UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

W ocenie Sądu Okręgowego wyrok Sądu I instancji jest prawidłowy i brak jest podstaw do jego zmiany lub uchylenia skutkującego przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, iż Sąd II instancji nie prowadził w niniejszej sprawie postępowania dowodowego, w związku z czym, na podstawie art. 505 ¹³§ 2 k.p.c. uzasadnienie niniejszego wyroku zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku.

Należy również podkreślić, iż jakkolwiek w treści złożonej apelacji powód podnosi faktycznie trzy zarzuty, to jednak każdy z tych zarzutów zmierza w istocie do podważania przyjętego przez Sąd I instancji stanowiska, iż wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego złożony przez poprzednika prawnego powoda, nie przerywa w stosunku do powoda biegu przedawnienia roszczenia zgłoszonego w niniejszej sprawie. Na poparcie zarzutu błędu ustaleń faktycznych powód nie wskazuje żadnych argumentów mających wykazać, że Sąd Rejonowy w jakikolwiek sposób naruszył przepis art. 233 § 1 k.p.c. Zdaniem Sądu Okręgowego apelujący w istocie kwestionuje jedynie zastosowanie przepisów prawa materialnego, dotyczących przerwy biegu przedawnienia roszczenia, tj. art. 123 k.c. i 124 k.c.

W świetle powyższego wskazać należy, iż Sąd Okręgowy podziela w całości ustalenia faktycznie dokonane przez Sąd I instancji i przyjmuje je za własne, jako dokonane z zachowaniem reguł określonych w art. 233 § 1 k.p.c.

Należy w pełni zgodzić się z Sądem Rejonowym, iż złożenie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez poprzedniego wierzyciela - Bank (...) S.A w W. w oparciu o wystawiony bankowy tytuł egzekucyjny dotyczący wierzytelności istotnej w niniejszej sprawie i zaopatrzony na wniosek Banku (...) S.A w klauzulę wykonalności przez sąd, w żadnym wypadku nie może prowadzić do przerwania w stosunku do powoda jako nabywcy tej wierzytelności biegu przedawnienia roszczenia dochodzonego w sprawie. Powód nabył wierzytelność, która była przedmiotem prowadzonej egzekucji na podstawie (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności, a nie na podstawie innego tytułu egzekucyjnego, chociażby w postaci orzeczenia sądu. Charakter i cel wprowadzenia przez ustawodawcę aktualnie już nie funkcjonującej instytucji wystawiania przez banki bankowych tytułów egzekucyjnych, które miały na celu ułatwienie prowadzenia egzekucji wobec dłużników bankowych, w rezultacie prowadzą do zróżnicowania skutków wystawienia takich (...), nadania im klauzul wykonalności i prowadzenia na ich podstawie egzekucji w zależności od tego, czy na fakt prowadzenia egzekucji powołuje się bank wystawiający (...), czy też inny podmiot.

Zdaniem Sądu Okręgowego w Kielcach słusznie Sąd Rejonowy uznał, iż powód nie może w niniejszej sprawie powoływać się na okoliczność przerwania biegu przedawnienia spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego przez poprzedniego wierzyciela, tj. bank. Nie ulega wątpliwości, iż wierzytelność istotna w niniejszej sprawie, jako związana z prowadzeniem działalności gospodarczej, przedawnia się po upływie 3 lat od dnia wymagalności. Nadto zgodnie z art. 123 § 1 pkt. 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, a po przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 § 1 k.c.). Zdaniem Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie doszło do przerwania biegu przedawniania roszczeń wynikających z umowy o kartę kredytową (z której powód wywodzi swoje roszczenie) tylko w rezultacie wystąpienia przez pierwotnego wierzyciela z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, która to klauzula została nadana postanowieniem Sądu Rejonowego w Ostrowcu Świętokrzyskim z dnia 18 listopada 2010 r. Po uprawomocnieniu się tego postanowienia, przedawnienie zaczęło biec na nowo. Trzeba przy tym zaznaczyć, iż przerwanie biegu przedawnienia nastąpiło na skutek nadania przez Sąd Rejonowy w Ostrowcu Świętokrzyskim klauzuli wykonalności wystawionemu przez bank (...), a nie poprzez samo wystawienie (...) przez pierwotnego wierzyciela w dniu 18 października 2010 r. Aktualnie bowiem w doktrynie i orzecznictwie przeważającym i ugruntowanym jest pogląd, że samo wystawienie przez bank bankowego tytułu egzekucyjnego nie przerywa terminu biegu przedawnienia, bowiem nie jest czynnością podjętą przed sądem lub właściwym organem w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Czynnością przerywająca bieg przedawnienia jest dopiero wystąpienie przez bank do sądu z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (por. uchwała SN z dnia 16 stycznia 2004 r. wydana w sprawie III CZP 101/03, wyroki SN: z dnia 23 listopada 2011 r., IV CSK 156/11, z dnia 12 stycznia 2012 r., II CSK 203/11). W związku z powyższym na gruncie niniejszej sprawy bieg przedawnienia roszczeń wynikających z umowy o kartę kredytową został niewątpliwe przerwany poprzez wystąpienie przez pierwotnego wierzyciela z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu i przedawnienie zaczęło biec na nowego dopiero po wydaniu postanowienia w przedmiocie nadanie (...) klauzuli wykonalności.

Nie można zgodzić się ze skarżącym, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela ( bank) a następnie jego umorzenie na postawie art. 824 § 1 pkt. 3 k.p.c, może skutkować przerwaniem biegu przedawnienia wierzytelności objętej (...), zbytej następnie na rzecz powoda. Zauważyć przy tym należy, iż bankowy tytuł egzekucyjny może być podstawą prowadzenia postępowania egzekucyjnego jedynie przez banki, a w sytuacji zbycia wierzytelności nim objętych, nabywca musi uzyskać nowy tytuł egzekucyjny w postaci chociażby orzeczenia sądu. Dopiero później nabywca wierzytelności może wystąpić z wnioskiem o nadanie nowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Nabywca wierzytelności objętej (...) nie może, na zasadzie art. 788 k.p.c., żądać nadania (...) klauzuli wykonalności na jego rzecz. Zdaniem Sądu Okręgowego nadzwyczajny charakter instytucji bankowych tytułów egzekucyjnych powodował, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez bank na podstawie (...) zaopatrzonego w klauzulę wykonalności niewątpliwe przerywał bieg przedawnienia roszczeń objętych (...) w stosunku do banku, z wyjątkiem umorzenia postępowanie egzekucyjnego na podstawie art. 823 k.p.c. lub 825 k.p.c. (por. wyrok SN z dnia 22 stycznia 2008 r. wydanym w sprawie o sygn. akt V CSK 386/07,wyrok SN z dnia 4 października 2012 r. wydany w sprawie o sygn. akt I CSK 90/12, wyrok SA w Katowicach z dnia 26 listopada 2015 r. wydany w sprawie o sygn. akt I ACa 664/15). Skutek taki nie następuje jeśli na przerwę przedawnienia powołuje się inny niż bank podmiot. Należy w tym miejscu powołać się na uchwałę SN z dnia 29 czerwca 2016 r., podjętą w sprawie o sygn. akt III CZP 29/16 , w której SN wyraził pogląd, że nabywca wierzytelności niebędący bankiem nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia, spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności. Sąd Okręgowy w Kielcach w pełni podziela pogląd SN wyrażony we ww. uchwale. Nie można zgodzić się z apelującym, iż nabycie przez niego wierzytelności wynikającej z istotnej w niniejszej sprawie umowy o kartę kredytową powoduje, że nabywca może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia, która miała miejsce w toku postępowanie egzekucyjnego dotyczącego (...), prowadzonego z wniosku pierwotnego wierzyciela, jakim był bank. Zauważyć należy, iż we ww. uchwale SN wskazał na odrębność bankowych tytułów egzekucyjnych w stosunku do innych tytułów egzekucyjnych przejawiającą się między innymi tym, że w przypadku wierzytelności objętych bankowymi tytułami egzekucyjnymi sytuacja prawna cesjonariusza jest nieco odmienna od sytuacji nabywców wierzytelności objętych innymi tytułami egzekucyjnymi. SN oparł się przy tym na poglądzie wyrażonym przez SN w sprawie o sygn. akt II CSK 196/14, gdzie podkreślono, iż „brak jest podstaw do twierdzenia, że skutek rozpoczęcia biegu przedawnienia na nowo po umorzeniu postępowania egzekucyjnego może odnosić się do sytuacji gdy uprawnionym do wszczęcia ponownej egzekucji jest już inny niż wymieniony w pierwotnym tytule wykonawczym wierzyciel”, a skutek przerwania biegu przedawnienia zachodzi tylko w podmiotowych i przedmiotowych granicach czynności podjętej przez wierzyciela. Także w uchwale podjętej w sprawie o sygn. akt III CZP 29/16 SN wyraził pogląd, że„ skutki prawne postępowania egzekucyjnego wszczętego na podstawie bankowego tytułu wykonawczego związane są tylko z podmiotami w nim uczestniczącymi na podstawie tego tytułu w granicach podmiotowych i przedmiotowych ukształtowanych treścią klauzuli wykonalności. Nabywca wierzytelności nie będący bankiem nabywa wierzytelność w swej treści i przedmiocie tożsamą, z wierzytelnością zbywającego banku, ale nie wchodzi w sytuację prawną zbywcy wywołaną przerwą biegu przedawnienia i rozpoczęciem biegu na nowo”.

Wobec powyższego uznać należy, iż słusznie Sąd I instancji przyjął, że roszczenie dochodzone przez apelującego w niniejszej sprawie uległo przedawnieniu, bowiem nie doszło w stosunku do powoda do skutecznego przerwania biegu przedawnienia roszczenia po wydaniu w listopadzie 2010 r. postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności (...) istotnemu w niniejszej sprawie. Skoro roszczenie wynikające z umowy o kartę kredytową przedawnia się z upływem 3 lat to w dacie złożenia pozwu w niniejszej sprawie niewątpliwe było już przedawnione. Przerwanie biegu przedawnienia, które nastąpiło w związku ze wszczęciem i prowadzeniem przez Bank (...) S.A w W. postępowania egzekucyjnego, w oparciu o (...) zaopatrzony w klauzulę wykonalności, nie wywiera skutków dla nabywcy tej wierzytelność, tj. powoda, nie będącego bankiem. W świetle powyższego brak jest podstaw do uznania zarzutu apelacji, że Sąd I instancji naruszył przepisy art. 124 k.c. lub 123 k.c. Należy zgodzić się ze stanowiskiem Sadu Rejonowego, że pozwana skutecznie podniosła zarzut przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia. Skoro roszczenie powoda uległo przedawnieniu to prawidłowo Sąd Rejonowy powództwo oddalił.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy, na zasadzie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

SSO Teresa Kołbuc

(...)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE