Sygn. akt III U 470/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Przemyślu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anna Kicman

Protokolant starszy sekretarz sądowy Ewelina Kowalska

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. w Przemyślu

na rozprawie

sprawy B. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania B. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.

z dnia 8 czerwca 2016 r., znak: (...)-2016

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustala wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawczyni B. M. na 59,62 % i podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 727,89 zł, zgodnie z symulacją ustalenia wartości kapitału początkowego wykonaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przy piśmie z dnia 16 września 2016 r. – począwszy od dnia 1 marca 2016 r.

Sygn. akt III U 470/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 26 października 2016 r.

Decyzją z dnia 8 czerwca 2016 r. znak: (...)-2016 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., ustalił wnioskodawczyni B. M. kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 r. Wartość kapitału początkowego wyniosła 93.613,19 zł.

W podstawie prawnej decyzji powołano ogólnie przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Sposób obliczenia kapitału początkowego przedstawiono w załączniku. Do ustalenia wysokości kapitału początkowego Zakład przyjął podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 610,57 zł. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 50,01% przez kwotę 1.220,89 zł, tj. kwotę bazową (50,01% × 1.220,89 zł = 610,57 zł). Przyjęto okresy składkowe
w wymiarze 18 lat, 11 miesięcy i 20 dni, tj. 227 miesięcy; nieskładkowe – 5 lat, 6 miesięcy i 6 dni, tj. 66 miesięcy.

Ponadto Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował, że za okres zatrudnienia:

- od 1 listopada 1988 r. do 31 lipca 1990 r. przyjęto minimalne wynagrodzenie, ponieważ brak jest informacji czy R. R. podpisany na druku Rp-7 z dnia 14 maja 2001 r. jest następcą prawnym Zakładu (...);

- od 1 maja 1984 r. do 31 października 1988 r. w Wojewódzkim Związku (...), ponieważ wnioskodawczyni nie przedłożyła druku Rp-7 oraz

- od 1 lutego 1975 r. do 31 grudnia 1977 r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych
w O., ponieważ zakład pracy nie posiada wynagrodzeń wnioskodawczyni.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła w dniu 20 czerwca 2016 r. wnioskodawczyni B. M. wnosząc o zmianę decyzji i uwzględnienie wynagrodzenia pobieranego w Zakładzie (...)
w J.. Ponadto wniosła o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ds. płacowych celem wyliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego. Do odwołania wnioskodawczyni załączyła zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z 7 lipca 1994 r., 30 lipca 1996 r. oraz
4 sierpnia 1990 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawczyni na udokumentowanie wynagrodzeń z lat 1988-1990 r. przedłożyła zaświadczenie Rp-7 wystawione w dniu 14 maja 2001 r. przez handlowca-informatyka R. R.. Przedłożone przez wnioskodawczynię świadectwo pracy z dnia 31 lipca 1990 r. z okresu zatrudnienia w Zakładzie (...)
w J. od 1 listopada 1988 r. do 31 lipca 1990 r. wskazuje,
że stosunek pracy został z nią rozwiązany w związku z likwidacją zakładu pracy. Zaświadczenie Rp-7 nie stanowi wiarygodnego dokumentu, ponieważ brak jest informacji czy R. R. jest osobą uprawnioną do wystawiania dokumentacji po zlikwidowanym zakładzie. Natomiast dołączone do odwołania zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej nie stanowią dokumentów potwierdzających takie uprawnienie. W związku z powyższym za sporny okres organ rentowy przyjął minimalne wynagrodzenie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni B. M., urodzona (...),
w dniu 1 marca 2016 r. złożyła wniosek o emeryturę, w którym oświadczyła, że nie zgłaszała wniosku o ustalenie kapitału początkowego.

Na skutek tego wniosku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w R. w dniu 8 czerwca 2016 r. wydał decyzję ustalającą wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r., który wynosi 93.613,19 zł. W załączniku do decyzji wskazano, że za okres zatrudnienia od 1 listopada 1988 r. do 31 lipca 1990 r. przyjęto minimalne wynagrodzenie, ponieważ brak jest informacji, czy R. R. podpisany na druku Rp-7 z dnia 14 maja 2001 r. jest następcą prawnym Zakładu (...)
i Usług (...); od 1 maja 1984 r. do 31 października 1988 r.
w Wojewódzkim Związku (...), ponieważ wnioskodawczyni nie przedłożyła druku Rp-7 oraz od 1 lutego 1975 r. do 31 grudnia 1977 r. w Spółdzielni Kółek Rolniczych w O., ponieważ zakład pracy nie posiada wynagrodzeń wnioskodawczyni.

Dowód:

- wniosek o emeryturę z dnia 1.03.2016 r.,

- decyzja ZUS O/R. z dnia 8.06.2016 r.,

w aktach organu rentowego.

Sąd ustalił, że wnioskodawczyni B. M. w okresie od
1 listopada 1988 r. do 31 lipca 1990 r. była zatrudniona w Zakładzie (...) w J. na stanowisku starszego specjalisty d/s organizacyjno-biurowych oraz głównej księgowej.

W toku procesu wnioskodawczyni przedłożyła listy płac z okresu zatrudnienia w Zakładzie (...)
w J..

Dowód:

- listy płac za lata 1988-1990.

Sąd zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. do ponownego ustalenia kapitału początkowego przy uwzględnieniu dokumentacji płacowej z Zakładu (...) w J.

Pismem z dnia 16 września 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. dokonał hipotetycznego wyliczenia kapitału początkowego wnioskodawczyni B. M.. Po uwzględnianiu wynagrodzeń z lat 1988 – 1990 organ rentowy ustalił, że podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 727,89 zł, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 59,62 %.

Dowód:

- pismo z dnia 16.09.2016 r.

Dokonując powyższych ustaleń, Sąd oparł się na dowodach
z dokumentacji zgromadzonej w aktach organu rentowego i w toku prowadzonego w sprawie postępowania. Dowody te korzystają
z domniemania prawdziwości zawartych w nich danych z mocy art. 244
i nast. k.p.c.
, a ich wiarygodność nie została w sposób wystarczający obalona przez żadną ze stron.

Listy plac przedłożone przez wnioskodawczynię nie budzą wątpliwość co do ich wiarygodności, dlatego Sąd uznał je jako miarodajny dowód
w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni B. M. należy uznać za uzasadnione.

W myśl art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U.
z 2016 r., poz. 887) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy.

Kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób
w wieku 62 lat (art. 173 ust. 2).

Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy (art. 173 ust. 3).

W myśl art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12,
w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (art. 174 ust. 2).

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r. (art. 174 ust. 3).

Zgodnie z § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno-rentowe
(Dz. U. z 2011 r. Nr 237, poz. 1412) jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności:

1) legitymacja ubezpieczeniowa;

2) legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

Jednocześnie § 21 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

W postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być jednak udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Ograniczenia dowodowe zawarte
w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno-rentowe dotyczą wyłącznie postępowania przed tymi organami (por. wyrok SN z dnia 2 lutego 1996 r., II URN 3/95, OSNAPiUS 1996/16 poz. 239).

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że oryginalne listy płac obejmujące okres zatrudnienia w Zakładzie (...) w J. od 1 listopada 1988 r. do 31 lipca 1990 r. stanowią wiarygodną i w pełni miarodajną podstawę ustalenia wysokości zarobków uzyskiwanych przez B. M. w tym okresie i mogą być podstawą do ponownego wyliczenia kapitału początkowego. Listy te zawierają zapisy odnośnie osiąganego przez wnioskodawczynię wynagrodzenia w poszczególnych latach i miesiącach.

Obliczony przez organ rentowy w toku postępowania sądowego wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego
z uwzględnieniem wynagrodzenia ustalonego na podstawie list płac z okresu zatrudnienia w Zakładzie (...)
w J. wyniósł 59,62 %, a podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 727,89 zł. Powyższe wskaźniki są korzystniejsze niż przyjęte w zaskarżonej decyzji.

Wobec powyższego Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób,
że ustalił wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawczyni B. M. na 59,62 % i podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 727,89 zł, zgodnie z symulacją ustalenia wartości kapitału początkowego wykonaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R., począwszy od dnia 1 marca 2016 r.

Mając na uwadze powyższe, na mocy powołanych wyżej przepisów
w związku z art. 477 14 § 2 k.p.c. orzeczono, jak w sentencji wyroku.