Sygn. I C 1207/15
Dnia 7 marca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Lidia Kopczyńska
Protokolant: protokolant Patryk Burdecki
po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2016 r. w Ciechanowie
na rozprawie
sprawy z powództwa Banku (...) S.A
przeciwko M. Z., J. Z.
o zapłatę
orzeka
I. zasądza solidarnie od pozwanych M. Z. i J. Z. na rzecz powoda Bank (...) S.A kwotę 626,49 zł (sześćset dwadzieścia sześć złotych czterdzieści dziewięć groszy) z odsetkami umownymi w wysokości odpowiadającej odsetkom maksymalnym liczonym od kwot: 508,29 zł (pięćset osiem złotych dwadzieścia dziewięć groszy) od 6 lipca 2015 roku do dnia zapłaty i 62,20 zł (sześćdziesiąt dwa złote dwadzieścia groszy) od 22 lipca 2015 roku do dnia zapłaty;
II. zasądza solidarnie od pozwanych M. Z. i J. Z. na rzecz powoda Bank (...) S.A kwotę 227,00 zł (dwieście dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;
III. w pozostałym zakresie powództwo oddala;
IV. wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt I C 1207/15
UZASDANIENIE
Powód Bank (...) S.A. z siedzibą w B. w pozwie złożonym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie w dniu 22 lipca 2015 r. wnosił o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu elektronicznym i zasądzenie na jego rzecz solidarnie od pozwanych J. Z. i M. Z. kwoty 626,49 zł w tym:
- kwoty 508,29 zł tytułem niespłaconej należności głównej z odsetkami umownymi w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 6 lipca 2015 r. do dnia zapłaty,
- kwoty 62,20 zł z odsetkami umownymi w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 16 lipca 2015 r. do dnia zapłaty,
- 56 zł tytułem opłat i prowizji bez dalszych odsetek.
Ponadto wniósł o zasądzenie kosztów procesu.
W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że pozwani zawarli z Bankiem w dniu 24 lutego 2004 r. umowę rachunku bieżącego. Należności wynikające z tej umowy nie zostały przez pozwanych uregulowane w terminach określonych w umowie. W związku z powyższym oraz z uwagi na upływ terminu na jaki została zawarta umowa rachunku bankowego, umowa została rozwiązana w dniu 19 lutego 2015 r. Niniejszym pozwem powód wnosił o zasądzenie od pozwanych zapłaty kwoty 508,29 zł tytułem należności głównej z odsetkami umownymi w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od dnia 6 lipca 2015 r. ( tj. od dnia następnego po dniu do którego zostały naliczone przez powoda odsetki umowne skapitalizowane na dzień 5 lipca 2015 r.) do dnia zapłaty oraz kwoty 62,20 zł tytułem dalszych odsetek, z odsetkami liczonymi od dnia wytoczenia powództwa tj. 16 lipca 2015 r.
Strona pozwana do dnia wniesienia pozwu nie spłaciła wymaganej wierzytelności.
Powód ponadto wskazał, że zgodnie z postanowieniami zawartej umowy jest on uprawniony do naliczania odsetek umownych, z tym zastrzeżeniem, że w żadnym czasie nie może przekroczyć 4-krotności wysokości bieżącej stopy kredytu lombardowego NBP, począwszy od dnia powstania zaległości do dnia zapłaty. (pozew k. 2-5 akt)
Tytułem opłat w postępowaniu elektronicznym powód poniósł opłatę w wysokości 30 zł.
W dniu 23 września 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Ciechanowie według właściwości (postanowienie k. 7 akt).
Pozwani J. Z. i M. Z. nie stawili się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę i nie zajęli stanowiska w sprawie ani nie złożyli wniosku o rozpoznanie sprawy pod ich nieobecność.
Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 24 lutego 2004 r. J. Z. i M. Z. zawarli z Bankiem (...) S.A. w B. umowę rachunku pocztowego nr (...), a następnie zmienili ją aneksem w dniu 15 stycznia 2014 r. o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego. Stosownie do regulacji prawa bankowego powód w dniu 6 lipca 2015 r. wystawił wyciąg z ksiąg banku stwierdzający zadłużenie strony pozwanej. Na wymagalne zadłużenie składały się: niespłacona należność główna 499,57 zł, odsetki karne naliczone do 5 lipca 2015 r. w kwocie 70,92 zł, opłaty i prowizje bankowe w kwocie 56 zł (dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 33 akt , kserokopia umowy k. 29-30 akt).
Pismem z dnia 5 lutego 2015 r. pozwani zostali wezwani do całkowitej spłaty zadłużenia wynikającego z umowy rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego nr (...). Na dzień wniesienia pozwu, wymagalne zadłużenie wynosił 626,49 zł, na które składało się: kwota 508,29 zł tytułem niespłaconej należności głównej, kwota 62,20 zł tytułem odsetek umownych naliczanych od należności głównej do dnia 16 lipca 2015 r. oraz kwota 56 zł tytułem kosztów i opłat (dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 33 akt, pozew k. 10-11 akt).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, a w szczególności: pozwu k. 2-5, 10-11 akt, KRS powoda k. 14-24 akt, kserokopia umowy k. 29-30 akt, wezwań do zapłaty k. 31-32 akt i wyciągu z ksiąg banku k. 33 akt, .
W niniejszej sprawie, na podstawie art. 232 zd. 2 k.p.c., Sąd dopuścił dowód z dokumentów przedłożonych przez powoda w trakcie postępowania. Przedłożone dokumenty rzeczywiście były sporządzone, a w ich treść nie ingerowano, nie były przerabiane. W tej sytuacji Sąd uznał, iż dołączone dokumenty mogą w całości stanowić podstawę do wydania w sprawie rozstrzygnięcia.
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 69 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawa Bankowego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Sąd uznał, że twierdzenia powoda co do kwoty zadłużenia pozwanych nie budzą uzasadnionych wątpliwości, jak też nie zostały one przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.pc.). Zauważyć przy tym należy, że pozwani zostali pouczeni o możliwości ustosunkowania się do twierdzeń strony powodowej, poprzez złożenie odpowiedzi na pozew, jak również potwierdzili odbiór pozwu wraz z załącznikami osobiście, lecz w żaden sposób nie ustosunkowali się do żądania pozwu. Z tych zatem przyczyn powództwo w części dotyczącej żądania zasądzenia należności głównej należało uwzględnić. Sąd oddalił powództwo częściowo, w zakresie żądanych dalszych odsetek liczonych od skapitalizowanych odsetek.
Jak wynika z art. 476 zd. 1 k.c., dłużnik dopuszcza się zwłoki, gdy nie spełnia świadczenia w terminie, a jeżeli termin nie jest oznaczony, gdy nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu przez wierzyciela.
Zgodnie z art. 482. § 1 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 lutego 1997 r., (II CKU 3/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 86) wskazał, że zasądzenie skapitalizowanych, zaległych odsetek z odsetkami za opóźnienie (art. 482 § 1 k.c.) wyłącza możliwość orzeczenia o odsetkach od tych odsetek.
Jeżeli strony nie uzgodniły inaczej, odsetki od odsetek należy liczyć od dnia wytoczenia powództwa o te odsetki (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 1994 r., III CZP 70/94, OSNC 1994, nr 11, poz. 220).
Ponieważ powód niósł pozew 22 lipca 2015 r. (data wniesienia pozwu do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie), to od tej daty mógł żądać najwcześniej odsetek od zaległych odsetek, a nie od daty 16 lipca 2015 r. jak określił to w pozwie. Dlatego Sąd uwzględniając roszczenie powoda odnośnie dochodzonych pozwem kwot, oddalił powództwo odnośnie żądanych odsetek od dnia 16 lipca 2015 r., natomiast początkową datę odsetek liczonych od kwoty 62,20 ustalił zgodnie z datą wniesienia pozwu tj. 22 lipca 2015 r.
Pozwani przegrali proces w całości. Zgodnie z zasadą wyrażoną w art 98 § 1 i 2 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na koszty składają się: opłata sądowa, którą uiścił powód w elektronicznym postępowaniu upominawczym kwocie 30,00 zł oraz koszty zastępstwa procesowego - wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 180 zł, których wysokość wynika z § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 490), 17 zł opłaty od pełnomocnictwa.
Wyrokowi w części uwzględniającej powództwo nadano rygor natychmiastowej wykonalności w związku ze spełnieniem przesłanek art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c.
Z tych względów Sąd orzekł jak w wyroku.
(...)