Sygn. akt VIII U 1748/15
Decyzją z dnia 27 stycznia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych
Oddział w R. stwierdził, iż od dnia 5 maja 2014 roku do 31 grudnia 2014 roku D. Ł. (1) nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę zawartej z (...) Sp. z o.o. w R..
Organ rentowy na uzasadnienie przedmiotowej decyzji podniósł, iż umowa
o pracę zawarta przez wyżej wymienioną spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
z D. Ł. (2) na stanowisku Prezesa Spółki jest nieważna, gdyż została zawarta przez podmiot nienależycie reprezentowany. Skoro przedmiotowa umowa dotknięta jest sankcją nieważności, zatem nie rodzi tytułu do ubezpieczeń społecznych.
Od powyższej decyzji D. Ł. (1) odwołał się w dniu 27 lutego 2015 roku do Sądu Okręgowego w Rzeszowie wnosząc o jej zmianę. Odwołujący podniósł, iż zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem przepisu art. 203 k.h. i 210 k.s.h. wobec błędnego przyjęcia, iż umowa o pracę ze skarżącym została zawarta bez zachowania wymogów ustawowych oraz wskazał, że umowa o pracę była faktycznie świadczona.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o oddalenie odwołania.
Zainteresowana Spółka będąca adresatem decyzji ZUS wraz z ubezpieczonym nie zajęła stanowiska w sprawie.
Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2015 roku Sąd Okręgowy w Rzeszowie przekazał sprawę według właściwości do Sadu Okręgowego w Łodzi .
Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:
Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w R. jest zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym od dnia 5 kwietnia 2004r. (...) zostali R. K. , dysponujący 32 udziałami Spółki (...) dysponujący 20 udziałami Spółki i (...) dysponujący 45 udziałami Spółki. Organem uprawnionym do reprezentacji Spółki jest Zarząd Spółki w skład którego wchodzą D. Ł. (1) jako Prezes Zarządu oraz pozostali wspólnicy R. K. oraz J. M. jako Wiceprezesi Zarządu.
(okoliczności bezsporne, a nadto pełny odpis z rejestru handlowego – k. 40-43 )..
W dniu 5 maja 2014 roku pomiędzy wyżej wymienioną Spółką reprezentowaną przez D. Ł. (1) a D. Ł. (1) została zawarta umowa o pracę na stanowisku Prezesa Firmy na okres od dnia 5 maja 2014 roku na czas nieokreślony, w wymiarze ¼ czasu pracy za wynagrodzeniem w wysokości 4.280,00 złotych brutto miesięcznie. W związku z powyższym poczynając od dnia 5 maja 2014 roku odwołujący został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownik (okoliczności bezsporne, a nadto umowa o pracę z dnia 5 maja 2014 roku w aktach ZUS k.23, zeznania wnioskodawcy – k. 32-33, 2min.17 sek. protokołu elektronicznego, deklaracja ubezpieczeniowa (...) w aktach ZUS).
Do obowiązków wnioskodawcy jako Prezesa Firmy miały być kontakty z władzami lokalnymi oraz kontakty z przedsiębiorstwami produkującymi i posiadającymi odpady organiczne oraz innymi kontrahentami. Wszyscy wspólnicy podjęli decyzję o zatrudnieniu wnioskodawcy. Podpisywał listy obecności i listę płac. W okresie od 17 lipca 2014r. był przez dłuższy czas niezdolny do pracy i pobierał zasiłek chorobowy i w tym czasie jego obowiązki wykonywali wiceprezesi Spółki z pomocą pracownicy siostry wnioskodawcy, która umawiała spotkania. Z uwagi na stan zdrowia wnioskodawca złożył rezygnację z funkcji P. Zarządu z dniem 14 listopada 2014r. ( zeznania wnioskodawcy przed organem rentowym k.315-317 akt ZUS, zeznania R. K. k.311-313 akt ZUS , protokół kontroli k.395-397 akt ZUS, rezygnacja k.17 akt ZUS).
W grudniu 2014 roku organ rentowy przeprowadził kontrolę w (...) Sp. z o.o. w R., w wyniku której wydał zaskarżoną decyzję z dnia 27 stycznia 2015 roku, na mocy której stwierdził, iż od dnia 5 maja 2014 roku do 31 grudnia 2014roku D. Ł. (1) nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę zawartej z (...) Sp. z o.o. w R. (decyzja ZUS z dnia 27 styxcznia 2015 roku w aktach ZUS, protokół z kontroli ZUS w aktach ZUS).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności w oparciu o dokumenty zawarte w aktach sprawy oraz w załączonych aktach organu rentowego. Dokumenty te nie budzą wątpliwości, stanowiąc tym samym w pełni wiarygodne źródło dowodowe.
Sąd Okręgowy Sad Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi
zważył, co następuje:
W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych odwołanie D. Ł. (1) nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.
W niniejszej sprawie organ rentowy uznał, iż D. Ł. (1) nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia pracowniczego w (...) Sp. z o.o. w R. poczynając od dnia 5 maja 2014r. do 31 grudnia 2014r.
Zawarta bowiem umowa o pracę była dotknięta bezwzględną nieważnością z uwagi na niewłaściwą reprezentację spółki (pracodawcy). Umowa ta nie została bowiem zawarta ani przez radę nadzorczą, ani przez pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników. Problem ten był wielokrotnie rozstrzygany w orzecznictwie Sądu Najwyższego. Można więc stwierdzić, że umowa o pracę zawarta z członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez osobę nieumocowaną do tej czynności jest bezwzględnie nieważna (art. 58 § 1 KC w związku z art. 300 KP i art. 210 KSH - zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2005 r., II PK 276/04, OSNP 2006, nr 3-4, poz. 42). W wyroku z dnia 23 lipca 2009 r., II PK 36/09 Sąd Najwyższy stwierdził, iż w tej sytuacji nieważna jest nie tylko umowa ustalająca warunki zatrudnienia z członkiem zarządu spółki z o.o., przy zawarciu której przewodniczący rady nadzorczej w ogóle nie posiada upoważnienia zawartego w uchwale tej rady, ale także, gdy legitymuje się takim upoważnieniem, lecz wykracza poza jego ramy co do istotnych warunków zatrudnienia ustalonych w uchwale rady. Natomiast w wyroku z dnia 24 września 2004 r., II UK 463/03, Sąd Najwyższy jednoznacznie rozstrzygnął, że umowy o pracę z członkami zarządu nie mogą być konwalidowane.
Wynika z powyższego, że umowa o pracę zawarta przez skarżącego była bezwzględnie nieważna.
Zebrane w sprawie dowody dają podstawę do uznania, że pomiędzy odwołującym a zainteresowaną Spółką. nie został nawiązany stosunek pracy w rozumieniu art. 22 § 1 KP Podleganie pracowniczemu tytułowi ubezpieczenia społecznego jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składki ubezpieczeniowej, ale legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 19 września 2003 r., II UK 41/03, OSNAPiUS 2004, nr 11, poz. 199). W sprawie należało więc rozstrzygnąć, czy umowa o pracę zawarta 5 maja 2014 r. pomiędzy Spółką w imieniu której podpisał się sam wnioskodawca jako Prezes Zarządu a D. Ł. (2) była skuteczną czynnością prawną, w wyniku której doszło do nawiązania stosunku pracy i wykonywania pracy regulowana przepisami KP. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ubezpieczeniu społecznemu podlegają pracownicy od dnia nawiązania stosunku pracy. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy. Przepis odsyła więc do KP, w szczególności do art. 22 § 1 KP.
Pracodawca ma obowiązek zgłoszenia do ubezpieczenia zatrudnionych pracowników, natomiast samo zawarcie umowy o pracę nie wystarcza do stwierdzenia, że rzeczywiście doszło do zatrudnienia. Domniemanie powstania stosunku pracy, wynikające z zawarcia umowy o pracę, może być bowiem obalone przez ustalenie, że pomimo zawarcia umowy nie nastąpiło zatrudnienie pracownika i zgłoszenie do ubezpieczenia miało charakter fikcyjny. O tym, czy strony nawiązały umowę o pracę nie decyduje przy tym formalne zawarcie (podpisanie) umowy nazwanej umową o pracę, lecz faktyczne zrealizowanie się elementów charakterystycznych dla stosunku pracy - przede wszystkim świadczenia pracy przez pracownika z zamiarem realizowania obowiązków pracowniczych, czyli świadczenie pracy podporządkowanej (także w znaczeniu podporządkowania poleceniom pracodawcy) w czasie i miejscu oznaczonym przez pracodawcę (wyroki Sądu Najwyższego z 4 grudnia 1997 r.. I PKN 394/97, OSNP 1998, nr 20, poz. 595, z 28 października 1998 r., I PKN 416/98 OSNP, 1999, nr 24, poz. 775, z 6 marca 2007 r., I UK 302/06, OSNP 2008, nr 7-8, poz. 110).
W ocenie Sądu Okręgowego w sprawie brak jest podstawowych elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, takich jak podporządkowanie organizacyjne i służbowe.
W świetle powyższych rozważań zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa i odpowiada prawu.
Wobec powyższego Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, działając w oparciu o przepis art. 477 14 § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.
Z.: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi odwołującego.