Sygn. akt IV R C 1348/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2016 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk – Południe w Gdańsku IV Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Sobiech

Protokolant: Paweł Engler

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2016 roku w Gdańsku

na rozprawie

sprawy

z powództwa T. R.

przeciwko D. R.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego D. R. na rzecz powoda T. R. ur. (...) w G. kwotę po 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie płatne z góry do dnia 10 -ego każdego miesiąca do rąk powoda T. R. wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w płatności każdej raty, poczynając od dnia 16 lutego 2016 roku,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od pozwanego D. R. na rzecz powoda T. R. kwotę 1235,81 zł (tysiąc dwieście trzydzieści pięć złotych, osiemdziesiąt jeden groszy) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

4.  nakazuje pobrać od pozwanego D. R. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 914 zł (dziewięćset czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie,

5.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 5 grudnia 2013 roku, złożonym w dniu 10 grudnia 2013 roku powód T. R. wniósł o zasądzenie alimentów od pozwanego D. R. w wysokości 2.800 zł miesięcznie płatnych z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia złożenia pozwu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że jest synem pozwanego. Powód wraz z matką mieszka w G. przy ul. (...). Matka ponosi koszty utrzymania powoda w wysokości 4.729 zł miesięcznie. Powód cierpi na schorzenia dermatologiczne, wymaga leczenia urologicznego. Ponadto powód uczęszcza na korepetycje z matematyki. Powód ponosi koszty transportu samochodem, z uwagi na czas i bezpieczeństwo. Pozwany pracuje w firmie (...) S.A. jako kierownik budowy i zarabia ponad 9.000 zł miesięcznie. Matka powoda pracuje w biurze doradztwa (...) sp. z.o.o. na podstawie umowy o pracę i zarabia ok. 1.769 zł netto.

/vde: pozew – k. 3-6/

Pozwany uznał żądanie pozwu do kwoty po 1.000 zł miesięcznie.

/vide: odpowiedź na pozew – k. 384-394/

Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2015 roku zostało zawieszone postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. do czasu zakończenia postępowania w sprawie II C 3693/13 toczącego się przed Sądem Okręgowym w Gdańsku.

/vide: postanowienie – k. 1174/

Postanowieniem z dnia 29 marca 2016 roku postępowanie zostało podjęte.

/vide: postanowienie – k. 1207/

W dniu 12 kwietnia 2016 roku wpłynął wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia na czas trwania postępowania poprzez zobowiązanie pozwanego do zapłaty kwoty po 2.800 zł miesięcznie tytułem alimentów na powoda. Powód podał, że po zakończeniu postępowania w sprawie o rozwód pozwany dobrowolnie wpłaca na rzecz powoda kwotę 1.000 zł miesięcznie. Powód nie jest w stanie pokrywać kosztów swoich potrzeb życiowych ze względu na wiek i na kontynuowaną edukację. Koszty utrzymania powoda ponosi matka powoda oraz jej rodzice. Oprócz zwykłych kosztów utrzymania powód miał w 2015 r. znaczne wydatki zwiane z wyjazdem naukowym do Brazylii, koszt którego wyniósł 14.000 zł. Powód jest studentem Wydziału Ekonomii (...) G.. Wyjazd do Brazylii był zwiany z działalnością naukową powoda w ramach stowarzyszenia. Koszty związane z wyjazdem w kwocie 10.150 zł ponieśli dziadkowie powoda ze strony matki, przekazując na ten cel darowizny, część kosztów pokryła matka powoda. Powód aktywnie działa w organizacji studenckiej (...), jest Wiceprezydentem Zarządzania Talentami w Oddziale Lokalnym (...) of G.. W związku z powyższą działalnością powód uczestniczy w licznych konferencjach naukowych w Polsce i zagranicą, prowadzi szkolenia, warsztaty i eventy – co wiąże się z dodatkowymi kosztami. Powód jest ambasadorem marki firmy (...), w lipcu i sierpniu 2015 roku powód uczestniczył w programie G. C. w Brazylii. Powód pełni funkcję Prezesa Zarządu Stowarzyszenia (...).

Obecne koszty utrzymania powoda to kwota 6800 zł miesięcznie. Dużą cześć kosztów utrzymania stanowią wydatki na edukację, która zawsze była dla rodziców powoda sprawą kluczową.

/vide: wniosek – k. 1214-1223/

Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2016 roku zostało udzielone zabezpieczenie, na podstawie którego pozwany D. R. został zobowiązany do uiszczenia na rzecz powoda T. R. na czas trwania postępowania kwoty po 1.500 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 28 lipca 2016 r. w sprawie o sygn. akt II 1 Cz 406/16 Sąd Okręgowy w Gdańsku oddalił zażalenia stron na postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia.

/vide: postanowienie – k. 1438-1443, 1534-1548/

W tutejszym Sądzie pod sygn. akt IV R C 534/15 toczyło się postępowanie w sprawie z powództwa brata powoda - A. R. przeciwko D. R. o alimenty. Powód wniósł o zasądzenie alimentów w wysokości 2800 zł miesięcznie.

W dniu 27 października 2016 roku wydano wyrok w sprawie IV RC 534/15 , w którym Sąd postanowił zasądzić od pozwanego D. R. na rzecz powoda A. R. kwotę po 1.500 zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie płatnej z góry do dnia 03 -ego każdego miesiąca do rąk powoda A. R. wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w płatności każdej raty, poczynając od dnia 16 lutego 2016 roku.

/Okoliczność znana z urzędu/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Powód T. R. ur. (...), jest synem M. R. oraz pozwanego D. R.. Powód jest studentem studiów dziennych Wydziału Ekonomii (...) G.. Planowany termin zakończenia studiów do 30 września 2017 roku.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 02 grudnia 2015 roku w sprawie o sygn. akt II C 3693/13 zostało rozwiązane przez rozwód małżeństwo rodziców powoda z winy obu stron. Z uwagi na wiek powoda w wyroku rozwodowym nie orzeczono alimentów na jego rzecz. Wyrok uprawomocnił się w dniu 16 lutego 2016 roku.

W toku postępowania w sprawie o rozwód rodziców powoda w dniu 28 października 2013 roku zostało wydane postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, na podstawie którego pozwany D. R. został zobowiązany do łożenia na czas trwania postępowania kwoty po 3000 zł miesięcznie tytułem zaspokajania potrzeb rodziny.

Sąd odwołując się m.in. do zasad doświadczenia życiowego ustalił iż na usprawiedliwione koszty utrzymania T. R. składają się następujące wydatki: wyżywienie 500 zł, higiena 100 zł, leki 50 zł, odzież 250 zł, sport i hobby 200 zł, rozrywka 150 zł, transport 100 zł, bilet miesięczny 50 zł, wakacje 450 zł, wydatki szkolne 100 zł, fryzjer 20 zł, ubezpieczenie. Sąd Okręgowy nie przyjął za usprawiedliwiony wydatek kosztów leczenia poza NFZ, kosztów zajęć dodatkowych w wysokości 2260 zł na obu synów, kosztów transportu, nie uwzględnił kosztów utrzymania domu, gdyż koszty utrzymania domu należącego do rodziców M. R. ponosili wyłącznie jej rodzice.

Na powyższe postanowienie złożyła M. R., ale je w ostateczności cofnęła.

/Dowód: postanowienie k. 1084, zaświadczenie – k. 1493, a także akta sprawy Sądu Okręgowego w Gdańsku o sygn. akt II C 3693/13: k. 1132 wyrok, postanowienie k. 613-620./

Na koszty utrzymania powoda składają się następujące wydatki: wyżywienie 600 zł, leki 65 zł, zakup soczewek 100 zł, okularów 18 zł (541 zł na okres kwiecień 2013 r. – październik 2015 r.), kontrolne badania w kierunku przeciwciał boreliozy 260 zł rocznie (22 zł miesięcznie) oraz konsultacja lekarska w Uniwersyteckim Centrum (...) w G. 60 zł rocznie (5 zł miesięcznie), podręczniki 600 zł na rok (50 zł), przybory szkolne, tonery 50 zł, ubezpieczenie na uczelni 4.16 zł (50 zł rocznie), zakup odzieży 200 zł, siłowania 100 zł, łyżwy 20 zł, rozrywka 150 zł, komunikacja 150 zł, wypoczynek letni i zimowy 4000 zł rocznie (333 zł miesięcznie), fryzjer 30 zł, telefon 100 zł, kieszonkowe 100 zł, 1/5 z tytułu opłat UPC 65 zł, wydatki związane z działalnością w organizacjach studenckich 100 zł, koszty wizyt u ortodonty 150 zł na sześć miesięcy (25 zł miesięcznie).

Łączny usprawiedliwiony koszt utrzymania powoda wynosi ok. 2.200 zł miesięcznie.

W 2014 roku powód wykonywał pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej, z czego uzyskał dochód w wysokości 2.281,07 zł brutto.

W 2015 roku powód wykazał dochód na poziomie 250 zł.

Powód T. R. jest współwłaścicielem następujących nieruchomości: 1) nr Kw (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. R. oraz brat A. R.), 2) Kw nr (...) położonej w C. w 3/4 części (1/3 części należy do M. R.), 3) Kw nr (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. R. oraz brat A. R., 4) Kw nr (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. R. oraz brat A. R.), 5) Kw nr (...) położonej w C. w 1/3 części (pozostałymi współwłaścicielami są M. R. oraz brat A. R.), 6) Kw (...) położonej w C. w 2/3 części (1/3 części należy do M. R.).

Dla wszystkich powyższych nieruchomości księgi wieczyste są prowadzone w Sądzie Rejonowym w Kartuzach.

/Dowód: zeznania powoda T. R. – k. 1739-1742,1830-1831; zeznania świadka M. R. k. 1059-1066,1738- , k.1168-1173, rachunek k. 288, faktury: k. 97, k.98, k. 100, k.85, k.292-293,k.295, k.298-301, k. 303, k.305-306, k.315, k.612, k.640, k.641, k.753, k.754, k.758, k.910, k.913, k.914,k.916,k. 917, k.169, k.918, k.959, k. 1096-1097, k.104-105, k.318, k.322, k.617,1588-1590,1647-1648,1650-165,1655-1656,1658-1661,1672-1686,1714, rachunek k. 330, deklaracja podatkowa k. 1046-1049, 1576-1579, wypis z rejestru gruntów k. 851-852,1595-1604, treść księgi wieczystej – (...)- (...); potwierdzenie przelewu – k. 1687-1713/

M. S. dawniej R. od 4 września 2000 roku zatrudniona jest w firmie Biuro Doradztwa (...) – (...) w G.. W okresie od 01.01.2015 r. do 30.04.2015 r. otrzymywała dochód w wysokości 1.979,23 netto miesięcznie, dodatkowo przysługuje jej zwrot ryczałtu samochodowego w kwocie 230 zł miesięcznie. Ryczał ten jest wypłacany z kilkumiesięcznym opóźnieniem.

Za 2013 rok M. S. wykazała dochód w łącznej wysokości 31.099,19 zł brutto.

Za 2014 rok M. S. wykazała dochód w łącznej wysokości 35.117,43 zł brutto.

Za 2015 rok M. S. wykazała dochód w łącznej wysokości 34.943,04 zł brutto.

W okresie od stycznia do sierpnia 2016 roku M. S. otrzymała wynagrodzenie w wysokości 16.589,66 zł netto, w tym 1.480 zł kwota ryczałtu tytułem wykorzystywania prywatnego samochodu do przejazdów służbowych w graniach administracyjnych G..

Matka powoda biegle posługuje się językiem angielskim, zna także w stopniu dobrym język hiszpański, rosyjski, niemiecki, rozumie język słowacki, ale ma problemy z mówieniem w tym języku. Matka powoda ukończyła trzy studia podyplomowe finansowane przez pracodawcę z zakresu zarządzania, umiejętności menadżerskich, zarządzania zasobami ludzkimi. Brała udział w licznych szkoleniach.

Na koszty utrzymania matki powoda składają się następujące wydatki: wyżywienie 400 – 500 zł, odzież i obuwie 1.000 zł na sześć miesięcy (167 zł miesięcznie), koszt utrzymania samochodu 2.000 zł miesięcznie, ubezpieczenie auta ok. 2.950 zł rocznie.

M. S. choruje na dyskopatię kręgosłupa, dwa razy w roku korzysta z rehabilitacji, w ramach ubezpieczenia oraz odpłatnie. Koszt masażu 40 – 100 zł. M. S. korzysta z usług lekarza neurologa, ginekologa, okulisty, urologa.

Pozwany D. R. ma 49 lat, jest inżynierem budownictwa lądowego, ma ukończone studia wyższe. Jest kierownikiem budowy i zarabia ok. 13.000 zł brutto miesięcznie, tj. 9.123,65 zł netto miesięcznie. Umowy o pracę, które miał podpisaną pozwany z (...) S.A. w W. zawierane były na czas określony, jedna z nich kończyła się 08.01.2016 r., kolejna rozpoczynała się 09.01.2016 r. i kończyła się 30.11.2016r. Od 1 grudnia 2016 roku pozwany kontynuował zatrudnienie u tego samego pracodawcy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. Ponadto pozwany wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia w sklepie zielarskim swojej siostry, w 2015 roku zarabiał tam 195 zł miesięcznie, wcześniej zaś 675 zł miesięcznie.

Za 2014 rok pozwany wykazał dochód ze stosunku pracy, z działalności wykonywanej osobiście, w tym umowy o dzieło i zlecenia w łącznej wysokości 184.753,70 zł brutto. Do zapłaty miał kwotę 6.592 zł z tytułu różnicy między podatkiem należnym, a sumą pobranych zaliczek.

Za 2015 roku pozwany wykazał dochód ze stosunku pracy, z działalności wykonywanej osobiście, w tym umowy o dzieło i zlecenia w łącznej wysokości 227.524,31 zł brutto.

W okresie od marca 2014 do września 2016 roku pozwany otrzymywał dodatkowo kwoty należne z tytułu delegacji z tytułu podróży służbowych. We wskazanym okresie wyniosły one łącznie 62.847,94 zł. Pozwanemu w 2016 roku wypłacono następujące kwoty z tego tytułu: w lutym - 3002,67 zł, w marcu - 1596,20 zł, w kwietniu – 2394,30 zł, czerwcu -4788,60 zł, w lipcu - 1596,20 zł, w sierpniu - 2394,30 zł.

Pozwany w mieszka w K. w domu należącym do pozwanego i M. S.. Koszt ogrzewania domu wynosi 600 zł miesięcznie, podatek od nieruchomości 190 zł na trzy miesiące, woda 200 zł co trzy miesiące, wywóz śmieci 12 zł, wywóz nieczystości 150 zł, ubezpieczenie domu 300 zł na sześć miesięcy, energia ok. 230 zł, internet 50 zł. Pozostałe koszty utrzymania pozwanego to kwota 600 zł tytułem wyżywienia, środki czystości i higieny 100 zł, koszt zakupu odzieży i obuwia 200 zł, koszty dojazdu 1350 zł, leki 20 zł. Pozwany korzysta z odpłatnej rehabilitacji, masaży z powodu problemów z kręgosłupem.

W 2014 roku pozwany przelał powodowi dodatkowo kwotę 2.000 zł.

/Dowód: potwierdzenia przelewów k.419,421,424,248,727,1759-1773, zaświadczenie o dochodach k. 225, 656, k.657, 1045, 1563, 15690, potwierdzenie przelewu k. 665,666,669-670,1805,1813, zaświadczenie k.1162,1746-1747,1749, deklaracja podatkowa k. 227-232, 892-896,1565-1568, 1580-1587; umowa o pracę na czas określony – k. 1508; polisa – k. 1611,1752; faktury: 1613-1614,1616-1619,1634-1635,1637,1646,1718,1719,1721-1727,1729,1800-1804,1806,1821-1827,1810,1812; skierowanie do szpitala – k. 1716; dokumentacja medyczna – k. 1717,1720,1730-1732; zeznania świadka M. S. k. 1737-1739; zeznania pozwanego D. R. – k. 1831-1834/

Strony nie utrzymują ze sobą kontaktów.

/okoliczność bezsporna/

Wspólnym majątkiem rodziców powoda jest dom położony w miejscowości K., obecnie na wyłącznym utrzymaniu pozwanego. Ponadto rodzice powoda są właścicielami samochodu marki H. (...) (rok produkcji 2008), z którego korzysta matka z synami oraz samochód marki D. (...) (rok produkcji 1999), który obecnie jest zepsuty, w związku z czym nie jest użytkowany. Samochód stoi na terenie posesji rodziców powódki.

M. S. posiada własne konto w Banku (...) od 2001 roku, na które wpływa obecnie jej wynagrodzenie. Pozwany nigdy nie miał dostępu do tego konta. Rodzice powoda posiadają wspólne konto bankowe w Banku (...). Od lutego 2012 roku na konto rodziców powoda przestało wpływać wynagrodzenie pozwanego. Do tego czasu M. S. przelewała z konta wspólnego na swoje konto, środki, które wpływały od pozwanego. O zainwestowaniu zgromadzonych oszczędności decydowała M. S.. W 2007 roku z uwagi na kryzys finansowy matka powoda wycofała zgromadzone środki finansowe i założyła kilka lokat bankowych. Była to kwota 200.000 zł. Pomimo kryzysu finansowego rodzina powoda konsumowała posiadane środki finansowe, przeznaczała je na liczne i drogie wycieczki zagraniczne, w 2008 roku został zakupiony samochód H. (...) za 64.000 zł. Z tych środków były była pokrywana terapia psychologiczna powoda. Na moment separacji faktycznej rodziców powoda tj. w 2013 roku M. S. dysponowała kwotą 65.000 zł. Kwota ta została wydatkowana m.in. na wakacje synów w 2013 roku, na wspólny wyjazd matki z synami do A., na zakup laptopa wraz z oprogramowaniem dla powoda w kwocie 3000 zł.

/Dowód: zeznania świadka M. S. k. 1059-1066, k.1168-1173; zeznania pozwanego D. R. – k. 1831-1834/

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego. Sąd oparł się na dokumentach urzędowych załączonych do akt sprawy oraz na przedstawionych mu dokumentach prywatnych. Dowodom w postaci dokumentów urzędowych Sąd dał wiarę co do tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 k.p.c.), zaś dokumentom prywatnym wyłącznie co do tego, że osoba podpisana na dokumencie złożyła oświadczenie zawarte w jego treści (art. 245 k.p.c.).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że materiał dowodowy obejmujący dowody obiektywne w postaci dokumentów został uznany za wiarygodny w zakresie tych dokumentów, które zostały wymienione w części uzasadnienia obejmującej ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd. Albowiem dokumenty te pozostawały wzajemnie spójne, zgodne z doświadczeniem życiowym, a przede wszystkim ich wiarygodności strona przeciwna nie kwestionowała.

Natomiast Sąd odmówił wiarygodności dokumentom w postaci rachunków-paragonów, które zostały przedłożone przez stronę powodową. Należy wskazać, że nie były to rachunki imienne. Wobec tego nie wiadomo, kto dokonał zakupu wymienionych w nich rzeczy, ani dla kogo – w szczególności czy dla powoda – zakupione przedmioty rzeczywiście zostały przeznaczone. Także zostały pominięte faktury, które odnoszą się do powoda, jego brata i matki powoda, gdyż z nich nie wynika, czy i w jakim zakresie odnoszą się do zaspokojenia potrzeb powoda.

Sąd pozyskał nadto dowody z zeznań stron słuchanych w trybie art. 303 k.p.c. i art. 304 k.p.c., a także dowód z zeznań świadka M. S. – matki powoda.

Odnosząc się do zeznań powoda T. R. Sąd w części dał im wiarę. Kontynuacja nauki na studiach wyższych, a wcześniej nauka w liceum ogólnokształcącym, zamieszkiwanie z matką, bratem w domu dziadków S., posiadany przez powoda majątek, podejmowanie zatrudnienia przez powoda w okresie spornym są w ocenie Sądu wiarygodne, potwierdzone dokumentami, a w zasadzie także należy uznać te okoliczności za bezsporne. W niniejszym postępowaniu sporne okazały się podawane przez powoda koszty jego utrzymania. Sporne było zarówno wysokość wydatków wskazywanych przez powoda, ale także została zakwestionowana ich zasadność.

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że większość kosztów utrzymania powoda została znacząco zawyżona, bądź ich istnienie nie zostało udowodnione, albo nie udowodniono zasadności ich ponoszenia.

Odnosząc się do oceny poszczególnych kosztów utrzymania powoda należy przede wszystkim wskazać, iż poziom kosztów utrzymania jest ustalany możliwościami zarobkowymi obojga rodziców, a nie sytuacją finansową dziadków macierzystych. Skoro dziadkowie macierzyści przekazują na rzecz powoda darowizny by pokryć jego koszty utrzymania, to jest to ich decyzja nie mogąca wpływać na ustalenie wysokości alimentów. Wysokość alimentów jest zależna wyłącznie od możliwości zarobkowych obojga rodziców, oraz usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda. Oceniając więc możliwości zarobkowe obojga rodziców należy wskazać, że pozwany realizuje w pełni swoje możliwości zarobkowe, zresztą fakt przeciwny nie był podnoszony w toku niniejszego postępowania. W ocenie Sądu matka powoda M. R. z dochodem w wysokości niespełna 2.000 zł nie realizuje swoich możliwości zarobkowych. Z uwagi na doświadczenie zawodowe, kwalifikacje, znajomość wielu języków obcych, doświadczenie w organizacji (...) dochód przez nią osiągany jest w ocenie Sądu dochodem poniżej jej możliwości zarobkowych. Należy podkreślić, że wraz z pozwanym, ale także z synami jest właścicielką licznych nieruchomości, które w sytuacji zwiększonych potrzeb powoda powinna rozważać sprzedaż części nieruchomości, które podobnie jak wiedza powoda jest traktowana przez powoda i jego matkę jako inwestycja w dorosłe życie. W kwestii wartości majątku będzie mowa także w dalszej części uzasadnienia.

Odnosząc się do poziomu życia powoda - podnosi on wysoki poziom życia rodziców sprzed rozwodu. Prawdą jest, że pozwany wówczas, podobnie jak obecnie otrzymywał wynagrodzenie przewyższające średnie wynagrodzenie w kraju. Jednakże należy podkreślić, że bezpośrednio przed rozwodem, a w zasadzie przed separacją faktyczną rodziców powoda, która nastąpiła w 2013 roku rodzice powoda pomimo kryzysu finansowego konsumowali posiadane oszczędności. Przeznaczali je na wycieczki zagraniczne po 50.000 zł rocznie. W takiej sytuacji nie można w ocenie Sądu takich działań uznać za racjonalne, i nie można w takiej sytuacji uznać, że poziom życia powoda powinien być obecnie ustalony na podstawie nieracjonalnie podejmowanych przez jego rodziców wydatków.

Obecnie w ocenie Sądu jak wskazano powyższej wysokość alimentów zostaje wyznaczona przez aktualną sytuację majątkową rodziców powoda tj. przez dochód i majątek jaki posiadają. Oboje rodzice podnoszą, że nie posiadają żadnych oszczędności, a oszczędności posiadane bezpośrednio przed separacją rodziców powoda były wydatkowane na wysokie koszty utrzymania rodziny. Z tego powodu nie sposób wyznaczyć poziomu życia powoda na podstawie wydatkowanych przez jego rodziców oszczędności w czasie przed separacją rodziców, gdyż obecnie nie posiadają oni tych oszczędności, a przynajmniej nie zostało to uwodnione. W tym miejscu należy podnieść, że wniosek dowodowy powoda odnoszący się do ustalenia kont bankowych pozwanego został oddalony na podstawie art. 217 § 2 k.p.c., gdyż został zgłoszony po wyznaczonym terminie do zgłoszenia wniosków dowodowych, a uwzględnienie spóźnionego wniosku dowodowego spowodowałoby zwłokę w rozpoznaniu sprawy.

Analizując koszty utrzymania powoda wskazane w pozwie należy bez wątpienia stwierdzić, że powód przedłożył liczne dowody w postaci faktur, dowodów potwierdzenia transakcji za pomocą kart płatniczych na okoliczność udowodnienia swoich twierdzeń. Jednakże w ocenie Sądu przedmiotem postępowania było ustalenie jakie są usprawiedliwione koszty utrzymania powoda, a nie każde koszty utrzymania powoda.

Analizując koszty wyżywienia powoda zostały wskazane na kwotę 1.200 zł. Powód nie udowodnił w ocenie Sądu tak wysokich wydatków na ten cel. Z zestawienia kosztów utrzymania powoda dołączonego do pozwu wnika, że koszt wyżywienia powoda to kwota 700 zł miesięcznie. W toku postępowania powód podał, że po ponownej analizie tych wydatków ich koszt został zmodyfikowany na kwotę 1.200 zł miesięcznie. Te wydatki nie zostały w ocenie Sądu udowodnione, nie znajdują potwierdzenia w stanie zdrowia powoda, ani w jego etapie rozwoju. W ocenie Sądu kwota 600 zł jest adekwatna do wieku i potrzeb powoda, który nie jest już dorastającym chłopcem, lecz ukształtowanym mężczyzną.

Odnośnie prywatnego leczenia Sąd przyjmuje stanowisko, iż wydatki na leczenie odpłatne nie są uzasadnione, za wyjątkiem kosztów związanych z diagnostyką i kontrolą w związku z zachorowaniem powoda na boreliozę. Instytut (...) w G. specjalizuje się w leczeniu i dalszej diagnostyce w przypadku zachorowania na boreliozę. Wskazać należy, iż w ocenie Sądu pozwany ma możliwości by partycypować w tych wydatkach. Koszt rocznych badań laboratoryjnych oraz konsultacji lekarskich w Zakładzie (...) w G. oraz wizyty u lekarza ortodonty został uznany jako uzasadniony wydatek. Kwoty tych wydatków zostały ustalone na podstawie faktur dołączonych do pozwu i złożonych w toku postępowania. Odnośnie kosztów leczenia aparatami retencyjnymi w ocenie Sądu takie leczenie może być w zasadzie na całe życie, a na pewno może trwać także w okresie samodzielności finansowej powoda. Ponadto nie wiadomo czy takie leczenie jest obecnie niezbędne, czy przełożenie leczenia na późniejszy czas mogłoby nastąpić bez konsekwencji dla zdrowia powoda. Jednakże Sąd zważył, iż koszty prywatnego leczenia ortodontycznego w ocenie Sądu także można uznać za uzasadnione, jako, że nie jest ono w ogóle refundowany przez NFZ, a bezsprzecznie powód od dłuższego czasu uczęszcza do ortodonty.

Odnośnie kosztów innych konsultacji lekarskich, w tym dermatologicznej w ocenie Sądu stan zdrowia powoda, aktywnego mężczyzny nie uzasadnia korzystania z opieki lekarskiej odpłatnie. Poza tym istnieje możliwość korzystania przez powoda z pakietu medycznego w prywatnej firmie medycznej, co umożliwia pracodawca pozwanego.

Odnośnie kosztów związanych z zakupem leków to Sąd je uwzględnił w takim zakresie jak podał powód, leki przeciwalergiczne, witaminy, leki w przypadku infekcji nie zostały przez niego zawyżone. Należy także zauważyć, że z faktur złożonych do akt sprawy nie wynika, aby ponosił on wydatek większy niż ok. 65 zł miesięcznie.

Odnośnie wydatków związanych z nauką Sąd uznał, że nie został udowodniony koszt korepetycji, oraz zasadność zakupu podręczników i książek w wysokości 300 zł miesięcznie. Sąd mając na uwadze etap edukacji, na której znajduje się powód, ceny podręczników szkolnych przyjął że na zakup podręczników powód potrzebuje 600 zł na rok (50 zł miesięcznie), na przybory szkolne, tonery 50 zł, oraz na ubezpieczenie na uczelni 4.16 zł (50 zł rocznie). Mając na uwadze także działalność studencką powoda wydatki związane z działalnością w organizacjach studenckich Sąd ocenił na kwotę 100 zł.

Odnośnie wydatku w postaci zakupu aparatu ortodontycznego Sąd go nie uwzględnił, gdyż był on poniesiony przed wytoczeniem przedmiotowego powództwa.

Sad uznał, że z uwagi na wiek powoda, fakt iż nie pozostaje w okresie intensywnego wzrostu na zakup odzieży i obuwia kwota 200 zł miesięcznie jest wystarczająca, pokrywająca usprawiedliwione potrzeby powoda.

Sąd nie uwzględnił kosztów dojazdów powoda samochodem matki, gdyż w ocenie Sądu nie przeciwwskazań do tego by powód poruszał się środkami komunikacji miejskiej. Dojazd prywatnym transportem w przypadku studenta w ocenie Sądu powinien mieć charakter okazjonalny, a nie wiodący. Koszty dojazdów powoda, komunikacji Sąd ocenił na kwotę 150 zł miesięcznie.

Odnośnie pozostałych kosztów utrzymania tj. wypoczynku, usług, telefonu, rozrywki, siłowni, uwzględnił wydatki uwzględniając typowe potrzeby studenta w wieku powoda, za wyjątkiem wyższych wydatków związanych z wypoczynkiem z uwagi na możliwości zarobkowe pozwanego.

Odnośnie wyjazdu do Brazylii powoda to w ocenie Sądu nie jest to wydatek, który miałby być pokrywany z alimentów, które z definicji są przeznaczane na bieżące, cykliczne, powtarzalne wydatki. Poza tym należy zauważyć, iż z kwoty 14.000 zł wydatkowanej na ten wyjazd, kwota 10.150 zł stanowi darowiznę od dziadków macierzystych, i chociażby z tego względu uniemożliwia jej rozliczenia w kwotach alimentów.

Odnośnie kosztów mieszkania Sąd ich nie uwzględnił, gdyż matka powoda M. S. od wielu lat ich nie ponosi, za wyjątkiem UPC.

Odnosząc się do zeznań pozwanego D. R. Sąd dał im wiarę w całości. Należy podkreślić, że wysokość uzyskiwanego wynagrodzenia, otrzymywanie od pracodawcy środków na porycie kosztów podróży służbowych, wykorzystywanie przez pozwanego swoich możliwości zarobkowych, wyłączne utrzymywanie nieruchomości w K. i wydatki z tym związane nie były w ocenie Sądu sporne. Odnośnie zaś kosztów utrzymania pozwanego, w tym kosztów zwianych z zakupem paliwa do użytkowanego samochodu należy zauważyć, że te koszty są podobne do wskazywanych przez M. S. jej kosztów utrzymania, czy też ponoszenia przez nią kosztów utrzymania samochodu H.. W takiej sytuacji Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania zeznań pozwanego.

Odnosząc się do zeznań świadka M. S. Sąd dał im wiarę w części. Jej kwalifikacje, zatrudnienie i wysokość otrzymywanego dochodu, sytuacja majątkowa, zamieszkiwanie ze swoimi rodzicami i synami, zasady ponoszenia kosztów utrzymania zajmowanej nieruchomości są w ocenie Sądu prawdziwe, potwierdzone dowodami w postaci zaświadczenia o dochodzie, czy też deklaracjami podatkowymi. Ponadto kwestie związane z utrzymywaniem nieruchomości rodziców matki powoda nie były sporne. Sąd dał wiarę świadkowi odnośnie wysokości zgromadzonego przez rodziców powoda majątku. Pozwany nie uwodnił by obecnie jego była żona posiadała oszczędności zgromadzone w czasie gdy byli małżeństwem.

Oceniając treść zeznań świadka M. S. należy przede wszystkim stwierdzić, iż sam fakt iż matka powoda była świadkiem w sprawie nie oznacza od razu, iż jej zeznania nie były prawdziwe. Nie można z góry czynić takiego założenia, gdyż przepisy kodeksu postępowania cywilnego wg tych samych zasad nakazują oceniać świadków spokrewnionych ze stronami, i tych którzy nie są spokrewnienie ze stronami.

Jednakże należy stwierdzić, iż świadek M. S. tworzyła materiał dowodowy, nie tylko poprzez złożenie zeznań. Powód razem z matką przygotowywał spisy kosztów utrzymania, dokonywał wraz ze świadkiem analizy kosztów, zmieniał i dokonywał korekty tych kosztów. W ocenie Sądu M. S. była zaangażowana w proces w sposób znacznie wykraczający poza rolę jaką w procesie odgrywa świadek. W związku z czym Sąd przyjął przy ustalaniu usprawiedliwionych kosztów utrzymania powoda, iż będzie kierował się obiektywnymi dowodami w postaci faktur, paragonów z potwierdzeniami zapłaty za pomocą kart płatniczych, zaświadczeniami np. lekarskimi, czy też z określonych instytucji – szkoły, uczelni, urzędów. Ponadto dowody te zostały poddane także ocenie z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem poziomu życia i możliwości zarobkowych każdego z rodziców. W ten sposób zostały ustalone usprawiedliwione koszty utrzymania powoda. Konsekwencją powyższego jest to, iż zeznania świadka M. S. odnośnie kosztów utrzymania powoda, które zostały zakwestionowane przez pozwanego, i które nie zostały udowodnione innymi dowodowymi – zostały uznane za nieprawdziwe. Dotyczy więc to kosztów związanych przede wszystkim z edukacją, tj. z korepetycjami, kosztami wyżywienia, zakupu odzieży. W zasadzie większość wydatków – za wyjątkiem kosztów kontroli stanu zdrowia powoda wobec stwierdzenia boreliozy, kosztów zakupu soczewek, okularów, kosztów związanych z udziałem powoda w programie organizowanym przez studentów, inne wydatki nie zostały udowodnione, a więc w tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. S..

Mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał, że powództwo T. R. podlega uwzględnieniu w części.

Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do alimentowania dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej możliwości majątkowe i zarobkowe osób do alimentacji zobowiązanych, w tym wypadku obojga rodziców małoletniego powoda (art. 135 § 1 k.r.o.). Obowiązek alimentacyjny może być także realizowany przez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka, stosownie do art. 135 § 2 k.r.o. Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku. W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 r., III CRN 350/69).

Ustalając koszty utrzymania powoda na kwotę ok. 2.200 zł jak zostało wskazane powyższej Sąd kierował się wiekiem powoda, poziomem edukacji, które znacząco wpływają na koszty utrzymania powoda. Jednakże w ocenie Sądu fakt podejmowania dorywczego zatrudnienia przez powoda, także w okresie wakacji letnich powoduje, iż zwiększone wydatki powoda, w tym hobby, rozrywka, wyjazdy mogą być po części pokrywane z tych dochodów. Niemniej, co należy podkreślić powód nie ma prawnego obowiązku podjęcia zatrudnienia, wobec kontynuacji nauki i z tego względu powyższe wydatki w pewnym zakresie zostały uwzględnione w kosztach utrzymania powoda. W ocenie Sądu wydatki przyjęte przez Sąd są wydatkami, które wykraczają poza typowe, zwykłe koszty utrzymania studenta, dlatego że takie są możliwości zarobkowe rodziców powoda. Jednakże fakt otrzymywania przez pozwanego znaczącego dochodu, wykraczającego poza średnią krajową nie zwalania Sądu od obowiązku oceny kosztów utrzymania przez pryzmat ich zasadności, a wiec nie powoduje, iż każdy wydatek wskazywany przez powoda powinien być uwzględniony.

W tym miejscu należy odnieść się także do majątku posiadanego przez powoda w postaci udziału w kilku nieruchomościach. Sąd przyjął, że działki te nie są działkami budowlanymi, ale strona powodowa nie wykazała ich wartości, nie składając chociażby umów darowizny, z których wynikałaby ich wartość na dzień dokonania darowizny. W ocenie Sądu na obecnym etapie rozwoju powoda, ustalone koszty utrzymania powoda na wyższym niż przeciętne wydatki dla dziecka w wieku powoda, i z uwagi na sytuację materialną ojca nie ma potrzeby sprzedaży udziałów powoda w jego nieruchomościach. W ocenie Sądu wysokość zasądzonych alimentów pokrywa większość kosztów utrzymania powoda. W momencie zaś pojawienia się nadzwyczajnych i niezbędnych wydatków, w sytuacji gdyby rodzice nie mogliby partycypować w tych wydatkach, dopiero wówczas należałoby rozważyć sprzedaż udziałów powoda w tych nieruchomościach.

W ocenie Sądu M. S. nie stać na pokrywanie kosztów utrzymania powoda w takim zakresie w jakim powód wnosi. Jednocześnie jej dochód nie stanowi realizacji jej możliwości zarobkowych. W sytuacji gdy matka ma majątek nie można zwiększać obowiązku alimentacyjnego ojca, wobec niskiego dochodu matki. O jej możliwościach zarobkowy nie świadczy tylko wysokość jej dochodu, ale także jej sytuacja majątkowa, a ona nie jest zła.

Mając na uwadze ustalone usprawiedliwione koszty utrzymania powoda, możliwości zarobkowe pozwanego Sąd uznał, że pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania powoda w kwocie po 1.500 zł miesięcznie. Ustalając wysokość alimentów Sąd uwzględnił to, że wobec młodszego syna – A. R. pozwany ma także obowiązek alimentacyjny, skonkretyzowany wyrokiem zasadzającym od pozwanego alimenty w wysokości po 1.500 zł miesięcznie.

Zasądzając alimenty od 16 lutego 2016 roku Sąd uwzględnił fakt, iż do tej daty obowiązywało postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia wydane w sprawie o rozwód toczącej się między rodzicami powoda, które dotyczyło także powoda.

W chwili wszczęcia postępowania w sprawie o rozwód oraz w niniejszej sprawie istniały dwie możliwości ustalenia tymczasowych alimentów na powoda tj. albo poprzez żądanie zaspokojenia potrzeb rodziny obejmującego powoda, zgłoszonego w postępowaniu w sprawie o rozwód, albo żądanie udzielenia zabezpieczenia w przedmiotowej sprawie. M. S. zdecydowała się na pierwsze rozwiązanie, co miało wpływ na treść niniejszego wyroku. Należy zauważyć, iż postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia potrzeb rodziny zaspokajało także potrzeby powoda. Postanowienie to nie zostało zaskarżone, zmienione, a także uchylone w toku postępowania w sprawie o rozwód. Do czasu zakończenia postępowania rozwodowego postanowienie to funkcjonowało w obrocie prawnym, było realizowane przez pozwanego. Gdyby Sąd uwzględnił za ten okres żądanie powoda to byłyby dwa tytuły wykonawcze. W ocenie Sądu w niniejszym postępowaniu wydając wyrok sąd rejonowy nie mógł odnieść się to postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia tj. zaspokojenia potrzeb rodziny wydanego w sprawie o rozwód, chociażby z tego powodu że z sentencji postanowienia nie wynika jaka kwota przypada na powoda. To postanowienie mogłoby być zmienione przez sąd, który je wydał. Należy zauważyć, iż z redakcji art. 445 § 3 k.p.c. wynika że gdyby postępowanie w sprawie o alimenty odnośnie małoletniego dziecka było zawieszone z uwagi na trwające postępowanie o rozwód – po jego podjęciu sąd rejonowy umorzyłby postępowanie za ten okres, co do którego orzekłby sąd w sprawie o rozwód. Taka sytuacja miałaby także miejsce, gdyby sąd rejonowy w wyroku końcowym orzekłby wyższe alimenty, niż te wynikające z zabezpieczenia wydanego przez sąd okręgowy. W niniejszej sprawie nie ma takiej sytuacji, gdyż powód jest osobą pełnoletnią i nie obejmuje go wyrok rozwodowy, co nie zmienia faktu, że powód do czasu uprawomocnienia wyroku był objęty postępowaniem o udzieleniu zabezpieczenia. Z tego względu w ocenie Sądu żądanie powoda za ten okres zgłoszone w niniejszym postępowania podlega oddaleniu.

Mając na uwadze z jednej strony koszty utrzymania powoda oraz możliwości zarobkowe pozwanego Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

Uznając, że kwota żądanych alimentów ponad 1500 zł nie została udowodniona Sąd na mocy art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. a contrario oddalił powództwo powoda w części.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 3 wyroku stosownie do art. 98 § 1 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c., art. 100 k.p.c.

Powód żądał zasadzenia kwoty 2.800 zł, a Sąd uwzględnił jego żądane w kwocie 1.500 zł, czyli powód wygrał proces w 53 %. Powód poniósł koszty zastępstwa procesowego. Gdyby powód wygrał w całości proces byłaby to kwota 2.400 zł zgodnie z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013. poz. 461). Z uwagi na wynik procesu powodowi przysługiwała więc kwota 1272 zł (53 % z 2400 zł) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwany wygrał proces w 47 % . Gdyby pozwany wygrał proces w całości przysługiwałby mu zwrot kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 60 zł zgodzie z § 7 ust. 1 pkt 11 w zw. z ust. 4 § 7 ust. 1 pkt 11. Ponadto pozwany poniósł koszty opłaty od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. Z uwagi na wynik procesu pozwanemu przysługuje od powoda zwrot kwoty 36,19 zł (47 % z kwoty 77 zł). Po dokonaniu potrącenia należnych stronom kwot Sąd zasadził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1235,81 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

O kosztach postępowania należnych Skarbowi Państwa Sąd orzekł na podstawie art. 22 k.p.c. (1500 zł x 12x 5%).

Stosownie do regulacji art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w części zasądzającej alimenty nadano rygor natychmiastowej wykonalności.