Sygn. akt II Ca 285/16
K., dnia 6 października 2016 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Wojciech Vogt (spr.) |
|
Sędziowie: |
SSR del. Anna Kruk SSO Renata Starczewska |
|
Protokolant: |
st. sekr. sąd. Jolanta Bąk |
po rozpoznaniu w dniu 06 października 2016r. w Kaliszu
na rozprawie
sprawy z powództwa B. K. (1)
przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.
o zapłatę
na skutek apelacji powoda
od wyroku Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim
z dnia 25 lutego 2016r. sygn. akt I C 1588/14
1. oddala apelację,
2. zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.
SSR del. Anna Kruk SSO Wojciech Vogt SSO Renata Starczewska
II Ca 285/16
Powód B. K. (2) wniósł o zasądzenie od Towarzystwa (...).
A. z siedziba w W. na swoja rzecz:
kwoty 4.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z ustawowymi odsetkami od dnia 25 marca 2014 r.,
kwoty 840 zł tytułem zwrotu kosztów leczenia z ustawowymi odsetkami od dnia 25 marca 2014 r.,
kwoty 14.927,46 zł tytułem wyrównania utraconych zarobków z ustawowymi odsetkami od dnia 25 marca 2014 r.,
kwoty 3.427,46 zł tytułem zwrotu środków za delegację,
ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość
zwrotu kosztów postepowania
Następnie ograniczył powództwo w zakresie roszczeń dotyczących utraconych korzyści o kwotę 5.768,72 zł i cofnął roszczenie o zwrot środków za delegację w kwocie 3.427,46 zł. Łącznie cofnął żądania o wartości 12.586,20 zł Rozszerzył natomiast powództwo o kwotę 24.000 zł tytułem zadośćuczynienia.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów.
Sąd Rejonowy w Ostrowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 25 lutego 2016 r. zasądził od pozwanego Towarzystwa (...),.A. w W. na rzecz powoda B. K. (1) tytułem zadośćuczynienia kwotę 28.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 4000 zł od dnia 25 marca 2014 r. i kwoty 24.000 zł od dnia 16 stycznia 2016 r. Zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 840 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 marca 2014 r. oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.158,74 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 25 marca 2014 r.. Ustalił również odpowiedzialność pozwanego za następstwa zdarzenia z dnia 11 grudnia 2013 r., które mogą wystąpić u powoda w przyszłości. Umorzył postępowanie co do kwoty 5.768,72 zł. W pozostałej części powództwo oddalił i orzekł o kosztach postępowania.
Apelację od tego rozstrzygnięcia wniósł powód zaskarżając wyrok w części oddalającej powództwo co do kwoty 1.635 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 16 stycznia 2016 r. i w zakresie punktu VII w zakresie zasądzenia kosztów sądowych. Zarzucił naruszenie prawa materialnego - art. 444 §1 k.c. przez błędną wykładnie i uznanie kwoty 840 zł kosztów leczenia jako jedyne i uzasadnione roszczenie związane z leczenie powypadkowym powoda. W oparciu o ten zarzut wniósł o zmianę orzeczenia w zaskarżonym zakresie i zasądzenie dodatkowej kwoty 1650 zł tytułem zwrotu uzasadnionych kosztów leczenia i stosowna korektę orzeczenia o kosztach.
Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.
W oparciu o art. 387 § 2 1k.p.c. powyższe uzasadnienie powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.
Sąd oddalił powództwo w zakresie kwoty 1.635 zł wynikającej z rachunku nr (...) z dnia (...). za odbyte od czerwca 2015 r. do stycznia 2016 r. zabiegi w poradni rehabilitacyjnej na które składały się 5 zabiegów kinesiotaping, 15 masaży leczniczych kręgosłupa , 15 zabiegów laseroterapii, 15 zabiegów kinezyterapii, 15 zabiegów elektrosymulacji (...) odcinka szyjnego i 30 zabiegów laseroterapii.
Sąd uznał, iż po badaniu przez biegłego sądowego powód miał świadomość powagi doznanego uszczerbku dla zdrowia. Mógł więc podjąć działania w celu uzyskania skierowań na wszystkie odbyte zabiegi rehabilitacyjne już w marcu 2015 r. Skierowanie na zabiegi zweryfikowałoby również konieczność odbycia wszystkich zabiegów wymienionych w rachunku. Zabiegi powód odbywał od lipca 2015 r. do stycznia 2016 r.
Rozumowanie Sądu jest poprawne. Sąd miał podstawy do przyjęcie, że powód mógł uzyskać wskazane świadczenia bez obowiązku ponoszenia za nie kosztów, gdyż wiedząc już w marcu 2015 r. o konieczności przeprowadzenia tych zabiegów mógłby – przy terminach oczekiwania na te zabiegi – uzyskać do nich dostęp do lipca 2015 r.
Powyższe wskazuje na to, że poniesione przez powoda wydatki nie podlegają zwrotowi przez pozwanego z uwagi na to, że przedmiotowe świadczenia mógł powód uzyskać bez poniesienia tych kosztów.
Zarzut naruszenia więc prawa materialnego nie jest uzasadniony.
Mając na uwadze powyższe należało, zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.
Renata Starczewska Wojciech Vogt Anna Kruk