Sygn. akt: I C 383/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2015 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Donata Romanowska

po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2015 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa M. J.

przeciwko (...) S.A. w W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  Pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy wydany przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie dnia 14.02.2002r. sygn. akt I Nc 25605/01 opatrzony klauzulą wykonalności tego sądu z dnia 24.02.2004r. częściowo a mianowicie w zakresie odsetek ustawowych od kwoty 2.739,54zł za okres od dnia 2.08.2001r. do dnia 04.02.2012r.

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

3.  Nie obciąża powoda kosztami postępowania w sprawie.

SSR Anna Kurzynowska - Drzażdżewska

Sygn. akt I C 383/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 01.05.2015 r. powód M. J. wniósł o pozbawienie wykonalności w całości nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia I Wydziału Cywilnego w dniu 14.02.2002 r., z powództwa (...) Sp. z o.o. w W. (sygn. akt I Nc 25605/01). Powód podniósł zarzut przedawnienia, a w uzasadnieniu wskazał, iż zgłaszał już przedmiotowy zarzut w postępowaniu, które toczyło się przed Sądem Rejonowym w Giżycku, w 2011 r., w sprawie o sygn. Akt I C 193/11. M. J. zaznaczył, iż wystąpił wówczas z pozwem o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego przeciwko (...) S.A. w Luksemburgu. Postępowanie zostało umorzone w związku z cofnięciem powództwa i w związku z tym faktem, w ocenie powoda, postępowanie egzekucyjne, które toczy się w chwili obecnej z inicjatywy wierzyciela- spółki (...) S.A. w W. (następcy prawnego (...) Sp. z o.o. w W.) jest bezzasadne.

(pozew- k. 2,21-22)

W odpowiedzi na pozew, pismem z dnia 06.07.2015 r. pozwana (...) S.A. w W. uznała powództwo w zakresie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego dla Warszawy- Śródmieścia z dnia 14.02.2002 r. (I Nc 25605/01) w części dotyczącej odsetek ustawowych od kwoty 2.739,54 zł za okres od dnia 02.08.2001 r. do dnia 04.02.2012 r. Nadto pozwana wniosła o oddalenie powództwa w pozostałej części oraz o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, a w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, iż po wydaniu w/w nakazu zapłaty został on zaopatrzony w klauzulę wykonalności w dniu 24.02.2004 r., co doprowadziło do przerwania biegu przedawnienia. Dalej, przeciwko pozwanemu zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne o sygn. akt I Km 511/04, które zostało umorzone w dniu 19.04.2004 r. z powodu bezskuteczności egzekucji. Następnie prowadzone było postępowanie egzekucyjne o sygn. akt Km 75224/08, które zostało umorzone w dniu 16.02.2010 r. z powodu również bezskuteczności egzekucji. Obecnie na podstawie wskazanego nakazu zapłaty jest prowadzone postępowanie egzekucyjne o sygn. akt Km 26573/15. Między umorzeniem kolejnych postępowań nie upłynął okres 10-letni wymagany do przedawnienia należności głównej. W związku z powyższym, w ocenie pozwanej powództwo we wskazanym zakresie jest bezzasadne.

(odpowiedź na pozew-k. 38-39)

Sąd ustalił, co następuje:

Nakazem zapłaty wydanym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy- Śródmieścia I Wydział Cywilny w dniu 14.02.2002 r. pozwany- M. J. został zobowiązany do uiszczenia na rzecz powoda- (...) Sp. z o.o. w W. kwoty 2.739,54 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 02.08.2001 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 569,80 zł tytułem kosztów procesu. Przedmiotowy nakaz zapłaty został zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 24.02.2004 r. Na podstawie w/w tytułu wykonawczego przeciwko M. J., na wniosek wierzyciela, prowadzone były trzy postępowania egzekucyjne. Pierwsze z nich toczyło się pod sygn. akt I Km 511/04 i zostało umorzone postanowieniem z dnia 19.04.2004 r. Następnie wierzyciel zainicjował przeciwko M. J. wnioskiem z dnia 31.07.2008 r. postępowanie o sygn. akt 75224/02, które tak jak poprzednie zostało umorzone wobec stwierdzenie bezskuteczności egzekucji. W dniu 04.02.2015 r. wierzyciel wszczął przeciwko M. J. kolejną egzekucję, która w chwili obecnej jest prowadzona przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Woli w W. J. B. (sygn. akt 26573/15).

(dowody: akta post. egzekucyjnego o sygn. Km 26573/15, akta post. egzekucyjnego o sygn. Km 75224/08, postanowienie-k.40)

(...) S.A. w W. jest następcą prawnym (...) Sp. z o.o. w W..

(dowód:poświadczony za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie profesjonalnego pełnomocnika odpis pełny KRS pozwanej- k. 42-45)

Pozwem z dnia 09.08.2011 r. M. J. wniósł o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 27.09.2010 r. (sygn. akt XVI Nc-e 293379/10) z powództwa (...) S.A. z siedzibą w Luksemburgu. W związku z cofnięciem powództwa, postanowieniem z dnia 31.10.2011r. Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny umorzył postępowanie w w/w sprawie.

(dowód: akta sprawy o sygn. I C 193/11)

Sąd zważył co następuje:

Na początku rozważań wskazać należy, iż w niniejszej sprawie pozwana uznała powództwo w zakresie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego dla Warszawy- Śródmieścia z dnia 14.02.2002 r. (I Nc 25605/01) w części dotyczącej odsetek ustawowych od kwoty 2.739,54 zł za okres od dnia 02.08.2001 r. do dnia 04.02.2012 r. Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjnym pozwanego, który nie tylko uznaje samo żądanie powoda, ale i to, że uzasadniają je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne i godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego to żądanie. Skutkiem uznania powództwa jest bowiem pominięcie postępowania dowodowego w zakresie okoliczności objętych uznaniem i wydanie wyroku uwzględniającego powództwo (por. M. Jędrzejewska, [w:] T.Ereciński, J.Gudowski, M.Jędrzejewska, Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze,tom.1, Warszawa 2002,s.467,469). We wskazanym powyżej zakresie Sąd był zatem związany uznaniem, gdyż nie było żadnych podstaw do przyjęcia, iż jest ono sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa w rozumieniu art. 213 k.p.c.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu. Zgodnie z treścią art. 840 § 1 k.p.c., dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli 1/ przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście; 2/ po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane (..). Powództwo opozycyjne jest zatem środkiem merytorycznej obrony przed egzekucją przysługującą dłużnikowi, a jego istotą jest wykazanie, że sam tytuł wykonawczy nie odpowiada istotnemu i rzeczywistemu stanowi rzeczy. Co więcej, powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności nie prowadzi do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy zakończonej prawomocnym lub natychmiastowym wykonalnym orzeczeniem sądowym. Ma jedynie na celu pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, a nie weryfikowanie trafności orzeczenia sądowego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, podstawę egzekucji skierowanej w chwili obecnej przeciwko powodowi- M. J. stanowił tytuł wykonawczy pochodzący od sądu- nakaz zapłaty wydany w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia I Wydziału Cywilnego w dniu 14.02.2002 r., z powództwa (...) Sp. z o.o. w W. (sygn. akt I Nc 25605/01), zaopatrzony postanowieniem tego Sądu z dnia 24.02.2004r. w klauzulę wykonalności. Na podstawie powyższego tytułu wykonawczego, z wniosku wierzyciela, przeciwko powodowi toczyły się również postępowania egzekucyjne w okresie wcześniejszym. Komornik sądowy Rewiru I przy Sądzie Rejonowym w Giżycku prowadził przeciwko M. J. postępowanie egzekucyjne o sygn akt 1 Km 511/04, które zostało umorzone postanowieniem z dnia 19.04.2004 r. Następne postępowanie egzekucyjne, o sygn. akt Km 75224/08 prowadzone było przeciwko dłużnikowi przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Woli w W. J. B. i również zostało umorzone wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W 2015 r. wierzyciel wszczął przeciwko M. J. ponowne postępowanie egzekucyjne, o którym wspomniano na wstępie rozważań- o sygn. akt Km 26573/15. Jest ono prowadzone przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Woli w W. J. B. i toczy się do chwili obecnej. Uwzględniając chronologię powyższych zdarzeń, w ocenie tut. Sądu, w realiach niniejszej sprawy nie ma podstaw do stwierdzenie, aby roszczenie stwierdzone we wskazanym przez powoda tytule egzekucyjnym uległo przedawnieniu. W myśl art. 125 § 1 k.c. roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczenia sądu polubownego, jak również stwierdzone ugodą zawarta przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy (…). Stosownie do zasadny wyrażonej w art., 125 § 1 pkt. 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwzięta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Z brzmienia wskazanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, iż złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego stanowi czynność, która czyni zadość wymaganiom przewidzianym w art. 123 § 1 pkt. 1 k.c., albowiem jest to czynność przedsięwzięta przed organem powołanym do egzekwowania roszczenia stwierdzonego tytułem wykonawczym, która zmierza bezpośrednio do zaspokojenia tego roszczenia (wyrok SN z dnia 30.07.2003 r. II CKN 363/01, LEX nr 82280.).Jak ustalono w przedmiotowej sprawie wierzyciel wszczynał postępowanie egzekucyjne przeciwko powodowi aż trzykrotnie, skutecznie przerywając w ten sposób bieg terminu przedawnienia roszczenia objętego kwestionowanym w pozwie tytułem wykonawczym. Zauważyć należy również, iż termin ten nie biegł przez cały okres prowadzenia poszczególnych egzekucji komorniczych, aż do dnia uprawomocnienia się postanowień komornika sądowego o umorzeniu postępowania wydanych w sprawie o sygn. akt Km 75224/08 oraz akt I Km 511/04. Pismem z dnia 04.02.2015 r. wierzyciel wszczął przeciwko M. J. egzekucję, która toczy się do dnia dzisiejszego i skutecznie wstrzymuje tym samym dalszy bieg terminu przedawnienia roszczenia objętego nakazem zapłaty z dnia 14.02.2002r.

Mając na względzie wskazane okoliczności, w ocenie tut. Sądu, należy niewątpliwie stwierdzić, iż wierzytelność stwierdzona prawomocnym nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia I Wydziału Cywilnego w dniu 14.02.2002 r., w sprawie o sygn. akt I Nc 25605/01 nie uległa przedawnieniu. Z tych też przyczyn nie zachodziła przesłanka warunkująca uznanie zasadności roszczenia powoda, wyrażona w art. 840 § 1 pkt. 2 k.p.c. polegająca na niemożności egzekwowania roszczenia uzasadniająca pozbawienie opisanego w pozwie tytułu wykonawczego

W świetle przedstawionej w niniejszym postępowaniu argumentacji powoda niezbędnym jest również wskazanie podstawowej zasady postępowania wyrażonej w art. 321 § 1 k.p.c., stanowiącej, iż Sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie. Pozwem wniesionym w dniu 04.05.2015 r. powód wyartykułował, iż wnosi o pozbawienie wykonalności konkretnego tytułu wykonawczego- nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia I Wydziału Cywilnego w dniu 14.02.2002 r., z powództwa (...) Sp. z o.o. w W. (sygn. akt I Nc 25605/01). Tym samym, przy takiej konstrukcji powództwa, w ramach prowadzonego postępowania Sąd był zobowiązany do przeanalizowanie zasadności roszczenia powoda, pod kątem wystąpienia przesłanek wskazanych w art. 840 k.p.c., w odniesieniu wyłącznie do wskazanego tytułu wykonawczego. W uzasadnieniu, z niezrozumiałych przyczyn, M. J. powołał się na postępowanie toczące się przed Sądem Rejonowym w Giżycku w sprawie o sygn. akt I C 193/11 zaznaczając, iż jego toku zgłosił tożsamy zarzut przedawnienia. Powód wskazał, iż powołane postępowanie zostało umorzone w skutek cofnięcia pozwu i winno mieć przełożenie na niniejszą sprawę. Tymczasem sprawa o sygn. akt I C 193/11 toczyła się z powództwa M. J. przeciwko (...) w L., a pozwem z dnia 09.08.2011r. powód wniósł wówczas o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego- nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin- Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w dniu 27.09.2010 r. (sygn. akt XVI Nc-e 293379/10). Co więcej, postępowanie zostało wówczas umorzone, na wniosek powoda, który cofnął powództwo w przedmiotowej sprawie. Powoływana przez powoda sprawa dotyczyła zatem innego tytułu wykonawczego oraz podmiotu prawnego występującego w roli pozwanego. Mając na uwadze powyższe oraz twierdzenia powoda wyrażone w toku przedmiotowego postępowania (protokół rozprawy z dnia 14.07.2015 r.-k. 48, protokół rozprawy z dnia 10.09.2015 r.- k. 71 oraz protokół rozprawy z dnia 14.07.2015 r.-k. 75) w ocenie tut. Sądu M. J. nie miał dostatecznego rozeznanie co do którego z tytułów wykonawczych wnosi powództwo o pozbawienie wykonalności. Powód mylił także w której z dotychczasowych spraw występował jako powód, a w której jako pozwany, co być może wynika z faktu, iż w tut. Sądzie toczyło się dużo postępowań z jego inicjatywy.

Mając jednakże na uwadze zasadę związania roszczeniem powoda, o której mowa była powyżej, w związku z brakiem spełnienia przesłanek wskazanych w art. 840 k.p.c., powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c., w oparciu o zasadę słuszności.

SSR Anna Kurzynowska- Drzażdżewska