Sygn. akt I C 219/16

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: protokolant sądowy S. N.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2016 r. w S. sprawy

z powództwa Banku (...) S.A. w W.

przeciwko R. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej R. S. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 1.684,71 zł (jeden tysiąc sześćset osiemdziesiąt cztery złote i 71/100), z odsetkami umownymi w wysokości 10% w stosunku rocznym, z tym zastrzeżeniem, iż wysokość odsetek umownych nie może przekraczać czterokrotności stopy lombardowej NBP - od kwoty 1.673,28 zł (jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt trzy złote i 28/100) od dnia 03.08.2015 r. do dnia 31.12.2015 r.; oraz od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty z odsetkami umownymi w wysokości 10% w stosunku rocznym, z tym zastrzeżeniem, iż wysokość odsetek umownych nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetek maksymalnych);

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanej R. S. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 1.247,00 zł (jeden tysiąc dwieście czterdzieści siedem złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nadaje wyrokowi w pkt I i III rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 219/16

UZASADNIENIE

W dniu 5.01.2016 r. powód Bank (...) S.A. z siedzibą W. wniósł w Elektronicznym Postępowaniu Upominawczym ( (...)) przeciwko pozwanej R. S. pozew o zapłatę 1.684,71 zł. z odsetkami umownymi w wysokości 10 % od kwoty 1.673,28 zł. od dnia 3.08.2015 r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania, w tym zastępstwa prawnego wg norm przypisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż między stronami doszło w 2008 r. do zawarcia umowy o użytkowanie karty kredytowej C., a pozwana pozostaje w opóźnieniu w zapłacie należności wynikających z tej umowy.

Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny postanowieniem z dnia 15.01.2016 r. przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Słupsku.

Pismem z dnia 4.03.2016 r. powód sprecyzował żądanie pozwu w zakresie odsetek, domagając się odsetek umownych w wysokości 10 %, a po dniu 1.01.2016 r. z zastrzeżeniem, iż odsetki te nie mogą przekraczać dwukrotności odsetek umownych za opóźnienie w spłacie zobowiązania - na podstawie art. 481 § 21 kc .

Pozwana nie stawiła się na rozprawie i nie złożyła pisemnych wyjaśnień.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10.07.2008 r. pomiędzy Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. a pozwaną R. S. została zawarta umowa o kartę kredytową C.. W ramach tej umowy pozwanej została wydana karta kredytowa z limitem miesięcznym 1000 zł., który pozwana miała spłacać zgodnie z ustalonymi w umowie oraz regulaminie zasadami. Karta została wydana na okres 12 miesięcy z automatycznym przedłużeniem na okres kolejnych 12 miesięcy.

dowód: k. 10-11 -umowa, k. 11 - wniosek o wydanie karty, k. 12 - -13 - regulamin kart kredytowych, k. 13 v. - 14 - tabele opłat, k. 15 - 18 - regulamin kart kredytowych, , k. 19 - załączniki,

Wobec braku terminowej spłaty, bank wystawiał wyciągi z rachunku karty kredytowej, wzywał pozwaną do uiszczenia należności obciążając jednocześnie pozwaną opłatami wynikającymi z regulaminu i tabel opłat.

dowód: k. 20-43 - wyciągi z rachunku.

Pozwana nie zakwestionowała swojego zadłużenia, nie zajęła stanowiska merytorycznego w sprawie i nie stawiła się na rozprawie, wobec powyższego zachodziły przesłanki do wydania wobec niej wyroku zaocznego.

Sąd zważył.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W niniejszej sprawie niewątpliwie doszło między pozwaną a powodem do zawarcia umowy o kartę kredytową - wynikającą z przepisów ustawy z 29.08.1997 r. prawo bankowe (art. 49 i n.).

Pozwana nie zakwestionowała swojego zadłużenia, nie zajęła stanowiska merytorycznego w sprawie i nie stawiła się na rozprawie, wobec powyższego zachodziły przesłanki do wydania wobec niej wyroku zaocznego (art. 339 § 1 kpc.).

Wobec nie kwestionowania przez pozwaną stanu faktycznego i wysokości zadłużenia, Sąd uwzględnił żądanie pozwu co do kwoty 1684,71 zł. wraz z odsetkami od kwoty 1673,28 zł. - o czym orzekł w pkt I wyroku.

Odnośnie żądania odsetek, należało oddalić żądanie w zakresie odsetek ustawowych maksymalnych za opóźnienie, ponieważ strony nie zastrzegły w umowie takich odsetek, a tylko wtedy gdyby zastrzegły w umowie, iż odsetki za opóźnienie (przed 1.01.2016 r. odsetki takie nie były znane) są wyższe, niż przewidziane w art. 481 § 2 kc., powód mógłby się ich domagać - co wynika z treści całego przepisu art. 481 kc (w szczególności art. 481 § 22 kc.).

Powód w pozwie domagał się zapłaty odsetek umownych w wysokości 10 % - wynikających z umowy z dnia 10.07.2008 r., (tyle wynosiły na dzień wymagalności, tj. 3.08.2015 r.). Jednakże w wyroku Sąd zmuszony był zastrzec, iż przed 31.12.2015 r. powodowi należne są odsetki umowne w wysokości 10 %, jednakże ich wysokość nie może przekraczać czterokrotności stopy lombardowej NBP (z uwagi na brzmienie przepisu art. 359 § 21 kc., wg którego maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego).

Skoro powód wywodził żądanie odsetek umownych z art. 359 § 21kc. przed 1.01.2016 r., to po zmianie brzmienia art. 481 kc. i art. 359 kc. po 1.01.2016 r. - powód nie może domagać się ustalenia wysokości przysługujących mu odsetek w wysokości odsetek ustawowych maksymalnych za opóźnienie, jako że zostały one uregulowane w innym przepisie, niż ten, na którym żądanie oparł powód. Zatem, skoro powód dochodzi odsetek umownych wynikających z czynności prawnej, to po 1.01.2016 r. należne mu są odsetki umowne w wysokości 10 % w stosunku rocznym, z tym zastrzeżeniem, iż wysokość odsetek umownych nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetek maksymalnych).

Zatem w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach postępowania sądowego postanowiono w myśl art. 100 k.p.c., uznając, iż powód w przeważającej części wygrał postępowanie, ulegając jedynie nieznacznie (w zakresie żądania odsetek).

Na koszty te złożyły się: opłata od pozwu 30 zł., opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł., oraz wynagrodzenie radcy prawnego ustalone w oparciu o treść § 2 pkt 3 rozp. MS z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Rygor natychmiastowej wykonalności został nadany na podstawie art. 333 § 1 pkt 3 kpc.;

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak na wstępie.

Dn. 29.11.2016 r.?