Sygn. akt II Cz 906/13
Dnia 8 października 2013r
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Anatol Gul
Sędziowie: SO Piotr Rajczakowski
SO Aleksandra Żurawska
po rozpoznaniu w dniu 8 października 2013 r. w Świdnicy
na posiedzeniu niejawnym
zażalenia powoda R. O. na zarządzenie Przewodniczącego- Sędziego Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 22 sierpnia 2013r, sygn. akt I C 980/13
w sprawie z powództwa R. O.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w N.
o zapłatę kwoty 20.000 zł
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 22 sierpnia 2013r Przewodniczący- Sędzia Sądu Rejonowego w Kłodzku dokonał zwrotu pozwu R. O.. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Przewodniczący powołując się na przepisy art. 126 § 2, 128 § 1 oraz 130 § 1 i 2 kpc, stwierdził, że powód w ustawowym terminie nie uzupełnił braków formalnych pozwu, gdyż nie złożył odpisu pozwu, nie dołączył dowodów wymienionych w pozwie, a pismo zawierające nr PESEL i okoliczności faktyczne żądania złożył w 1 egzemplarzu.
Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł powód podnosząc, że nie wie on jakie konkretnie braki zawierał pozew bądź następne pisma, które przedłożył do akt. Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
Sąd Okręgowy zważył:
Zażalenie nie jest uzasadnione, gdyż podniesione w nim zarzuty w żaden sposób nie podważają trafności zaskarżonego zarządzenia. W piśmie wzywającym do uzupełnienia braków formalnych pozwu /k. 5/ powód został wyraźnie wezwany do przedłożenia odpisu pozwu oraz wskazania okoliczności faktycznych uzasadniających powództwo na piśmie w dwóch egzemplarzach. Pomimo tego R. O. nie przedłożył odpisu pozwu, zaś pismo z dnia 9 sierpnia 2013r /k.8 /, w którym wskazał okoliczności faktyczne uzasadniające żądanie pozwu złożył tylko w 1 egzemplarzu. W tej sytuacji słusznie Przewodniczący uznał, że braki formalne pozwu nie zostały uzupełnione, czego konsekwencją musiał być zwrot pozwu. Z tych też względów zażalenie powoda jako całkowicie bezzasadne podlegało oddaleniu- art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.