Sygn. akt VII U 1284/16

WYROK

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07.12.2016 r.

Sąd Okręgowy / Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Świdnicy

Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia : SSO Joanna Sawicz

Protokolant :st. sekretarz sądowy Gabriela Zaborowska

przy udziale - - -

po rozpoznaniu w dniu 07.12.2016 r. w Świdnicy

sprawy J. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o podstawę wymiaru składek

na skutek odwołania J. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 06.05.2016 r. Nr (...)nr (...)

I.  oddala odwołanie;

II.  nie obciąża powoda kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej.

Sygn. akt VII U 1284/16

UZASADNIENIE

J. C. odwołał się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 06.05.2016r., w której organ rentowy ustalił podstawę wymiaru składki za miesiąc marzec 2016 roku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przez wnioskodawcę na ubezpieczenie społeczne : emerytalne i rentowe, wypadkowe w kwocie 2433 zł, na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 3210,60 zł i na Fundusz Pracy w kwocie – 2433 zł.

Wnioskodawca podniósł, że zaskarżona decyzja jest "stronnicza i nieżyciowa". Wskazał, że wnioskiem z dnia 17.02.2016r. zwrócił się do strony pozwanej o wydłużenie o dwa miesiące prawa do opłacania składek w zmniejszonej kwocie, ponieważ przez dwa miesiące nie prowadził działalności gospodarczej kierowcy taxi, w związku z zabraniem mu uprawnień do kierowania pojazdami. Od lutego 2015 roku sprawą dotyczącą jego uprawnień do kierowania pojazdami zajmuje się Sąd Administracyjny we W., o czym wnioskodawca informował stronę pozwaną.

W odpowiedzi na odwołanie strona pozwana Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniosła o jego oddalenie i zasądzenie na rzecz organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Strona pozwana podniosła, że prawo do naliczania składek od podstawy wynoszącej nie mniej niż 30 % minimalnego wynagrodzenia przysługiwało wnioskodawcy przez okres 24 miesięcy do dnia 29.02.2016r. Od dnia 01.03.2016r. wnioskodawca miał obowiązek zgłoszenia się do ubezpieczeń społecznych jako osoba opłacająca składki od podstawy nie niższej niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. W tym stanie brak jest podstaw do przedłużenia o 2 miesiące korzystania z obniżonej podstawy wymiaru składek.

Sąd ustalił , co następuje :

J. C. w dniu 19.11.2013r. dokonał wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą (...). Jako datę rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej wskazał dzień 16.12.2013r. Wnioskodawcy udzielono licencji na przewóz taksówką nr (...) - obszar przewozów - W., S., B.-numer boczny (...)na okres od 12.02.2014r. do 12.02.2029r.

W związku z tym w dniu 28.01.2014r. ubezpieczony dokonał zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych: emerytalnego, rentowych, wypadkowego i do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej poczynając od dnia 3.02.2014r. W dokumentach ubezpieczeniowych z tytułu własnego ubezpieczenia od lutego 2014r. wykazywał kod tytułu ubezpieczeń 0570 00 - oznaczający osobę prowadzącą działalność gospodarczą nie mającą ustalonego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 30% minimalnego wynagrodzenia. Jednocześnie powód złożył deklaracje rozliczeniowe z wykazanymi składkami na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, wypadkowe za miesiące : 02/2014r. w wysokości 468 zł , 03-06/2014r. w wysokości 504 zł i od 01/2015r.- w wysokości 525 zł.

Od lutego 2014 roku przez okres dwóch lat powód opłacał składki na w/w ubezpieczenie społeczne od niższej podstawy wymiaru.

Decyzją Starosty (...) nr (...)z dnia 17.03.2015r. cofnięto ubezpieczonemu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kategorii B. W dniu 13.05.2015r. J. C. przystąpił do egzaminu kontrolnego sprawdzającego kwalifikacje w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w J. i uzyskał pozytywny wynik z egzaminu państwowego w zakresie kategorii B. W związku z tym decyzją nr (...)z dnia 14.05.2015r. Starosty (...) przywrócono wnioskodawcy uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kategorii B i nadano tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

Od dnia 22.05.2015r. powód kontynuuje prowadzenie działalności gospodarczej.

W dniu 18.02.2016r. ubezpieczony złożył wniosek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. o wydłużenie o dalsze 2 miesiące prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od podstawy wymiaru nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Wnioskodawca podniósł, że w związku z bezprawnym zabraniem mu prawa jazdy przez Policję na wniosek Starosty Powiatu K. miał przerwę w prowadzeniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca wskazał, że ponownie działalność gospodarczą rozpoczął w dniu 22.05.2015r.

Pismem z dnia 29.02.2016r. strona pozwana poinformowała wnioskodawcę, że prawo do naliczania składek od podstawy wynoszącej nie mniej niż 30% minimalnego wynagrodzenia przysługuje wnioskodawcy przez okres 24 miesięcy tj. do 29.02.2016r. i okres ten nie może być wydłużony o czas kiedy wnioskodawca nie posiadał uprawnień do prowadzenia pojazdów. Pismem z dnia 10.03.2016r. ubezpieczony wniósł o wydanie decyzji ustalającej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne od miesiąca marca 2016 r. i oświadczył, że przez dwa miesiące kiedy miał zabrane prawo jazdy nigdzie nie pracował i nie osiągał dochodów.

Zaskarżoną decyzją z dnia 6.05.2016r. strona pozwana stwierdziła dla wnioskodawcy podstawy wymiaru składek tytułem prowadzonej działalności gospodarczej :

- na ubezpieczenia społeczne : emerytalne i rentowe, wypadkowe za miesiąc : 03/2016 r. – 2433,00 zł

- na ubezpieczenia zdrowotne za miesiąc : 03/2016 – 3210,60 zł

- na Fundusz Pracy za miesiące : 03/2006 – 2433,00 zł.

(dowód : akta ZUS)

Sąd zważył, co następuje :

Odwołania wniesione przez wnioskodawcę J. C. nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu jest wysokość podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne za miesiąc marzec 2016 roku, ponieważ wnioskodawca domagał się wydłużenia okresu opłacania składek od zadeklarowanej kwoty nie niższej niż 30 % kwoty minimalnego wynagrodzenia o dalsze 2 miesięcy, przez które nie prowadził działalności gospodarczej z powodu zatrzymania mu bezprawnie prawa jazdy.

Przy czym podkreślenia wymaga , że stan faktyczny w niniejszej sprawie nie budził żadnych wątpliwości. Otóż od lutego 2014 roku wnioskodawca był uprawniony do opłacania składki od podstawy wymiaru wynoszącej nie mniej niż 30 % minimalnego wynagrodzenia. Jednocześnie przez dwa miesiące w okresie od marca 2015r. do maja 2015r. nie wykonywał działalności gospodarczej w związku z utratą uprawnień do kierowania pojazdami w kategorii B ; od dnia 22.05.2015r. powód wznowił wykonywanie działalności gospodarczej.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 18 ust. 8 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( DZ.U. z 2016 r., poz. 963 ) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Podstawa ta ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu tylko wówczas , gdy działalność została rozpoczęta lub definitywnie zakończona w trakcie miesiąca lub osoba prowadząca pozarolniczą działalność przez część miesiąca była chora i spełniała warunki do nabycia prawa do zasiłku ( art. 9-10). Inne czasowe przerwy w wykonywaniu działalności nie zwalniają od opłacania składki. Nadto składki na ubezpieczenia społeczne muszą być opłacane bez względu na to, czy działalność przynosi dochody. Brak dochodów nie zwalnia osoby prowadzącej działalność z obowiązku opłacania składek.

Z uwagi na to, że składki na ubezpieczenia społeczne stanowią dość duże obciążenie, szczególnie dla osób rozpoczynających prowadzenie działalności, ustawodawca ustanowił wyjątek od zasady określonej w art. 18 ust.8 i wprowadził możliwość opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od niższej podstawy wymiaru. I tak w myśl art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( DZ.U. z 2016 r., poz. 963 ), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. (Powyższe przepisy nie maja jednak zastosowania do osób, które prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność bądź wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej - ust. 2 ).

Dokonując wykładni gramatycznej i logicznej powyższego przepisu należy podnieść, że regulacja ta nie przewiduje możliwości przedłużenia preferencyjnego okresu opłacania składek nawet wówczas, jeżeli ubezpieczony faktycznie nie wykonywał działalności czy to z powodu niezdolności do pracy, czy to z powodu jakiejś innej przemijającej przyczyny. Wynika to wprost ze zwrotu zastosowanego przez ustawodawcę " w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej". Ustawodawca zatem przewidział sztywny zamknięty okres ( pierwsze 24 miesiące), nie podlegający wydłużeniu, w którym płatnik składek może skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek; po upływie tego okresu brak jest możliwości do jego przedłużenia. W tym zakresie ustawodawca nie pozostawił organowi rentowemu możliwości uznaniowego rozstrzygnięcia o przedłużeniu w/w okresu ponad ustalony w przepisie art. 18aust.1 w/w ustawy. Wynika to również z tego , że regulacja zawarta w art. 18aust.1 w/w ustawy jest odstępstwem - przepisem szczególnym wobec przepisu art. 18 ust.8, i jako taka nie podlega wykładni rozszerzającej.

Reasumując okres 24 miesięcy o którym mowa w cytowanym przepisie liczony jest od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej i nie podlega wydłużeniu ponad 24 miesiące, nawet jeśli występuje czasowe zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej.

Poza sporem jest, że wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej od dnia 3.02.2014r. Zatem 24-miesięczny okres, przez który wnioskodawcy przysługiwało prawo do opłacania składek w zadeklarowanej kwocie nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia upłynął z dniem 29.02.2016r.

Od 01.03.2016r. wnioskodawca ma obowiązek tytułem prowadzonej działalności gospodarczej opłacać składki na ubezpieczenie społeczne od podstawy wymiaru nie niższej niż 60 % prognozowanego wynagrodzenia przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek , ogłoszonego w trybie art.19 ust.10 na dany rok kalendarzowy ( art. 18 ust.8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ); tym bardziej że w marcu 2016r. wnioskodawca kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej .

A zatem mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie .

Jednocześnie w oparciu o art. 102 k.p.c. Sąd nie obciążył wnioskodawcy kosztami zastępstwa procesowego w kwocie 360 zł na zasadzie słuszności. Otóż Sąd uwzględnił zarówno fakt nieznajomości przepisów przez wnioskodawcę i ich skomplikowany charakter, jak również minimalny nakład pracy fachowego pełnomocnika organu rentowego, który poza złożeniem lakonicznej odpowiedzi na odwołanie nie wykazał żadnej inicjatywy procesowej , nie stawił się na rozprawę.