Sygn. akt I C 26/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Sulęcinie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Sebastian Petlik

Protokolant:

stażysta Marta Roszak

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2016 r. w Sulęcinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W.

przeciwko G. L., W. S.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. na rzecz pozwanych G. L. i W. S. kwoty po 2417,00zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 26/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. wniosła o zasądzenie od pozwanych G. L. i W. S. solidarnie kwoty 23834 zł z umownymi i ustawowymi odsetkami obliczanymi od poszczególnych kwot wskazanymi w pozwie oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, iż pozwani zawarli z (...) Bankiem (...) SA Oddział w S. , który działał na rzecz Skarbu Państwa – Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej , będącego dysponentem Funduszu Oddłużenia i Restrukturyzacji (...) , umowę o spłatę zrestrukturyzowanego długu. Wg ksiąg bankowych wierzytelność wynosiła w dniu podpisania umowy (...) starych złotych. W dniu 30.09.1992r. została zwarta umowa cesji wierzytelności pomiędzy (...) Bankiem (...) SA w S., działającym w imieniu Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa ( (...)) a Bankiem (...) SA w P.. Strona powodowa przejęła zobowiązania i wierzytelności (...) na mocy ustawy z dnia 29.12.1993r. , natomiast na podstawie ustawy z dnia 09.05.2008r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa prowadzi sprawy przejęte od (...) w zakresie zobowiązań i wierzytelności.

W odpowiedzi na pozew pozwany G. L. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego ( k. 31-33). Pozwany zakwestionował wszystkie dokumenty przedłożone przez stronę powodowa jako kserokopie niepotwierdzona za zgodność z oryginałem. Zakwestionował legitymację czynną strony powodowej oraz podniósł zarzut przedawnienia roszczenia co do należności głównej jak i odsetek wskazanych w pozwie.

Pozwana W. S. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wg norm przepisanych ( k. 54-56). W uzasadnieniu stanowiska podniosła zarzut przedawnienia roszczenia, oraz zakwestionowała roszczenie co do wysokości jak i dokumenty złożone przez stronę powodową jako kserokopie, które nie zostały potwierdzone za zgodność z oryginałem.

SĄD (...)

W. S. i G. L. działający jako Spółka Produkcji (...) zawarli w dniu 01.10.1992r. z (...) Bankiem (...) SA Oddział w S., umowę o spłatę zrestrukturyzowanego długu. Wg ksiąg bankowych wierzytelność wynosiła w dniu podpisania umowy (...) starych złotych. W dniu 30.09.1992r. została zwarta umowa cesji wierzytelności pomiędzy (...) Bankiem (...) SA w S., a Bankiem (...) SA w P., działającym w imieniu i na rzecz Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa , a dotycząca wierzytelności w kwocie 238340000 zł należnej od G. L. i W. S.. Należność wynikająca z umowy restrukturyzacji z dnia 01.10.1992r. miała być uregulowana do 30.06.1999r.- termin płatności ostatniej raty w kwocie (...) starych złotych.

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa skierowała do W. S. i G. L. w dniu 03.09.2015r.wezwanie do zapłaty kwoty kapitału 23834 zł oraz odsetek 88937,55 zł jako należności wynikających z umowy z dnia 01.10.1992r. G. L. w pisemnej odpowiedzi na wezwanie wskazał na zarzut przedawnienia roszczenia oraz zakwestionował uprawnienie banku do działania na rzecz Funduszu Restrukturyzacji i Oddłużenia Rolnictwa.

( dowód: - dokumenty k. 9-20, 36).

SĄD ZWAŻYŁ CO NASTĘPUJE

Roszczenie strony powodowej należy uznać za niezasadne.

Zgodnie z art. 118 kc jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Termin przedawnienia roszczenia banku wobec osoby niebędącej przedsiębiorcą wynosi trzy lata ( tak wyrok SN z dnia 10.10.2003r., II CK 113/02, OSP 2004/11 poz. 141).

W przedmiotowej sprawie roszczenie strony powodowej stało się wymagalne w całości po 30.06.1999r., kiedy upływał termin spłaty ostatniej raty na podstawie umowy z dnia 01.10.1992r. Brak jest dowodów na to, aby roszczenie wynikające z umowy stało się wymagalne wcześniej ( np. wypowiedzenie umowy) lub później ( np. aneks z wydłużeniem okresu spłaty).

W związku z tym, iż pozwani w dacie podpisania umowy prowadzili działalność – Spółka Produkcji (...) – termin przedawnienia winien wynosić 3 lata, tak więc upływał z dniem 01.07.2002r. Nawet przy przyjęciu, iż termin ten to lat 10, to i tak upłynął z dniem 01.07.2009r. Strona powodowa natomiast nie przedstawiła dowodu na przerwanie biegu terminu przedawnienia.

Tym samym stwierdzić należy, iż zarzut przedawnienia roszczenia zgłoszony przez pozwanych zasługuje na uwzględnienia i dlatego też powództwo uległo oddaleniu. Uwzględnienie zarzutu przedawnienia, jako najdalej idącego, zezwala sądowi na pominięcie rozważań co do zarzutu w zakresie braku legitymacji czynnej strony powodowej i wykazania wysokości dochodzonego roszczenia, aczkolwiek legitymacja czynna wypływa wprost ze wskazanych przez stronę powodową powszechnie obowiązujących przepisów prawa – ustawy z dnia 09.05.2008r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ( Dz. U. Nr 98, poz. 634) i poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 29.12.1993r. o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa ( Dz. U. z 2005r., Nr 31 poz. 264 ze zm.).

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 kpc, uznając, iż strona powodowa przegrała proces w całości, oraz na podstawie §6 pkt 5 rozp. MS z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( …) i §21 rozp. MS z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie ( Dz. U. z 2015r. poz. 1800).