Sygn. akt II K 596/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Kosiński

Protokolant: Bożena Oblińska i Marta Czapska

w obecności oskarżyciela Prokuratora Joanny Niedzielskiej

po rozpoznaniu dnia 11 maja 2016 r. , 21 czerwca 2016 r. , 26 sierpnia 2016 r. , 05 października 2016 r. , 18 listopada 2016 r. , 18 stycznia 2017 r. i 13 marca 2017 r. na rozprawie w Legionowie sprawy,

M. K. (1) , syna M. i K. z d. T. , ur. (...) w W.

oskarżonego o to, że :

1.  w okresie od dnia 11.08.2011 r. do dnia 30.10.2013 r. w msc. W., ul. (...), woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 21.398,00 zł w ten sposób, że zawarł 5 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...), (...), (...), (...) oraz zakupił 4 szt. telefonu marki S. (...) oraz telefon marki M. (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) S.A. (dawniej (...) S.A.), a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci ww. aparatów komórkowych ( (...): (...), (...), (...), (...), (...)) wartości 16.986,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2.  w okresie od dnia 31.08.2011 r. do dnia 18.10.2013 r. w msc. W., woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 13.861,54 zł w ten sposób, że nabył telefony komórkowe, zawierając umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr : (...), (...), (...), (...), (...), (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) Sp. z o.o., a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci ww. aparatów komórkowych wartości nie mniejszej niż 400 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3.  w okresie od dnia 15.12.2010 r. do dnia 3.04.2012 r. w msc. I., gmina S., woj. (...), dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia (na podstawie umów (...)) w postaci pojazdów marki S. (...) nr nadwozia (...) oraz S. K. Q. 450 o nr nadwozia (...) o łącznej wartości strat 32.000 zł na szkodę (...) S.A. i (...) Sp. z o.o.,

tj. o czyn z art. art. 284 § 2 k.k.

1.  Oskarżonego M. K. (1) w ramach zarzucanego mu w pkt. 1 zarzutów czynu uznaje za winnego tego że w okresie od dnia 11.08.2011 r. do dnia 30.10.2013 r. w msc. W., ul. (...), woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20713,03 zł w ten sposób, że zawarł 5 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...), (...), (...), (...) oraz zakupił 4 szt. telefonu marki S. (...) oraz telefon marki M. (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) S.A. (dawniej (...) S.A.), a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci ww. aparatów komórkowych ( (...): (...), (...), (...), (...), (...)) wartości 16.986,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., to jest popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje , zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu na karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności , zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych;

2.  Oskarżonego M. K. (1) w ramach czynu zarzucanego mu w pkt 2 zarzutów aktu oskarżenia uznaje za winnego tego że w okresie od dnia 31.08.2011 r. do dnia 18.10.2013 r. w msc. W., woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 13929,43 zł w ten sposób, że nabył 6 telefonów komórkowych , zawierając umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr : (...), (...), (...), (...), (...), (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) Sp. z o.o., a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci 6 telefonów komórkowych wartości nie mniejszej niż 11579,76 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. to jest popełnienia czynu z art. art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje , zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu na karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności , zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych;

3.  Oskarżonego M. K. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt. 3 zarzutów i za to na podstawie art. 282 § 2 k.k. skazuje go na karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych;

4.  Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. K. (1) karę łączną biorąc za podstawę kary pozbawienia wolności orzeczone w punkcie 1, 2 i 3 wyroku i wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę łączną 1 ( jednego ) roku i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

5.  Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. K. (1) karę łączną biorąc za podstawę grzywny orzeczone w punkcie 1, 2 i 3 wyroku i wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę łączną grzywny 200 ( dwieście ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych;

6.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. K. (1) w pkt. 4 wyroku łącznej kary pozbawienia wolności na okres próby 3 ( trzech ) lat;

7.  Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. zobowiązuje oskarżonego M. K. (1) do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby ;

8.  Na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka na rzecz Skarbu Państwa przepadek dowodów rzeczowych numer DRZ od (...) do (...) oraz numer DRZ od (...) do (...) ;

9.  Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. zasądza od Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz radcy prawnego C. J. kwotę 516,60 zł ( pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy ) tytułem reprezentowania jako kurator (...) Sp. z o.o. ;

10.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego M. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 596/15

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym – umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 17.04.2008 r. Rep. (...) sporządzonym przez notariusza K. R. w Kancelarii Notarialnej w L. została zawiązana (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. przy ul. (...), z kapitałem zakładowym 50.000 złotych. (...) Sp. z o.o. byli oskarżony M. K. (1) i P. D., którzy objęli po połowie udziałów w spółce. P. D. został powołany na funkcję Prezesa Zarządu, a oskarżony M. K. (1) na Wiceprezesa Zarządu. Do składania oświadczeń woli w imieniu (...) Sp. z o.o. upoważniony był jednoosobowo zarówno oskarżony M. K. (1) jak i P. D.. (...) Sp. z o.o. zajmowała się wykonywaniem prac budowlanych. (...) Sp. z o.o. mieściła się w miejscu zamieszkania P. D. w I. przy ul. (...) ( k. 9-12 i k. 13-14 ). Przedmiot działalności (...) Sp. z o.o. był jednak bardzo szeroki i obejmował 30 pozycji , jednak nie obejmował wykonywania usług telekomunikacyjnych w tym prowadzenie call-center ( k. 13-14 ) . Początkowo działalność (...) Sp. z o.o. przynosiła zyski. Jednak na początku 2011 r. sytuacja finansowa (...) Sp. z o.o. uległa pogorszeniu, na skutek opóźnienia w zapłacie przez jednego z kontrahentów należności za wykonane prace budowlane . W tym okresie doszło do konfliktu między P. D. a oskarżonym M. K. (1) w związku z faktem iż spółka przestała przenosić zyski . Oskarżony M. K. (1) latem 2011 r. próbował przelać na swoje prywatne konto pieniądze które miały być zapłacone (...) Sp. z o.o. przez firmę (...) S.A. za wykonane roboty budowlane . W tym celu oskarżony M. K. (1) przesłał do firmy (...) S.A. pismo w którym wskazał jako nowy numer konta (...) Sp. z o.o. swoje prywatne konto bankowe . (...) S.A. powiadomił o tym fakcie przed przelewem tych pieniędzy P. D. , któremu udało zapobiec przelewowi tych pieniędzy na konto oskarżonego M. K. (1) . P. D. chcąc uniknąć kolejnego takiej sytuacji wypłacił z konta (...) Sp. z o.o. kwotę 74000 zł jaką otrzymał na konto (...) Sp. z o.o. z firmy (...) S.A. . Kwotę tą przeznaczył na zapłatę zaległych wynagrodzeń dla pracowników oraz bieżąca działalność spółki związaną z koniecznością rozliczenia się z (...) Składami Budowlanymi ( część tej kwoty w 2014 r. została przeznaczona na spłatę wierzytelności wobec (...) Składów Budowlanych - k. 481 - i obsługę prawną w związku z tą sprawą - k. 482 ). Sytuacja ta zaostrzyła konflikt między oskarżonym M. K. (1) a P. D. , którzy przestali się ze sobą kontaktować . Oskarżony M. K. (1) podjął decyzję o zakończeniu współpracy z P. D. w ramach (...) Sp. z o.o. i postanowił podjąć działania mające na celu przywłaszczenie rzeczy należących do spółki wobec faktu iż P. D. uniemożliwił mu przejecie pieniędzy znajdujących się na koncie spółki .

W lipcu 2011 r. oskarżony M. K. (1) przyjechał do biura (...) w L. , które prowadziło dokumentację księgową (...) Sp. z o.o. . Oskarżony M. K. (1) zażądał od K. G. wydanie mu całej dokumentację księgowa (...) Sp. z o.o. . O fakcie tym K. D. powiadomiła P. D. , który stwierdził, że powinna wydać tą dokumentacji oskarżonemu M. K. (1) , co też zrobiła . Następnie oskarżony M. K. (1) zabrał za pokwitowaniem cała dokumentację księgowa (...) Sp. z o.o. znajdującą się w biurze księgowym prowadzonym przez K. G. .

W dniu 8.03.2010 r. gdy sytuacją finansową (...) Sp. z o.o. była dobra oskarżony M. K. (1) jako przedstawiciel (...) Sp. z o.o. zawarł umowę leasingu z (...) S.A. w P., przedmiotem umowy był quad marki S. K. Q. 450 o nr nadwozia (...) o wartości 23.770,49 zł, raty leasingowe miały być płacone do 20.03.2013 r.. W dniu 21.06.2010 r. oskarżony M. K. (1) działając w imieniu (...) Sp. z o.o. zawarł kolejną umowę leasingu z firmą (...) S.A. której przedmiotem był quad marki S. (...) nr nadwozia (...) o wartości 19,672,13 zł, raty za ten pojazd miały być płacone do 20.03.2013 r. . Umowy te zostały zawarte za zgoda i wiedzą P. D. . Jednak wobec faktu iż te dwa quady były nieprzydatne w działalności prowadzonej przez (...) Sp. z o.o. oskarżony M. K. (1) ustalił z P. D. iż to on będzie wyłącznie użytkował te quady i w związku z tym będzie za nie płacił raty leasingu. Q. te były więc przechowywane w miejscu zamieszkania oskarżonego M. K. (1) . Oskarżony M. K. (1) raty leasingu za te quady płacił do wiosny 2011 r. , a następnie wobec konfliktu z P. D. zaprzestał płacenia rat leasingowych i przywłaszczył powierzone mu quad marki S. K. Q. 450 i quad marki S. (...). Oskarżony M. K. (1) nie zwrócił quadu marki S. K. Q. 450 i quadu marki S. (...) Sp. z o.o. ani też (...) S.A. w P. wobec wypowiedzenia przez tą firmę umowy leasingu. Działanie oskarżonego M. K. (1) spowodowało straty o łącznej wartości 32.000 zł na szkodę (...) S.A. w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. .

(...) S.A. w P. zbyła roszczenia windykacją wynikające z w/w umów leasingowych firmie (...) . Jednak firmie tej mimo iż jej pracownikowi udało jej się skontaktować z oskarżonym M. K. (1) nie udało się odzyskać quadu marki S. K. Q. 450 i quadu marki S. (...).

Następnie oskarżony M. K. (1) korzystając z faktu iż w dalszym ciągu figurował w KRS jako wiceprezes zarządu (...) Sp. z o.o. uprawniony do jednoosobowego reprezentowania spółki udał się do salonu sprzedaży telekomunikacyjnego (...) w W. i zawarł w dniu 11 sierpnia 2011 r. pięć umów na świadczenie usług telekomunikacyjnych. Oskarżony M. K. (1) odebrał przy tym cztery telefony komórkowe marki S. (...) oraz i jedna telefon komórkowy (...) o nr (...): (...), (...), (...), (...), (...), płacąc w ramach oferty promocje kwotę 1 zł za każdy z tych telefonów ( k. 136-146 ) . W dniu 31 sierpnia 2011 r. oskarżony M. K. (1) udał się natomiast do salony (...) w W. i zawarł sześć umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych z firmą (...) Sp. z o.o. nr : (...), (...), (...), (...), (...), (...) i odebrał 6 sztuki bliżej nieustalonych modeli telefonów komórkowych ( k. 514-515 i k. 563-571 ) . Następnie oskarżony M. K. (1) przywłaszczył te 11 telefonów komórkowych zakupione przez siebie na rzecz (...) Sp. z o.o. nie mając zamiaru płacić żadnych należności wynikających z faktur wystawianych przez P (...) Sp. z o.o. i (...) S.A. na rzecz (...) Sp. z o.o. wprowadzając w tym zakresie w błąd celem osiągnięcia korzyści majątkowej tych operatorów telekomunikacyjnych .

Działanie oskarżonego M. K. (1) doprowadziło - (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20713,03 zł ( wartość nie zapłaconych faktur i wartość czterech telefonów komórkowych marki S. (...) oraz i jednego telefon komórkowy (...) ) oraz (...) Sp. z o.o. w kwocie 16.986,62 zł ( wartość przewłaszczonych czterech telefonów komórkowych marki S. (...) oraz i jednego telefonu komórkowego marki M. (...) ) . Wartość szkody na rzecz (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się akt sprawy Sądu Rejonowego L. VI Wydział Cywiny sygn. Akt Nc-e (...) ( k. 503-509 ) . Natomiast wartość przywłaszczonych na szkodę (...) Sp. z o.o. 5 w/w telefonów komórkowych Sąd ustalił na podstawie pisma (...) S.A z załącznikami ( k. 136-146 ).

Działanie oskarżonego M. K. (1) doprowadził P (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 13929,43 zł ( wartość nie zapłaconych faktur i wartość 6 telefonów komórkowych ) oraz (...) Sp. z o.o. w kwocie 11579,76 zł ( wartość przewłaszczonych 6 telefonów komórkowych) . Wartość szkody na rzecz P (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. Sąd ustalił na podstawie pisma P (...) Sp. z o.o. ( k. 514-515 ) gdzie wskazano koszty zadłużenia wynikające z poszczególnych 6 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych i koszty ich zerwania .

Oskarżony M. K. (1) ma ukończone 43 lata, jest po rozwodzie , ma na utrzymaniu 2 dzieci , utrzymuje się z prac dorywczych i uzyskuje dochód w wysokości 300 - 400 zł, był karany ( k. 561 ) , nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo .

Sąd powyższy stan faktyczny ustalił na podstawie następujących dowodów : częściowo wyjaśnień : oskarżonego M. K. (1) ( k. 159-161 , k. 192-195 , k. 217 , k. 284 , k. 382 i k. 470 ) , zeznań świadków : P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) , E. D. (1) ( k. 183v-184 , k. 289-290 , k. 289-290 i k. 486 ) , A. R. ( k. 79-81 , k. 291 i k. 525-526 ) , W. B. ( k. 212v-213 , k. 288-289 i k. 524 ) , E. O. ( k. 214v-215 , k. 288 i k. 491 ) , K. G. ( k. 222-223 , k. 290 i kk. 524-525 ) i M. K. (2) ( k. 546-547 ) , kserokopii dokumentacji ( k. 9-52 , k. 60-76, k. 86-119, k. 122-135 ) , pisma (...) S.A z załącznikami ( k. 136-146 ) , pisma (...) Sp. z. o.o. z załącznikami ( k. 149-151 ) , protokołu przeszukania ( k. 181-182 , k. 189-191 ) , karty karnej ( k. 233-234 , k. 561 ) , wykazu dowodów rzeczowych ( k. 147 ) , postanowienia w przedmiocie dowodów rzeczowych ( k. 148 , k. 153 ) , postanowienia o ustanowieniu kuratora ( k. 409 ) , wydruku z portalu A. ( k. 457 – 459 ) , zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym ( k.459, k. 463 ) , umowy sprzedaży samochodu ( k. 460, k. 461, k. 462 ) , faktury ( k. 464 ) , wydruku e – mail ( k. 465-467 ) , odpisu wyroku ( k. 481 ) , faktury VAT ( k. 482 ) , pisma z (...) S.A. ( k. 502 ) , kserokopii dokumentów z akt sprawy Nc- e (...) ( k. 503-509 ) , pisma (...) Sp. z. o. o ( k. 514-515 ) , pisma RAPORT III NS FIS w K. z załącznikami ( k. 563-571 ) oraz częściowo zeznań świadka P. K. ( k.179v , k. 293-294 i k. 526 ).

Oskarżeni M. K. (1) stanął pod zarzutem , iż :

1.  w okresie od dnia 11.08.2011 r. do dnia 30.10.2013 r. w msc. W., ul. (...), woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 21.398,00 zł w ten sposób, że zawarł 5 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...), (...), (...), (...) oraz zakupił 4 szt. telefonu marki S. (...) oraz telefon marki M. (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) S.A. (dawniej (...) S.A.), a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci ww. aparatów komórkowych ( (...): (...), (...), (...), (...), (...)) wartości 16.986,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., to jest popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

2.  w okresie od dnia 31.08.2011 r. do dnia 18.10.2013 r. w msc. W., woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 13.861,54 zł w ten sposób, że nabył telefony komórkowe, zawierając umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr : (...), (...), (...), (...), (...), (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) Sp. z o.o., a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci ww. aparatów komórkowych wartości nie mniejszej niż 400 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., to jest popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

3.  w okresie od dnia 15.12.2010 r. do dnia 3.04.2012 r. w msc. I., gmina S., woj. (...), dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia (na podstawie umów (...)) w postaci pojazdów marki S. (...) nr nadwozia (...) oraz S. K. Q. 450 o nr nadwozia (...) o łącznej wartości strat 32.000 zł na szkodę (...) S.A. i (...) Sp. z o.o., to jest popełnienia czynu z art. 284 § 2 k.k..

Oskarżony M. K. (1) w postępowaniu przygotowawczym i na rozprawie przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów ( k. 159 , k. 192 , k. 217 , k. 284 , k. 382 i k. 470 ) . Oskarżony M. K. (1) w postępowaniu przygotowawczy wyjaśnił iż był wspólnikiem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. wspólnie z P. D. . W lipcu 2009 roku w pojawiły się problemy finansowe związane z funkcjonowaniem tej spółki i zaczęło brakować pieniędzy bieżącą działalność . Oskarżony M. K. (1) wskazał że w jego ocenie związane to było z działalnością drugiego wspólnika (...) Sp. z o.o. P. D. , który wydawał tyle pieniędzy spółki , że brakowało ich na dalszą działalność. W rozmowie z P. D. stwierdził że nie podobały mu się jego działania. W rozmowie tej P. D. przyznał że potrzebował pieniędzy , gdyż był chory, a jego żona była w ciąży oraz zapewnił że odda pieniądze należące do spółki . Z dalszych wyjaśnień oskarżonego M. K. (1) wynika iż chciał on rozszerzyć działalność (...) Sp. z o.o. przez uruchomienie usługi call center, na co P. D. wyraził zgodę . W tym celu zawarł umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w imieniu (...) Sp. z o.o. z (...) S.A. i P. oraz odebrał telefony zakupione w związku zawarciem tych umów . Jednak do uruchomienia call center nie doszło, a on pozostawił te aparaty telefonicznie w siedzibie (...) Sp. z o.o. . Jak ustalił z P. D. to P. D. miał w związku z tym płacić faktury za te telefony. (...) Sp. z o.o. wzięła w leasing dwa quady. Oskarżony M. K. (1) stwierdził w swoich wyjaśnieniach iż sierpniu 2011 r. zawiózł te pojazdy do siedziby (...) Sp. z o.o. w miejscowości I. , zostawił je tam i więcej ich nie widział. Z wyjaśnień oskarżonego M. K. (1) wynika ponadto że w jego ocenie nie wykonywał żadnych działań na szkodę (...) Sp. z o.o. ( k. 159-161 ) . Podczas drugiego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym oskarżony M. K. (1) dodatkowo wyjaśnił, że był właścicielem domu jednorodzinnego w miejscowości Ł., jednak dom ten został zajęty i zlicytowany przez Komornika w związku z zaległościami alimentacyjnymi oskarżonego . Ponadto oskarżony M. K. (1) ponownie stwierdził iż dwa quady wzięte w leasing przez (...) Sp. z o.o. i telefony komórkowe kupione przez niego na rzecz (...) Sp. z o.o. celem założenia call center, przekazał P. D. ( k. 192-195 ) .

Na rozprawie w dniu 13 listopada 2014 r. oskarżony M. K. (1) dodatkowo wyjaśnił iż umowy zawierał on w imieniu (...) Sp. z o.o., jednak telefony komórkowe pozostawił w siedzibie spółki . W (...) Sp. z o.o. zajmował się pracami na budowach, a P. D. fakturami i sprawami finansowymi . Ponadto stwierdził, że P. D. wyprowadził (...) Sp. z o.o. około 70.000 złotych ( k. 284 ) . Natomiast na rozprawach w dniu 12 października 2015 r. i w dniu 11 maja 2016 r. oskarżony M. K. (1) odmówił składania wyjaśnień i potwierdził swoje wcześniej złożone wyjaśnienia ( k. 382 i k. 470 ).

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego M. K. (1) odnośnie faktu iż to on w imieniu (...) Sp. z o.o. zawarł 11.08.2011 r. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) S.A. zaś w dniu 31.08.2011 r. zawarł umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z P (...) Sp. z o.o. i odebrał telefony komórkowe zakupione przez niego w ramach tych umów. Na wiarę zasługuję również ta część wyjaśnień oskarżonego M. K. (1) w których stwierdził iż wyłącznie użytkował quad marki S. K. Q. 450 i quad marki S. (...) wzięte w leasing przez (...) Sp. z o.o. w (...) S.A. oraz że pozostawał w od 2011 r. w konflikcie z P. D. na tle ich wzajemnych rozliczeń finansowych w ramach (...) Sp. z o.o. . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) są jasne , dokładne i korespondują z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zwłaszcza z zeznaniami świadków : P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) , E. D. (1) ( k. 183v-184 , k. 289-290 , k. 289-290 i k. 486 ) , A. R. ( k. 79-81 , k. 291 i k. 525-526 ) , W. B. ( k. 212v-213 , k. 288-289 i k. 524 ) , E. O. ( k. 214v-215 , k. 288 i k. 491 ) , K. G. ( k. 222-223 , k. 290 i kk. 524-525 ) , M. K. (2) ( k. 546-547 ) i P. K. ( k. 179v , k. 293-294 i k. 526 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz dokumentami w postaci : pisma (...) S.A z załącznikami ( k. 136- 146 ) , pisma (...) Sp. z. o.o. z załącznikami ( k. 149-151 ) , pisma z (...) S.A. ( k. 502 ) , kserokopii akt sprawy Nc- e (...) ( k. 503-509 ) , pisma (...) Sp. z. o. o ( k. 514-515 ) i pisma RAPORT III NS FIS w K. z załącznikami ( k. 563-571 ).

Sąd nie dał w pozostałym zakresie wiary wyjaśnieniom oskarżonego M. K. (1) zwłaszcza co do faktu iż miał zamiar prowadzić call center w ramach działalności prowadzonej przez (...) Sp. z o.o. oraz że zwrócił P. D. w siedzibie spółki w miejscowości I. przy ul. (...) wszystkie zakupione przez siebie telefony komórkowe na podstawie umów z P (...) Sp. z o.o. i z (...) S.A. oraz quad marki S. K. Q. 450 i quad marki S. (...) . W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) są niejasne , nielogiczne , wewnętrznie sprzeczne i nakierowane na uniknięcie odpowiedzialności za popełnione przez niego czyny. Na wstępie należy wskazać iż z wypisu z KRS wynika iż przedmiot działalności (...) Sp. z o.o. był bardzo szeroki i obejmował 30 pozycji , jednak nie obejmował wykonywania usług telekomunikacyjnych w tym prowadzenie call-center ( k. 13-14 ) . Tym samym oskarżony M. K. (1) nie mógł prowadzić działalności w postaci call-center w ramach (...) Sp. z o.o. bez zamiany zakresu działalności spółki czego jednak nigdy nie zrobił . Ponadto oskarżony M. K. (1) te umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych w imieniu (...) Sp. z o.o. zawarł w sierpniu 2011 r. , kiedy pozostawał w konflikcie z drugim ze wspólników tej spółki – (...) na tle rozliczeń finansowych , zaś w lipcu 2011 r. zabrał całą dokumentację księgowa spółki z biura (...) . Fakty te wynikają wprost z zeznań świadków P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) i K. G. ( k. 222-223 , k. 290 i kk. 524-525 ) oraz z wyjaśnień oskarżonego M. K. (1) ( k. 159-161 , k. 192-195 , k. 217 , k. 284 , k. 382 i k. 470 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę. Tym samym gdyby oskarżony M. K. (1) chciał prowadzić po sierpniu 2011 r. działalność w formie call center i miał uzgodnione jakieś zlecenia na taką działalność logicznym jest że tak działalność nie była by w żadnym razie powiązana z (...) Sp. z o.o. , która miała problemy finansowe a z której wspólnikiem oskarżony pozostawał w ostrym konflikcie na tle finansowym. Ponadto oskarżony w związku zawarciem tych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych kupił między innymi 4 telefony marki S. (...) o 1 marki M. (...) . Telefony te jako ówczesne modele flagowe tych marek biorąc pod uwagę ich cenę detaliczną nie spełniały wymogów ekonomicznych związanych z racjonalizacją kosztów prowadzenia działalności w postaci call-center . Natomiast były bardzo łatwe do sprzedania . Ponadto należy zważyć iż z zeznań świadka P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) wynika kategorycznie iż oskarżony M. K. (1) nie informował go że zamierza w ramach (...) Sp. z o.o. otworzyć działalności typu call center , zaś o tym fakcie dowiedział się dopiero gdy zaczęły do siedziby spółki przychodzić faktury z tytułu zawartych przez oskarżonego na rzecz spółki umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych . Ponadto z zeznań świadka P. D. wynika iż oskarżony M. K. (1) latem 2011 r. próbował przywłaszczyć pieniądze które miały być zapłacone (...) Sp. z o.o. przez firmę (...) S.A. za wykonane roboty budowlane w kwocie 74000 zł ( k. 471-472 ) . Tym samym oskarżony M. K. (1) przed zawarciem tych umów telekomunikacyjnych podejmował działania mające na celu przywłaszczenie kwoty 74000 zł jakie na konto (...) Sp. z o.o. miała wpłacić firma (...) S.A. tytułem zapłaty za wykonane roboty budowlane . Należy również wskazać iż z zeznań świadków P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) , E. D. (1) ( k. 183v-184 , k. 289-290 , k. 289-290 i k. 486 ) , M. K. (2) ( k. 546-547 ) i P. K. ( k. 179v , k. 293-294 i k. 526 ) wynika iż oskarżony M. K. (1) zawarł z (...) S.A. w imieniu (...) Sp. z o.o. za zgoda P. D. umowy leasingu quad S. K. Q. 450 i quad S. (...) , które następnie wyłącznie użytkował i spłacał za nie raty leasingu . Należy wskazać iż z zeznań świadków : P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) , E. D. (1) ( k. 183v-184 , k. 289-290 , k. 289-290 i k. 486 ) i A. R. ( k. 79-81 , k. 291 i k. 525-526 ) wynika iż oskarżony M. K. (1) nigdy nie zwrócił tych quadów (...) Sp. z o.o. ani też nie zwrócił ich po wypowiedzeniu umowy leasingowej (...) S.A. czy też firmie (...) która nabyła wierzytelności związane z tymi umowami leasingowymi.

Wyżej wskazane fakty dyskwalifikują prawdziwość wyjaśnień oskarżonego M. K. (1) w zakresie jakim Sąd nie dał im wiary .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków: P. D. , E. D. (1), A. R., W. B., E. O. , K. G. i M. K. (2) ( k. 546-547 ) jako jasnym dokładnym , spójnym , logicznym.

Z zeznań świadka P. D. – drugiego wspólnika (...) Sp. z o.o. złożonych w podczas pierwszego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym wynika wspólnie z oskarżonym M. K. (1) założyli (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I.. Siedzibą spółki było jego miejsce zamieszkania , kapitał zakładowy wynosił 50000 złotych, każdy ze wspólników wniósł do spółki wkład po 25000 zł . Z zeznań świadka P. D. wynika iż znał oskarżonego M. K. (1) od 2005 r. i byli serdecznymi przyjaciółmi. Z umowy spółki wynikało iż każdy z nich mógł reprezentować (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. jednoosobowo. Do maja 2011 r. współpraca z oskarżonym M. K. (1) układała się dobrze, (...) Sp. z o.o. przynosiła dochody. Jednak w maju 2011 r. oskarżony M. K. (1) postanowił odejść z (...) Sp. z o.o.. Z dalszych zeznań świadka P. D. wynika iż w sierpnia 2011 r. do siedziby (...) Sp. z o.o. przyszło pismo z (...) S.A. , w którym firma ta firma poinformowała o zawarciu umów telekomunikacyjnych, a następnie zaczęły przychodzić faktury za te usługi. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. nie opłacał tych i (...) wypowiedziała umowy, domagając się zapłaty znacznych kwot. W tym samym czasie przychodziły pisma podobnej treści z sieci P.. Świadek P. D. stwierdził iż umowy te podpisał oskarżony M. K. (1) dlatego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. nie regulowała tych należności . We wrześniu 2011 r. do siedziby (...) Sp. z o.o. z siedzibą w I. przyszło pismo o wypowiedzeniu umów leasingu dwóch quadów przez (...) S.A. z powodu nie płacenia rat leasingowych ( k. 5-6 ) . Podczas drugiego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym świadek P. D. przyznał że to on wypłacił z konta firmowego 74.000 zł, gdyż obawiał się, że pieniądze te z konta spółki może wybrać oskarżony M. K. (1) , a pieniądze te były potrzebne do bieżącej działalności (...) Sp. z o.o. . Wcześniej bowiem oskarżony M. K. (1) próbował przejąć te pieniądze które miały być wpłacone przez firmę (...) S.A. za wykonane usługi na swoje prywatne konto. Świadek P. D. wskazał iż z wypłaconej kwoty 74000 zł opłacił pracowników a resztę przeznaczył na bieżącą działalność (...) Sp. z o.o.. Ponadto świadek P. D. stwierdził iż nie wie w jakim celu oskarżony M. K. (1) zawarł w imieniu (...) Sp. z o.o. umowy na usługi telekomunikacyjne , gdyż nie informował go rozszerzeniu działalności (...) Sp. z o.o. o działalności typu call center. Domyśla się, że oskarżony M. K. (1) chciał wyłudzić te telefony komórkowe a następnie je sprzedać. Ponadto z zeznań świadka P. D. wynika iż (...) Sp. z o.o. miała w leasingu dwa quady marki S. , które , użytkował za jego zgodą oskarżony M. K. (1) i to oskarżony do 2011 r. opłacał raty leasingowe za te quady ( k. 186-187 ).

Podczas przesłuchania na rozprawie przed Sądem w dniu 13 listopada 2014 r. świadek P. D. dodatkowo wskazał iż był razem z oskarżonym M. K. (1) wspólnikami (...) Sp. z o.o. i mieli po 50 % udziałów tej spółki . On pełnił funkcje wspólnikiem prezesa zarządu , natomiast funkcje wiceprezesa zarządu pełnił oskarżony M. K. (1) . Obaj mogli jednoosobowo reprezentować (...) Sp. z o.o.. (...) Sp. z o.o. funkcjonowała dobrze, jednak problemy zaczęły się od tego, że jeden z kontrahentów nie chciał zapłacić za roboty budowlane wykonane przez spółkę . W tym czasie oskarżony M. K. (1) uznał , że dochody z (...) Sp. z o.o. mu nie wystarczają, chciał przelać pieniądze wpłacone za usługi na konto spółki na swoje prywatne konto. Później oskarżony M. K. (1) przesłał się do niego odzywać i utrzymywać z nim kontaktów . Dodatkowo świadek P. D. zeznał iż (...) Sp. z o.o. miała wśród swoich środków trwałych dwa quady marki S. , które użytkował oskarżony M. K. (1) . Świadek P. D. stwierdził iż nie wie co się stało z tymi dwoma quadami marki S. użytkowanymi przez oskarżonego M. K. (1) i zaprzeczył by oskarżony zwrócił je do siedziby spółki ( k. 285-288 ).

Podczas kolejnego przesłuchania na rozprawach w dniu 11 maja 2016 r ( k. 471-472 ) i 21 czerwca 2016 r. ( k. 484-485 ) świadek P. D. dodatkowo zeznał iż o fakcie że oskarżony M. K. (1) miał zamiar prowadzić call center w ramach działalności prowadzonej przez (...) Sp. z o.o. dowiedział się dopiero gdy wierzyciele to jest P (...) Sp. z o.o. i (...) S.A. zaczęli domagać się spłaty zaległych faktur za umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych . Świadek P. D. wskazał iż wcześniej nie miał wiedzy że oskarżony M. K. (1) miał zamiar w ramach (...) Sp. z o.o. prowadzić działalność call center zwłaszcza że spółka nigdy nie zajmowała się taką działalnością. Ponadto świadek P. D. kategorycznie zaprzeczył by oskarżony M. K. (1) kiedykolwiek zwrócił w siedzibie (...) Sp. z o.o. telefony komórkowe jakie nabył przy zwarciu tych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz dwa quady marki S. wzięte przez spółkę w leasing , a które oskarżony wyłącznie użytkował . W swoich zeznaniach świadek P. D. wskazał również iż oskarżony M. K. (1) latem 2011 r. próbował przelać na swoje prywatne konto pieniądze które miały być zapłacone (...) Sp. z o.o. przez firmę (...) S.A. za wykonane roboty budowlane . W tym celu oskarżony M. K. (1) przesłał do firmy (...) S.A. pismo w którym wskazał jako nowy numer konta (...) Sp. z o.o. swoje prywatne konto bankowe . (...) S.A. powiadomił go o tym fakcie przed przelewem tych pieniędzy i udało mu zapobiec się przelewowi tych pieniędzy na konto oskarżonego. By uniknąć kolejnego takiej sytuacji wypłacił on z konta (...) Sp. z o.o. kwotę 74000 zł jaką otrzymał na konto (...) Sp. z o.o. z firmy (...) S.A. . Z dalszych zeznań świadka P. D. wynika iż kwotę tą przeznaczył na zapłatę zaległych wynagrodzeń dla pracowników oraz bieżąca działalność spółki związaną z koniecznością rozliczenia się z (...) Składami Budowlanymi , dlatego część tej kwoty w 2014 r. została przeznaczona na spłatę wierzytelności wobec (...) Składów Budowlanych i obsługę prawną w związku z tą sprawą . Należy wskazać iż świadek P. D. na rozprawie przed Sądem przedłożył szereg dokumentów potwierdzających prawdziwość jego zeznań ( k. 481 , k. 482 , k. 457-467 ) .

Z zeznań świadek A. R. pracownika firmy (...) która zajmuje się windykacją roszczeń z umów leasingowych wynika iż firma (...) nabyła wierzytelność od (...) S.A. dotyczące umów leasingu dwóch quadów marki S. zawartych z (...) Sp. z o.o. . Z zeznań tego świadka wynika iż rozmawiał telefonicznie z oskarżonym M. K. (1) na temat oddania tych dwóch quadów. Podczas tej rozmowy oskarżony M. K. (1) stwierdził, że prezesem (...) Sp. z o.o. jest P. D. i to on powinien rozliczyć się z tych umów. Z dalszych zeznań świadka A. R. wynika iż zaległości z zapłacie rat leasingowych na dzień 20.02.2012 r. wynosiły około 32.000 zł. ( k. 79-81 , k. 291 i k. 525-526 ).

Natomiast świadek E. D. (2) – żona P. D. w swoich zeznaniach w postępowaniu przygotowawczym wskazała iż wraz z mężem zamieszkują w I., przy ul. (...). Mąż prowadził (...) Sp. z o.o., jego wspólnikiem był oskarżony M. K. (1) . To oskarżony zawarł umowy leasingowe na 2 quady marki S. i z nich korzystał . Te dwa quady marki S. nie zostały przewiezione i zostawione przez oskarżonego M. K. (1) w ich miejscu zamieszkania w miejscowości I. . Ponadto z zeznań tego świadka wynika iż to oskarżony M. K. (1) zawarł umowy telekomunikacje, a potem do siedziby spółki w I. zaczęły przychodzić faktury związane z tymi umowami (k. 183v-184). Natomiast w swoich zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu 13 listopada 2014 r. świadek E. D. (1) dodatkowo wskazała nie interesowała się działalnością (...) Sp. z o.o. gdyż , miała własne problemy . Nie wie co się stało z tymi quadami, kupiła jednak od (...) Sp. z o.o. samochód marki M. ( k. 289-290 ). W swoich zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu 21 czerwca 2016 r. świadek E. D. (1) doprecyzowała swoje wcześniejsze zeznania dodatkowo wskazała iż z tych quadów korzystał oskarżony M. K. (1) i jego brat P. K. , którzy spłacali raty leasingowe . W siedzibie (...) Sp. z o.o. to jest w ich domu w I. przy ul. (...) było w zawiązku z tą sprawą przeprowadzone przeszukanie jednak nie znaleziono tych quadów oraz telefonów komórkowych ( k. 486 ) .

Z zeznań świadka W. B. – pracownika (...) Sp. z.o.o. wynika iż zajmuje się analizą dokumentacji związanej z zawartymi umowami telekomunikacyjnymi, pod kątem naruszenia porządku prawnego. Oskarżony M. K. (1) zawarł w imieniu (...) Sp. z o.o. z P (...) Sp. z o.o. sześć umów telekomunikacyjnych. (...) Sp. z o.o. nie wywiązywała się z warunków umów i dlatego (...) Sp. z o.o. wypowiedziano te umowy . Z dalszych zeznań świadka W. B. wynika iż prowadzone wobec (...) Sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne okazało się bezskuteczne i dlatego (...) Sp. o.o. sprzedała te wierzytelność w kwocie 13.861,54 złotych firmie (...) ( k. 212v-213 , k. 288-289 i k. 524 ).

Z zeznań świadka E. O. pracownika (...) S.A. wynika iż do jej obowiązków należy analiza dokumentacja zawartych umów i zawiadamianie o stwierdzonych przypadkach podejrzenia popełnienia czynów karalnych. Oskarżony M. K. (1) jako przedstawiciel (...) Sp. z o.o. zawarł pięć umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Przy zawarciu tych umów otrzymał 5 telefonów komórkowych w promocyjnych cenach po 1 zł, gdzie cena tych telefonów komórkowych poza promocją wynosiła ponad 2.600 złotych. Z dalszych zeznań świadka E. O. wynika iż umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zostały wypowiedziane z powodu braku spłaty przez (...) Sp. z o.o. należności za abonament. W wyniku czego (...) S.A. poniosło stratę w kwocie 21.398 zł. ( k. 214v-215 , k. 288 ) . Ponadto na rozprawie w dniu 2016 r. świadek E. O. wskazała iż już nie pracuje w (...) S.A. i nie ma wiedzy czy (...) S.A. występowała na drogę sądową wobec (...) Sp. z o.o. ( k. 491 ) .

Z zeznań świadka K. G. wynika że prowadziła firmę księgową, która między innymi zajmowała się (...) Sp. z o.o. to jest księgowała działalność spółki, wyliczała podatki, składki ZUS i prowadziła listę płac. Dokumentację konieczną do wykonywania tych usług do biura jej firmy dostarczał oskarżony M. K. (1) i P. D.. Z dalszych zeznań świadka K. G. wynik iż pod koniec lipca 2011 r. przyjechał do jej biura oskarżony M. K. (1) i chciał odebrać cała dokumentację księgowa (...) Sp. z o.o. . O fakcie tym powiadomiła P. D. , który stwierdził, że powinna wydać tą dokumentacji oskarżonemu M. K. (1) , co też zrobiła i oskarżony zabrał za pokwitowaniem cała dokumentację księgowa (...) Sp. z o.o. znajdująca się w jej firmie . Ponadto z zeznań świadka K. G. wynika iż (...) Sp. z o.o. zaczęła mieć kłopoty finansowe, odkąd jedne z kontrahentów nie zapłacił jej za wykonane prace budowlane ( k. 222-223 , k. 290 i kk. 524-525 ).

Natomiast z zeznań świadka M. K. (2) - byłej żony oskarżonego M. K. (1) wynika iż od 2011 r. nie mieszkała razem z mężem a w 2012 r. uzyskała rozwód . Z zeznań świadka M. K. (2) wynika iż w okresie gdy mieszkała z mężem jeden z quadów marki S. na stałe był przechowywany w ich domu w S. i korzystał z niego wyłącznie oskarżony M. K. (1) . Nie ma natomiast żadnej wiedzy na temat zawarcia przez oskarżonego M. J. karczewskiego umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych w sierpniu 2011 r. bo już wtedy nie mieszkała razem z mężem oraz nie ma żadnej wiedzy na temat działalności B. Sp. o.o. gdyż nie była o niej informowana przez męża ( k. 546-547 ).

Fakt, że wymienieni wyżej świadkowie precyzyjnie określają zakres swojej wiedzy na temat zdarzenia, w zakresie których sąd dał wiarę zeznaniom tych świadków, świadczy zdaniem Sądu o braku skłonności do konfabulacji i dążeniu do rzetelnego przedstawienia przebiegu wydarzeń.

Natomiast świadek P. K. – brat oskarżonego M. K. (1) w swoich zeznaniach wskazał iż jego brat był wspólnikiem (...) Sp. z o.o., która miała trzy quady. Dwa z tych quadów użytkował brat, jednak w sierpniu 2011 r. zawieźli je do P. D. i zostawili na jego działce w miejscowości I. . Z zeznań świadka P. K. wynika iż jego brat pokłócił się ze wspólnikiem P. D. o rozliczenia finansowe w związku z działalnością (...) Sp. z o.o.. Ponadto świadek P. K. wskazał iż nie ma wiedzy na temat umów na telefony komórkowe zawarte przez jego brata , a brat nie opowiadał mu nie o planach zmiany rodzaju działalności przez (...) Sp. z o.o. ( k.179v , k. 293-294 ) . Natomiast w swoich zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu 05 października 2016 r. świadek P. K. dodatkowo wskazał iż brat coś mu kiedyś mówił że chce prowadzić działalność call center , brat miał mieć jakieś zlecenie ale ono „nie wypaliło” . Jeżeli chodzi o quady to nie wie co się z nimi stało była sytuacja iż razem z bratem pojechali nimi do I. , ale nie wie co się później z nimi działo . Od brata dowiedział się tylko że zniknęły , ale brat nie wskazał w jakich okolicznościach i gdzie ( k. 526 ) .

Należy stwierdzić oceniając zeznania świadka P. K. iż swoją wiedze odnośnie faktu co się stało z tymi dwoma quadami oraz że jego brat – oskarżony M. K. (1) miał prowadzić działalność w formie call center świadek ten ma wyłącznie od oskarżonego . Tym samym w tym zakresie zeznania tego świadka nie zasługują na wiarę z takich samych przyczyn z jakich Sąd nie dał wiary w tym zakresie w wyjaśnienia oskarżonego M. K. (1) . Ponadto Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka P. K. jako niejasnym , nielogicznym , wewnętrznie sprzeczne i nakierowane na uniknięcie odpowiedzialności za popełnione przez oskarżonego w zakresie jakim świadek ten wskazał iż w sierpniu 2011 r. zawiózł te 2 quady marki S. wraz z oskarżonym na posesję P. D. w miejscowością I. . Należy wskazać iż w sierpniu 2011 r. stosunki miedzy oskarżonym i P. D. były już bardzo złe i nie utrzymywali z sobą żadnych kontaktów co wynika z korespondencji e- mailowej ( k. 465-467 ) . Ponadto z zeznań świadków P. D. i E. D. (1) wynika kategorycznie iż oskarżony M. K. (1) nigdy nie przywiózł tych quadów marki S. na ich posesji i nie wiedzą co się z nimi stało .

Sąd dał natomiast wiarę zeznaniom świadka P. K. jako jasnym , dokładnym i logicznym oraz korespondującym całością zebranego w sprawie materiału dowodowego w zakresie jakim wskazał iż jego brat wyłącznie użytkował dwa quady marki S. wzięte w leasing przez (...) Sp. z o.o..

Jeżeli chodzi o opinię pisemna ( k. 199-211 ) i uzupełniająca opinię ustną biegłego A. D. złożoną przez niego na rozprawie w dniu 18 stycznia 2017 r. ( k. 585-586 ) to nie miały one żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy i Sąd nie czynił na ich podstawie żadnych ustaleń faktycznych dotyczących zarzutów postawionych oskarżonemu M. K. (1) w niniejszej sprawie . Należy wskazać iż zakres tej opinii nie pozostaje w żadnym związku z zarzutami z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i z art. 284 § 2 k.k. postawionymi oskarżonemu w niniejszej sprawie co wynika wprost z treści opinii pisemnej ( k. 199-211 ) . Ponadto biegły w swojej uzupełniającej opinii ustnej wskazał iż wydając opinie pisemna dysponował tylko wybiórcza dokumentacją finansową (...) Sp. z. o.o. , której nie udało się mu uzupełnić . Dlatego w opinii pisemnej wskazał iż nie było możliwie zbadanie kondycji finansowej (...) Sp. z. o.o. , ponieważ dokumentacja była niekompletna , zwłaszcza brakowało sprawozdań finansowych spółki ( k. 585-586 ). Tym samym ta opinia pisemna biorąc pod uwagi jej istotne braki wskazane przez biegłego w uzupełniającej opinii ustnej nie mogła być podstawa czynienia jakichkolwiek ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów , albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone przez funkcjonariuszy publicznych , nie zainteresowanych rozstrzygnięciem w sprawie , a zatem nie mających logicznego powodu , by przedstawiać nieprawdziwy stan rzeczy w dokumentach . Brak jest na tych dokumentach jakichkolwiek śladów podrobienia bądź przerobienia .

Sąd dał ponadto wiarę wszystkim ujawnionym na rozprawie dokumentom. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości.

Sąd zważył, co następuje:

Oskarżony M. K. (1) w ramach zarzucanego mu w pkt. 1 zarzutów czynu został uznany za winnego tego że w okresie od dnia 11.08.2011 r. do dnia 30.10.2013 r. w msc. W., ul. (...), woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20713,03 zł w ten sposób, że zawarł 5 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...), (...), (...), (...) oraz zakupił 4 szt. telefonu marki S. (...) oraz telefon marki M. (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) S.A. (dawniej (...) S.A.), a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci ww. aparatów komórkowych ( (...): (...), (...), (...), (...), (...)) wartości 16.986,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o., to jest popełnienia czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. .

Oskarżony M. K. (1) w ramach czynu zarzucanego mu w pkt 2 zarzutów aktu oskarżenia został uznany za winnego tego że w okresie od dnia 31.08.2011 r. do dnia 18.10.2013 r. w msc. W., woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 13929,43 zł w ten sposób, że nabył 6 telefonów komórkowych , zawierając umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr : (...), (...), (...), (...), (...), (...), wprowadzając pracowników ww. firmy w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów, a następnie nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) Sp. z o.o., a następnie dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci 6 telefonów komórkowych wartości nie mniejszej niż 11579,76 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. to jest popełnienia czynu z art. art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. .

Przepis art. 284 § 1 k.k. stanowi , iż karze podlega , kto przywłaszcza sobie powierzoną rzecz ruchomą. Przestępstwo przywłaszczenia różni się od kradzieży brakiem elementu zaboru rzeczy, która znajduje się w posiadaniu sprawcy, przy czym sposób wejścia przez sprawcę w jej posiadanie jest obojętny dla bytu przestępstwa. Sprawca zatem nie musi - tak jak przy kradzieży - przejawiać przestępnej aktywności, aby wejść w posiadanie rzeczy. W ujęciu art. 284 § 1 k.k. przywłaszczenie dotyczy nie tylko cudzej rzeczy ruchomej, lecz także cudzego prawa majątkowego, przy czym chodzi tu zarówno o prawa rzeczowe, jak i wierzytelności oraz prawa majątkowe związane z własnością intelektualną. Przedmiotem ochrony przestępstwa określonego w art. 284 § 1 k.k. jest własność lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do rzeczy ruchomej lub prawo majątkowe. Zachowanie się sprawcy przestępstwa określonego w art. 284 § 1 k.k. polega na przywłaszczeniu cudzej rzeczy ruchomej lub cudzego prawa. Przywłaszczenie rozumieć należy jako rozporządzenie jak swoją własnością cudzą rzeczą ruchomą lub cudzym prawem majątkowym z wykluczeniem osoby uprawnionej . Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą (lub prawem majątkowym), tak jakby się było jej właścicielem (animus rem sibi habendi). Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Przestępstwo określone w art. 284 k.k. jest przestępstwem materialnym, do dokonania którego ustawa wymaga powstania skutku, w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadającą inne prawo do rzeczy tej rzeczy w wyniku działania sprawcy lub utraty prawa majątkowego. O zamiarze przywłaszczenia może świadczyć odmowa zwrotu cudzej rzeczy, zaprzeczenie jej posiadania, sprzedaż lub darowanie innej osobie, przerobienie rzeczy itp. Natomiast bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy, a nawet używanie jej, chociażby w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, ale bez zamiaru zatrzymania na własność, nie stanowi przestępstwa przywłaszczenia (tak wyrok. Sądu Najwyższego z dnia 6 V 2004 r., V KK 316/03, OSNKW 2004, nr 7-8, poz. 70).

Przestępstwo określone w art. 284 § 2 k.k. stanowi kwalifikowany typ przywłaszczenia. Przepis ten chroni własność, posiadanie oraz inne prawa rzeczowe i obligacyjne przysługujące danemu podmiotowi do rzeczy ruchomej. Przepis art. 284 § 2 k.k. chroni szczególny stosunek zaufania, którym został obdarzony sprawca przez właściciela rzeczy. Ochrona tego szczególnego stosunku zaufania oraz naruszenie go przez sprawcę sprzeniewierzenia uzasadnia surowszą odpowiedzialność sprawcy dopuszczającego się tej postaci przywłaszczenia. Powierzenie jest to przekazanie władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu. Powierzenie może nastąpić z prawem do używania lub użytkowania rzeczy bądź bez tego prawa . W szczególności jest powierzona rzecz oddana w komis lub dla wykonania jej kopii (pro wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 1981 r., Rw 207/79, OSNKW 1978, nr 10, poz. 116), a także rzecz użyczona .

Przepis art. 286 § 1 k.k. stanowi , że karze podlega kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Przedmiotem ochrony są wskazanym w tym przepisie są prawa majątkowe. Treść art. 286 § 1 k.k. określa odpowiedzialność za oszustwo, którym według tego przepisu jest motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej.

„Wprowadzenie w błąd” polega na tym, iż sprawca własnymi podstępnymi zabiegami doprowadza pokrzywdzonego do mylnego wyobrażenia o określonym stanie rzeczy (np. co do wartości przedmiotu, cech sprzedawanego lub nabywanego towaru, możliwości uzyskania korzyści z zawartej transakcji itp.). Ta postać oszustwa nazywana jest „oszustwem czynnym. Natomiast „wyzyskanie błędu” - to celowe skorzystanie z mylnego wyobrażenia o wartości rzeczy, skutkach transakcji itp., w jakim znajduje się pokrzywdzony. Tę formę oszukańczego zachowania nazywa się niekiedy „oszustwem biernym”, co jednak nie jest ścisłe, gdyż sprawca musi przejawiać określoną aktywność, aby wyzyskać błąd pokrzywdzonego. Przedmiotem wykonawczym oszustwa jest mienie w znaczeniu szerokim obejmującym zarówno uszczerbek majątkowy (damnum emergens), jak i utracone korzyści (lucrum cessans), jeżeli są następstwem niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzonego. ( za Komentarz do art.286 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV. ) .

Przestępstwo oszustwa ma charakter materialny, przy czym skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem własnym lub cudzym przez osobę wprowadzoną w błąd lub której błąd został przez sprawcę wyzyskany. Dopóki takie rozporządzenie nie nastąpi, a sprawca podejmie oszukańcze zabiegi mające na celu jego uzyskanie, można mówić jedynie o usiłowaniu, a nie o dokonaniu oszustwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 1999 r., V KKN 513/97, Orz. Prok. i Pr. 1999, nr 6). Oszustwo jest przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie szeroko pojętej korzyści majątkowej , która może polegać zarówno na uzyskaniu zysku (zwiększeniu aktywów), jak i na zmniejszeniu pasywów.

Zgodnie z treścią art. 11 § 2 k.k. jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Przepis ten określa zasady orzekania w sytuacjach tzw. zbiegu przepisów ustawy, to znaczy w sytuacji , gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu ustawy karnej . W przepisie tym ustanowiono zasadę kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy , który polega na tym , że gdy ten sam czyn wyczerpuje znamiona więcej niż jednego przepisu stawy karnej , sprawca zostaje skazany na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

W powyższej sprawie oskarżony M. K. (1) wypełnił wszystkie znamiona czynu zabronionego czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. opisanego w pkt. 1 i 2 wyroku .

Oskarżony M. K. (1) w okresie od dnia 11.08.2011 r. do dnia 30.10.2013 r. w msc. W., ul. (...), woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20713,03 zł . Działanie oskarżonego M. K. (1) polegało na tym iż zawarł 5 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr: (...), (...), (...), (...), (...) oraz zakupił 4 szt. telefonu marki S. (...) oraz telefon marki M. (...), wprowadzając pracowników firmy - (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów. Następnie oskarżony M. K. (1) nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) i dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci 4. telefonów komórkowych marki S. (...) oraz 1 telefonu komórkowego marki M. (...) ( (...): (...), (...), (...), (...), (...)) wartości 16.986,62 zł na szkodę (...) Sp. z o.o.. Sąd określił wysokość szkody (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) na podstawie dokumentów znajdujących się akt sprawy Sądu Rejonowego L. VI Wydział C. sygn. Akt Nc-e (...) ( k. 503-509 ) . Natomiast wartość przywłaszczonych na szkodę (...) Sp. z o.o.. 5 w/w telefonów komórkowych Sąd ustalił na podstawie pisma (...) S.A z załącznikami ( k. 136-146 ) .

Oskarżony M. K. (1) również w okresie od dnia 31.08.2011 r. do dnia 18.10.2013 r. w msc. W., woj. (...), działając w imieniu (...) Sp. z o.o. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 13929,43 zł . Działanie oskarżonego M. K. (1) polegało na tym iż nabył 6 telefonów komórkowych , zawierając umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...), (...), (...), (...), (...), (...), wprowadzając pracowników firmy (...) Sp. z o.o. w błąd co do zamiaru wywiązania się ze zobowiązania wynikającego z zawarcia niniejszych umów. Następnie oskarżony M. K. (1) nie opłacił żadnej z wystawionych faktur, działając tym samym na szkodę (...) Sp. z o.o. i dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia w postaci 6 telefonów komórkowych wartości nie mniejszej niż 11579,76 zł na szkodę (...) Sp. z o.o..

Sąd określił wysokość szkody jaką poniosło (...) Sp. z o.o. na podstawie i wysokość szkody jaką poniósł (...) Sp. z o.o. ustalił na podstawie pisma P (...) Sp. z o.o. ( k. 514-515 ) gdzie wskazano koszty zadłużenia wynikające z poszczególnych 6 umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych i koszty ich zerwania .

Należy wskazać iż oskarżony M. K. (1) przejawiał przestępczą aktywność, aby wejść w posiadanie rzeczy która znajdowała się w jego posiadaniu jako mienie powierzone w postaci telefonów komórkowych zakupionych przez niego od (...) S.A. (dawniej (...) S.A.) i (...) Sp. z o.o. na rzecz B. Sp. o.o. . Powierzenie jest to przekazanie władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu. Oskarżony otrzymał w imieniu (...) Sp. z o.o. na podstawie w/w umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych telefony komórkowe. Oskarżony M. K. (1) jednak nie zwrócił tych powierzonych telefonów komórkowych B. Sp. o.o. i wprowadził w błąd operatorów komórkowych co do faktu iż będą opłacane przez B. Sp. o.o. faktury wystawiane w związku z zawarciem przez oskarżonego tych umów. Należy podnieść , iż dla oceny , czy rozporządzenie mieniem było niekorzystne , istotne jest jedynie to , czy w jego wyniku doszło do ogólnego pogorszenia sytuacji majątkowej pokrzywdzonego lub zwiększenia ryzyka po stronie pokrzywdzonego ( pro wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 sierpnia 2000 r. V KKN 267/00 ; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2000 r. , III KKN 86/89 ) . W powyższej sprawie taka sytuacja niewątpliwie miała miejsce. Oskarżony M. K. (1) nie zwrócił tych telefonów komórkowych B. Sp. o.o. mimo iż nie miał zamiaru prowadzenia działalności call-center w ramach tej spółki tym samym działa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej . Ponadto oskarżony M. K. (1) wprowadził w błąd w/w operatorów telekomunikacyjnych odnośnie faktu że B. Sp. o.o. będzie opłacała faktury wystawione w związku z zawarciem przez niego tych umów . Ponownie należy wskazać iż przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą, tak jakby się było jej właścicielem . Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Działanie oskarżonego M. K. (1) zmierzało więc do zatrzymania cudzej rzeczy w postaci tych telefonów komórkowych a następnie rozporządzenie nim jak właściciel . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadków P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484-485 ) , E. D. (1) ( k. 183v-184 , k. 289-290 , k. 289-290 i k. 486 ) , , W. B. ( k. 212v-213 , k. 288-289 i k. 524 ) , E. O. ( k. 214v-215 , k. 288 i k. 491 ) , K. G. ( k. 222-223 , k. 290 i kk. 524-525 ) w zakresie jakim Sąd dał im wiarę oraz z dokumentów w postaci : kserokopii dokumentacji ( k. 9-52 , k. 60-76, k. 86-119, k. 122-135 ) , pisma (...) S.A z załącznikami ( k. 136-146 ) , pisma (...) Sp. z. o.o. z załącznikami ( k. 149-151 ) , protokołu przeszukania ( k.181-182 , k. 189-191 ) , karty karnej ( k. 233-234 , k. 561 ) , odpisu wyroku ( k. 481 ) , faktury VAT ( k. 482 ) , pisma z (...) S.A. ( k. 502 ) , kserokopii akt sprawy Nc- e (...) ( k. 503-509 ) , pisma (...) Sp. z. o. o ( k. 514-515 ) i pisma RAPORT III NS FIS w K. z załącznikami ( k. 563-571 ).

Z tych względów zarówno okoliczności sprawy , jak i wina oskarżonego M. K. (1) odnośnie czynu z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. opisanego w pkt. 1 i 2 wyroku nie budzi wątpliwości.

W powyższej sprawie działanie oskarżony M. K. (1) odnośnie czynu opisanego w punkcie 3 zarzutów aktu oskarżenia wypełnili wszystkie znamiona czynu z art. 284 § 2 k.k. . Oskarżony M. K. (1) w okresie od dnia 15.12.2010 r. do dnia 3.04.2012 r. w msc. I., gmina S., woj. (...), dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia (na podstawie umów (...)) w postaci pojazdów marki S. (...) nr nadwozia (...) oraz S. K. Q. (...)0 o nr nadwozia (...) o łącznej wartości strat 32.000 zł na szkodę (...) S.A. i (...) Sp. z o.o. . Oskarżony M. K. (1) przejawiali przestępczą aktywność, aby wejść w posiadanie rzeczy która znajdowała się w ich posiadaniu jako mienie powierzone w postaci pojazdów marki S. (...) nr nadwozia (...) oraz S. K. Q. (...)0 o nr nadwozia (...) . Powierzenie jest to przekazanie władztwa nad rzeczą z zastrzeżeniem obowiązku jej późniejszego zwrotu. Oskarżony M. K. (1) otrzymał quad marki S. K. Q. (...)0 i quad marki S. (...) wzięte w leasing przez (...) Sp. z o.o. w (...) S.A. do użytkowania a następnie po wypowiedzeniu umowy leasingowej wobec niepłacenia rat leasingowych nie zwrócił ich (...) S.A. ani (...) Sp. z o.o.. Przywłaszczenie wymaga działania w zamiarze bezpośrednim kierunkowym postąpienia z cudzą rzeczą, tak jakby się było jej właścicielem . Sprawca przywłaszczenia musi więc zmierzać do zatrzymania cudzej rzeczy lub innego mienia (prawa majątkowego) dla siebie lub innej osoby bez żadnego do tego tytułu (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 I 1978 r., V KR 137/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64). Działanie oskarżonego M. K. (1) zmierzały do zatrzymania cudzej rzeczy w postaci pojazdów marki S. (...) nr nadwozia (...) oraz S. K. Q. (...)0 o nr nadwozia (...) o łącznej wartości strat 32.000 zł, a następnie rozporządzenie nim jak właściciel . Fakt ten wynika wprost z zeznań świadków : P. D. ( k. 5-6 , k. 186-187 , k. 285-288 , k. 471-472 i k. 484- 485 ) , E. D. (1) ( k. 183v-184 , k. 289-290 , k. 289-290 i k. 486 ) , A. R. ( k. 79-81 , k. 291 i k. 525-526 ) , M. K. (2) ( k. 546-547 ) i P. K. ( k.179v , k. 293-294 i k. 526 ) w zakresie Sąd dał im wiarę oraz z dokumentów w postaci . kserokopii dokumentacji ( k. 9-52 , k. 60-76, k. 86-119, k. 122-135 ) , protokołu przeszukania ( k.181-182 , k. 189-191 ) , wydruku z portalu A. ( k. 457 – 459 ) , zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym ( k.459, k. 463 ) , umowy sprzedaży samochodu ( k. 460, k. 461, k. 462 ) , faktury ( k. 464 ) , wydruku e – mail ( k. 465-467 ) , odpisu wyroku ( k. 481 ) , faktury VAT ( k. 482 ) .

Tym samym wina oskarżonego M. K. (1) odnośnie popełnienia przez niego czynu opisanego w pkt. 3 zarzutów aktu oskarżenia stanowiących przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. nie budzi wątpliwości.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął pod uwagę zarówno okoliczności obciążające jaki i łagodzące.

Niewątpliwą okolicznością obciążającą jest duży stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez oskarżonego M. K. (1) czynów przejawiający się w charakterze naruszonego przez oskarżonych dobra oraz okoliczności działania oskarżonych . Oskarżony M. K. (1) naruszył bowiem dobro chronione prawem jakim cudze mienie . Ponadto za okoliczność obciążająca Sąd przyjął fakt iż oskarżony M. K. (1) był już karany ( k. 561 ).

Sąd w powyższej sprawie nie stwierdził istnienia żadnych okoliczności łagodzących wobec oskarżonego M. K. (1) .

Orzekając o karze Sąd wymierzył oskarżonemu M. K. (1) : za czyn opisany w pkt. 1 wyroku stanowiący przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności , zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych, za czyn opisany w pkt. 2 wyroku stanowiący przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. na karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności , zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych , za czyn opisany w pkt. III zarzutów stanowiący przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. karę 10 ( dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności , zaś na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny 100 ( sto ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego M. K. (1) karę łączną biorąc za podstawę kary pozbawienia wolności orzeczone w punkcie 1, 2 i 3 wyroku i wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę łączną 1 ( jednego ) roku i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego M. K. (1) karę łączną biorąc za podstawę grzywny orzeczone w punkcie 1, 2 i 3 wyroku i wymierza oskarżonemu M. K. (1) karę łączną grzywny 200 ( dwieście ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych.

Orzeczona wobec : oskarżonego M. K. (1) łączna kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kara łączna grzywny 200 ( dwieście ) stawek dziennych, określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 40 ( czterdzieści ) złotych spełniają wymogi zarówno prewencji indywidualnej jak i generalnej, a także odpowiada stopniowi zawinienia i społecznej szkodliwości czynu. Winny spełnić wobec oskarżonych funkcję wychowawczą i powstrzymać ich w przyszłości od popełnienia podobnych czynów. Na wymiar kary miał wpływ sposób działania sprawcy . Sąd wymierzoną oskarżonemu M. K. (1) łączną karę pozbawienia wolności zawiesił na okres próby 3 lat na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt. 2 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. ( czyny popełniono przed 1 lipca 2015 r. ) uznając iż jest to okres wystarczający dla zrozumienia przez oskarżonego wagi popełnionego przez niego występku. Groźba zarządzenia wykonania kary w okresie próby ponadto spowoduje , iż oskarżony M. K. (1) będzie respektował porządek prawny, a co za tym idzie cele kary zostaną osiągnięte. Należy wskazać iż wobec oskarżonego M. K. (1) orzeczono karę pozbawienia wolności w wymiarze nie przekraczającym 2 lata , tym samym zachodzą przesłanki wskazane w art. 69 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. ( czyny popełniono przed dniem 01 lipca 2015 r. ) umożliwiające zawieszenie orzeczonej wobec oskarżonego M. K. (1) łącznej kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. Sąd zobowiązał oskarżonego M. K. (1) do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby . Orzeczenie tego obowiązku spełnia wobec oskarżonego M. K. (1) cele zarówno wychowawcze jak i zapobiegnie popełnieniu przez niego podobnych przestępstw w przyszłości.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. Sąd orzekł na rzecz Skarbu Państwa przepadek dowodów rzeczowych numer DRZ od (...) do (...) oraz numer DRZ od (...) do (...) .

Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. Sąd zasądził od Skarbu Państwa- Kasa Sądu Rejonowego w Legionowie na rzecz radcy prawnego C. J. kwotę 516,60 zł ( pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy ) tytułem reprezentowania jako kurator (...) Sp. z o.o. .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i zwolnił oskarżonego M. K. (1) w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych biorąc pod uwagę obecne dochody oskarżonego .

Z uwagi na powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.