UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Świdnicy w dniu 04 czerwca 2014 roku powód T. M. domagał się ustalenia wygaśnięcia z dniem 01 stycznia 2012 roku swojego obowiązku alimentacyjnego wobec pełnoletniej córki – pozwanej I. M., ustalonego wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy w Świdnicy w dniu 27 września 2011 roku w sprawie sygn. III RC 533/10, na mocy którego zasądzono od powoda na rzecz pozwanej alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie. W uzasadnieniu żądania pozwu powód wskazał, że pozwana jest osobą pełnoletnią, ukończyła 21 lat, a zatem uzyskała zdolność do samodzielnego utrzymywania się. Powód podał, iż ma wątpliwości czy pozwana nadal uczy się, bowiem nie przedstawiła mu żadnego wiarygodnego dokumentu potwierdzającego kontynuowanie nauki. Powód podał, ze proponował pozwanej darowiznę mieszkania w S., jednak pozwana za namową matki nie wyraziła na to zgody.

W trakcie rozprawy przed sądem w dniu 08 września 2015 roku powód zmienił żądanie pozwu w ten sposób, że domagał się wygaśnięcia swojego obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej z dniem 01 września 2012 roku, a nie jak wskazywał w pozwie z dniem 01 stycznia 2012 r.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że w dacie ustalenia alimentów w sprawie III RC 533/10 uczyła się w szkole średniej, naukę ukończyła w czerwcu 2012 roku i zdała maturę. Obecnie choruje na stwardnienie rozsiane, w związku z tym jest stale pozostaje na leczeniu szpitalnym i ambulatoryjnym. Z uwagi na stan zdrowia uniemożliwiający pozwanej podjęcie pracy przyznano jej grupę inwalidzką i z tego tytułu otrzymuje świadczenie w kwocie 580 funtów miesięcznie. Mimo pobieranej renty nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać . Pozwana zamieszkuje wraz z matką, jej partnerem i młodszą siostrą. Czynsz za mieszkanie wynosi 1250 funtów miesięcznie, z czego przypadający na pozwana udział to kwota 315 funtów, oraz udział w opłatach za prąd 40 funtów, gaz 80 funtów, woda 10 funtów, Internet 28 funtów, łącznie 473 funty miesięcznie. Na miesięczne koszty utrzymania pozwanej składają się: koszty przejazdu środkami komunikacji 160-180 funtów, wyżywienie 220-230 funtów, telefon 24 funty, zakup obuwia i odzieży 110 funtów, środków czystości 45 funtów, gimnastyka 20 funtów, guma do ćwiczeń 10 funtów, basen 10 – 15 funtów. Pozwana przyznała, że pomiędzy jej rodzicami toczy się sprawa o podział majątku , zaś powód zapłonową jej darowiznę mieszkania w S., w zamian za co miała wycofać egzekucję alimentów bieżących, zaś powód miał spłacić alimenty zaległe, a jej matka zrezygnować z należnych od powiada spłaty z tytułu podziału majątku. Pozwana w związku z tym cofnęła wniosek o egzekucję, alimentów bieżących, jednak powód nie wywiązał się z uregulowania alimentów zaległych i w związku z tym nie mogło dojść do zawarcia umowy darowizny. Dlatego ponowiła wniosek o egzekucję alimentów.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Pozwana I. M. urodzona w dniu (...) jest córką powoda T. M. i A. M.. Wyrokiem z dnia 27 września 2011 roku wydanym w sprawie o sygn. akt III RC 533/10 Sąd Rejonowy w Świdnicy podwyższył zasądzone od powoda T. M. na rzecz pozwanej I. M. alimenty z kwoty po 350 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie . Pozwana zamieszkiwała wówczas z matką w Wielkiej Brytanii w L., gdzie uczęszczała do szkoły średniej (S.’ accademy), gdzie uczyła się przez 28 godzin w tygodniu języka angielskiego, matematyki i biznesu . Matka pozwanej A. M. pracowała wówczas jako sprzątaczka i opiekuna dzieci. Tygodniowo zarabiała po 80 funtów netto. Z uwagi na niskie dochody otrzymywała świadczenia socjalne: (...) (zasiłek o wyrównujący dochody) wraz (...) (zasiłkiem na dziecko) wynoszące łącznie po 128 funtów tygodniowo oraz housing benefit (zasiłek mieszkaniowy) w kwocie 171 funtów tygodniowo. Wraz z córką mieszkała w dwupokojowym mieszkaniu za które czynsz wynosił po 1000 miesięcznie, opłata za energię elektryczną wyniosła po 40 funtów miesięcznie, opłata za wodę 20 funtów miesięcznie, zaś za gaz w sezonie grzewczym po 50 funtów miesięcznie. Natomiast powód T. M. zatrudniony był w firmie (...) Sp. z o.o. w S. i zarabiał 1386 zł brutto, tj. 1042,64 zł netto. Dodatkowo prowadził małe gospodarstwo rolne o powierzchni niecałych 3 ha fizycznych. Powód na użytkach rolnych uprawiał pszenicę. Prace rolne wykonywał za pomocą wynajętego sprzętu. Powód otrzymywał też dopłaty do produkcji rolnej w ramach wsparcia bezpośredniego. Wysokość dopłaty za 2010 r. wyniosła 2931 zł

Dowód: akta Sądu Rejonowego w Świdnicy o sygn. akt III RC 533/10; odpis skróconego aktu urodzenia I. M. k. 11

Pozwana w czerwcu 2012 roku ukończyła naukę w szkole średniej. Do sierpnia 2012 roku powód regularnie płacił alimenty na rzecz pozwanej w zasądzonej kwocie. W 2012 roku, podczas toczącej się sprawy pomiędzy powodem a byłą żoną o podział majątku dorobkowego (sygn. akt I Ns 524/12) powód uzgodnił ustnie z pozwaną i jej matką, że pozwana cofnie wniosek egzekucję o zaległych alimentów w zamian za darowiznę na jej rzecz mieszkania znajdującego się w S., a stanowiącego składnik majątku dorobkowego. Tym samym matka pozwanej miała zrezygnować z należnej jej od powoda spłaty w podziale majątku. W dniu 22 lutego 2013 roku pozwana I. M. złożyła do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Świdnicy J. P. (1) wniosek o umorzenie egzekucji raty bieżącej od dnia 01 września 2012 roku oraz egzekwowanie zaległych alimentów. Powód poprosił pozwaną i jej matkę, by mógł zamieszkiwać w tym mieszkaniu, aż do czasu zakończenia remontu domu, na co była zona i pozwana nie zgodziły się, żądając natychmiastowej wyprowadzki powoda.

W dniu 28 kwietnia 2014 roku pozwana złożyła do komornika sadowego wniosek o egzekwowanie zaległych alimentów od 01 września 2012 roku wraz z ratą bieżącą i odsetkami.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Ś. z dnia 26 września 2014 roku wydanym w sprawie sygn. akt I Ns 524/12 powód zobowiązany został do zapłaty byłej żonie A. M. kwoty 95 540 zł tytułem podziału majątku dorobkowego do dnia 31 stycznia 2015 roku. W dniu 24 lutego 2015 roku powód sprzedał za kwotę 107 500 zł swoje mieszkanie znajdujące się w S., by uzyskane z tego tytułu środki przeznaczyć na spłatę byłej żony. W dniu 04 marca 2015 roku A. M. złożyła wniosek do komornika sądowego o wszczęcie egzekucji przeciwko powodowi o zapłatę kwoty 95 540 zł, przy czym koszty egzekucyjne wyniosły 14 853,25 zł. W dniu 12 marca 2015 roku powód przelał na konto komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Świdnicy J. P. (2) kwotę 95 000 zł.

Na dzień 19 maja 2015 roku zadłużenie pozwanego ustalone w postępowaniu egzekucyjnym wszczętym na wniosek byłej żony wynosiło 15 310,39 zł.

Dowód: informacja Komornika Sądowego przy SR w Świdnicy z dnia 09 września 2014 roku – k. 33; informacja Komornika Sądowego przy SR w Świdnicy J. P. z dnia 12 marca 2015 roku – k. 58,59; informacja z dnia 19 maja 2015 roku o stanie zaległości egzekucyjnej prowadzonej przez Komornika Sądowego przy SR w Świdnicy J. P. w sprawie Kmp 78/07 – k. 84; wypisu z aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej przed notariuszem W. D. w dniu 24 lutego 2015 roku na nr rep. (...) – k. 95-100;

zeznania powoda – e protokół z dnia 08 września 2015r. – k. 113.

Pozwana ma obecnie ma 22 lata, nie kontynuuje nauki. Naukę w szkole średniej S.’ accademy miała ukończyć w lipcu 2012 r. jednak nie przedstawiła żadnych dokumentów z których wynikałoby, iż do tego czasu naukę istotnie kontynuowała.

Okoliczność bezsporna , potwierdzona zaświadczeniem wyżej wymienionej szkoły w języku angielskim .

I. M. choruje na stwardnienie rozsiane. Cierpi na ogólną słabość mięśni wynikającą z choroby. Pozwana od kwietnia 2014 r. pobiera zasiłek dla osób niezdolnych do pracy - (...). wynoszący obecnie po 123,70 funtów tygodniowo, tj. średnio miesięcznie po około 530 funtów. Pozwana zamieszkuje wraz z matką, jej partnerem i młodszą siostrą w L.. Miesięczne koszty wynajęcia mieszkania wynoszą: po 1200 funtów tytułem czynszu, przy czym matka powódki pobiera zasiłek mieszkaniowy wynoszący po 218 funtów tygodniowo. Związane z mieszkaniem opłaty wynoszą: za gaz po 30 funtów miesięcznie i za energię elektryczną po 16 funtów miesięcznie.

Dowód: uwierzytelnione tłumaczenie z języka angielskiego zaświadczenia ze Szpitala (...) w L. z 24 lutego 2015 r. – k. 62-63; uwierzytelnione tłumaczenie z języka angielskiego rachunku za podatek lokalny z dnia 06 marca 2015 roku- k. 64-65; uwierzytelnione tłumaczenie z języka angielskiego informacji z Centrum do Spraw Świadczeń Socjalnych H. z dnia 22 września 2014 r. – k. 67; uwierzytelnione tłumaczenie z języka angielskiego informacji o wysokości świadczeń – k. 65; uwierzytelnione tłumaczenia z języka angielskiego o wysokości opłat za gaz i energię elektryczną – k. 66, 69; częściowo zeznania powoda – e protokół z dnia 08 września 2015 r. – k. 113.

Powód zamieszkuje w S. wraz z żoną i jej czternastoletnią córką. Żona powoda pracuje jako sprzedawca w sklepie (...) i zarabia około 1200 zł netto miesięcznie. Powód utrzymuje się z prowadzenia gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,92 ha fizycznych, na którym uprawia pszenicę. Roczna dochodowość gospodarstwa rolnego z 1 ha przeliczeniowego za 2012 rok wynosiła 2431 zł, za 2013 r. - 2 869 zł, za 2014 r. - 2506 zł. W latach 2012 – 2014 powód pobierał w ramach wsparcia bezpośredniego dopłaty do produkcji rolnej w następujących kwotach: za 2012 rok – 4 103,49 zł, za 2013 rok - 4 363,61 zł i za 2014 rok – 4 308,42 zł. Powód raz w roku wyjeżdża na miesiąc do Niemiec, gdzie pracuje dorywczo, z czego osiąga dochód w kwocie około 1000 euro. Za energię elektryczną rodzina powoda płaci 100 zł miesięcznie, za gaz 50 zł miesięcznie, tytułem podatku rolnego i od nieruchomości po 200 zł co kwartał. Na zakup wyżywienia i środków higienicznych rodzina powoda wydaje 1000 zł miesięcznie. Powód spłaca kredyt zaciągnięty w dniu 19 czerwca 2015 roku w kwocie 12 000 zł, którego miesięczna rata spłaty wynosi 353,37 zł. Środki z tego kredytu powód przeznaczył na zapłatę kosztów egzekucyjnych.

U powoda stwierdzono lewostronne skrzywienie kręgosłupa lędźwiowego oraz chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych. Z zaświadczenia lekarskiego wystawionego przez (...) Centrum (...) Diagnostyczne wynika, że z uwagi na stan zdrowia T. M. nie może wykonywać ciężkiej pracy fizycznej oraz powinien systematycznie przyjmować leki.

Dowód: zaświadczenie Wójta Gminy U. z dnia 06 maja 2015 – k. 73; upomnienia UG w U. z dnia 07 kwietnia 2014 roku – k. 74,76; dowód wpłaty na rzecz UG U. – k. 77; zaświadczenie (...) w Ś. z dnia 26 sierpnia 2015 – k. 90; zaświadczenie Wójta Gminy U. z dnia 24 sierpnia 2015 roku – k. 91, opis badania sporządzony w (...) Centrum (...) Diagnostycznym w S. z dnia 16 kwietnia 2015 roku – k. 79; skierowania powoda do poradni specjalistycznej z dnia 12 maja 2015 roku – k. 80; zaświadczenie lekarskie z dnia 12 maja 2015 roku – k. 80,81; umowa pożyczki gotówkowej zawartej przez powoda w dniu 19 czerwca 2015 roku z (...) Agricole Bank (...)– k. 93; dowód wpłaty na rzecz (...) Agricole Bank (...) we W. – k. 94; zeznania powoda – e protokół z dnia 08 września 2015r. – k. 113.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Podstawę prawną powództwa o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego stanowi przepis art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (k.r.o.), zgodnie z którym , w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego . Przez zmianę okoliczności w rozumieniu cytowanego przepisu należy rozumieć nie tylko zmianę okoliczności od których zależy zakres obowiązku alimentacyjnego, ale też zmianę okoliczności wpływających na dalsze trwanie tego obowiązku. W przypadku obowiązku alimentacyjnego rodziców wobec dziecka zmianę okoliczności stanowi uzyskanie przez dziecko zdolności do samodzielnego utrzymania się (czas trwania tego obowiązku alimentacyjnego w myśl art. 133 § 1 k.r.o. uzależniony jest bowiem od uzyskania przez dziecko takiej zdolności). Obowiązek alimentacyjny rodziców względem dziecka nie wygasa z osiągnięciem przez dziecko jakiegoś określonego wieku, a w szczególności z chwilą uzyskanie przez nie pełnoletności. Wygasa natomiast z chwilą osiągnięcia przez dziecko odpowiedniego stopnia fizycznego i umysłowego rozwoju, potrzebnego do usamodzielnienia się i do uzyskania środków utrzymania z własnej pracy i z zarobków lub z innych źródeł. Zdaniem Sądu Najwyższego, które Sąd orzekający w pełni podziela „obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku "troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej (art. 96 k.r.o.). Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności - przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie, przy czym przyjmuje się, że nie można tego oczekiwać od dziecka małoletniego. Z tej przyczyny w odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletność, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki. Przeciwne stanowisko prowadziłoby do zahamowywania, a co najmniej znacznego utrudniania dalszego rozwoju dziecka, a to przez pozbawianie go środków materialnych niezbędnych do kontynuowania nauki po osiągnięciu pełnoletności, pozostawałoby zatem w sprzeczności ze wspomnianym wyżej podstawowym obowiązkiem rodzicielskim . (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14.11.1997, (...), Prok. i Pr.- wkł. 1998/9/28).

W ocenie sądu roszczenie powoda zasługuje na całkowite uwzględnienie.

Pozwana jako osoba pełnoletnia, nie przedłożyła w niniejszej sprawie jakichkolwiek dokumentów, z których wynikałoby, że po zakończeniu nauki w szkole średniej - S.’ accademy kontynuowała kształcenie w systemie wyłączjącym możliwość wykonywania przez nią pracy zarobkowej. Z przełożonych przez nią dokumentów wynikało, że naukę we wskazanej wyżej szkole miała kontynuować do lipca 2012 r., zaś powód nie kwestionował co do tego okresu trwania swojego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanej, domagając się ostatecznie ustalenia jego wygaśnięcia z dniem 01 września 2015 r. Z chwilą zakończenia edukacji pozwana nabyła zatem zdolność do samodzielnego utrzymywania się. Na terenie Wielkiej Brytanii osoby nawet o niskich kwalifikacjach zawodowych nie maja szczególnych trudności ze znalezieniem zatrudnienia. Z chwilą przerwania nauki ustał zatem obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej. Pozwana w niniejszej sprawie podnosi jednak, że obowiązek alimentacyjny powoda wobec niej nadal istnieje bowiem z powodu choroby nie może pracować i utrzymuje się ze świadczenia socjalnego. Wskazać należy, że pozwana w żaden sposób nie udokumentowała, że pod dniu wystawienia zaświadczenia o kontynuowaniu nauki z października 2010 r., które przedłożyła zarówno w mniejszej sprawie, jaki i w sprawie III RC 533/10, naukę tą rzeczywiście kontynuowała. Ze złożonego przez nią zaświadczenia w sprawie wypłaty zasiłku z tytułu niepełnosprawności wynika, że świadczenie takie otrzymuje dopiero od kwietnia 2014 r. Sąd przyjął zatem, że przed tym okresem zdolna była do wykonywania zatrudnienia. Z zaświadczenia lekarskiego wynika jedynie, że od 2012 r. leczona jest z powodu stwardnienia rozsianego. Pozwana nie wykazała zatem, że stan jej zdrowia uniemożliwiał jej wykonywanie pracy w całym okresie objętym żądaniem pozwu. Z przedłożonych przez nią dokumentów nie wynika też, że nawet obecnie całkowicie wyłączona jest z możliwości wykonywania zatrudnienia, chociażby zatrudnienia dla osób niepełnosprawnych. . Z powszechnie dostępnych informacji chociażby w Internecie wynika, że świadczenie które pobiera ( (...)) nie wyłącza jej z możliwości wykonywania pracy dla osób niepełnosprawnych. Zauważyć należy, że chorzy na stwardnienie rozsiane, przy właściwym leczeniu i objęciu kompleksową opieką medyczną – która w Anglii jest na wysokim poziomie –mogą we wczesnym stadium choroby prowadzić normalne życie, często pracować na odpowiednio przystosowanych stanowiskach. Należy też zauważyć, że osoba pełnoletnia ma prawo domagać się od rodzica alimentów na swoje utrzymanie w sytuacji gdy znajduje się w stanie niedostatku. Niedostatek jest pojęciem nieostrym, zawsze rozważanym, adekwatnie do konkretnej sytuacji. Niedostatek ogólnie ujmując, to taka sytuacja, gdy dana osoba nie ma żadnych źródeł utrzymania, ani możliwości podjęcia zarobkowania w jakiejkolwiek formie, a tym samym nie ma możliwości zaspokojenia swoich niezbędnych potrzeb związanych z normalną egzystencją. Natomiast z zawnioskowanych i złożonych przez pozwaną dowodów nie można wyprowadzić wniosku, że pozwana w stanie niedostatku się znajduje. Pozwana w związku z niepełnosprawnością ma przyznane stosowne świadczenie na pokrycie kosztów swojego utrzymania. Jak na wstępie wskazano, z materiału dowodowego nie wynika też, że jest całkowicie wyłączona z możliwości wykonywania zatrudnienia. Pozwana w żaden sposób nie wykazała stosownymi dowodami, że ponosi wydatki na rehabilitacje, uczęszczanie na basen lub gimnastykę, podczas gdy zajęcia takie, jeżeli związane są z leczeniem choroby, zazwyczaj są bezpłatne lub refundowane w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. Pozwany zakwestionował wysokość kosztów utrzymania pozwanej, a zatem na niej ciążył obowiązek wykazania za pomocą stosownych dowodów, że ponosi jakieś szczególne wydatki związane ze swoim utrzymaniem. Nie polegają też na prawdzie zawarte w odpowiedzi na pozew twierdzenia pozwanej co do wysokości jej udziału w opłatach mieszkaniowych. Jak pośrednio wynika z tłumaczenia dokumentu potwierdzającego wysokość płaconego przez matkę pozwanej podatku lokalnego, A. M., nadal, podobnie jak w czasie sprawy III RC 533/10 korzysta z dodatku mieszkaniowego, zaś należności za mieszkanie i media powinny być dzielone na 4 osoby. Z ogólnie dostępnych w Internecie informacji, a szczególności portali dotyczących świadczeń socjalnych, wynika, ze system pomocy dla osób chorych i niepełnosprawnych w Wielkiej Brytanii jest bardzo rozbudowany. Przykładowo osoby te mogą korzystać z refundacji dojazdów do szpitala i na leczenie, ze zwolnień podatkowych, z dopłat do mieszkania oraz przy spełnieniu określonych warunków z bezpłatnej komunikacji. Sąd przyjął zatem, że pozwana z osiąganych dochodów, przy uwzględnieniu możliwości wykonywania dodatkowej pracy na stanowisku dla osób niepełnosprawnych, przy uwzględnieniu innych from pomocy socjalnej, może samodzielnie zaspokoić swoje niezbędne potrzeby i w związku z tym nie znajduje się w stanie niedostatku. W ocenie Sądu świadczenie, jakie pobiera pozwana ustalone zostało przez angielskie organy pomocy społecznej na takim poziomie, aby zaspokoić jej niezbędne potrzeby i świadczenie to w powiazaniu z innymi świadczeniami jakie może uzyskiwać osoba niepełnosprawna usuwa stan niedostatku po jej stronie. Na pozwanej ciążył natomiast obowiązek przedstawienia dowodów, które po pierwsze wykazałby, że nie jest ona w stanie samodzielnie zaspokoić wszystkich swoich usprawiedliwionych potrzeb oraz, że jest całkowicie wyłączona z zatrudnienia, czego w ocenie sądu pozwana nie uczyniła.

Z drugiej strony sąd na uwadze miał obecną sytuację materialną pozwanego. Pozwany nie wykonuje obecnie żadnej stałej pracy i utrzymuje się z prowadzenia małego gospodarstwa rolnego, którego roczna dochodowość nawet z uwzględnieniem dopłat jest nieduża. Średnio łączny miesięczny dochód powoda z tytułu prowadzenia tego gospodarstwa kształtuje się na poziomie ok. 1330 zł. Powód podejmuje się też prac dorywczych. Na powodzie nie ciąży już obowiązek wykorzystania wszystkich swoich sił i możliwości zarobkowych aby finansować potrzeby pozwanej, zwłaszcza, że sam leczy się z powodu schorzeń kręgosłupa i stawów i jak wynika z zaświadczenia lekarskiego nie może podejmować ciężej pracy. Średnie dochody powoda są obecnie o wiele niższe niż średnie dochody pozwanej. W ocenie sądu aktualne możliwości zarobkowe i majtkowie powoda nie pozwalają mu zatem na płacenie zasądzonych alimentów. Strona pozwana nie złożyła natomiast w sprawie żadnych wniosków dowodowych, na podstawie których można byłoby odmiennie ocenić sytuację materialną pozwanego.

Podsumowując, oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd uznał, że powództwo o ustalanie uchylenia obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej zasługuje na uwzględnienie.

Dlatego też, Sąd ustalił, iż obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej określony wyrokiem Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 27 września 2011 roku w sprawie o sygn. III RC 533/10 w kwocie po 500 zł miesięcznie wygasł z dniem 01 września 2012 roku, bowiem co najmniej od tego czasu pozwana nie kontynuuje nauki oraz uzyskała zdolność do samodzielnego utrzymywania się (punkt I wyroku).

Sad pominął dowód z przesłuchania pozwanej, bowiem uznał, że nie wniesie ono nic istotnego do sprawy, zwłaszcza, że swoją sytuację materialną pozwana miała wykazać z\a pomocą stosownych dokumentów.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II sentencji wyroku, opierając się na treści przepisów art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z przepisami § 7 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (…) Dz. U. Nr 163 poz 1348 z późniejszymi zmianami.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE