n. akt II K 109/16
Dnia 4 kwietnia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Tczewie w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSR Rafał Gorgolewski
Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Gelińska
Przy udziale prokuratora ---
Po rozpoznaniu w dniu 04.04.2016 r.
sprawy z oskarżenia Prokuratury Rejonowej w Tczewie
przeciwko: (...), synowi P. i M. z domu G., urodzonemu (...) w R.
oskarżonemu o to, że: w okresie od 5 kwietnia 2015 roku do 26 kwietnia 2015 roku w miejscowości R., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, groził S. S. pozbawieniem życia i spowodowaniem uszkodzenia ciała celem wymuszenia zwrotu wierzytelności w kwocie 1.900 złotych, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione
tj. o czyn z art. 191 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
I. Oskarżonego D. Ł. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, który przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. kwalifikuje z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w brzmieniu sprzed dnia 1 lipca 2015 r. i za to, na mocy art. 191 § 2 k.k. skazuje go na karę 6 /sześciu/ miesięcy pozbawienia wolności;
II. Przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. w brzmieniu sprzed dnia 1 lipca 2015 r. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 /trzech/ lat tytułem próby;
III. Przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. na mocy art. 71 § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i 3 k.k. w brzmieniu sprzed dnia 1 lipca 2015 r. orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w wymiarze 50 /pięćdziesięciu/ stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 /dziesięciu/ złotych;
IV. Przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. na mocy art. 72 § 1 pkt 7a k.k. w brzmieniu sprzed dnia 1 lipca 2015 r. zakazuje oskarżanemu w okresie próby kontaktowania się z S. S. w jakikolwiek sposób bez jego zgody oraz zbliżania się do pokrzywdzonego na odległość mniejszą niż 20 /dwadzieścia/ metrów;
V. Na mocy art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. oraz art. 1, art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (t. j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 448, 36 zł /czterysta czterdzieści osiem złotych i trzydzieści sześć groszy/ tytułem wydatków oraz 170 /sto siedemdziesiąt/ złotych tytułem opłaty.
Sygn. akt II K 109/16
Na podstawie art. 424 § 3 k.p.k. uzasadnienie ograniczono do wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięć:
Sąd Rejonowy w Tczewie uznał D. Ł. za winnego tego, że: w okresie od 5 kwietnia 2015 roku do 26 kwietnia 2015 roku w miejscowości R., w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, groził S. S. pozbawieniem życia i spowodowaniem uszkodzenia ciała celem wymuszenia zwrotu wierzytelności w kwocie 1.900 złotych, przy czym groźby te wzbudziły u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione.
Z uwagi na fakt, iż wyrok wydany został w trybie konsensualnym (tj. na podstawie wniosku uzgodnionego z oskarżonym), prawidłowość powyższych ustaleń faktycznych nie może być kwestionowana, zgodnie z dyspozycją art. 447 § 5 k.p.k.
Występek z art. 191 § 2 k.k. popełnia ten, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności.
Zachowanie D. Ł., opisane powyżej, zrealizowało znamiona posłużenia się groźbą w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności - co pozwala na przypisanie mu sprawstwa omawianego czynu zabronionego.
Przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. sankcjonowane jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 /trzech/ miesięcy do 2 /dwóch/ lat.
Zgodnie z art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 k.k. Sąd mógł warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w wysokości do 2 /dwóch/ lat tytułem próby, na okres od 2 /dwóch/ do 5 /pięciu/ lat.
W przypadku zawieszenia wykonania kary, Sąd - na podstawie art. 71 § 1 k.k. - mógł orzec grzywnę w wymiarze do 270 /dwustu siedemdziesięciu/ stawek dziennych. Artykuł 33 § 1 i 3 k.k. określa jej minimalny wymiar (tj. 10 /dziesięć/ stawek dziennych) oraz wysokość stawki (od 10 /dziesięciu/ do 2.000 /dwóch tysięcy/ złotych).
Na podstawie art. 72 § 1 pkt 7a k.k. Sąd mógł zakazać w okresie próby kontaktów z pokrzywdzonym oraz zbliżania się do niego.
Z uwagi na skazanie D. Ł. - na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. oraz art. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych - powinien on ponieść koszty postępowania karnego, w tym opłatę.
Na poczet zasądzonych wydatków w kwocie 448, 36 zł /czterysta czterdzieści osiem złotych i trzydzieści sześć groszy/ złożyły się: koszty dochodzenia (428,36 zł) oraz zryczałtowana opłata za doręczenia w postępowaniu sądowym (20 zł).
Kwota 170 /sto siedemdziesiąt/ złotych opłaty wynika zaś z wysokości orzeczonych kar pozbawienia wolności i grzywny (art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 3 ust. 2 Ustawy o opłatach w sprawach karnych).
Z uwagi na fakt, iż Sąd wymierzył kary i środki probacyjne zgodnie z wnioskiem uzgodnionym z oskarżonym, który zgodził się również na poniesienie kosztów procesu, rozstrzygnięcia te nie mogą być kwestionowane zgodnie z zakazem zawartym w art. 447 § 5 k.p.k.