Sygn. akt II K 798/16
Dnia 21 marca 2017r.
Sąd Rejonowy w Kaliszu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący SSR Agnieszka Wachłaczenko
Protokolant st. sekretarz sądowy Lidia Śnieg
po rozpoznaniu dnia 21.03.2017r.
sprawy J. F. , s. K. i Z. zd. B., ur. (...) w W.,
oskarżonego o to, że:
w dniu 21 czerwca 2016r. w miejscowości S., ul. (...) kierował rowerem po drodze publicznej w strefie ruchu lądowego pomimo orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerowych wydanego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu za sygn. akt IIK 384/12 na okres 5 (pięciu) lat,
tj. o czyn z art. 244 k.k.
1. oskarżonego J. F. uznaje za winnego zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję występku z art. 244k.k. i na podstawie art. 244 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,
2. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 170 (stu siedemdziesięciu) złotych, tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Oskarżony J. F. został uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie II K 384/12 z dnia 25 czerwca 2012 r. za czyn z art. 178a § 2 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat. Dodatkowo wobec J. F. został orzeczony zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi i rowerowymi na okres 5 lat. Opisane orzeczenie uprawomocniło się w dniu 3 lipca 2012 r., a zatem okres zakazu kierowania pojazdami upływa z dniem 3 lipca 2017 r.
(dowód: orzeczenie – k. 7).
Mimo obowiązującego go zakazu, w dniu 21 czerwca 2016 r. w S. na ul. (...) oskarżony J. F. kierował rowerem. Był wtedy nietrzeźwy
(dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k.71, protokół badania trzeźwości – k. 2-3).
Oskarżony J. F. ma 59 lat. Ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest kierowcą mechanikiem. Obecnie jest rencistą. Otrzymuje rentę w wysokości ok. zł miesięcznie. Nie ma majątku większej wartości. Jest wdowcem, nie ma dzieci, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Opiekuje się niepełnosprawnym bratem. Był wielokrotnie karanym.in. za czyny z art. 244 k.k. (dane osobowe – k. 41, karta karna - , zapytanie o ukaranie – k. 4-5, odpisy orzeczeń – k. 6, 7, 8-9, 10, 12-13, 16, 17, 18, 20-21, 22, 25-26, 27, 37, 38).
Oskarżony J. F. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, iż w tym właśnie dniu musiał udać się do lekarza w K.. Nie miał możliwości, by ktoś zawiózł go do miasta, dlatego złamał zakaz. Oskarżony podał, iż miał świadomość, że obowiązuje go ten zakaz. Przyznał również, iż w czasie popełnienia tego czynu był nietrzeźwy. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego albowiem nie ujawniły się okoliczności nakazujące odmówić wiary tym wyjaśnieniom.
Z tych samych przyczyn, Sąd dał wiarę dokumentom zgromadzonym w aktach sprawy.
Zgodnie z treścią art. 244 k.k. karze podlega ten, kto nie stosuje się do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów.
Wobec oskarżonego J. F. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie II K 384/12 z dnia 25 czerwca 2012 r. został orzeczony zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi i rowerowymi na okres 5 lat. Orzeczenie to uprawomocniło się w dniu 3 lipca 2012 r., a zatem okres zakazu kierowania pojazdami upływa z dniem 3 lipca 2017 r. Oskarżony kierował rowerem w dniu 21 czerwca 2016 r. miał świadomość obowiązującego go zakazu. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Sąd nie dopatrzył się okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu oskarżonego.
Swoim zachowaniem oskarżony godził w prawidłowe wykonanie orzeczenia Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie II K 384/12. Jedyną okolicznością łagodzącą wymiar kary jest przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanego mu czynu. Okolicznością obciążającą uwzględnionymi przez Sąd jest uprzednia wielokrotna karalność oskarżonego, w tym za podobne czyny. Oskarżony odbywał karę pozbawienia wolności, a zatem był świadomy grożących mu konsekwencji naruszenia dyspozycji art. 244 k.k. Nadto oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu w stanie nietrzeźwości. Dlatego na wymiar kary nie miały wpływu twierdzenia oskarżonego, jakoby udawał się do lekarza po odbiór recepty. Oskarżony w tym stanie nie powinien przebywać w miejscach użyteczności publicznej jak np. przychodnia lekarska. Nie jest również okolicznością łagodzącą fakt, iż oskarżony musi sprawować opiekę nad niepełnosprawnym bratem, gdyż znajdując się w stanie nietrzeźwości nie jest w stanie sprawować takiej opieki w sposób należyty i staranny. Z treści uprzednich orzeczeń wynika, iż działanie oskarżonego pod wpływem alkoholu nie jest sytuacją jednostkową. Z treści tych orzeczeń wynika również, iż oskarżony w przeszłości nagminnie naruszał orzekane wobec niego zakazy kierowania pojazdami. Dlatego Sąd uznał, iż społeczna szkodliwość czynu oskarżonego jest dość duża i wymierzył oskarżonemu karę 2 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta w ocenie Sądu nie przekracza stopnia zawinienia jak i społecznej szkodliwości czynu. Nie będzie również nadmiernie uciążliwa dla oskarżonego. Wymierzenie oskarżonemu kary łagodniejszego rodzaju, w ocenie Sądu nie jest celowe z uwagi na jego lekceważący stosunek do orzeczeń sądowych.
O kosztach sądowych orzeczono w oparciu o treść art. 627 k.p.k. na koszty te złożyły się koszty poniesione przez Skarb Państwa w postępowaniu przygotowawczym – 90 zł, zryczałtowana opłata za doręczenia korespondencji – 20 zł oraz opłata od wymierzonej kary – 60 zł.