UZASADNIENIE

Powód D. B. złożył pozew „o zaliczenie wydatków na dziecko w poczet alimentów”. Wskazał, że w okresie od 1 kwietnia 2015 r. do 30 listopada 2015 r. małoletni syn J. B. mieszkał z nim i to on zapełniał dziecku edukację, wyżywienie, czas wolny i wszystkie inne wydatki związane z utrzymaniem syna. W tym czasie matka dziecka nie ponosiła kosztów związanych z utrzymaniem dziecka.

Zobowiązany do sprecyzowania żądania wniosku, doprecyzował, że wnosi o uchylenie alimentów za okres od 1 kwietnia do 30 listopada 2015 r.

W odpowiedzi na pozew, przedstawicielka ustawowa małoletniego pozwanego – A. S. wniosła o natychmiastowe odrzucenie wniosku powoda w całości. Wskazała, że powód dokonał uprowadzenia małoletniego syna 31 marca 2015 r. i przetrzymywał syna wbrew postanowieniu Sądu z kwietnia 2015 r.

Powód pismem procesowym rozszerzył powództwo wnosząc o uchylenie obowiązku alimentacyjnego za miesiące luty i marzec 2017 r., wskazując, że w okresie tym sprawował w takim samym zakresie jak matka dziecka opiekę naprzemienną nad małoletnim. Dodatkowo podał, że tym czasie wydał 900 zł na leczenie stomatologiczne syna.

Na rozprawie przedstawicielka ustawowa małoletniego pozwanego wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. B. urodzony (...) jest synem A. S. i D. B. pochodzącym z ich związku nieformalnego.

Bezsporne.

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2011 r. w sprawie VIII RC 845/10 Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie zasądził od D. B. na rzecz małoletniego syna J. B. alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie.

Bezsporne.

D. B. wywiązuje się z nałożonego nań obowiązku alimentacyjnego. Raz toczyła się egzekucja komornicza alimentów z uwagi na fakt, że powód zajmował się małoletnim synem przez połowę miesięcy wakacyjnych, to jest lipca i sierpnia, i wówczas uznał, że logicznym jest przekazanie matce dziecka połowy zasądzonych alimentów za ten okres.

Dowód:

- przesłuchanie D. B. k. 56-58

A. S. ma zastrzeżenia co do terminowości dokonywanych płatności.

Dowód:

- przesłuchanie A. S. k. 58-59

W sprawie o sygn. akt VIII Nsm 1069/10 Sąd uregulował władzę rodzicielską D. B. i A. S. nad małoletnim synem J. w ten sposób, że powierzył matce władzę rodzicielską nad synem, zaś ojcu ograniczył do prawa współdecydowania o wszystkich istotnych życiowych sprawach dziecka. W sprawie o sygn. akt VIII Nsm 84/13 Sąd ustalił miejsce pobytu dziecka przy matce. Na mocy ugody sądowej z dnia 30 grudnia 2012 r. zawartej przed Sądem Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie w sprawie V. N. 452/11, D. B. i A. S. ustalili zgodnie kontakty D. B. z małoletnim J. B..

Bezsporne.

W dniu 31 marca 2015 r. o godz. 15.30 D. B. odebrał małoletniego J. B. z przedszkola (...) przy ul. (...) w S. zgodnie z ustalonym harmonogramem kontaktów. Nie przekazał go jednak A. S. o godz. 18.30, wskutek czego zostało zainicjowanie postępowanie, toczące się pod sygn. akt VIII Nsm 330/15. Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2015 r. wydanym w przedmiotowej sprawie Sąd nakazał D. B. wydanie małoletniego J. B. matce dziecka A. S., określając termin wydania jako niezwłoczny i określając koniec terminu na 29 kwietnia 2015 r. godzina 18:30.

Dowód:

- akta sprawy V. N. 330/15.

Mimo wydanego postanowienia, małoletni pozostawał pod opieką ojca. Powód zapewniał synowi edukację oraz leczenie, w tym stomatologiczne. Zgłosił małoletniego do ubezpieczenia społecznego. Zapisał syna do innego przedszkola, które sam opłacał. Matka dziecka w spornym okresie nie partycypowała w kosztach utrzymania syna. Dziecko zostało odebrano przymusowo D. B. w dniu 20 listopada 2015 r.

Dowód:

- przesłuchanie D. B. k. 56-58

- potwierdzenia przelewów k. 8-20

- paragony za leczenie stomatologiczne k. 21

- zgłoszenie danych do ubezpieczenia zdrowotnego k. 72

- opinia z przedszkola k. 73-77

Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2016 r., wydanym sprawie V. N. 331/15 Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie udzielił z urzędu w sprawie zabezpieczenia poprzez ustalenie, że władza rodzicielska nad małoletnim J. B. będzie wykonywana przez rodziców naprzemienne, w cyklach tygodniowych. Postanowieniem z dnia 12 lipca 2016 r., , Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie zmienił z urzędu postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia z dnia 27 czerwca 2016 r. jedynie o tyle, że ustalił, iż piecza nad ww. małoletnim będzie sprawowana przez rodziców naprzemienne w cyklach tygodniowych.

W dniu 16 stycznia 2017 r. D. B. udał się do szkoły, do której uczęszcza małoletni J. B. i zabrał go ze sobą w celu realizacji orzeczenia z dnia 27 czerwca 2016 r. Po tygodniu odwiózł dziecko do szkoły, które następnie powróciło pod pieczę matki. W kolejnych tygodniach 2017 r. rodzice sprawowali pieczę nad małoletnim naprzemiennie.

Dowód:

- akta sprawy V. N. 331/15

W czasie faktycznego sprawowania pieczy naprzemiennej, matka pozwanego ponosiła koszty szkoły – czesne, opłata za podręcznik od języka angielskiego, opieki medycznej, „sieciówki”, wynajętego mieszkania. Zorganizowała synowi imprezę urodzinową w szkole.

Ojciec małoletniego zapewnił dziecku leczenie stomatologiczne.

Dowód:

- przesłuchanie A. S. k. 58-59

- informacja o leczeniu k. 44

- zaświadczenie o opiece medycznej k. 52

Postanowieniem z dnia 22 marca 2017 r., Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie zmienił w całości postanowienie z dnia 27 czerwca 2016 r. w przedmiocie sprawowania naprzemiennej pieczy nad małoletnim w ramach zabezpieczenia, poprzez ustalenie kontaktów D. B. z małoletnim synem J. B.: w dwa popołudnia pomiędzy poniedziałkiem a piątkiem; w pierwszy i trzeci weekend miesiąca oraz po dwa tygodnie w lipcu oraz w sierpniu.

Wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2017 r. w sprawie VIII RC 534/16 podwyższono rentę alimentacyjną zasądzoną wyrokiem Sadu Rejonowego Szczecin-Centrum w S. z dnia 13 czerwca 2011 roku, sygn. akt VIIIRC 845/10 od pozwanego D. B. na rzecz małoletniego J. B. z kwoty po 700 złotych miesięcznie do kwoty po 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie, płatną z góry do dnia 10 każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 kwietnia 2017 roku; oddalono powództwo w pozostałej części.

Bezsporne.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o uchylenie alimentów okazało się niezasadne.

Obowiązek alimentowania z reguły utrzymuje się przez dłuższy czas. W związku nieuniknione są zmiany okoliczności, które wpływają na zakres świadczeń alimentacyjnych. Zmiany w zakresie potrzeb uprawnionego i możliwości zobowiązanego mogą też oznaczać kres obowiązku świadczenia. Takie sytuacje reguluje art. 138 k.r.o, który stanowi, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Powód formułując żądanie pozwu wskazał, że od 1 kwietnia do 30 listopada 2015 r. sprawował samodzielnie wyłączną opiekę nad synem, zatem za ten okres powinien zostać zwolniony z obowiązku alimentacyjnego.

Rozpoznanie zgłoszonego żądania nie jest jednak możliwe bez uwzględnienia okoliczności temu towarzyszących.

Na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach innych, toczących się przed tutejszym Sądem spraw, zwłaszcza sprawy V. N. 330/15 ustalono, że zgodnie z orzeczeniem Sądu małoletni miał miejsce pobytu przy matce, jej też została powierzona władza rodzicielska, zaś ojciec miał ustalone z dzieckiem kontakty. Tym samym, zatrzymanie dziecka przez powoda stanowiło działania wbrew orzeczeniom Sądu. Co więcej, matka małoletniego powoda złożyła wniosek o nakazanie wydania dziecka i Sąd uwzględnił żądanie wniosku w dniu 29 kwietnia 2015 r.

Tym samym, Sąd nie kwestionując nakładów czynionych w tym okresie przez powoda na małoletnie dziecko uznał, że uchylenie za wskazany czas alimentów będzie stanowiło swoistego rodzaju legitymizację zachowania powoda. Skoro powód postępował wbrew orzeczeniom Sądu winien liczyć się z tym, że poniesione przez niego koszty nie będą podlegać rozliczeniom. Strona nie może wybierać sobie tylko tych orzeczeń Sądu, które są dla niej korzystne i do nich się stosować, lekceważąc inne.

Sąd zauważa, że konflikt miedzy rodzicami małoletniego nie rozpoczął się od zdarzenia z kwietnia 2015 r., a zatrzymanie przez powoda dziecka było jednym z wielu elementów trwającego między nimi konfliktu, jednakże z przyczyn wskazanych powyżej, uwzględnienie żądania pozwu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Odnośnie żądania za okres lutego i marca 2017 r. Sąd Rejonowy ustalił, że w powyższym okresie opieka naprzemienna faktycznie miała miejsce. Orzeczenie to zostało jednak zmienione w dniu 22 marca 2017 r. C. tego rozstrzygnięcia spowodowała to, że koszty ponoszone przez rodziców nie zostały faktycznie i stale rozdzielone. Podkreślić przy tym należy, że koszt utrzymania dziecka dla ustalenia wysokości świadczeń alimentacyjnych nie ma charakteru ścisłych wyliczeń matematycznych. Na wysokość alimentów składają się bowiem koszty miesięczne, jak również koszty stałe, ale ponoszone w innych odstępach czasu (tak ma miejsce np. w przypadku zakupu ubrań), jak również koszty ponoszone np. raz w roku (wydatki związane z rozpoczęciem roku szkolnego, wydatki na wyjazdy i wakacje). Ustalając kwotę alimentów, mimo że zasądzonych w ratach miesięcznych, uwzględnia się również wydatki nie uiszczane co miesiąc. Dodatkowo, matka powoda, poza faktycznym utrzymaniem dziecka przez połowę miesiąca, nadal ponosiła takie koszty, jak zakup sieciówki czy opłata czesnego w szkole. Tym samym, w ocenie Sądu uchylenie alimentów za ten okres byłoby niezasadne.

Sąd wskazuje również, że w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 kwietnia 2017 r. w sprawie VIII RC 534/16 wskazano, że Sąd podwyższył alimenty z dniem 1 kwietnia 2017 r. nie zaś z dniem złożenia pozwu uznając, że alimenty służą na zaspokojenie bieżących potrzeb małoletniego powoda , a w okresie od dnia złożenia pozwu 3 listopada 2016 r. do 31 marca 2017 r. pozwany również dodatkowo uczestniczył w kosztach utrzymania dziecka, zajmując się dzieckiem w ramach opieki naprzemiennej.

Tym samym, sprawowanie przez pozwanego w miesiącach luty i marzec 2017 r. opieki nad dzieckiem przez połowę miesiąca, znalazło odzwierciedlenie w ustaleniu przez Sąd w innym postępowaniu, że nie zachodzą przesłanki do podwyższenia alimentów na rzecz dziecka za ten okres.

Na marginesie wskazać należy, że oparcie żądania na treści art. 840 k.p.c. i żądanie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego za wskazane przez powoda okresy, nie zmieniłoby oceny zgłoszonego żądania.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE