Sygn. akt VI Ka 998/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Anna Zawadka (spr.)

Sędziowie: SO Michał Chojnowski

SO Remigiusz Pawłowski

protokolant: p.o. protokolant sądowy Wioletta Gumienna

przy udziale prokuratora: Teresy Pakieły

po rozpoznaniu dnia 5 września 2016 r.

sprawy K. M. syna M. i K. ur. (...) w O. skazanego w wyroku łącznym

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

z dnia 28 kwietnia 2016 r. sygn. akt II K 544/15

utrzymuje w mocy wyrok w zaskarżonej części; zwalnia skazanego od wydatków za postępowanie odwoławcze i obciąża nimi Skarb Państwa.

SSO Anna Zawadka SSO Michał Chojnowski SSO Remigiusz Pawłowski

Sygn. akt VI Ka 998/16

UZASADNIENIE

K. M. został prawomocnie skazany wyrokami:

I.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 30 lipca 2009 roku, w sprawie sygn. akt II K 399/09 za czyn z art. 191 § 1 kk na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat; na podstawie art. 71 § 1 wymierzono grzywnę, zaś na podstawie art. 73 § 2 kk oddano skazanego pod dozór kuratora; postanowieniem Sądu Rejonowego Otwocku z dnia 18 maja 2012 roku sygn. akt Ko 526/12 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności i ustalono, że kara ulega skróceniu o 80 dni; postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem SOWP w Warszawie z dnia 19 grudnia 2012 roku;

II.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 7 marca 2011 roku, w sprawie sygn. akt II K 1299/10 za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, popełniony w dniu 26 listopada 2010 roku, na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat; na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy orzeczono przepadek dowodu rzeczowego, zaś na podstawie art. 73 § 2 kk oddano skazanego pod dozór kuratora; postanowieniem Sądu Rejonowego Otwocku z dnia 18 maja 2012 roku sygn. akt Ko 525/12 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności; postanowienie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem SOWP w Warszawie z dnia 19 grudnia 2012 roku;

III.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 20 stycznia 2012 roku, w sprawie sygn. akt II K 822/11 za czyn z art. 279 § 1 k.k., popełniony w okresie od dnia 11 sierpnia 2011 roku do 12 sierpnia 2011, na karę 1 roku pozbawienia wolności, zaś na podstawie art.33 § 1, 2 i 3 wymierzono grzywnę 100 stawek dziennych po 10 złotych stawka; na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 2 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres 3 lat; skazanego oddano pod dozór kuratora oraz na podstawie art. 72 § 2 kk zobowiązano skazanego do naprawienia szkody w całości; w dniu 8 kwietnia 2013 roku uiszczono grzywnę w całości;

IV.  Wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 9 października 2014 roku, w sprawie sygn. akt II K 527/11, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie z dnia 12 maja 2015 roku sygn. akt VI Ka 341/15 za czyn z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k., popełniony w dniu 1 listopada 2011 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 222 § 1 kk popełniony w dniu 1 listopada 2011 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12 marca 2013 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 59 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12 marca 2013 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 i 2 kk wymierzono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, na podstawie art. 57a § 2 kk orzeczono nawiązki po 200 złotych na rzecz pokrzywdzonych

Sąd Rejonowy w Otwocku wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2016 r., w sprawie II K 544/15: na podstawie art. 572 kpk w zw. z art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny umarzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego wyżej opisane wyroki; zasadził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. wynagrodzenie za obronę z urzędu w wysokości 240 (dwieście czterdzieści) złotych plus 23 % podatku VAT; na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił skazanego w całości od kosztów sądowych obciążając wydatkami Skarb Państwa.

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca skazanego. Powyższy wyrok zaskarżył w części dotyczącej pkt 1 w zakresie, w jakim postępowanie umorzono na podstawie art. 572 k.p.k. na korzyść skazanego zarzucając mu mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów postępowania, a mianowicie:

- art. 572 k.p.k. polegające na umorzeniu w oparciu o tenże przepis postępowania o wydanie wyroku łącznego, mimo iż istniały warunki do wydania takiego wyroku;

- art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie błędnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego i tym samym nie uwzględnienie, iż zaistniały w niniejszej sprawie związek przedmiotowy oraz czasowy pomiędzy popełnionymi przez skazanego czynami co przemawia na korzyść skazanego i winno znaleźć odzwierciedlenie w wysokości wymierzonego mu wyroku łącznego

- art. 569 § 1 kpk , art. 85 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w zw. z art. 92 kk w zw. z art. 89 § 1 kk przez ich niezasadne niezastosowanie przy zaistnieniu przesłanego do tego zastosowania.

W konkluzji obrońca skazanego wniósł o:

1.  uchylenie zaskarżonej części wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, ewentualnie

2.  zmianę zaskarżonego wyroku i wydanie wyroku łącznego łączącego wyroki : Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 20 stycznia 2012r. w sprawie o sygn. akt II K 822/11 oraz dwa czyny popełnione dnia 01.11.2011r. objęte wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 09 października 2014r. w sprawie o sygn. akt II K 527/11 i wymierzenie skazanemu kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania względnie zastosowanie przez Sąd wobec skazanego zasady pełnej absorpcji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego jest bezzasadna i jako taka nie zasługuje na uwzględnianie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż Sąd Rejonowy prawidłowo uznał, iż w niniejszej sprawie nie zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego i połączenia kar pozbawienia wolności wymierzonych wobec skazanego K. M. wyrokami opisanymi w pkt. 3 i 4 (za dwa pierwsze czyny) komparycji zaskarżonego wyroku. Słusznie więc Sąd I instancji postępowanie w tym zakresie umorzył.

Sąd Rejonowy zasadnie przyjął, iż wprawdzie istniały materialnoprawne przesłanki z art. 85 k.k. do połączenia kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania orzeczonej wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 822/11 (pkt 3 komparycji wyroku łącznego) z karami 6 miesięcy i 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonymi za dwa pierwsze czyny wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 527/11 (pkt 4 komparycji wyroku), to jednak na przeszkodzie do połączenia tych kar stoi właśnie przepis art. 572 k.p.k. , który obliguje Sąd do umorzenia postępowania w wypadku braku warunków do wydania wyroku łącznego. Przy czym warunki te należy rozumieć szeroko i nie można ich ograniczać wyłącznie do przesłanek materialnoprawnych wskazanych w Kodeksie karnym. Sąd meriti zasadnie powołał się w tej kwestii na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2013r. w sprawie III KK 401/12 zgodnie z którym „ wydaniu wyroku łącznego sprzeciwia się sytuacja, gdy wymierzona za pozostające w zbiegu realnym przestępstwo kara w czasie orzekania w przedmiocie takiego wyroku nie mogła być już wykonana i nigdy do wykonania nie może zostać wprowadzona”. Nie budzi wątpliwości, że wobec upływu terminu określonego w art. 75 § 4 k.k. w dniu 28.07.2015r. ustała możliwość zarządzenia wykonania kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 20 stycznia 2012r. w sprawie o sygn. akt II K 822/11. Przy takim stanie procesowym nie wydaje się aby zasadne było twierdzenie autora apelacji o naruszeniu przez orzekający w tej sprawie Sąd przepisu prawa procesowego tj. art. 572 k.p.k., bowiem warunki do orzeczenia kary łącznej nie zaistniały. Za bezsporne uznać należy, iż wydanie wyroku łącznego nie może sytuacji skazanego pogorszyć i istotnie zwiększyć dolegliwość karną ponad dolegliwość wynikającą z sumy kar wymierzonych odrębnie, a taki wypadek miałby miejsce w tej sprawie gdyby została orzeczona kara łączna pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub kara tzw. bezwzględnego pozbawienia wolności wymierzona na zasadzie absorpcji. Pomimo bowiem upływu okresu próby na jaki zawieszono wykonanie kary pozbawienia wolności w sprawie II K 822/11 oraz dalszych 6 miesięcy od zakończenia tego okresu, to obecnie zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary łącznej czy też wymierzenie kary pozbawienia wolności na zasadzie absorpcji, tak jak wnosi obrońca skazanego, powodowałoby nie tylko poddanie skazanego na nowo próbie w zakresie, w którym okres próby zakończył swój bieg, lecz prowadziłoby do powstania sytuacji, w której kara pozbawienia wolności niepodlegająca już stosownie do przepisu art. 76 § 4 k.k. wykonaniu mogłaby zostać do wykonania wprowadzona. Brak więc podstaw do uwzględnienia zarzutu naruszenia przepisu art. 92 k.k. skoro wydaniu wyroku łącznego sprzeciwia się sytuacja gdy wymierzona za pozostające w zbiegu realnym przestępstwo kara w czasie orzekania w przedmiocie takiego wyroku nie może być już wykonana i nigdy do wykonania nie może zostać wprowadzona.

Z powyższych względów decyzję Sądu I instancji o umorzeniu postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego należy uznać za prawidłową.

Sąd zwolnił skazanego od wydatków za postępowanie odwoławcze z uwagi na trudną sytuację majątkową skazanego i brak dochodów w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności.

Sąd nie orzekł o ponoszeniu przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu wobec treści wniosku obrońcy złożonego na rozprawie odwoławczej o niezasądzanie kosztów, pomimo braku uiszczenia opłaty w całości lub w części.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

SSO Anna Zawadka SSO Michał Chojnowski SSO Remigiusz Pawłowski