Sygn. akt VI Gz 229/16
Dnia 31 stycznia 2017 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska (spr.)
Sędziowie SO Zbigniew Krepski
SO Joanna Rusińska
po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2017 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa Z. K.
przeciwko (...) S.A. w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 28 października 2016r., sygn. akt V GC 1463/16
postanawia :
uchylić zaskarżone postanowienie w punkcie 2 (drugim) i przekazać w tym zakresie sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Toruniu pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego
Zbigniew Krepski Małgorzata Bartczak – Sobierajska Joanna Rusińska
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Toruniu umorzył postępowanie i kosztami postępowania obciążył pozwanego. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, iż pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty co do kwoty 153,75 zł twierdząc, że kwota ta została uiszczona przed wniesieniem pozwu. W piśmie z dnia 26 lipca 2016 r. powód cofnął pozew odnośnie do tej kwoty. Z kolei pozwany w piśmie z 5 września 2016 r. wniósł o obciążenie powoda kosztami postępowania należnymi od kwoty 153,75 zł. Sąd Rejonowy podkreślił, że zapłata tej kwoty nastąpiła w dniu 18 lipca 2016 r., tego samego dnia został wniesiony pozew. Sąd Rejonowy powołał się na utrwalone orzecznictwo, iż w takim przypadku przyjmuje się, że do zapłaty doszło po wniesieniu pozwu. To z kolei prowadzi do wniosku, że pozwanego należy uznać za stronę przegrywającą sprawę w tej części. Zatem konieczne było obciążenie pozwanego kosztami postępowania w tym zakresie, w myśl zasady odpowiedzialności strony za wynik sprawy. Sąd Rejonowy wskazał, iż o kosztach orzekł w oparciu o art. 98 i 99 k.p.c. obciążając nimi pozwanego, przy czym chodzi tu jedynie o koszty zasądzone nakazem zapłaty, który uprawomocnił się w części niezaskarżonej. Taki ogólny zapis dotyczący kosztów procesu wynikał zaś z art. 108 k.p.c. (k.68).
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zaskarżył je w części, tj. pkt 2 orzeczenia, zarzucając:
1) sprzeczność ustaleń Sądu z zebranym w sprawie materiałem dowodowym poprzez błędne przyjęcie, że pozwany zaskarżył nakaz zapłaty jedynie co do kwoty 153,75 zł, podczas gdy w sprzeciwie pozwany zaskarżył również rozstrzygnięcie o kosztach procesu w całości,
2) naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na treść rozstrzygnięcia, tj.
a) tj. art. 505 § 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji nieuwzględnienie, że nakaz zapłaty z 9 czerwca 2016 r. z uwagi na skutecznie wniesiony sprzeciw utracił moc w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach procesu,
b) art. 108 zdanie 2 k.p.c. poprzez jego błędne zastosowane i rozstrzygnięcie jedynie o zasadzie ponoszenia przez strony kosztów procesu, podczas gdyż zasadnym było rozstrzygnięcie o kosztach w całości,
c) § 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. w brzmieniu obowiązującym do 27 października 2016 r. poprzez jego niezastosowanie i w konsekwencji przyjęcie błędnej stawki minimalnej kosztów zastępstwa radcy prawnego, tj. kwoty 900 zł (75 % stawki minimalnej), podczas gdy z uwagi na skuteczne wniesienie sprzeciwu koszty te w przedmiotowej sprawie wynoszą 1.200 zł (100 % stawki minimalnej),
Mając na uwadze powyższe zarzuty powód wniósł o:
- o zmianę zaskarżonego postanowienia w pkt 2 poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 1.253 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 1.200 zł tytułem zastępstwa procesowego,
- zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.
Nadto na podstawie art. 395 § 2 k.p.c. skarżący wniósł o uwzględnienie zażalenia przez Sąd I instancji jako oczywiście uzasadnionego (k.71-72).
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Zażalenie było uzasadnione.
Zaskarżone postanowienie należało uchylić, gdyż jak trafnie zarzucił skarżący, Sąd Rejonowy błędnie ustalił, iż pozwany w sprzeciwie zaskarżył nakaz zapłaty z dnia 9 czerwca 2016 r. jedynie w części nakazującej zapłatę na rzecz powoda kwoty 153,75 zł. Z treści sprzeciwu wprost wynika bowiem, że pozwany zaskarżył nakaz również w zakresie rozstrzygającym o kosztach postępowania w całości (k.33). W tej sytuacji, zgodnie z art. 505 § 2 k.p.c., nakaz utracił moc również w tej części, co umknęło uwadze Sądu pierwszej instancji.
W przedmiotowej sprawie, Sąd Rejonowy wydając postanowienie o umorzeniu postępowania, powinien także rozstrzygnąć o kosztach procesu, a nie tylko o zasadzie ich ponoszenia. Skoro uznał powoda za stronę wygrywającą, to należało uwzględnić jego wniosek o przyznanie kosztów w całości. Nie ulega wątpliwości, iż Sąd pierwszej instancji wydając orzeczenie kończące, nie rozstrzygnął istoty sprawy w zakresie należnych powodowi kosztów procesu.
Zatem stosownie do art. 386 § 4 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. postanowienie należało uchylić w zaskarżonej części celem wydania orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu zgodnie z art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 zdanie 1 k.p.c. W myśl art. 108 § 2 k.p.c. Sąd Rejonowy rozstrzygnie także o kosztach postepowania zażaleniowego.
Zbigniew Krepski Małgorzata Bartczak – Sobierajska Joanna Rusińska
Z.
1) (...),
2) (...)
3) (...)
- (...)
- (...)
4) (...)
T. 31.01.2017 r.