Sygn. akt III Cz 672/16

POSTANOWIENIE

Dnia 8 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Balion - Hajduk

Sędziowie: SO Leszek Dąbek (spr.)

SO Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej

z wniosku wierzyciela Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. Inspektoratu w W.

przeciwko dłużnikowi (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
w G.

o egzekucję świadczeń pieniężnych

w przedmiocie skargi dłużnika na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 3 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim M. D.

na skutek zażalenia Komornika

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 1 postanowienia Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim z dnia 15 stycznia 2016 r., sygn. akt I Co 2051/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Roman Troll SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 672/16

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim w punkcie 1 postanowienia
z dnia 15 01 2016r. zmienił rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 3 postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wodzisławiu Śląskim – M. D. z dnia 26 10 2015r. wydanego w sprawie o sygn. akt Km 1460/15m ustalając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego w sprawie na łączną kwotę 736,62 zł oraz uznając, że brak było podstaw prawnych do naliczenia podatku od towarów i usług od prawidłowo wyliczonej przez komornika opłaty egzekucyjnej.

Orzeczenie, zaskarżył Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym

w W. M. D. , który wnosił o jego uchylenie.

Zarzucał, że naruszono regulację art. 770 k.p.c., art. 767 3 k.p.c. oraz art. 1 k.c.

W uzasadnieniu podnosił, iż od 1 10 2015r. stał się podatnikiem podatku

od towarów i usług , co oznacza, że ma obowiązek pobierać i odprowadzać należny podatek od opłat egzekucyjnych. Rozstrzyganie kwestii opodatkowania należy zatem do organów skarbowych, a nie sądowych. Powołując się na interpretację Ministra Finansów z dnia 9 06 2015r., stanowisko przedstawicieli prawa podatkowego wskazał na słuszną koncepcję , akceptowaną także przez komorników doliczania podatku VAT do opłaty egzekucyjnej. Tym samym skarga dłużnika, obejmująca doliczenie przez komornika podatku VAT winna zostać odrzucona, bowiem dłużnik nie kwestionował opłaty egzekucyjnej, jedynie wysokość naliczonego podatku.

W odpowiedzi na zażalenie dłużnik (...) Sp . z o.o.

w G. wnosił o jego oddalenie, uznając skarżone orzeczenie za spójne i logiczne.

Sąd Odwoławczy zważył co następuje:

Kwestionowany w skardze obowiązek uiszczenia podatku od towarów

i usług została nałożony na dłużnika w postanowieniu wydanym przez komornika w cywilnym postępowaniu egzekucyjnym.

Stanowi on zatem integralną część zapadłego w tym postępowaniu rozstrzygnięcia, które - co należy podkreślić - może zostać zrealizowane wyłącznie w tym postępowaniu (w istocie kształtuje ono wysokość ustalonej opłaty egzekucyjnej i co za tym zakres obowiązku dłużnika ponoszenia kosztów postępowania egzekucyjnego).

Do kontroli tego rodzaju rozstrzygnięć powołane są sądy powszechny w ramach rozpoznawanych przez nie skarg na czynności komornika (art. 767 k.p.c.).

Dlatego rozpoznanie w tym zakresie przez Sąd Rejonowy sprawy było dopuszczalne i podniesiony w tej kwestii w zażaleniu zarzut ( de facto zarzut niedopuszczalności drogi sądowej) jest oczywiście nieuzasadniony.

Stosunek prawny łączący strony postępowania egzekucyjnego

i komornika nie jest stosunkiem cywilnoprawnym, lecz stosunkiem o charakterze publicznoprawnym, zawiązanym na podstawie norm prawa cywilnego procesowego a jego odmienność między innymi polega na tym, iż strony postępowania egzekucyjnego nie są konsumentami, których powinien obciążać podatek od towarów i usług.

Dlatego ewentualna możliwość obciążenia je podatkiem – podobnie jak ma to miejsce w przypadku obciążenia sądu tym podatkiem przy przyznaniu wynagrodzenia ustanowionemu z urzędu ich fachowym pełnomocnikom – musi w sposób jednoznaczny wynikać z obowiązujących przepisów prawa postępowania cywilnego (podobne stanowisko zajął SN w uchwale z dnia 21 12 2006r. w sprawie o sygn. akt III CZP 127/06 w odniesieniu do obowiązującego wówczas stanu prawnego dotyczącego wynagrodzenia biegłego).

Zagadnienie wysokości pobieranych opłat w postępowaniu egzekucyjnym zostało w sposób wyczerpujący uregulowane w Rozdziale 7 „Opłaty egzekucyjne” ustawy z dnia 29 08 1997r. o komornikach sądowych

i egzekucji (Dz.U. z 2015r. poz. 790 j.t.).

Regulacja ta nie przewiduje możliwości obciążenia stron postępowania egzekucyjnego omawianym podatkiem, wobec czego Sąd Rejonowy ferując zaskarżone rozstrzygniecie trafnie ocenił, iż brak było formalnoprawnych podstaw do obciążenia nim dłużnika w postanowieniu Komornika.

Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu

i zażalenie jest bezzasadne w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. w związku

z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. co z jej mocy prowadziło do jego oddalenia.

Resumując zaskarżone rozstrzygnięcie jest prawidłowe dlatego zażalenie komornika jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSO Roman Troll SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Leszek Dąbek