Sygn. akt.

VI U 2998/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

20 lutego 2017r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maciej Flinik

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Kozłowska

po rozpoznaniu w dniu

20 lutego 2017r.

w B.

odwołania

M. Z. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia

21 września 2016 r.

Nr

(...)

w sprawie

M. Z. (1)

przeciwko:

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o dobrowolne ubezpieczenie chorobowe

1/zmienia zaskarżoną decyzję organu rentowego z dnia 21 września 2016 roku w ten sposób, że ubezpieczona M. Z. (1) podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 1 czerwca 2016r. do 30 czerwca 2016r.,

2/zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. na rzecz ubezpieczonej M. Z. (1) kwotę 1800 zł /jedne tysiąc osiemset złotych / tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt VI U 2998/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 września 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. stwierdził, iż M. Z. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż ubezpieczona nie uiściła składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za ten okres w ustawowym terminie, w związku z czym ubezpieczenie chorobowe wygasło. Dodał również, iż wprawdzie ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o wyrażenie zgody na opłacenie składki po terminie, natomiast wniosek okazał się bezzasadny. Ponadto w deklaracji rozliczeniowej za czerwiec 2016 roku ubezpieczona zadeklarowała pomniejszone podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, uwzględniając okres zasiłku chorobowego, do którego nie była jednak uprawniona. Wobec tego, organ rentowy z urzędu określił okres podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz dokonał korekty deklaracji rozliczeniowej za czerwiec 2016 roku, w której nie uwzględnił składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe (k. 1 – 2 akt ZUS).

Odwołanie od decyzji złożyła ubezpieczona, zarzucając jej sprzeczność z prawem. Przyznała, iż wprawdzie nie opłaciła w terminie składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za miesiąc czerwiec 2016 roku w pełnej wysokości, aczkolwiek nastąpiło to bez jej winy. Nie mogła bowiem przypuszczać, że zostanie wykluczona z ubezpieczenia chorobowego w maju 2016 roku, zwłaszcza, że złożyła wniosek o przywrócenie jej do ubezpieczeń społecznych w tym okresie. Była przekonana, iż z uwagi na czasową niezdolność do pracy przysługuje jej prawo do zasiłku chorobowego, dlatego też działając w dobrej wierze zadeklarowała pomniejszone podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne. Podkreśliła, iż ustalenia organu rentowego w kwestii podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym zostały poczynione w oparciu o wcześniejszą decyzję organu numer 98/2016 roku, która to została przez ubezpieczoną zaskarżona w drodze odwołania. Zdaniem ubezpieczonej, uznanie przez organ rentowy, iż okres podlegania przez ubezpieczoną dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu ustał w dniu 30 kwietnia 2016 roku było przedwczesne. Wobec powyższego, ubezpieczona wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, iż jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku oraz o zasądzenie od organu rentowego na jej rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 2 – 6 akt).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od odwołującej się na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, iż nie znalazł podstaw do uznania, aby nieopłacenie przez ubezpieczoną składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe w terminie było obiektywnie uzasadnione. Jego zdaniem osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą powinna terminowo regulować należne z tego tytułu składki bez oczekiwania na wezwanie organu rentowego. Jednocześnie powinna być świadoma konsekwencji nieterminowego opłacania składek, jak i składek w niepełnym wymiarze. Dodał, iż ubezpieczona wielokrotnie dokonywała wpłat na ubezpieczenia społeczne po terminie. Wobec tego, zdaniem organu rentowego, w sprawie nie zachodziły przesłanki niezbędne do wyrażenia zgody na opłacenie składek po terminie, a tym samym stwierdzenia podlegania ubezpieczonej dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w czerwcu 2016 roku (k. 29 – 30 akt).

Na rozprawie w dniu 20 lutego 2016 roku strony podtrzymały swe dotychczasowe stanowiska w sprawie (nagranie audio, k. 61 akt).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczona M. Z. (1) urodziła się w dniu (...). Jest nauczycielem. Prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 2 maja 2016 roku ubezpieczona stała się czasowo niezdolna do pracy w związku z zagrożeniem ciąży. Stan czasowej niezdolności do pracy utrzymywał się nieprzerywanie do września 2016 roku. Poród miał miejsce w dniu (...)roku. Ubezpieczona przez cały okres niezdolności do pracy każdorazowo przedkładała organowi rentowemu zwolnienie lekarskie.

/dowód: zeznania odwołującej M. Z. (1), nagranie audio, k. 61 akt/

Ubezpieczona nie opłaciła składki w terminie na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za okres od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku. Termin ten upłynął z dniem 15 lipca 2017 roku. Nie opłaciła również składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za okres od dnia 1 maja 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku. Ubezpieczona z uwagi na pozostawanie na zwolnieniu lekarskim opłacała tylko składki na ubezpieczenie zdrowotne. Ostatnią składkę na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe uiściła za okres od dnia 1 kwietnia 2016 roku do dnia 30 kwietnia 2016 roku.

Pismem z dnia 19 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. poinformował ubezpieczoną o wstrzymaniu wypłaty zasiłku chorobowego za okres od dnia
23 sierpnia 2016 roku do dnia 22 lipca 2016 roku z uwagi na wszczęcie postępowania w sprawie podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu społecznemu.

Ubezpieczona nie składała pisma wyjaśniającego w tej kwestii, oczekiwała na rozstrzygnięcie w przedmiocie podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu za miesiąc maj 2016 roku.

W dniu 3 sierpnia 2016 roku ubezpieczona uiściła na rzecz organu rentowego składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne oraz na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za miesiąc maj 2016 roku i czerwiec 2016 roku.

/dowód: zeznania odwołującej M. Z. (1), nagranie audio, k. 61 akt; pismo z dnia 19 lipca 2016 roku, akta ZUS załączone do akt Sądu Rejonowego w B. o sygn. VII U 970/16/

Pismem z dnia 1 sierpnia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. poinformował ubezpieczoną, iż sporządził z urzędu korektę dokumentów rozliczeniowych z tytułu prowadzenia przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej za miesiące styczeń 2014 roku, marzec 2014 roku, maja 2014 roku do grudnia 2014 roku, maj 2016 roku oraz czerwiec 2016 roku. Ponadto wskazał, iż uporządkował okresy podlegania przez ubezpieczoną ubezpieczeniu chorobowemu, m.in. określając że:

a.  w okresie od dnia 1 kwietnia 2016 roku do dnia 30 kwietnia 2016 roku ubezpieczona podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu i obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu;

b.  w okresie od dnia 1 maja 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku ubezpieczona podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu;

c.  od 1 lipca 2016 roku ubezpieczona podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu i obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. poinformował ubezpieczoną, iż:

a.  w okresie od dnia 1 maja 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku ubezpieczona podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu, bez składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe;

b.  w okresie od dnia 1 czerwca 2016 roku ubezpieczona podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu, ze składką na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe.

Informację taką organ rentowy ponownie przekazał ubezpieczonej pismem z dnia dniu 15 września 2016 roku.

/dowód: pismo z dnia 1 sierpnia 2016 roku, k. 15 – 16 akt; pismo z dnia 26 sierpnia 2016 roku, k. 27 akt; pismo z dnia 15 września 2016 roku, k. 28 akt/

Decyzją z dnia 19 sierpnia 2016 roku w sprawie oznaczonej numerem (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonej prawa do zasiłku chorobowego za okres od dnia 2 maja 2016 roku do dnia 22 sierpnia 2016 roku.

Od decyzji tej ubezpieczona złożyła odwołanie. Sprawa zawisła przed Sądem Rejonowym w B. pod sygnaturą VII U 970/16. Postanowieniem z dnia 7 października 2016 roku Sąd Rejonowy w B.zawiesił postępowanie z uwagi na wszczęcie postępowania w sprawie podlegania przez ubezpieczoną dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu za miesiąc maj 2016 roku i czerwiec 2016 roku.

/dowód: decyzja z dnia 19 sierpnia 2016 roku, akta ZUS załączone do akt Sądu Rejonowego w B.o sygn. VII U 970/16/

W dniu 7 lipca 2016 roku ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o wyrażenie zgody na opłacenie składki na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za miesiąc maj 2016 roku po terminie, uzasadniając żądanie przyczynami losowymi, które uniemożliwiły jej uiszczenie składki w terminie.

Decyzją z dnia 8 sierpnia 2016 roku w sprawie oznaczoną numerem (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. stwierdził, iż ubezpieczona nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od dnia 1 maja 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 9 grudnia 2016 roku w sprawie o sygn. akt VI U 2567/16 wydanym na skutek odwołania ubezpieczonej, Sąd Okręgowy w Bydgoszczy zmienił zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. z dnia 8 sierpnia 2016 roku oznaczoną numerem (...) w ten sposób, że ustalił, iż M. Z. (1) jako osoba prowadząca działalność gospodarczą podlega dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1 maja 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku.

/dowód: wniosek z dnia 7 lipca 2016 roku, k. 13 akt; wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 2016 roku w sprawie o sygn. akt VI U 2567/16, k. 44 akt/

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne oraz wskazane dokumenty załączone do akt sądowych, jak i znajdujące się w załączonych aktach organu rentowego, którym przyznano walor wiarygodności. Nie wzbudziły one zastrzeżeń Sądu, a i strony w żaden sposób nie kwestionowały ich autentyczności oraz prawdziwości zawartych w nich informacji.

Ustalenia stanu faktycznego Sąd poczynił również w oparciu o zeznania ubezpieczonej M. Z. (2), w których to w sposób szczegółowy opisała jej sytuację życiową zaistniałą w spornym okresie, w tym pozostawanie na zwolnieniu lekarskim z uwagi na problemy z ciążą, a także odniosła się do terminu uiszczenia składek ubezpieczeniowych. Zeznania te zyskały wiarę Sądu w całej rozciągłości, albowiem są jasne, spójne, logiczne, korespondują z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Na zasadzie art. 217 § 3 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc Sąd pominął dowody zgłoszenie przez odwołującą w odwołaniu, w tym dowód z zeznań zawnioskowanych świadków, albowiem zdaniem Sądu okoliczności sporne w przedmiotowej sprawie zostały już dostatecznie wyjaśnione zgodnie z tezą odwołującej, a ich dopuszczenie prowadziłoby wyłącznie do bezzasadnego przedłużania postępowania i generowania dodatkowych kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 963), dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym, zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy, następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 1a. I tak, w myśl ust. 1a, objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4. W przepisie tym zostały również przewidziane sytuacje, w których ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe ustają (ust. 2). Zgodnie z tym ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz chorobowe, o których mowa w ust. 1, ustają:

1) od dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tych ubezpieczeń, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został złożony,

2) od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie - w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących, duchownych oraz osób wymienionych w art. 7 i 10; w uzasadnionych przypadkach Zakład, na wniosek ubezpieczonego, może wyrazić zgodę na opłacenie składki po terminie, z za strzeżeniem ust. 2a,

3) od dnia ustania tytułu podlegania tym ubezpieczeniom.

Idąc dalej, w myśl ust. 2a cytowanego przepisu w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli za część miesiąca został pobrany zasiłek, ubezpieczenie chorobowe ustaje od dnia następującego po dniu, za który zasiłek ten przysługuje. Co więcej, na zasadzie ust. 3 cytowanego przepisu za okres opłacania składek uważa się także okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków.

Zgodnie z treścią art. 47 § 1 ustawy płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2a i 2b, nie później niż do 15 dnia następnego miesiąca.

W niniejszej sprawie okolicznością bezsporną było to, że ubezpieczona M. Z. (1) w czerwcu 2016 roku prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą, a także to, że przez cały ten okres była czasowo niezdolna do pracy z uwagi na zagrożenie ciąży. Bezsporne było również to, że ubezpieczona nie opłaciła składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za okres od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku w ustawowym terminie.

Spór pomiędzy stronami powstał natomiast w kwestii podlegania przez ubezpieczoną dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku. Organ rentowy w zaskarżonej decyzji stwierdził, iż ubezpieczona nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w tym okresie z uwagi na nieopłacenie składek z tego tytułu w ustawowym terminie. Natomiast ubezpieczona wywodziła, iż z uwagi na pozostawanie na zwolnieniu lekarskim nie była zobowiązana do opłacania składek na to ubezpieczenie zarówno w maju 2016 roku, jak i w czerwcu 2016 roku. W okresie tym opłacała jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Sąd podziela stanowisko ubezpieczonej. Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie prowadzi do wniosku, iż ubezpieczona podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w spornym okresie. Sąd uznał, iż ubezpieczona jest zorientowana w kwestii ciążących na niej obowiązków ubezpieczeniowych w związku z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej. W okresie od dnia 2 maja 2016 roku do września 2016 roku pozostawała na zwolnieniu lekarskim z uwagi na zagrożenie ciąży. Była przekonana, iż z tego tytułu przysługuje jej zasiłek chorobowy, w związku z czym zaniechała opłacania składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. Uważała bowiem, że skoro przysługuje jej prawo do zasiłku chorobowego z tytułu czasowej niezdolności do pracy, zobowiązana jest wyłącznie do uiszczenia składek na ubezpieczenie zdrowotne, co zresztą uczyniła. Pismem z dnia 19 lipca 2016 roku została przez organ rentowy poinformowana o wstrzymaniu wypłaty zasiłku chorobowego z uwagi na wszczęcie postępowania w sprawie podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu społecznemu. Nastąpiło to więc już po terminie do uiszczenia należnych składek, bowiem upłynął on z dniem 15 lipca 2016 roku. Ubezpieczona niezwłocznie w dniu 3 sierpnia 2016 roku uiściła składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, w tym na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe za maj 2016 roku i za czerwiec 2016 roku. Wniosła również o wyrażenie zgody na uiszczenie składek po terminie.

Wniosek ten, zdaniem Sądu jest bezzasadny, jednakże z innych względów aniżeli wskazane przez organ rentowy. W tym miejscu konieczne zdaje się odwołanie do przepisów regulujących prawo do zasiłku chorobowego, albowiem w myśl art. 14 ust. 3 cytowanej ustawy za okres opłacania składek uważa się także okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków. Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r., poz. 372) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Ponadto zgodnie z treścią art. 7 ustawy zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała: nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego bądź nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego - w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż 14 dni, lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby.

Dlatego też, istotna dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest treść wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 9 grudnia 2016 roku w sprawie o sygn. akt VI U 2567, na mocy którego ustalono, iż ubezpieczona jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od dnia 1 maja 2016 roku do dnia 31 maja 2016 roku. Czasowa niezdolność ubezpieczonej do pracy została stwierdzona w dniu 2 maja 2016 roku, a więc w okresie trwania dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Co więcej, nawet gdyby zupełnie hipotetycznie przyjąć, iż ubezpieczenie chorobowe wygasło w dniu 30 kwietnia 2016 roku to ubezpieczona również byłaby uprawniona do zasiłku chorobowego, z uwagi na fakt, iż czasowa niezdolność do pracy powstałaby w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego i miałaby charakter ciągły do września 2016 roku.

Powyższe oznacza, iż z uwagi na istnienie u ubezpieczonej czasowej niezdolności do pracy, która powstała w okresie podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, ubezpieczona nie była zobowiązana do opłacania składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe w okresie od 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku. Za okres opłacania składek uważa się bowiem okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby. Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, która spełnia warunki do przyznania zasiłku z ubezpieczenia chorobowego, ma prawo do zmniejszenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne, co w sposób prawidłowy uczyniła ubezpieczona.

Wobec powyższego odwołanie ubezpieczonej jako zasadne musiało prowadzić do zmiany zaskarżonej decyzji poprzez stwierdzenie, iż ubezpieczona podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od dnia 1 czerwca 2016 roku do dnia 30 czerwca 2016 roku.

Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 477 14 § 2 kpc należało orzec jak w punkcie 1 formuły sentencji postanowienia.

Natomiast rozstrzygnięcie w punkcie 2 formuły sentencji wyroku dotyczyło kosztów zastępstwa procesowego. Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, skoro ubezpieczona wykazała podleganie dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w spornym okresie organ powinien jej zwrócić koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Do niezbędnych kosztów procesu zalicza się także koszty zastępstwa prawnego, tj. wynagrodzenie pełnomocnika oraz poniesione wydatki. Idąc dalej, zgodnie z treścią art. 109 § 2 kpc przy ustalaniu wysokości kosztów poniesionych przez stronę reprezentowaną przez pełnomocnika będącego adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika oraz czynności podjęte przez niego w sprawie, w tym czynności podjęte w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, a także charakter sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Uszczegółowienie tej normy stanowi zaś przepis § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2015 r., poz. 1804) w brzmieniu obowiązującym na dzień wpływu odwołania, zgodnie z którym opłaty stanowiące podstawę zasądzania kosztów zastępstwa prawnego ustala się z uwzględnieniem stawek minimalnych określonych w rozdziałach 3-4. Zgodnie z przepisem § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawach o świadczenia pieniężne z zakresu ubezpieczeń społecznych stawka minimalna wynosi 180 złotych. W judykaturze przyjmuje się jednak, iż w sprawach o zaległe składki na ubezpieczenia społeczne należy stosować § 2 rozporządzenia, łączący wymiar opłaty maksymalnej z wartością przedmiotu sprawy. Wartość przedmiotu sporu w sprawach o ustalenie istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego albo prawa należy odnosić do świadczeń wynikających z takiego ustalenia. Oznacza to, w przypadku wydania decyzji o „wyłączeniu” z określonego tytułu ubezpieczenia (ustalenia jego nieistnienia), odwołanie zmierza do ustalenia istnienia stosunku ubezpieczenia społecznego. Wartość przedmiotu sporu należy wówczas odnosić do wysokości świadczeń podlegających zwrotowi wskutek takiej decyzji, ewentualnie świadczeń, których ubezpieczony nie otrzyma (uchwała SN z dnia 20 lipca 2016 roku, III UZP 2/16, legalis nr 1472916). Wartość przedmiotu sporu w niniejszej sprawie stanowi zatem kwota należności stanowiących przedmiot zaskarżonej decyzji, a więc w tym przypadku wysokość należnej kwoty zasiłku chorobowego należnego za miesiąc czerwiec 2016 roku, tj. kwota 6.451 złotych. Tak więc, zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia, stawka minimalna przy wartości przedmiotu sporu mieszczącej się w zakresie od 5.000 zł – 10.000 zł na dzień wytoczenia powództwa wynosiła 1.800 złotych.

Wobec tego, na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 109 § 2 kpc, a także na podstawie
§ 2 pkt 4 w zw. z § 11 pkt 2 cytowanego rozporządzenia należało postanowić jak w punkcie
2 formuły sentencji wyroku.

SSO Maciej Flinik