Sygn. akt VIII U 1090/16
Dnia 20 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Jolanta Łanowy - Klimek |
Protokolant: |
Małgorzata Skirło |
po rozpoznaniu w dniu 20 września 2016 r. w Gliwicach
sprawy P. D. (D.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
o prawo do emerytury
na skutek odwołania P. D.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.
z dnia 13 maja 2016 r. nr (...)
zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu P. D. prawo do emerytury od kwietnia 2016 r.
(-) SSO Jolanta Łanowy – Klimek
Sygn. akt. VIII U 1090/16
Decyzją z dnia 13 maja 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu P. D. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 60 lat. Powołując się na art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ZUS wskazał, że ubezpieczony na dzień 1 stycznia 1999r. nie udowodnił wymaganego 15 – letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach a jedynie 8 lat, 11 miesięcy i 13 dni takiej pracy.
W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do spornego świadczenia. Podniósł, iż w okresie od sierpnia 1976r. do lipca 1989r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Ś. jako malarz konstrukcji stalowych a charakter wykonywanej pracy może udowodnić na podstawie zeznań świadków.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. ZUS wskazał, że do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył ubezpieczonemu okresu zatrudnienia od 8 września 1976r. do 31 lipca 1989r. w Przedsiębiorstwie (...) w Ś., z uwagi na brak świadectwa pracy w szczególnych warunkach.
Sąd Okręgowy w Gliwicach ustalił:
Ubezpieczony P. D. urodził się (...) Wiek 60 lat osiągnął (...)
W dniu 18 kwietnia 2016r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych.
Zaskarżoną decyzją z dnia 13 maja 2016r. (...) Oddział w Z. odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 60 lat, z uwagi na brak wymaganego 15 – letniego okresu zatrudnienia w szczególnych.
Na dzień 1 stycznia 1999r. ZUS uwzględnił ubezpieczonemu 27 lat, 3 miesiące i 2 dni okresów składkowych i nieskładkowych.
Do pracy w warunkach szczególnych organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu 8 lat, 11 miesięcy i 13 dni z okresów od 30 sierpnia 1989r. do 31 sierpnia 1993r. i od 1 września 1993r. do 31 grudnia 1998r.
Do pracy w warunkach szczególnych ZUS nie uwzględnił ubezpieczonemu okresu zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ś. od 8 września 1976r. do 31 lipca 1989r.
Za powyższy okres zatrudnienia pracodawca nie wystawił ubezpieczonemu świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach.
Sąd ustalił, iż P. D. w okresie od 8 września 1976r. do 31 lipca 1989r.był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Ś. na stanowisku malarza konstrukcji stalowych.
W trakcie tego zatrudnienia ubezpieczony odbył zasadniczą służbę wojskową w okresie od 27 kwietnia 1977r. do 9 kwietnia 1979r., po czym od 10 maja 1979r. ubezpieczony powrócił do pracy. Ubezpieczony podjął zatrudnienie na stanowisku malarza konstrukcji stalowych i po odbyciu zasadniczej służby wojskowej również powrócił na takie samo stanowisko
Sąd ustalił, że Przedsiębiorstwo zajmowało się konserwacją i malowaniem konstrukcji stalowych na terenie kopań na powierzchni i pod ziemią w celu zabezpieczenia przed korozją. Były to prace malarskie wykonywane na terenie wszystkich kopalń na terenie (...). Malowane były wieże szybowe, podesty, kominy, wieże oświetleniowe, rurociągi i inne konstrukcje metalowe.
Odwołujący pracował w brygadzie, która składała się z malarzy konstrukcji stalowych. W skład brygady wchodziło 5-6 pracowników, w zależności od pracy. Latem malował podesty, kominy, estakady a w przypadku zmiany pogody prace wykonywane były na zakładzie mechanicznej przeróbki węgla – malował słupy, rurociągi, taśmociągi. Zimą malował konstrukcje stalowe pod ziemią. Malowano farbami podkładowymi typu minia i farbami nawierzchniowymi.
Ubezpieczony pracował wyłącznie przy malowaniu konstrukcji stalowych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na wysokości i nie był kierowany do innych prac. Pracował w pasach bezpieczeństwa. Przechodził badania wysokościowe, badania psychotechniczne. Otrzymywał mleko i posiłki regeneracyjne.
W spornym okresie zatrudnienia wraz z ubezpieczonym pracowali świadkowie J. D. i E. S.. Świadek J. D. pracował w Przedsiębiorstwie (...) w Ś. w latach 1975 – 1989 zaś świadek E. S. pracował w latach 1976 – 1991. Obaj świadkowie pracowali na stanowisku malarzy konstrukcji stalowych w jednej brygadzie z ubezpieczonym.
Sąd ustalił nadto, iż ubezpieczony legitymuje na dzień 1 stycznia 1999r. okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze 27 lat, 3 miesiące i 2 dni.
Bezsporne było, że ubezpieczony ukończył 60 lat życia i nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.
Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego (k.13), zeznań świadków J. D. (nagranie protokołu rozprawy z dnia 20 września 2016r. min.10.45 i n. k.20) i E. S. (nagranie protokołu rozprawy z dnia 20 września 2016r. min.18.58 i n. k.20) oraz przesłuchania ubezpieczonego (nagranie protokołu rozprawy z dnia 20 września 2016r. min.26.53 i n. k.20).
Zgromadzony materiał dowodowy Sąd uznał za kompletny, spójny i wiarygodny. Odnośnie rodzaju pracy wykonywanej przez ubezpieczonego Sąd dał wiarę jego twierdzeniom, które w całości znalazły potwierdzenie w zeznaniach świadków. Świadkowie pracowali razem z ubezpieczonym w jednej brygadzie i wykonywali taką samą pracę. Zeznania świadków są spójne i wiarygodne i korespondują z wyjaśnieniami ubezpieczonego a nadto znajdują potwierdzenie w dokumentacji osobowej pracownika.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2016r., poz. 887 ze zm.) w powiązaniu z § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.) ubezpieczonym mężczyznom urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r. będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przy pracach wymienionych w wykazie A, przysługuje prawo do emerytury w razie łącznego spełnienia następujących warunków:
1. osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat
2. posiadania wymaganego okresu zatrudnienia wynoszącego 25 lat, w tym
co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.
Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 powołanego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.
Z kolei zgodnie z treścią art. 184 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:
1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz
2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.
W myśl art. 184 ust. 2 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013r. tj. w dacie złożenia wniosku oraz wydania zaskarżonej decyzji – emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.
Na podstawie tego przepisu, prawo do emerytury w obniżonym wieku, przysługuje ubezpieczonemu, który w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999r. spełnił warunki w zakresie posiadania ogólnego stażu pracy oraz pracy wykonywanej w warunkach szczególnych a nie osiągnął wymaganego wieku.
Okoliczność sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła posiadania przez ubezpieczonego (na dzień 1 stycznia 1999r.) wymaganego 15 – letniego okresu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, bowiem organ rentowy uwzględnił mu do takiej pracy jedynie 8 lat, 11 miesięcy i 13 dni.
Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 – letnim okresem pracy wykonywanej w warunkach szczególnych, bowiem do takiej pracy należało zaliczyć mu sporny okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ś. w okresie od 8 września 1976r. do 31 lipca 1989r.
Przedsiębiorstwo to zajmowało się konserwacją i malowaniem konstrukcji stalowych na terenie kopań na powierzchni i pod ziemią w celu zabezpieczenia przed korozją. Były to prace malarskie wykonywane na terenie wszystkich kopalń na terenie (...). Ubezpieczony pracował jako malarz konstrukcji stalowych na wysokości. Pracował w kilkuosobowej brygadzie, składającej się z malarzy konstrukcji stalowych. Malował podesty, kominy, estakady, w przypadku zmiany pogody słupy, rurociągi, taśmociągi na zakładzie mechanicznej przeróbki węgla. Zimą malował konstrukcje stalowe pod ziemią. Malował farbami podkładowymi typu minia i farbami nawierzchniowymi. Pracował w pasach bezpieczeństwa. przechodził badania wysokościowe i psychotechniczne. Otrzymywał mleko i posiłki regeneracyjne. Pracował wyłącznie przy malowaniu konstrukcji stalowych na wysokości, stale i w pełnym wymiarze czasu i nie był kierowany do innych prac.
Wykonywane przez ubezpieczonego prace malarskie konstrukcji na wysokości, są wymienione pod poz. 6, działu V, wykazu A, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.), zawierającego wykaz prac w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.
Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że ubezpieczonemu nie wystawiono świadectwa pracy w szczególnych warunkach za sporny okres zatrudnienia. Fakt wykonywania takiej pracy został bowiem wykazany w postępowaniu sądowym za pomocą innych dowodów. W postępowaniu odwoławczym przed Sądem nie obowiązują bowiem ograniczenia dowodowe jakie występują w postępowaniu o świadczenia emerytalno-rentowe przed organem rentowym, a Sąd może ustalić okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość jak: okresy zatrudnienia, w tym wykonywanie pracy w warunkach szczególnych, za pomocą wszelkich środków dowodowych, przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego (por. uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984r. III UZP 6/84, uchwała Sądu Najwyższego z 21 września 1984r. III UZP 48/84, wyrok Sądu Najwyższego z 7 grudnia 2006r., I UK 179/06, LEX nr 342283).
Z opisanych wyżej względów, Sąd dał wiarę zeznaniom świadków potwierdzającym taki charakter jego pracy, uznając te dowody za spójne logiczne i wzajemnie się uzupełniające.
Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał że w okresie spornym P. D. wykonywał pracę w szczególnych warunkach, a zatem legitymuje się on na dzień 1 stycznia 1999r. wymaganym 15 – letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.
Kwestia posiadania przez ubezpieczonego ponad 25 – letniego okresu składkowego i nieskładkowego nie była przedmiotem sporu. Nie było także sporne, iż odwołujący nie jest członkiem OFE i ukończył wymagany wiek 60 lat.
W konsekwencji Sąd, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia kwietnia 2016r. tj. od miesiąca złożenia wniosku.
(-) SSO Jolanta Łanowy – Klimek