POSTANOWIENIE

Dnia 29 lutego 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:	Jan Gibiec (spr.)
Sędzia SA: Sędzia SA:	Małgorzata Bohun Dariusz Kłodnicki

po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: B. Z.

przeciwko: Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym dla W.

o ochronę dóbr osobistych i zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego we Wrocławiu

z dnia 17 października 2011 r., sygn. akt I C 1037/11

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17.10.2011 r. Sąd I instancji odrzucił zażalenie powodów B. Z. i D. N. na postanowienie z dnia 21.09.2011 r. o częściowym zwolnieniu powodów od kosztów sądowych w sprawie wskazując, że zażalenie przysługuje jedynie na odmowę zwolnienia od kosztów sądowych, zaś zażalenie na postanowienie w przedmiocie przyznania takiego zwolnienia w całości lub w części jest niedopuszczalne.

Wobec cofnięcia powództwa przez powoda D. N., postępowanie wywołane wniesieniem przez niego pozwu zostało umorzone (k. 57).

W zażaleniu na postanowienie z dnia 17.10.2011 r. (k. 68) powód B. Z. domagał się jego uchylenia i przyznania mu prawa do skorzystania ze zwolnienia od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wskazał, że nie otrzymał logicznie uzasadnionej odmowy zwolnienia od kosztów. Dodał, że Sad Okręgowy we Wrocławiu ma swój istotny udział w tym, że powodowie do dziś nie otrzymali należnych im wynagrodzeń, dlatego powinien szczególnie starannie i życzliwie podchodzić do tej sprawy.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 394 § 1 k.p.c., zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje na postanowienia sądu pierwszej instancji kończące postępowanie w sprawie, a ponadto na postanowienia sądu pierwszej instancji i zarządzenia przewodniczącego wymienione w tym przepisie w punktach 1 - 12. W punkcie 2 powołanego artykułu jako podlegające zaskarżeniu, wskazano (należące do postanowień niekończących postępowania w sprawie) rozstrzygnięcie o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych. Powołany przepis nie przewiduje zatem możliwości zaskarżania postanowienia o udzieleniu zwolnienia od kosztów sądowych ani przez stronę, która zwolnienie takie uzyskała, ani też przez jej przeciwnika procesowego.

W niniejszej sprawie Sąd I instancji postanowieniem z dnia 21.09.2011 r. zwolnił obu ówczesnych powodów od obowiązku uiszczania każdorazowej opłaty sądowej ponad kwotę po 2000 zł od każdego z nich. Sąd nie oddalił dalej idącego wniosku powodów, zaś powodowie nie wnieśli o uzupełnienie postanowienia sądu w trybie art. 351 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c.

Z uwagi na niedopuszczalność zaskarżenia rozstrzygnięcia uwzględniającego w całości lub w części wniosek strony o zwolnienie od kosztów, postanowienie Sądu I instancji z dnia 17.10.2011 r. o odrzuceniu zażalenia powodów na postanowienie z dnia 21.09.2011 r. o częściowym zwolnieniu powodów od kosztów sądowych, należało uznać za prawidłowe. Zażalenie powoda B. Z. na to postanowienie podlegało zatem oddaleniu jako niezasadne.

Na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

mw