Sygn. akt VI Gz 96/17
Dnia 23 maja 2017 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący : SSO Zbigniew Krepski (spr.)
Sędziowie : SO Małgorzata Bartczak-Sobierajska, SO Joanna Rusińska
po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 r. w Toruniu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa L. R.
przeciwko (...) sp. z o.o. w W.
o zapłatę
na skutek zażalenia powódki na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 8 marca 2017 r., sygn. akt V GNc 3837/16
postanawia :
uchylić zaskarżone postanowienie
Małgorzata Bartczak-Sobierajska Zbigniew Krepski Joanna Rusińska
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 8 marca 2017 r. Sąd Rejonowy w Toruniu w pkt 1. uchylił nakaz zapłaty z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. akt V GNc 3837/16, w pkt 2. odrzucił pozew, a w pkt 3 zasądził od powoda na rzecz Syndyka masy upadłości (...) sp. z o.o. w upadłości w W. kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że skoro powódka wytoczyła niniejszy pozew już po ogłoszeniu upadłości pozwanej spółki to stosownie do art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. w związku z art. 144 ust. 1 prawa upadłościowego pozew przeciwko upadłemu, wniesiony już po ogłoszeniu upadłości likwidacyjnej podlega odrzuceniu z uwagi na czasowy brak drogi sądowej.
Powyższe postanowienie zaskarżyła powódka w części tj. co do pkt 2 i pkt 3 zarzucając mu naruszenie przepisu art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 201 § 2 k.p.c. poprzez odrzucenie pozwu, pomimo wypełnienia przesłanek przekazania sprawy sądowi właściwemu na podstawie wymienionego wyżej art. 201 § 2 k.p.c.
W oparciu o powyższe zarzuty powódka wniosła o uchylenie pkt 2 i pkt 3 zaskarżonego postanowienia oraz o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu w postępowaniu zażaleniowym wg norm przepisanych, względnie o rozważenie zasadności uchylenia zaskarżonego postanowienia w zakresie pkt 2 i pkt 3 przez Sąd I instancji po myśli art. 395 § 2 k.p.c. oraz o przekazanie sprawy wg właściwości sądowi upadłościowemu – Sądowi Rejonowemu Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydziałowi XII Gospodarczemu. W uzasadnieniu zażalenia powódka wskazała że jej zdaniem w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajduje zastosowania dyspozycja art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c., lecz regulacja przewidziana w art. 201 § 2 k.p.c.; zatem pozew nie podlega odrzuceniu, a winien być z urzędu przekazany według właściwości sądowi upadłościowemu – sędziemu komisarzowi, celem rozpoznania w postępowaniu upadłościowym. Jednocześnie powódka wskazała, iż pozwana spółka została wezwana do zapłaty w dniu 2 września 2016 r., zatem syndyk masy upadłości powinien był udzielić odpowiedzi na wezwanie i poinformować o ogłoszeniu upadłości spółki. Na poparcie swojego stanowiska powódka powołała się na aktualne orzecznictwo Sądu Najwyższego, a konkretnie na postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2017 r. sygn.. akt IV CZ 95/16.
Pozwany nie udzielił odpowiedzi na zażalenie powódki.
Sąd Okręgowy zważył co następuje :
Zażalenie powódki było uzasadnione.
Sąd Okręgowy podziela pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uzasadnieniu postanowienia z dnia 25 stycznia 2017 r., sygn. akt IV CZ 95/16 (LEX nr 2241399), że wyrażony w orzecznictwie pogląd o odrzuceniu pozwu przeciwko upadłemu wniesionego po ogłoszeniu upadłości o należność dotyczącą jej masy nie znalazł akceptacji w judykaturze i piśmiennictwie. Aktualnie przyjmuje się, że w takiej sytuacji, jeżeli wierzyciel wystąpi na drogę procesu, pozew nie może ulec odrzuceniu tylko jako mylnie skierowany powinien być przekazany sędziemu-komisarzowi. Zdaniem Sądu Najwyższego brak jest bowiem podstaw do dwutorowego prowadzenia postępowania w wypadku gdy pozew został wniesiony po ogłoszeniu upadłości likwidacyjnej. Jeżeli zatem proces wszczęto po ogłoszeniu upadłości w celu dochodzenia wierzytelności podlegającej zgłoszeniu w postępowaniu upadłościowym to należy przyjąć, że doszło do wyboru przez powoda niewłaściwego rodzaju postępowania cywilnego i z urzędu podjąć na podstawie art. 201 § 2 k.p.c. czynność polegającą na przekazaniu pozwu, odpowiednio traktowanemu jako wniosek o umieszczenie na liście wierzytelności sędziemu-komisarzowi stosując odpowiednio art. 200 § 1 i 2 k.p.c.
Z tych względów uwzględniając zażalenie pozwanego należało na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. zmienić zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie.
O kosztach postępowania zażaleniowego postanowi Sąd Rejonowy w Toruniu w orzeczeniu kończącym sprawę (art. 108 § 2 k.p.c.).
Małgorzata Bartczak-Sobierajska Zbigniew Krepski Joanna Rusińska
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)
(...)