UZASADNIENIE

Powód E. G. domagał się od pozwanego Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 2 875,75 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty. Powód wskazał, że w dniu 21 czerwca 2007 roku zawarł z pozwanym umowę pożyczki w wysokości 156 000 złotych, a wraz z zawarciem umowy zawarł również umowę zastawu na jednostkach uczestnictwa. Powód twierdził, iż jednocześnie udzielił pozwanemu pełnomocnictwa do złożenia zlecenia odkupienia jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, stanowiących przedmiot zastawu oraz do przelewu środków pochodzących z odkupienia jednostek na rachunku pozwanego. Powód podnosił, iż roszczenie pozwanego o zwrot pożyczki stało się wymagalne w dniu 21 czerwca 2011 roku i w tym dniu pożyczka została spłacona środkami pochodzącymi z rachunku służącego do obsługi pożyczki, a pozostała część miała być pokryta środkami pochodzącymi z jednostek uczestnictwa Funduszu Inwestycyjnego zarządzanego przez Millennium Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółkę Akcyjną z (...) w W.. Pozwany zarzucał, iż mimo tego, że pozwany miał możliwość na podstawie udzielonego pełnomocnictwa do złożenia dyspozycji odkupu jednostek stanowiących przedmiot zastawu w momencie powstania wymagalności zwrotu pożyczki, do odkupienia doszło dopiero w dniu 4 lipca 2011 roku, a na właściwym rachunku bankowym środki znalazły się dopiero w dniu 7 lipca 2011 roku. Powód wskazał, iż o tym, iż przedmiot zabezpieczenia nie jest wystarczający do spłaty pożyczki dowiedział się po rozliczeniu przedmiotu zabezpieczenia i spłacie pożyczki w dniu 7 lipca 2011 roku. Powód podnosił, iż w dniu 7 lipca 2011 roku wydał dyspozycję odkupu kolejnych jednostek uczestnictwa w funduszu Dynamicznych Spółek, mimo iż pozwany posiadał już nieodwołalne pełnomocnictwo do wydania dyspozycji wykupu jednostek uczestnictwa oraz przekazania środków pochodzących z tego wykupu na rachunek banku. Powód podnosił, iż z uwagi na opieszałość pozwanego poniósł szkodę wynikającą z różnicy kursu jednostek uczestnictwa stanowiących przedmiot zabezpieczenia w kwocie 1 256,42 zł, nadto z różnicy kursu jednostek uczestnictwa miedzy dniami 7 lipca 2011 roku, a 12 lipca 2011 roku w kwocie 526,49 zł, a także w związku z naliczeniem przez pozwanego odsetek w okresie od 22 czerwca do 7 lipca 2011 roku. Powód podał, iż wielokrotnie wzywał pozwanego do zwrotu utraconych środków jednakże bezskutecznie.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Gliwicach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł sprzeciw od wydanego w sprawie nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany przyznał, że zawarł z powodem umowę pożyczki, na podstawie której na okres 48 miesięcy pożyczył powodowi kwotę 156 000 zł, a zabezpieczeniem udzielonej pożyczki był zastaw na prawach wynikających z jednostek uczestnictwa zapisanych na rejestrze o numerze (...) prowadzonym przez Millennium Fundusz Inwestycyjny Otwarty Małych i Średnich Spółek oraz pełnomocnictwo dla banku z prawem substytucji dla pracowników banku upoważniające do spłaty wierzytelności banku ze środków pochodzących z wykupu jednostek uczestnictwa stanowiących zabezpieczenie pożyczki. Pozwany przyznał nadto, iż w dniu 21 czerwca 2007 roku zawarł z powodem umowę zastawu na jednostkach uczestnictwa w liczbie (...).712, a wartość tych jednostek w dniu ustanowienia zastawu wynosiła 218 763 zł. Pozwany zarzucił, iż w dniu 22 czerwca 2011 roku wobec braku spłaty pożyczki na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa z dnia 21 czerwca 2011 roku złożył zlecenie odkupienia jednostek, które zostało przekazane agentowi transferowemu i miało zostać zrealizowane zgodnie z treścią Prospektu Informacyjnego Millennium Fundusz Inwestycyjny Otwarty nie później niż w terminie 7 dni od dnia złożenia zlecenia odkupienia jednostek tj.29 czerwca 2011 roku. Pozwany przyznał, iż zlecenie odkupienia jednostek zostało zrealizowane w dniu 4 lipca 2011 roku, stąd ewentualna odpowiedzialność banku za zwłokę mogłaby zatem liczona dopiero za okres od 29 czerwca 2011 roku do dnia 4 lipca 2011 roku. Pozwany podniósł, iż okres od 29 czerwca 2011 roku do dnia 7 lipca 2011 roku nie można oceniać jako „zwłoki” banku, gdyż podejmowane przez bank czynności dotyczące rozliczenia zobowiązań powoda z tytułu umowy pożyczki były zgodnie z treścią udzielonych pełnomocnictwa. Pozwany podniósł, iż powód w dniu 25 czerwca 2011 roku dokonał częściowej spłaty wierzytelności z tytułu umowy pożyczki w kwocie 18 459 zł a w dniu 6 lipca 2011 roku kwota 119 033 zł pochodząca z odkupu jednostek uczestnictwa został zaksięgowana na rachunku bankowym prowadzonym na rzecz powoda. Pozwany wskazał, iż z uwagi na ujemne saldo zadłużenia powoda z tytułu częściowego wykorzystania limitu kredytowego dostępnego klientowi w ramach prowadzonego rachunku bankowego – po zaksięgowaniu kwoty 119 033 pozostało powodowi dostępne saldo na rachunku w kwocie 103 968 zł, a w dniu 7 lipca 2011 roku dokonano częściowej spłaty pożyczki w kwocie 118 868 zł, a środki te pochodziły częściowo ze środków pozostałych z odkupienia jednostek uczestnictwa (103 968 zł) oraz środków dostępnych klientowi w ramach limitu kredytowego na rachunku bieżącym (14 900 zł). Pozwany wskazał, iż po dokonaniu w ten sposób częściowej spłaty wierzytelności z tytułu umowy pożyczki saldo zadłużenia pozwanego wynosiło 20 736 zł, a powód całkowitej spłaty pożyczki dokonał w dniu 12 lipca 2011 roku. Pozwany podniósł, iż często zdarza się tak, że w okresie trwania umowy jednostki uczestnictwa w funduszu podlegają duży wahaniom wartości, z tego względu bank – wierzyciel oczekuje współdziałania w celu ich spieniężenia, tymczasem dłużnik z bankiem skontaktował się dopiero w dniu 1 1lipca 2011 roku. Pozwany zarzucił, iż powód nie wykonał swego zobowiązania do spłaty udzielonej pożyczki a bank wykonał wszelkie niezbędne czynności do których był upoważniony. Nie zachodzi więc związek przyczynowy pomiędzy działaniem banku a spadkiem wartości jednostek uczestnictwa na rachunku powoda, ze sprzedaży których powód uzyskał środki do całkowitej spłaty należnej bankowi wierzytelności. Pozwany zarzucił, iż bank miał prawo pobrać opłatę za zwłokę w spłacie zadłużenia od dnia jego wymagalności, a zaniechanie powoda co najmniej przyczyniło się do przebiegu zdarzeń obejmujących spłatę długu powoda.

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał swoje żądanie wskazując, iż wobec tego, iż pozwany nie zaprzeczył prawidłowości wyliczeń dochłodzonej pozwem kwoty, roszczenie w zakresie jej wysokości należy uznać za przyznane.

W piśmie z dnia 30 stycznia 2015 roku pozwany zaprzeczył by zawarł z powodem umowę zlecenia, której przedmiotem było składanie zleceń odkupienia jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, a treść pełnomocnictwa z dnia 21 czerwca 2007 roku nie zawierała oświadczenia powoda, iż powstrzyma się od dokonania czynności objętych zakresem przedmiotowym upoważnienia dla pozwanego. Nadto pozwany wskazał, iż nie przyznaje, iż ewentualna szkoda powoda jest zgodna z wyliczeniami wskazanymi w pozwie, przy czym może ona wynosić 98 złotych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 czerwca 2006 roku powód E. G. zawarł z pozwanym Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę pożyczki w wysokości 156 000 zł na okres 48 miesięcy .do dnia 20 czerwca 2011 roku. W umowie zastrzeżono, iż pożyczka jest nieodnawialna, a odsetki od zadłużenia przeterminowanego naliczane miały być odsetki w wysokości określonej w cenniku usług wynoszącej na dzień zawarcia umowy 23 %. Zabezpieczenie pożyczki stanowił zastaw zwykły na prawach wynikających z jednostek uczestnictwa zapisanych w rejestrze prowadzonym przez Millennium Fundusz Inwestycyjny Otwarty Małych i Średnich Spółek oraz pełnomocnictwo dla baku upoważniające do spłaty wierzytelności banku ze środków pochodzących z wykupu jednostek uczestnictwa stanowiących zabezpieczenie pożyczki.

(dowód: umowa pożyczki z dnia 21 czerwca 2007 roku k. 40-43 ).

W dniu 21 czerwca 2006 roku powód E. G. zawarł z pozwanym Bankiem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. w zwykłej formie pisemnej umowę zastawu na jednostkach uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym. W umowie zastrzeżono, iż w celu zabezpieczenia powyższej pożyczki powód ustanowił zastaw na rzecz pozwanego na (...).712 jednostkach uczestnictwa zapisanych na rejestrze pozwanego o numerze (...) aż do całkowitej spłaty pożyczki obejmującego również odsetki, prowizje i inne opłaty. W przypadku niespłacenia przez pozwanego w całości lub w części pożyczki w terminie określonym w umowie zaspokojenie roszczeń powoda miało nastąpić z jednostek uczestnictwa obciążonych zastawem zgodnie z przepisami o sądowym postępowaniu egzekucyjnym. Jednakże jeżeli wierzytelność zabezpieczona zastawem stała się wymagalna pozwany był uprawniony zgłosić funduszowi żądanie odkupienia jednostek uczestnictwa obciążonych zastawem a wypłata na rzecz pozwanego środków pieniężnych z tytułu odkupieni odkupienia przez fundusz tych jednostek mogła nastąpić po przedstawieniu pokwitowania pozwanego stwierdzających wygaśnięcie wierzytelności zabezpieczonej zastawem.

(dowód: umowa zastawu z dnia 21 czerwca 2007 roku k. 44-44 verte ).

W dniu 21 czerwca 2006 roku powód udzielił pozwanemu pełnomocnictwa do złożenia zlecenia odkupienia jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych zarządzanych przez Millennium Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych Spółkę Akcyjną z (...) w W. zapisanych na rejestrze powoda o numerze (...) oraz przelewu środków pochodzących z odkupienia tych jednostek na rachunek banku z tytułu wymagalnych zobowiązań wynikających z udzielonej pożyczki w tym na wypadek niespłacenia pożyczki w terminie określonym umową.

(dowód: pełnomocnictwo z dnia 21 czerwca 2007 roku k. 45).

W dniu 21 czerwca 2011 roku upłynął termin spłaty pożyczki, a powód zlecił pozwanemu odkupienie 1 631.712 jednostek uczestnictwa Millennium (...) Subfunduszu Dynamicznych Spółek zapisanych w rejestrze uczestników (...) pozwalających na dokonanie przelewu środków pochodzących z odkupienia jednostek na rachunek powoda celem całkowitej spłaty zobowiązań wynikających z umowy pożyczki. Na dzień 22 czerwca 2011 roku cena jednostki uczestnictwa w funduszu wynosiła 73,72 zł

(dowód: zlecenie k. 130, wydruk k. 48).

Pozwany w dniu 22 czerwca 2011 roku zlecił odkupienie jednostek uczestnictwa agentowi transferowemu, a odkupienie 1 631.712 jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym miało miejsce w dniu 4 lipca 2011 roku za kwotę 119 033,39 złotych. W wyniku odkupienia jednostek na saldzie powoda pozostało 1 584,170 jednostek uczestnictwa, a wartość rejestru wynosiła 115 565,20 zł. Na dzień 04 lipca 2011 roku cena jednostki uczestnictwa w funduszu wynosiła 72,95 zł

(dowód: wydruk potwierdzenia transakcji odkupienia k. 46, wydruk k. 49, wydruk k. 113- 129 verte).

Należność wynikająca z odkupienia jednostek uczestnictwa została przekazana na rachunek powoda w dniu 6 lipca 2011 roku, a w dniu 7 lipca 2011 roku powód został obciążony opłatą za zwłokę w kwocie 1 092,84 złotych. Nadto w dniu 12 lipca 2011 roku na rachunku powoda została zaksięgowana kwota 21 500 złotych pochodzące z odkupienia dalszych jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym.

. (dowód: wydruk k. 47, wydruk k. 85 – 85 verte, wydruk k. 86 – 86 verte).

Nadto na dzień 29 czerwca 2011 roku 2011 roku cena jednostki uczestnictwa wynosiła 73,01 zł, w dniu 7 lipca 2011 roku cena jednostki uczestnictwa w funduszu wynosiła 72,48 zł, a na dzień 12 lipca 2011 roku – 70,43 zł.

(dowód: wydruk k. 50-51, wydruk k. 113- 129 verte).

Powód wzywał pozwanego do zapłaty kwoty objętej pozwem, wyjaśniając swoje stanowisko w sprawie, jednakże wezwanie pozostało bezskuteczne.

(dowód: korespondencja prowadzona przez strony k. 52 – 65).

Powyższy stan faktyczny był pomiędzy stronami, co do zasady bezsporny, spór natomiast sprowadzał się do jego oceny prawnej. Przy czym, w związku ze stanowiskiem pozwanego to na powodzie ciążył dowód wykazania faktu nienależytego wykonania zobowiązania przez pozwanego, faktu poniesienia szkody oraz jej wysokości, a nadto związku przyczynowego pomiędzy nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwanego a szkodą (art. 6 k.c.), czego jednak w sposób należyty nie wykonał. Przy czym Sąd ograniczył dowód z przesłuchania stron jedynie do przesłuchania powoda albowiem wobec struktury organizacyjnej pozwanego, który jest osobą prawną przesłuchanie osoby uprawnionej do reprezentacji powoda było niecelowe albowiem treść zeznań miała się odnosić do wiadomości o jednostkowym, objętym pozwem przypadku. Zwłaszcza, iż wobec przedmiotu sporu Sąd ustalając stan faktyczny oparł się na dokumentach i wydrukach złożonych przez strony postępowania i obrazujących treść łączącego strony stosunku prawnego, przy czym przedłożone przez strony wydruki dostępnych ogólnie informacji Sąd ocenił w świetle art. 309 k.p.c. W niniejszej sprawie powód podnosił, iż pozwany w związku z zawartą umową pożyczki zabezpieczoną zastawem na jednostkach uczestnictwa był upoważniony w ramach udzielonego pełnomocnictwa do złożeniu w imieniu powoda dyspozycji odkupu jednostek stanowiących przedmiot zastawu, jednakże mimo zaistnienia podstaw do zlecenia odkupu jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym pozwany polecenia takiego nie złożył, a po jego złożeniu przez powoda wykonał je ze zwłoką. Stąd powód swoje roszczenie wywodził ze stosunku umownego łączącego go w tym zakresie z pozwanym. Sąd ocenił więc żądanie powoda w świetle treści oświadczeń stron złożonych wynikających z zawartej umowy (art. 65 § 1 i 2 k.c.) oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa. Powód nie wykazał, iż pozwany miał możliwość dokonania odkupu jednostek uczestnictwa w terminie wcześniejszym niż wskazany przez pozwanego. Powód nie przedłożył w tym celu chociażby statutu funduszu, z którego mogła wynikać inna data dokonywania odkupu jednostek uczestnictwa. Powód nadto nie dokumentów dotyczących wysokości odsetek od należności przeterminowanych, która zgodnie z łączącą strony umową była zmienna.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jako zasadne w części należało uwzględnić w tym zakresie natomiast w pozostałym zakresie jako niezasadne należało oddalić.

W niniejszej sprawie strony zawarły umowę, do której znajdą zastosowanie przepisy art. 720 i następne kodeksu cywilnego, a dotyczące umowy pożyczki, a nadto zastosowanie znajdzie art. 69 i nast. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz. U. 2012 r. poz. 1376 ze zm.). Istota zawartej przez strony umowy sprowadzała się do zobowiązania pozwanego do oddania do dyspozycji powoda jako pożyczkobiorcy na czas oznaczony w umowie środków pieniężnych, a powoda jako pożyczkobiorcy do zobowiązania się do korzystania z tych środków na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanej pożyczki wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonej pożyczki. Ponadto strony zawarły umowę zastawu w zwykłej formie pisemnej, na stanowiących własność powoda jednostkach uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym stanowiącego zabezpieczenia spłaty udzielonej powodowi pożyczki wraz z odsetkami, prowizjami i innymi opłatami.

Mimo, iż jednostki uczestnictwa w funduszu są niezbywalne na rzecz osób trzecich to jednak mogą być przedmiotem zastawu. Warunkiem skutecznego ustanowienia zastawu zwykłego na jednostkach uczestnictwa jest między innymi zawarcie umowy z datą pewną (art. 329 § 1 k.c.). Ponadto z wyjątkiem zastawu finansowego zaspokojenie zastawnika z przedmiotu zastawu wymaga przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego, jak to wynika z treści art. 83 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych stanowiącego lex specialis w tym zakresie w stosunku do przepisów kodeksu cywilnego o zastawie na prawach – por Komentarz do art. 83 ustawy o funduszach inwestycyjnych pod red. R. M. dostępny w systemie Lex (...). Kwestię ustanowienia oraz zaspokojenia się zastawnika z przedmiotu zastawu reguluje art. 327 – 335 k.c., ustawa z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych (w tym 83 ustawy) oraz co do zastawu finansowego ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 roku o niektórych zabezpieczeniach finansowych. Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych umowa o ustanowienie zabezpieczenia finansowego musi być zawarta między stronami, z których każda należy do grupy podmiotów kwalifikowanych albo pomiędzy podmiotem kwalifikowanym z jednej strony a osobą inną niż osoba fizyczna, czyli osobą prawną, ułomną osobą prawną . Nadto dłużnikiem wierzytelności finansowej może być inna osoba niż ustanawiający zabezpieczenie. Uzasadnieniem tego uregulowania jest fakt, iż instytucja zastawu finansowego z założenia przeznaczona jest dla profesjonalnych uczestników obrotu, zwłaszcza z uwagi na jej odformalizowanie i liczne uproszczenia. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych jeśli przedmiotem zastawu finansowego są jednostki uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego, wyłączone są pozaegzekucyjne sposoby zaspokojenia zastawnika. Natomiast zastawnik może skorzystać jedynie z trybu określonego w przepisach ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych. Ustawa ta nie obowiązuje od dnia 30 czerwca 2006 r., została zastąpiona ustawą z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych. Zgodnie z art. 83 ust. 4 w przypadku ustanowienia zastawu finansowego na jednostkach uczestnictwa, zaspokojenie zastawnika polega na zgłoszeniu żądania odkupienia jednostek, a fundusz dokonuje wypłaty kwoty należnej z tego tytułu na jego rachunek, nie jest nadto konieczne przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego. W niniejszej sprawie z uwagi na niespełnienie powyższych przesłanek pozwany nie był uprawniony do zaspokojenia się z ustanowionego przez powoda przedmiotu zastawu. Pozwany nie mógł także zaspokoić się z jednostek uczestnictwa w funduszu wykorzystując udzielone mu przez powoda pełnomocnictwo.

Natomiast powód po upływie terminu zwrotu pożyczki zlecił pozwanemu odkupienie w jego imieniu i na jego rachunek jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, a następnie zaspokojenia się z kwoty uzyskanej w ten sposób. Zgodnie z art. 734 § 1 i 2 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności dla dającego zlecenie. W braku odmiennej umowy zlecenie obejmuje umocowanie do wykonania czynności w imieniu dającego zlecenie. Powód zlecił pozwanemu złożenie w jego imieniu polecenia odkupienia jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym oraz przelanie uzyskanych w ten sposób środków pieniężnych na jego rachunek wskazując, iż środki pochodzące z odkupienia jednostek mają służyć całkowitej spłaty zobowiązań wynikających z umowy pozyczki.

Umowę zlecenia zalicza się przy tym do zobowiązań starannego działania, stąd odpowiedzialność kontraktowa przyjmującego zlecenie powstanie wówczas, gdy przy wykonaniu zlecenia nie zachował wymaganej staranności, niezależnie od tego, czy oczekiwany przez dającego zlecenie rezultat nastąpił, czy nie. Jest to uzasadnione tym, iż dokonanie czynności prawnej będącej przedmiotem zlecenia nie zawsze zależy wyłącznie od przyjmującego zlecenie. Szczególnie w przypadku, gdy zlecenie dotyczy zawarcia określonej umowy, skutek w postaci dokonania takiej czynności prawnej zależny jest również od woli drugiej strony. Niezależnie od tego wykazanie przez zleceniobiorcę należytej staranności przy wykonaniu umowy zwolni go z odpowiedzialności kontraktowej.

W niniejszej sprawie niezwłocznie po przyjęciu zlecenia (22 czerwca 2011 roku) pozwany zlecił agentowi transferowemu wykonanie zleconych czynności. Zgodnie z art. 84 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych fundusz inwestycyjny otwarty zbywa i odkupuje jednostki uczestnictwa z częstotliwością określoną w statucie funduszu, nie rzadziej jednak niż raz na 7 dni. Powód nie przedłożył statutu funduszu inwestycyjnego, czy prospektu informacyjnego, z którego wynikałoby, że większa jest częstotliwość odkupu jednostek uczestnictwa (art. 6 k.c.). Natomiast pozwany złożył wydruk prospektu informacyjnego funduszu inwestycyjnego wydanego na podstawie przepisów ustawy o funduszach inwestycyjnych, ustawy dnia 29 lipca 2005 roku o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2004 roku w sprawie prospektu informacyjnego funduszu inwestycyjnego otwartego. Zgodnie z treścią § 22 statutu stanowiącego część składową prospektu (k. 108 verte) jak również Rozdziału 3 części B pkt 1 (k. 93 verte) prospektu odkupienie jednostek uczestnictwa następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia złożenia zlecenia odkupienia, chyba że opóźnienie jest następstwem zdarzeń, za które fundusz nie odpowiada. Natomiast wypłata środków pieniężnych wynikających z odkupienia jednostek miała nastąpić na rachunek bankowy albo inwestycyjny uczestnika, jego przedstawiciela ustawowego czy tez osoby trzeciej uprawnionej do otrzymania tych środków w ramach zaspokojenia wymagalnej wierzytelności pieniężnej dokonywanego w trybie i na warunkach określonych w obowiązujących przepisach. Nie mnie jednak transakcja odkupu została sfinalizowana, a środki pochodzące z odkupu jednostek uczestnictwa przelane na rachunek powoda.

Stąd Sąd stwierdził, iż pozwany był w opóźnieniu w realizacji zlecenia powoda jedynie przy zleceniu złożonym w dniu 22 czerwca 2011 roku, gdyż odkupienie jednostek winno było nastąpić nie później niż w dniu 29 czerwca 2011 roku, a pozwany na należyte wykonanie zobowiązania odpowiadał na zasadzie art. 738 § 1 i 2 k.c.. Stąd powód poniósł szkodę majątkową wyrażającą się w obniżeniu wartości jednostek uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, a przez to uzyskaniu niżej kwoty tytułem odkupu tych jednostek niż w porównaniu z datą w kwocie 97,90 zł (art. 471 k.c.). Natomiast w pozostałym zakresie powód nie wykazał zasadności dochodzonego pozwem roszczenia, w tym opóźnienia pozwanego w wykonaniu zlecenia odkupienia dalszych jednostek uczestnictwa, a z uzasadnienia żądania wynikało, iż zlecenie zostało udzielone w dniu 7 lipca 2011 roku natomiast jego wykonanie miało miejsce w dniu 12 lipca 2011 roku, a więc w odstępie 5 dni od dnia wydania zlecenia. Przy czym w tym zakresie pozwany nie wypowiedział się w odpowiedzi na pozew co do żądania powoda, jednakże wniósł o oddalenie powództwa w całości. Powód nadto nie przedstawił dokumentów celem wykazania wysokości odsetek od przeterminowanych należności, na podstawie których Sąd mógłby się oprzeć przy wyliczeniu sumy odsetek jaką powód niezasadnie został obciążony od kwoty która pochodziła z odkupienia jednostek uczestnictwa dnia 29 czerwca 2011 roku, a zaznaczenia wymaga, iż wysokość tych odsetek była zmienna. Przy czym pozwany wskazał, iż kwota 1 092,84 zł to opłata za zwłokę, która została pobrana od powoda.

Przy czym powód nie oparł swojego żądania na zwrocie nienależytego świadczenia czy na innym niż umowny stosunku prawnym, a Sąd rozpoznał sprawę w postępowaniu uproszczonym jako wynikającym ze stosunku umownego.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o przekazanie sprawy według miejsca jego siedziby albowiem uzasadniając właściwość Sądu Rejonowego w Gliwicach powód powołał się nie tylko na miejsce zakładu pozwanego zlokalizowanego na terenie G., jak również na właściwość przemienną wynikającą z właściwości zobowiązania (art. 34 k.p.c.).

Sąd o kosztach postępowania postanowił na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. albowiem powód przegrał sprawę w 96,60 %, a na zasądzoną kwotę należności złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego w kwocie 600 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa.

SSR Lidia Sęk

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE