UZASADNIENIE

Powód J. B. w pozwie z dnia 22 stycznia 2016 roku skierowanym przeciwko pozwanemu (...) S.A. V. (...) w W. domagała się zasądzenia kwoty 1.621,81 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 1.171,81 zł od dnia 28 czerwca 2015 roku. Ponadto domagał się zasądzenia kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 18 listopada 2015 roku, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nabył na podstawie umowy cesji wierzytelność z tytułu odszkodowania za szkodę rzeczową w pojeździe o numerze rejestracyjnym (...) od pierwotnie poszkodowanego J. C. w stosunku do pozwanego. Zbywca wierzytelności był właścicielem samochodu marki (...), który został uszkodzony w kolizji w dniu 27 maja 2015 roku. Pozwany po oględzinach przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 438,51 zł. Z treści kosztorysu wynika, że pozwany zaniżył stawki roboczogodzin prac naprawczych, ponadto bezpodstawnie obniżył wartość materiałów i zastosował amortyzację cen części, które miały być wykorzystane do naprawy. Powód przed złożeniem pozwu zlecił oszacowanie szkody, a po uzyskaniu opinii określił różnicę należną do wypłaty od strony pozwanej na kwotę 1.171,81 zł. Powód wezwał pozwanego do zapłaty tej kwoty pismem doręczonym w dniu 14 stycznia 2016 roku. Powód domagał się także zasądzenia kwoty 450 zł tytułem zwrotu kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia roszczenia, stanowiących koszt sporządzenia prywatnej kalkulacji, bez której nie byłoby możliwe prawidłowe określenie wartości przedmiotu sporu.

Pozwany (...) S.A. V. (...) w W. w odpowiedzi na pozew z dnia 4 kwietnia 2016 roku, przesłanej pełnomocnikowi powoda w tym samym dniu, wnosił o oddalenie powództwa.

Przede wszystkim zarzucił brak legitymacji po stronie pozwanej, gdyż w postępowaniu związanym z likwidacją szkody pełnił rolę reprezentanta zagranicznego zakładu (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B.. Przyznając fakt przeprowadzenia likwidacji szkody nr (...), kwestionował swoją odpowiedzialność jako podmiotu zobowiązanego do zapłaty odszkodowania, gdyż nie udzielał ochrony ubezpieczeniowej sprawcy szkody.. Jego rola polegała na wykonaniu czynności w postępowaniu likwidacyjnym w imieniu zakładu ubezpieczeń, który jest zobowiązany do naprawienia szkody. Wskazał także, że w niniejszej sprawie po stronie pozwanej powinna występować (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B.. Pozwany wnosił o zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych oraz kwoty 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa.

Powód, nie kwestionując powyższych zarzutów, złożył wniosek o wezwanie (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B. do udziału w sprawie w charakterze pozwanego.

Postanowieniem z dnia 22 lipca 2016 roku wezwano do udziału w sprawie w charakterze pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B.. Pozew wraz z postanowieniem doręczono pozwanemu w dniu 16 sierpnia 2016 roku. Pozwany (...) S.A. (...) nie złożył odpowiedzi na pozew.

W dniu 16 grudnia 2016 roku wpłynęło pismo złożone w imieniu powoda a podpisane przez r.pr. M. I. zawierające oświadczenie o cofnięciu pozwu. Z treści pisma wynika, że pozwany po wytoczeniu powództwa uregulował całość należności objętej powództwem. Do pisma dołączono pełnomocnictwo dla r.pr. M. I. podpisane przez A. K.. Do pisma dołączono ponadto kserokopię pisma pozwanego (...) S.A. V. (...) w W. z dnia 29 sierpnia 2016 roku skierowanego do Kancelarii radcy prawnego w K., w którym to piśmie informuje się o przyznaniu odszkodowania w kwocie 1.723,71 zł w związku z otrzymanym pozwem w sprawie I C (...), a dotyczącym szkody nr (...) z dnia 27 maja 2015 roku. Ponadto do pisma dołączono potwierdzenie przelewu na kwotę 1.723,71 zł.

Stwierdzając braki formalne pisma, wezwano pełnomocnika powoda do ich usunięcia przez złożenie odpisu pisma z przeznaczeniem dla drugiego pozwanego, a ponadto do złożenia pełnomocnictwa od powoda, informując, że złożone pełnomocnictwo podpisane jest przez A. K..

Wezwanie do usunięcia braków pisma doręczono pełnomocnikowi powoda w dniu 10 stycznia 2017 roku i do dnia rozprawy w dniu 24 marca 2017 roku braki te nie zostały usunięte.

Pozwany (...) S.A. V. (...) w W. złożył pismo z dnia 14 grudnia 2016 roku wyrażające zgodę na cofnięcie pozwu z dnia 20 stycznia 2016 roku. Nie przecząc twierdzeniu powoda o spełnieniu świadczenia w toku procesu, wnosił o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Podnosił, że zarzut legitymacji okazał się zasadny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. B. jest przedsiębiorcą, prowadzi od 2012 roku działalność polegającą na pośrednictwie finansowo – księgowym.

Dowód: wydruk c (...) k. 8

Pozwany (...) S.A. V. (...) w W. skierował do adresata o nazwisku J. C. pismo stanowiące decyzję o poznaniu odszkodowania. Z treści pisma wynikało, że pozwany (...) S.A. V. (...) w W. zajmował się likwidacją szkody jako reprezentant ds. roszczeń zagranicznego towarzystwa (...). Poszkodowanemu przyznano odszkodowanie w wysokości 438,51 zł.

Dowód: decyzja – k. 12 - 13,

Kalkulacja naprawy samochodu M. nr rej. (...) sporządzona przez (...) Sp. z o.o. w K. określa koszt naprawy pojazdu na kwotę 1.610,32 zł. Faktura wystawiona za sporządzenie kalkulacji wskazuje koszt usługi na kwotę 450 zł netto.

kalkulacja naprawy – k. 14 – 23, faktura – k. 24

W dniu 18 listopada 2015 roku powód zawarł z kontrahentem oznaczonym jako J. C. umowę przelewu wierzytelności za szkodę komunikacyjną nr (...) w samochodzie marki M. o nr rej. (...), mającą miejsce w dniu 27 maja 2015 roku. Cedent przelał na powoda wszelkie swoje prawa do odszkodowania, oświadczając, że przysługuje mu wierzytelność wobec sprawcy szkody oraz od (...) S.A. V. (...) / (...), który udzielał w dniu powstania szkody ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia w związku z zawartą umową obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności – k. 10

Powód sporządził pismo z dnia 18 listopada 2015 roku stanowiące zawiadomienie pozwanego (...) reprezentowanego przez (...) S.A. V. (...) o nabyciu wierzytelności wynikającej ze szkody nr (...).

Dowód: pismo – k. 11

Sąd zważył:

Poza sporem w sprawie był fakt uszkodzenia pojazdu marki M. o nr rej. (...), stanowiący własność J. C. (w pismach wskazywanego także jako J. C.).

Bezspornym było także, że pozwany (...) S.A. V. (...) w W. wypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 438,51 zł, działając jako reprezentant odpowiedzialnego za skutki zdarzenia ubezpieczyciela (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B..

Powyższe okoliczności uzasadniają przyjęcie, że pozwany (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B. ponosi odpowiedzialności wobec poszkodowanego na podstawie przepisów art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 435 § 1 k.c. regulujących odpowiedzialność samoistnego posiadacza mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tego środka. Odpowiedzialność ubezpieczyciela wynika z art. 822 § 4 w zw. z art. 822 § 1 k.c.

Powód zgodnie z wymogami art. 6 k.c. udowodnił fakt nabycia od J. C. wierzytelności wynikającej ze szkody powstałej ze zdarzenia z dnia 27 maja 2015 roku. W konsekwencji jego roszczenie oparte jest na powołanych wyżej przepisach w zw. z art. 509 k.c.

Sporem objęta była legitymacja bierna pozwanego (...) S.A. V. (...) w W., a to w związku z zarzutem, iż pozwany tyko reprezentował faktycznie odpowiedzialnego ubezpieczyciela w postępowaniu związanym z likwidacją szkody.

Pozwany (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B. nie złożył odpowiedzi na pozew ani też żadnego oświadczenia co do zasadności roszczenia.

Powód złożył pismo, z którego zdaje się wynikać, że roszczenie jego zostało zaspokojone, jednak z powodu braków formalnych pisma, które to braki nie zostały usunięte, pismo powyższe nie może być uznane za cofnięcie pozwu, ani też za oświadczenie o charakterze materialnoprawnym.

Pozwany (...) S.A. V. (...) w W. wyraził zgodę na cofnięcie pozwu, jakkolwiek nie sposób przyjąć, by powód cofnął skutecznie pozew. Z drugiej jednak strony pozwany nie kwestionował faktu zaspokojenia roszczenia przez pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B., dokonanego za pośrednictwem (...) S.A. (...).

Okoliczność powyższa, w sytuacji braku jednoznacznego oświadczenia pozwanego (...) S.A. V. (...) z siedzibą w B., stanowi przeszkodę do umorzenia postępowania.

Skoro na dzień orzekania powód nie wykazał, by zobowiązanie w dalszym ciągu istniało, ani też nie podał okoliczności świadczących o tym, że istnieje w innym rozmiarze, to w oparciu o przepis art. 6 k.c. powództwo należało oddalić.

Odnosząc się do zarzutu pozwanego (...) S.A. V. (...) w W., uznać go należy za zasadny w świetle przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2016.2060 j.t. ze zmianami). Zgodnie z art. 79 w zw. z art. 78 § 1 ustawy poszkodowany lub uprawniony mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie RP w związku z wypadkiem, który miał miejsce za granicą w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie trzecim w związku z ruchem pojazdu zarejestrowanego w państwie członkowskim UE, może zgłosił roszczenie odszkodowawcze reprezentantowi do spraw roszczeń. Jego obowiązki regulują przepisy art. 80 i następne ustawy, związane są one z postępowaniem likwidacyjnym, jednak nie ustanawiają jego odpowiedzialności za szkodę.

Skuteczność zarzutu uzasadnia zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu stosownie do art. 98 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze na podstawie powołanych przepisów orzeczono jak w sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE