WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Joanna Smycz
Protokolant:	Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2016 r. w Gliwicach

sprawy A. K. (K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 18 grudnia 2015 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 17 grudnia 2015r.

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz odwołującego kwotę 360zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO Joanna Smycz

Sygn. akt VIII U 118/16

Decyzją z 18 grudnia 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu A. K. prawa do emerytury w niższym wieku w oparciu o art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) w związku z tym, iż nie udowodnił on 15 – letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach przy pracach wymienionych w wykazie A, a jedynie 5 lat, 3 miesiące i 4dni takiej pracy.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do wcześniejszej emerytury. Podniósł, że wykonywał pracę w warunkach szczególnych przez okres ponad 15 lat od 1.05.1980 do 28.06.1991r , co uzasadnił zeznaniami świadków, o przesłuchanie których wnosił i od 1.01.94r. do 31.10.94 i tym samym spełnia warunki do przyznania prawa do emerytury. Sporne okresy zostały uzane przez Sąd I i II instancji w sprawie VIIIU 1642/10

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, a dodatkowo podniósł, że do okresów pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył odwołującemu okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. w okresie od 1.05.1980 do 28.06.1991r bowiem świadectwo pracy w warunkach szczególnych wystawił podmiot nieuprawniony-archiwum. Ponadto nie zaliczył okresu pracy w (...) w R. od 1.01.94r. do 31.10.94 , gdyż stanowisko kierowca-mechanik nie występuje pod podaną w świadectwie pracy w warunkach szczególnych poz. 2 działu VIII wykazu A do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze

Sąd ustalił co następuje:

A. K. urodził się (...)

Ubezpieczony 60 lat (...)

Skarżący, na dzień 1 stycznia 1999r., legitymuje się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze ponad 25 lat, z tym że w ocenie ZUS udowodnił jedynie 5 lat, 3 miesiące i 4dni okresów pracy w szczególnych warunkach wymienionej w wykazie A.

Wyrokami tut. Sądu z dn.8.10.2010 (sygn. akt. VIII U 1642/10 i Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dn.24 maja 2011r ( sygn. akt III AUa 2513/10 ) oddalono odwołanie ubezpieczonego od wcześniejszych decyzji ZUS z dn.7.06.2010r i 30.07.2010 odmawiających przyznania ubezpieczonemu prawa do wcześniejszej emerytury ze względu na niespełnienie w dniu wydawania tych wyroków jedynej przesłanki tj. ukończenia 60 lat.

W szczegółowym postępowaniu dowodowym przeprowadzonym przez Sąd w sprawie VIIIU 1642/10 biorąc pod uwagę zeznania świadków E. P., J. P., T. S. oraz zeznania ubezpieczonego ustalono, iż odwołujący pracując w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. w okresie od 1.05.1980 do 28.06.1991r stale i w pełnym wymiarze wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego marki (...) o ciężarze całkowitym powyżej 20 ton uznając ten okres pracy za pracę w warunkach szczególnych .

Ustalono również ,że pracując w (...) w R. od 1.01.94r. do 31.10.94 ubezpieczony wykonywał pracę kierowcy autobusu marki (...) o liczbie pasażerów 50 osób i również tę pracę zaliczono odwołującemu do pracy w warunkach szczególnych ustalając tym samym ,iż odwołujący posiada wymagany okres pracy w warunkach szczególnych wynoszący 16 lat, 8 miesięcy.

Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 maja 2011r (sygn. akt III AUa 2513/10w pełni podzielił te ustalenia .

W toku niniejszego procesu Sąd przeprowadził dodatkowo dowód z akt osobowych i płacowych ubezpieczonego z (...) Przedsiębiorstwa (...) w G. z których wynika ,że w spornym okresie powód otrzymywał jako kierowca dodatki pieniężne za prace w warunkach szkodliwych.

Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, zeznań świadków E. P., J. P., T. S. oraz zeznań ubezpieczonego (k.16-18 akt VIIIU 1642/10), uzasadnienia wyroku SO z 8.10 2010r i uzasadnienia wyroku SA z 24.05.11r (k.22-24,k.39-42 akt o sygn. VIIIU 1642/10) z a także w oparciu o akta osobowe i płacowe ubezpieczonego (koperta k.12) .

Zgromadzona w sprawie dokumentacja została sporządzona w sposób rzetelny i nie budzący wątpliwości, a zeznania świadków są spójne, wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają, dając łącznie pełny obraz przebiegu i charakteru zatrudnienia odwołującego w spornym okresie co potwierdzone zostało w/w uzasadnieniami wyroków i dokumentacją płacową ubezpieczonego z (...) Przedsiębiorstwa (...) w G..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. nr 153, poz. 1227 z późn. zm.) w powiązaniu z § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.) ubezpieczonym mężczyznom urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r. będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przy pracach wymienionych w wykazie A, przysługuje prawo do emerytury w razie łącznego spełnienia następujących warunków:

1. osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat

2. posiadania wymaganego okresu zatrudnienia wynoszącego 25 lat, w tym

co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca
w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z kolei zgodnie z treścią art. 184 ust 1 ustawy, ubezpieczonym urodzonym po dniu
31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Na podstawie tego przepisu, prawo do emerytury w obniżonym wieku, przysługuje ubezpieczonemu, który w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999r. spełnił warunki w zakresie posiadania ogólnego stażu pracy oraz pracy wykonywanej w warunkach szczególnych a nie osiągnął wymaganego wieku.

Kwestie posiadania przez ubezpieczonego ponad 25 letniego okresu składkowego
i nieskładkowego oraz nie przystąpienia do OFE nie były sporne.

Okoliczność sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego (na dzień 1 stycznia 1999r.) wymaganego 15 letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, bowiem organ rentowy zaliczył do takiej pracy okres 5 lat, 3 miesiące i 4dni.

Zgodnie z wykazem A, dział VIII poz. 2 stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalistycznych (specjalnych) pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów jest pracą w szczególnych warunkach, uprawniającą do niższego wieku emerytalnego.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału Sąd uznał, że ubezpieczony A. K. będąc zatrudnionym w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. w okresie od 1.05.1980 do 28.06.1991r wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton, co po doliczeniu tego okresu do dotychczas uwzględnionych przez organ rentowy, pozwala na uznanie że legitymuje się co najmniej 15 latami takiej pracy.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków potwierdzającym charakter pracy ubezpieczonego, uznając te dowody za spójne logiczne i wzajemnie się uzupełniające. Nadto zeznania świadków korelują z zapisami w dokumentacji osobowej i płacowej ubezpieczonego i jego zeznaniami , w szczególności z dokumentami płacowymi potwierdzającymi otrzymywanie przez odwołującego w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. w okresie od 1.05.1980 do 28.06.1991r dodatków za prace w warunkach szkodliwych.

Również Sąd w pełni podziela stanowisko Sadu Okręgowego i Apelacyjnego zawarte w uzasadnieniu wyroków j.w. w sprawie VIIIU 1642/10 odnośnie spełnienia przez ubezpieczonego przesłanki 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Bez znaczenia pozostaje także fakt, że przedłożone przez ubezpieczonego świadectwo pracy w warunkach szczególnych w (...) Przedsiębiorstwie (...) w G. za okres od 1.05.1980 do 28.06.1991r wystawił organ nieuprawniony tj, archiwum. Fakt wykonywania takiej pracy został wykazany w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują bowiem ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia - w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z 21 września 1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283).

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że ubezpieczony legitymuje się na dzień 1 stycznia 1999r. wymaganym 15 - letnim okresem pracy w szczególnych warunkach. Nadto Sąd uznał, że z momentem kończenia 60 lat tj. z dniem 17.12.2015r odwołujący spełnił wszystkie warunki uprawniające go do otrzymania prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę, Sąd na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 kpc. w związku z §9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dn.22.10.2015r „ w sprawie opłat za czynności adwokackie” (DZ.U. 1800/2005r)

(-) SSO Joanna Smycz