WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania J. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 6 marca 2013 roku nr (...)- (...)

w sprawie J. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się J. M. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 1 lutego 2013r. na okres dwóch lat.

Sygn. akt IVU 495/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 października 2013 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 6 marca 2013r. odmówił J. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 27.02.2013 r. została uznana za zdolną do pracy.

J. M. w odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Na uzasadnienie podniosła, iż z powodu stanu zdrowia, szeroko opisanego nie może podjąć pracy i dlatego decyzja organu rentowego jest niezgodna ze stanem faktycznym i krzywdząca.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. M. urodzona (...), z wykształceniem podstawowym, pracowała jako pracownik fizyczny, ostatnio jako woźna, robotnik gospodarczy, ogrodnik. Odwołująca od 08.10.2008 r. do 31.01.2013 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Odwołująca w dniu 31.12.2012 r. złożyła ponowny wniosek o rentę.

(dowód: wniosek z dnia 31.12.2012 r. –k. 305 ar czII).

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującej stwierdzono:

- objawy uszkodzenia lewego nerwu łokciowego,

- zapalenie okołostawowe kłykcia bocznego lewego stawu łokciowego,

- zespół cieśni nadgarstka obustronny, stan po operacji lewego zespołu cieśni nadgarstka w 2011 r.,

- ganglion w okolicy stawów nadgarstkowych obustronny,

- zmiany zwyrodnieniowe drobnych stawów dłoni,

- zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa z przepukliną jadra miażdżystego na poziomach C5-C6, C6-C7.

Z powodu rozpoznanych schorzeń oraz stopnia ich nasilenia J. M. jest częściowo niezdolna do pracy, okresowo na okres 2 lat od 01.02.2013 r. Odwołująca nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. U odwołującej nadal, mimo operacji w 2011 r., utrzymują się kliniczne objawy zespołu cieśni nadgarstka , ponadto od ok. roku pojawiły się objawy wskazujące na uszkodzenie lewego nerwu łokciowego. Badanie (...) lewego stawu łokciowego wykazało zapalenie okołostawowe kłykcia bocznego lewego stawu łokciowego, stwierdza się bolesne ograniczenie ruchomości lewego stawu łokciowego oraz wyszczuplenie w obrębie kłębika po stronie lewej i zaburzenie czucia na V palcu lewej dłoni. Zmiany zwyrodnieniowe w obrębie lewego stawu łokciowego i obu nadgarstków z objawami ucisku na nerwy pośrodkowe i nerw łokciowy ograniczają sprawność odwołującej i czynią ją niezdolną do pracy fizycznej. Stan zdrowia nie uległ poprawie.

Dowód: - opinia sądowo –lekarska z dnia 11.06.2013 r. – k. 8 – 11 as,

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, w całości podzielił wnioski płynące z opinii biegłych z zakresu neurologii i reumatologii. Biegli legitymują się fachową wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym, zaś opinie zostały sporządzone w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych. W ocenie Sądu, biegli lekarze dokonali prawidłowej diagnozy schorzeń, na które choruje wnioskodawca, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinię wewnętrznie spójną, logiczną i kompletną.

Opinie spełniają nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc. i art.285 kpc., a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Również strony postępowania nie zgłosiły żadnych merytorycznych zarzutów mających wpływ na wartość dowodową przedmiotowych opinii. Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania, dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie J. M. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 6 marca 2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczona ze względu na stan zdrowia jest niezdolna do pracy, czy też jest zdolna do pracy jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd w oparciu o opinię biegłych lekarzy reumatologa i neurologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonej istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż J. M. z uwagi na zmiany zwyrodnieniowe w obrębie lewego stawu łokciowego i obu nadgarstków z objawami ucisku na nerwy pośrodkowe i nerw łokciowy spełnia warunek w postaci częściowej niezdolności do pracy jako pracownik fizyczny okresowo na okres 2 lat od dnia 01.02.2013 r. i jednocześnie nie rokuje zdolności do przekwalifikowania zawodowego. U odwołującej nadal, mimo operacji w 2011 r., utrzymują się kliniczne objawy zespołu cieśni nadgarstka , ponadto od ok. roku pojawiły się objawy wskazujące na uszkodzenie lewego nerwu łokciowego. Badanie (...) lewego stawu łokciowego wykazało zapalenie okołostawowe kłykcia bocznego lewego stawu łokciowego, stwierdza się bolesne ograniczenie ruchomości lewego stawu łokciowego oraz wyszczuplenie w obrębie kłębika po stronie lewej i zaburzenie czucia na V palcu lewej dłoni. Nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia. Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołująca spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 6 marca 2013 r. przyznając J. M. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.02.2013 r. na okres 2 lat.