącej obniżenia wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej składany był przez G. K. również w 2014 roku. Wówczas to lista osób popierających projekt zawierała wskazanie, co jest jego przedmiotem. Część z osób podpisanych na przedmiotowej liście stanowią zaś osoby, które podpisały się również pod projektem uchwały nr 2/2015. Tym samym trudno uznać, ażeby były to osoby przypadkowe.

Niezależnie od powyższego stwierdzić należy, iż brak podstaw do przyjęcia, iż tego rodzaju uchybienie, gdyby uznać je za rzeczywiście zaistniałe, miało wpływ na podjęcie kwestionowanej uchwały, czy jej treść. Podkreślenia bowiem wymaga, że zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem w orzecznictwie, uchylenie uchwały z powodu uchybień formalnych, możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienia te mogły mieć wpływ na treść zaskarżonej uchwały (wyrok Sądu Najwyższego z 20 stycznia 1986 r., sygn. akt I PR 119/85, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna, Pracy i (...) 1986 r., nr 11, poz. 189, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2007 roku, sygn. akt II CSK 370/06, Mon. Prawn. z 2007 r. nr 4, poz. 173, wyrok Sadu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2014 roku, sygn. akt I ACa 1559/13, LEX nr 1493905). To zaś na powodzie spoczywał ciężar udowodnienia, iż uchybienie to wpłynęło na treść zaskarżonej pozwem uchwały. Okoliczności tej, zdaniem Sądu, powód zaś w żadnej mierze nie wykazał. Wydaje się zaś, iż wymóg istnienia poparcia dla projektu określonej uchwały wyrażonego już na etapie jego zgłoszenia przez co najmniej 10 osób, ma na celu uniknięcie procedowania podczas Walnego Zgromadzenia nad kwestiami, które nie są w zainteresowaniu osób innych poza twórcą projektu. Skoro bowiem już na etapie wstępnym projekt ten nie uzyskał nawet minimalnego poparcia, to wątpliwym jest, iż w toku posiedzenia tego rodzaju stan rzeczy ulegnie zmianie i zostanie on przegłosowany. Uchwała nr 2/2015 uzyskała zaś w głosowaniu znaczące poparcie, albowiem za jej podjęciem opowiedziało się 163 członków spółdzielni, przeciw 34, zaś 8 osób wstrzymało się od głosu.

Dodatkowo wskazać należy, iż w orzecznictwie podkreśla się, że powództwo o uchylenie uchwały ma zastosowanie tylko do wypadków sprzeczności uchwały z postanowieniami statutu, które nie są jednocześnie sprzecznością uchwały z przepisami prawa. Jeśli taka sprzeczność zachodzi, zastosowanie ma wówczas powództwo o ustalenie nieważności uchwały (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 7 stycznia 2009 roku, sygn. akt I ACa 681/08, Apel.-W-wa 2010/3/23, wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 29 stycznia 2015 roku, sygn. akt II C 268/14, M. Spół. 2015/2/61-63). Jak zaś zostało wyżej wskazane, wymóg dotyczący poparcia projektu uchwały przez co najmniej 10 członków spółdzielni wynikający z § 79 ust. 2 statutu stanowi powtórzenie treści art. 8³ ust. 11 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Okoliczność ta stanowi więc kolejny argument, dla którego uchylenie zaskarżonej uchwały, w związku z omawianym zarzutem, nie mogło mieć miejsca.

Z podobnych względów nie było dopuszczalnym uchylenie kwestionowanej uchwały Walnego Zgromadzenia w związku z zarzutem jej sprzeczności z art. 2 Konstytucji w zw. z art. 8² ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Niezależnie jednak od powyższego, w ocenie Sądu, podjęcie kwestionowanej uchwały nie narusza cytowanych przepisów prawa. W przekonaniu powoda obniżenie wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej w trakcie kadencji narusza zasadę praw nabytych. Zgodnie z art. 8² ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych członkowie innych niż zarząd organów spółdzielni mieszkaniowej pełnią swoje funkcje społecznie, z tym że statut może przewidywać wynagrodzenie za udział w posiedzeniach, które jest wypłacane w formie miesięcznego ryczałtu bez względu na ilość posiedzeń i nie może być większe niż minimalne wynagrodzenie za pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Już sam fakt, iż przyznanie wynagrodzenia członkom Rady Nadzorczej jawi się jako fakultatywne, a wysokość tego wynagrodzenia jest ustawowo limitowana, wskazuje na wątpliwość zasadności podniesionego zarzutu. Skoro bowiem powód i inni członkowie Rady Nadzorczej zdecydowali się na pełnienie określonej funkcji, która z istoty swej jest funkcją społeczną, to podnoszenie zarzutu sprzeczności z prawem obniżenia dotychczasowego wynagrodzenia uznać należy za nieuprawnione. Dokonanie tego rodzaju zmiany bez zgody członków Rady Nadzorczej spółdzielni było zaś dopuszczalne, albowiem następuje to poprzez zmianę statutu. Zgoda członków Rady nie była w tym zakresie wymagana, gdyż nie przewiduje jej żaden przepis prawa, w tym w szczególności ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych. Powód w uzasadnieniu pozwu dla poparcia wskazanego zarzutu przywołuje przepisy Kodeksu pracy odwołujące się do zmiany warunków pracy i płacy pracownika oraz orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, z którego wynika, iż takowe może nastąpić jedynie za zgodą obu stron stosunku. Zauważyć jednak należy, iż członkowie Rady Nadzorczej nie są pracownikami spółdzielni, tym samym zastosowanie do nich regulacji Kodeksu pracy nie jest uprawnione. Brak jest do tego podstaw nawet w drodze analogii, albowiem należy mieć na względzie istotne różnice pomiędzy tymi stosunkami. Stosunek pracy wiąże się bowiem z istnieniem podległości pracownika wobec pracodawcy, koniecznością stosowania się do jego wskazań oraz działania pod jego kierownictwem. W przypadku członków Rady Nadzorczej brak jest tego rodzaju zależności w stosunku ze spółdzielnią. Zauważyć dodatkowo należy, iż nie może być członkiem Rady Nadzorczej osoba będąca pracownikiem spółdzielni, co ma zagwarantować stosowną niezależność przy sprawowaniu tej funkcji. Istotą stosunku pracy jest również odpłatność jej świadczenia przez pracownika.

W ocenie Sądu dokonanie zmiany wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej w trakcie kadencji nie stanowi również naruszenia zasady praw nabytych, wynikającej z art. 2 Konstytucji RP. Zasada ochrony praw nabytych jest traktowana, jako jeden z podstawowych elementów państwa demokratycznego. Stanowi regułę ogólną przewijającą się przez cały system prawny, szczególnie istotną w prawie cywilnym. Polega na zakazie arbitralnego odbierania lub ograniczania praw podmiotowych - zawartych w normach ogólnych obowiązujących z mocy konstytucji - przez zmianę przepisu prawa. Uzupełnieniem przedstawionych wyżej głównych zasad są zasady szczegółowe, typowe dla prawa cywilnego, np. zasada pacta sunt servanda i klauzula rebus sic stantibus. Członek spółdzielni wyrażając chęć pełnienia funkcji członka Rady Nadzorczej czyni to mając świadomość, iż zapis statutu odnośnie odpłatności może w trakcie kadencji ulec zmianie, gdyż brak jest przeciwwskazań do uczynienia takowego. W razie zaś zaistnienia tego rodzaju stanu rzeczy, gdy w jego ocenie otrzymywane wynagrodzenie nie jest zadowalające, może on w każdym czasie podjąć decyzję o rezygnacji z tej funkcji. W wyroku z dnia 4 stycznia 2000 r., K 18/99 stwierdzono, że u podstaw praw nabytych znajduje się dążenie do zapewnienia jednostce bezpieczeństwa prawnego i umożliwienia jej racjonalnego planowania przyszłych działań. Konstytucyjna zasada ochrony praw nabytych nie wyklucza stanowienia regulacji ograniczających lub znoszących prawa podmiotowe. Ocena dopuszczalności wyjątków od zasady ochrony praw nabytych wymaga, zdaniem Trybunału, rozważenia na ile oczekiwanie jednostki dotyczące ochrony praw nabytych jest usprawiedliwione, ponieważ zasada ochrony praw nabytych chroni wyłącznie oczekiwania usprawiedliwione i racjonalne. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że „zasada ochrony praw nabytych zakazuje arbitralnego znoszenia lub ograniczania praw podmiotowych przysługujących jednostce lub innym podmiotom prywatnym występującym w obrocie prawnym” (OTK ZU Nr 5/1999, s. 536). Prawodawca cofając lub ograniczając prawa nabyte musi jednak spełnić szereg warunków. Badając dopuszczalność ograniczeń praw nabytych należy rozważyć: czy wprowadzone ograniczenia znajdują podstawę w wartościach konstytucyjnych, czy nie istnieje możliwość realizacji danej wartości konstytucyjnej bez naruszenia praw nabytych, czy wartościom konstytucyjnym, dla realizacji których prawodawca ogranicza prawa nabyte, można w danej, konkretnej sytuacji przyznać pierwszeństwo przed wartościami znajdującymi u podstaw zasady ochrony praw nabytych, a także czy prawodawca podjął niezbędne działania mające na celu zapewnienie jednostce warunków do przystosowania się do nowej regulacji (wyrok TK z dnia 22 czerwca 1999 r., sygn. K 5/99). Ochrona praw nabytych nie dotyczy tylko praw majątkowych, ale różnego rodzaju praw podmiotowych, także takich, które nie mają podstawy konstytucyjnej. Jest ona ściśle związana z zasadami bezpieczeństwa prawnego i ochrony zaufania do państwa i prawa, a więc wynika z zasady państwa prawnego wyrażonej w art. 2 Konstytucji (wyrok TK z dnia 4 kwietnia 2006 roku, K 11/04).

Wskazać należy, iż obowiązek poszanowania praw nabytych przez obywateli obejmuje nie tylko prawa, które obywatele nabyli z mocy powszechnie obowiązujących przepisów, ale także prawa przyznane przez postanowienia tzw. prawa wewnętrznego, stanowionego przez statutowo powołane do tego organy wszelkiego rodzaju legalnie działających zrzeszeń, korporacji i innych organizacji, w tym spółdzielni. Nie jest to jednak obowiązek o charakterze bezwzględnym i możliwe jest pozbawienie członków spółdzielni nabytych przez nich uprawnień, ale może to nastąpić tylko wówczas, gdy przemawiają za tym szczególne względy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 1997 roku, III CKN 294/97, OSNC 1998/7-8/113). Zakaz uchylania lub zmiany przez walne zgromadzenie podjętych wcześniej uchwał stanowiących źródło indywidualnych praw członków nie ma charakteru bezwzględnego. Oznacza on tylko niemożność dowolnej zmiany już podjętej uchwały i nie dotyczy sytuacji, gdy zachodziły podstawy prawne uzasadniające jej zmianę (np. bezwzględna nieważność poprzedniej uchwały, okoliczności uzasadniające uchylenie się spółdzielni od skutków wad oświadczenia woli itp.). Trudno bowiem przyjąć bezwzględny zakaz zmiany lub uchylenia uchwał tylko dlatego, że stały się źródłem indywidualnych praw członków, jeśli nabycie tych praw było pozbawione jakichkolwiek podstaw prawnych lub sprzeczne z prawem. Odnosi się to także do sytuacji, gdy ze względu na zakres podmiotowy lub przedmiotowy uchwały odnosić się ona mogła tylko do niektórych członków, spełniających określone kryteria, a mimo to stała się źródłem nabycia praw także przez innych członków, którzy kryteriów tych nie spełniali (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2001 roku, V CKN 532/00, LEX nr 52759).

W ocenie Sądu powyższe wskazuje, iż w realiach sprawy niniejszej nie można zasadnie twierdzić o naruszeniu zasady praw nabytych, albowiem brak podstaw dla przyjęcia, iż do nabycia określonego uprawnienia przez powoda oraz innych członków Rady Nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej w ogóle doszło. Nie można bowiem zasadnie twierdzić, iż członek Rady Nadzorczej z chwilą objęcia tej funkcji nabywa uprawnienie do tego, ażeby jego wynagrodzenie przez okres kadencji nie ulegało zmianie. Tego rodzaju konstatacja nie wynika z uregulowań prawnych. Nadto, jak sam powód podał, po objęciu przez niego funkcji przewodniczącego Rady Nadzorczej podjęta została uchwała o podwyższeniu wynagrodzenia członków tego organu. Tym samym powód kwestionuje możliwość czynienia określonych zmian jedynie, gdy mają one charakter niekorzystny w stosunku do jego interesów.

W dalszej kolejności powód zarzucał, iż uchwała Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. nr (...) narusza dobre obyczaje. Zgodnie z art. 42 § 3 ustawy prawo spółdzielcze stwierdzenie tego rodzaju okoliczności istotnie skutkować winno uchyleniem zaskarżonej uchwały. W ocenie jednak Sądu brak podstaw do uznania, iż kwestionowana uchwała narusza dobre obyczaje. Powód nie sprecyzował nadto, jakie dobre obyczaje w jego przekonaniu zostały naruszone podjęciem zaskarżonej uchwały. Faktem jest, iż przepis art. 42 § 3 Prawa spółdzielczego nie precyzuje bliżej pojęcia dobrych obyczajów. Nie oznacza to jednak, iż strona powołująca się na przesłankę sprzeczności uchwały z dobrymi obyczajami zwolniona jest z obowiązku wykazania jakie funkcjonujące w społeczeństwie zasady moralne i normy etyczne zostały naruszone (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 roku, sygn. akt VI ACa 510/13, LEX nr 1469461).

Dobre obyczaje rozumieć należy jako podstawowe, powszechnie akceptowane zasady przyzwoitego, godnego postępowania, jako ogólne reguły uczciwości obowiązujące wszystkich uczestników życia społecznego i obrotu gospodarczego. Do dobrych obyczajów należy niewątpliwie poszanowanie zasad transparentnego działania organów statutowych spółdzielni z uwzględnieniem specyfiki spółdzielni osób prawnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 2013 roku, sygn. akt IV CSK 582/12, LEX nr 1331356, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 maja 2015 roku, sygn. akt I ACa 49/15, LEX nr 1747249). Dobre obyczaje to reguły postępowania właściwe dla etyki przeciętnego, uczciwego człowieka, ale również reguły uczciwości kupieckiej przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także reguły dotyczące zapewnienia niezakłóconego funkcjonowania spółki, spółdzielni czy podobnej organizacji. Pojęcie dobrych obyczajów należy odnieść nie tylko do uczciwości kupieckiej skierowanej na zewnątrz (w stosunku do innych uczestników obrotu gospodarczego), ale przede wszystkim do stosunków wewnętrznych, w tym relacji pomiędzy członkami korporacyjnej osoby prawnej. Oznacza to potrzebę sięgnięcia do kryteriów moralnych panujących w społeczeństwie, w tym ogólnej normy przyzwoitego zachowania. Zgodne z dobrymi obyczajami będzie przyzwoite, uczciwe postępowanie, które uwzględnia w odpowiednim stopniu różne interesy, służące wspólnikom spółki handlowej czy członkom spółdzielni. Na takie rozumienie klauzuli dobrych obyczajów wskazuje orzecznictwo sądowe (por wyroki: SA w W. z dnia 10.05.2013 r., VI ACa 157/12; SN z dnia 08.03.2005 r., IV CK 607/04; SA w K. z dnia 23.11.2006 r., I ACa 1373/06). Biorąc pod uwagę wskazane kryteria, w ocenie Sądu, brak jest uzasadnionych podstaw do uznania, aby zaskarżona uchwała pozostawała w sprzeczności z dobrymi obyczajami. Przy ocenie tej nie można bowiem pominąć regulacji art. 8² ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, która wskazuje, iż pełnienie funkcji w Radzie Nadzorczej ma charakter społeczny. Skoro więc członek spółdzielni zdecydował się na kandydowanie do tegoż organu, a po jego wyborze podjął się pełnienia wskazanej funkcji, to winien być gotowy na pełnienie jej bez osiągania korzyści osobistych. Nawet jeśli w czasie objęcia funkcji statut przewidywał wynagrodzenie za jej pełnienie, a okoliczność ta miała dla określonego członka istotne znaczenie przy podejmowaniu decyzji o jej objęciu, to trudno uznać, iż dokonanie zmiany w trakcie kadencji może być uznane za nieetyczne, nieuczciwe, czy w sposób nieprawidłowy ważące różne interesy. Intencją ustawodawcy było bowiem, ażeby członkami innych niż zarząd organów były osoby, które są zainteresowane prawidłowym działaniem spółdzielni, jednak nie oczekują w zamian za to jakiejkolwiek zapłaty. Możliwość jej przyznania pozostawiona zaś została decyzji członków spółdzielni, a jej wysokość w sposób znaczący ograniczona jest przez ustawodawcę, co również wiąże się z charakterem omawianej funkcji. Powyższe nakazuje uznać, iż członkowie Rady Nadzorczej nie mogą zasadnie wymagać przyznania im wynagrodzenia, jeśli dotychczas tego rodzaju uchwała nie była podjęta, bądź jego utrzymania czy podwyższenia, gdy zostało ono już przyznane. Decyzji o zmniejszeniu dotychczas przyznanego wynagrodzenia nie można oceniać więc, jako sprzecznej z zasadami moralnymi panującymi w społeczeństwie. Decydujące znaczenie w tej materii ma wola określonej części członków spółdzielni, która przy tym nie narusza praw członków Rady Nadzorczej, skoro z istoty swej funkcja ta ma charakter społeczny. Nie są przy tym istotne motywy podjęcia takowej decyzji, w szczególności ilość zadań wykonywanych przez członków Rady, stopień ich zaangażowania w pracę na rzecz spółdzielni, czy efektywność podejmowanych działań. Nawet bowiem w sytuacji ustalenia, iż określona osoba czyni znaczące starania na rzecz spółdzielni, zgodnie z wolą ustawodawcy, nie jest koniecznym przyznawanie członkom Rady Nadzorczej wynagrodzenia. Zasadności wskazanej konstatacji nie podważa również fakt, iż podjęcie uchwały o obniżeniu wynagrodzenia nastąpiło w sytuacji, gdy stan finansów spółdzielni był zadowalający, a więc teoretycznie brak było przeciwwskazań natury finansowej, dla utrzymania wynagrodzeń na dotychczasowym poziomie. Skoro jednak nie jest możliwym domaganie się przyznania wynagrodzenia w owych okolicznościach (nie przysługuje członkom Rady Nadzorczej roszczenie o jego przyznanie), to również zmniejszenie dotychczas pobieranego uposażenia nie może być oceniane negatywnie. Nie może stanowić również argumentu istotnego fakt, iż w innych spółdzielniach na terenie miasta K., czy miast sąsiadujących, wynagrodzenie dla członków Rady Nadzorczej jest wyższe. Jest to bowiem decyzja indywidualna każdej spółdzielni. Wydaje się, że w takiej sytuacji, jeśli członek Rady nie godzi się na pełnienie dotychczasowych obowiązków bez stosownej zapłaty, a więc w sposób istotnie społeczny, to winien z określonej funkcji zrezygnować. Zmniejszenie wynagrodzenia nie narusza dobrych obyczajów, gdyż nie może być uznane za zachowanie nieuczciwe, takie które stanowi realizację uprawnień członków spółdzielni, będące jednocześnie zgodnym z ideą i zasadami funkcjonowania określonego organu. Z podobnych względów nie można podzielić oceny powoda, iż podjęcie zaskarżonej uchwały stanowi nadużycie prawa. Jedynie na marginesie wskazać należy, iż aktualny stan rzeczy odnośnie wysokości wynagrodzenia przyznanego członkom Rady Nadzorczej nie ma charakteru nieodwracalnego. Nie ma bowiem przeszkód dla poddania pod głosowanie projektu przywracającego poprzednią wysokość wynagrodzenia, jeśli oczywiście tego rodzaju zmiana stanowi wolę członków spółdzielni.

W ocenie Sądu nie zostało również w żaden sposób wykazane, ażeby podjęcie zaskarżonej uchwały w jakikolwiek sposób zagrażało prawidłowemu funkcjonowaniu Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K.. W ocenie powoda obniżenie wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej w sposób znaczący (aktualne wynagrodzenie jest kilkukrotnie niższe od uprzedniego) spowoduje najpewniej rezygnację dotychczasowych członków Rady, co z kolei zdezorganizuje pracę tegoż organu. Finalnie jednak Z. C. cofnął wnioski dowodowe, które zmierzać miały do wykazania wskazanych okoliczności, a dotyczące przesłuchania w charakterze świadków aktualnych członków Rady Nadzorczej. Tym samym nie jest pewnym, czy istotnie tego rodzaju stan rzeczy będzie miał miejsce. Nawet jednak jego wystąpienie nie spowoduje zagrożenia dla prawidłowego funkcjonowania tego organu. Zgodnie bowiem z zapisem § 89 statutu Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. w przypadku rezygnacji aktualnych członków Rady Nadzorczej w jej skład wejdą do końca kadencji osoby, które w wyborach na członka Rady Nadzorczej uzyskały kolejno największą liczbę głosów. Tym samym funkcje członków Rady Nadzorczej będą obsadzone i organ ten będzie mógł wykonywać swe ustawowe i statutowe zadania bez jakichkolwiek zakłóceń. Powód zarzucał również, iż osoby, które w głosowaniu na członków Rady Nadzorczej uzyskały kolejno najwyższą ilość głosów są osobami, które wchodziły w skład (...) w poprzedniej kadencji, a funkcje te utraciły w związku z poważnymi zarzutami co do sposobu ich działania i zaleceniami protokołu lustracyjnego. Wydaje się jednak, iż skoro osoby te uzyskały w dalszej kolejności najwyższe liczby głosów, to trudno uznać, iż nie posiadają one jakiegokolwiek zaufania, czy poparcia członków spółdzielni. Statut spółdzielni nie zawiera zaś ograniczenia, iż członkiem Rady może być tylko osoba dotychczas nie karana. Podkreślić również należy, iż kadencja Rady Nadzorczej ulega zakończeniu w czerwcu 2016 roku. Nawet więc, jeśliby praca nowych członków Rady Nadzorczej nie jawiła się jako zadawalająca, to tego rodzaju stan rzeczy nie będzie miał miejsca przez długi okres czasu. Dodatkowo wskazać należy, iż członek Rady Nadzorczej może być w każdym czasie odwołany uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni (§ 82 F statutu). W sytuacjach krańcowych, nic więc nie stoi na przeszkodzie skorzystaniu z tej możliwości jeszcze przed zakończeniem kadencji Rady. Powód podał również, iż nowi członkowie zapewne podejmą próbę odwołania aktualnego Prezesa Zarządu spółdzielni i jeden z nich zajmie jego miejsce i będzie pobierał znaczące wynagrodzenie. Zauważyć jednak należy, iż jakkolwiek odwołanie Prezesa Zarządu leży w gestii członków Rady Nadzorczej (§ 97 ust. 2 statutu), to niezależnie od tego, kto funkcję tę będzie pełnił, określone wynagrodzenie będzie mu wypłacane. Z Prezesem Zarządu Rada Nadzorcza nawiązuje bowiem stosunek pracy. W żaden sposób nie zostało zaś wykazane, iż zmiana osoby Prezesa Zarządu w negatywny sposób wpłynie na funkcjonowanie Spółdzielni. Powyższe powoduje, iż brak jest podstaw do stwierdzenia, że zaskarżona uchwała godzi w interesy spółdzielni.

Powód wskazywał również, iż zaskarżona uchwała winna zostać uchylona, albowiem do jej podjęcia doszło z pominięciem organu doradczego powołanego w 2013 roku w postaci Komisji Statutowej. Kwestia obniżenia wynagrodzenia członków Rady Nadzorczej jest zaś kwestią o istotnym znaczeniu, a więc dokonanie konsultacji projektu uchwały z w/w organem jawiło się jako celowe. Brak przeprowadzenia przedmiotowej konsultacji pozostawał w istocie bezsporny. Uchwałą Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. nr 9/2013 roku z dnia 27 i 28 czerwca 2013 roku powołano Komisję Statutową, której celem funkcjonowania było przygotowanie zmian do statutu spółdzielni. Dopuszczalność powołania przez spółdzielnię organu dodatkowego wynika z § 35 ust. 3 ustawy prawo spółdzielcze, zgodnie z którym statut może przewidywać powołanie także innych organów niż wymienione w § 1, składających się z członków spółdzielni. W takim wypadku statut określa zakres uprawnień tych organów oraz zasady wyboru i odwoływania ich członków. Z uchwały Walnego Zgromadzenia Członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. powołującej Komisję Statutową wynika jedynie, iż celem jej funkcjonowania jest przygotowanie zmian statutu spółdzielni. Nie wyklucza to w żaden sposób inicjatywy członków spółdzielni co do składania projektów uchwał. Brak podstaw do twierdzenia, ażby projekty te musiały być konsultowane, czy opiniowane przez wskazany organ. Tego rodzaju powinność nie została bowiem wyartykułowana w uchwale o powołaniu Komisji Statutowej. Nie oznacza to oczywiście, iż w razie takowej woli, z inicjatywą tego rodzaju projektodawcy nie mogliby wystąpić. Nadto, jak już wyżej wskazano, uchylenie uchwały z powodu uchybień formalnych możliwe jest jedynie wówczas, gdy uchybienia ta mogły mieć wpływ na treść zaskarżonej uchwały. W sytuacji zaistniałej w sprawie niniejszej ze względu na przedmiot tej uchwały o tego rodzaju zależności nie można zaś zasadnie twierdzić, a powód nie podjął żadnej inicjatywy celem jej wykazania.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych przepisów, stwierdzić należało brak podstaw do uchylenia zaskarżonej uchwały. Stosownie zaś do treści art. 347 k.p.c. po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd wydaje wyrok, którym wyrok zaoczny w całości lub części utrzymuje w mocy albo uchyla go i orzeka o żądaniu pozwu, bądź też pozew odrzuca lub postępowanie umarza. Tym samym koniecznym było uchylenie punktu II i III wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Kielcach z dnia 15 września 2015 roku wydanego w sprawie o sygn. akt I C 1858/15 i oddalenie powództwa o uchylenie uchwały Walnego Zgromadzenia członków Spółdzielni Mieszkaniowej Na (...) w K. z dnia 13 czerwca 2015 roku nr 2/15.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. oraz w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) i art.348k.p.c., obciążając nimi powoda, jako stronę przegrywającą.

SSO Monika Gądek – Tamborska

Przewodniczący:	SSO Monika Gądek-Tamborska

Protokolant:	st. sekr. sądowy Ewa Pękowska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE