Sygn. akt I 1 C 445/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 stycznia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni

Wydział I Cywilny – Sekcja d.s. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzanna Stefaniuk-Muczyńska

Protokolant: sek. Magdalena Czapiewska

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2016 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. w G.

przeciwko: A. P.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  nakazuje zapłacić powodowi (...) S.A. w G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1.171 zł 17 gr (jeden tysiąc sto siedemdziesiąt jeden złotych 17/100) tytułem zwrotu części kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 29 kwietnia 2015 r. powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. P. kwoty 2.696,89 zł wraz odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 21 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu swego żądania powód wskazał, iż strony zawarły w dniu 30 listopada 2010 r. umowę sprzedaży energii elektrycznej dla gospodarstwa domowego położonego w G., przy ul. (...). W wyniku kontroli przeprowadzonej u pozwanego w dniu 11 czerwca 2013 r. stwierdzono brak plomb legalizacyjnych, brak pokrywy, listwy zaciskowej, licznika, odkręconą górną śrubę łączącą obudowę z podstawą, a także luźną obudowę licznika. W związku z podejrzeniem nielegalnego poboru energii, licznik został zdemontowany i zabezpieczony, a następnie przekazany do ekspertyzy. W ekspertyzie mechanoskopijnej stwierdzono, iż doszło do ingerencji w prace układu pomiarowo-rozliczeniowego, która skutkowała zmniejszeniem lub brakiem naliczania na czas zatrzymania wirnika zużycia energii elektrycznej przez układ pomiarowy. W następstwie powyższych okoliczności powód, w dniu 6 sierpnia 2012 r., w oparciu o Taryfę Operatora, wystawił pozwanemu dwie noty obciążeniowe – odpowiednio na kwotę 2.485 zł i 211,89 zł, obie płatne do dnia 28 sierpnia 2012 r. Pozwany, mimo przesądowego wezwania do zapłaty, nie uiścił ww. należności. Suma powyższych kwot cząstkowych składa się na żądaną pozwem kwotę. (pozew – k. 13-14v akt)

Od wydanego w sprawie nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany stanowczo zaprzeczył dokonywaniu jakichkolwiek manipulacji w układzie pomiarowym licznika. Jak wskazał, do lutego 2003 r. mieszkał on razem z matką, która jako pracownik Zespołu Elektrociepłowni (...), miała dużą zniżkę na energię elektryczną (początkowo 230 kWh miesięcznie było bezpłatne, następnie opłaty wynosiły ok 20 % rzeczywistego zużycia). Od 2003 r. pozwany nie zamieszkiwał przy ul. (...) w G.. Przez 8 miesięcy od odziedziczenia przez pozwanego mieszkania nie było ono zajmowane. Przez kolejnych 19,5 miesiąca pozwany wynajmował mieszkanie, przy czym najemcy samodzielnie dokonywali opłat za prąd, a jego zużycie oscylowało na poziomie nie wyższym niż 25% powyżej średniej. Zdaniem pozwanego, powyższe okoliczności wykluczały sens kradzieży, jednak gdyby nawet dokonali jej najemcy, pozwany winien zostać zwolniony z odpowiedzialności, albowiem ewentualny nielegalny pobór energii nastąpiłby wyłącznie z winy osób trzecich. Pozwany zauważył ponadto, że umiejscowienie licznika na klatce schodowej umożliwiało dostęp do niego osobom postronnym, zaś liczne remonty przeprowadzane w przeciągu ostatnich lat mogły doprowadzić do jego uszkodzenia, tym bardziej, że przedmiotowy licznik w momencie kontroli miał 35 lat, zaś od lat 17 znajdował się przy mieszkaniu pozwanego. Okoliczność, iż w chwili zmiany odbiorcy nie przeprowadzono kontroli stanu pomiarowego licznika, której nie przeprowadzono łącznie przez okres 17 lat, zdaniem pozwanego, utrudnia ustalenie zarówno przyczyny jak i daty jego uszkodzenia. Nadto, w sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podniósł także, iż należności dochodzone przez powoda zostały wysoce zawyżone, z uwagi na sposób korzystania z lokalu przy ul. (...) w G. i okres rzeczywistego w nim zamieszkiwania. Pozwany nie był obecny przy wymianie licznika. (sprzeciw – k.56-57)

W dniu 27 listopada 2015 roku Sąd Rejonowy wydał wyrok, w którym oddalił powództwo w całości, zaś kosztami postępowania obciążył powoda, uznając je za uiszczone w całości. (wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 25 listopada 2015r. – k.101 akt)

W dniu 25 lutego 2016 r., po rozpoznaniu apelacji powódki, Sąd Okręgowy w Gdańsku uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni z wyłączeniem przepisów o postępowaniu uproszczonym, wskazując, iż wnioski sądu pierwszej instancji wywiedzione zostały przedwcześnie, albowiem nie przeprowadził on postępowania dowodowego w pełnym zakresie. W ocenie Sądu Okręgowego sąd meriti winien poczynić ustalenia w zakresie twierdzeń powoda, czy istniejące uszkodzenia miały wpływ na wskazania licznika, a jeśli tak, to w jakim zakresie, a zatem przeprowadzić dowód z opinii biegłego. Uzyskanie wiadomości specjalnych i kompleksowa ocena materiału dowodowego powinny stanowić podstawę dla oceny prawnej zasadności roszczenia powoda. (wyrok Sądu Okręgowego z dnia 25 lutego 2016r. wydany pod sygn. akt III Ca 101/16 wraz z uzasadnieniem – k. 135, 142-148 akt).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30 listopada 2010 r. (...) S.A. z siedzibą w G. w ramach przepisania/kontynuacji zawarła z A. P., jako Odbiorcą, umowę sprzedaży energii elektrycznej. Zgodnie z postanowieniami tej umowy energia elektryczna miała być dostarczana do gospodarstwa domowego na adres: G., ul. (...).

okoliczność niesporna, nadto: umowa kompleksowa nr (...) – k. 23 akt.

Na podstawie zawartej umowy przedsiębiorstwo energetyczne uprawnione było do dokonania kontroli układu pomiarowo-rozliczeniowego oraz warunków dostarczania energii elektrycznej, Odbiorca zaś zobowiązany do umożliwienia przedsiębiorstwu jej przeprowadzenia. Za nielegalny pobór energii przedsiębiorstwo pobiera opłaty w wysokości określonej w Taryfie Operatora Systemu Dystrybucyjnego (...) Elektrycznej albo dochodzi odszkodowania na zasadach ogólnych. Zgodnie z punktem 7.1.2 b Taryfy Operatora obowiązującej w dacie przeprowadzenia kontroli, za nielegalny pobór energii elektrycznej uważa się ingerencje w pracę układu pomiarowo-rozliczeniowego, mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez ten układ.

okoliczność niesporna, nadto: Taryfa Operatora obowiązująca w roku 2012 – k. 31 akt.

W dniu 11 czerwca 2012 r. pracownicy powoda przeprowadzili kontrolę mającą na celu weryfikację warunków poboru energii elektrycznej w gospodarstwie domowym położonym przy ul. (...). W czasie kontroli stwierdzono: brak plomb legalizacyjnych, brak pokrywy, listwy zaciskowej, licznika, odkręconą górną śrubę łączącą obudowę z podstawą, a także luźną obudowę licznika. W związku z podejrzeniem nielegalnego poboru energii, licznik został zdemontowany, zabezpieczony i przekazany do ekspertyzy.

bezsporne, a nadto: upoważnienie do przeprowadzenia kontroli – k. 200; protokół kontroli nr (...) wraz z załącznikiem – k. 197-199

W dniu kontroli do A. P. zadzwoniła lokatorka mieszkania, która poinformowała go o wymianie licznika, na co A. P. wyraził zgodę. O fakcie kontroli dowiedział zaś dopiero po około miesiącu, kiedy to otrzymał protokół kontroli.

dowód: zeznania pozwanego słuchanego w charakterze strony - k. 220-221;

Zdemontowany podczas kontroli licznik energii elektrycznej typu A52 o nr fabrycznym (...), wyprodukowany w 1977 r., na zlecenie spółki (...), został poddany badaniom mechanoskopijnym wykonanym przez E. Z. - pracownika Laboratorium (...). W dniu 18 lipca 2012 roku sporządziła ona ekspertyzę, w której stwierdziła, iż:

-

na obudowie licznika brak jest cech legalizacji, co umożliwia dostęp do wnętrza licznika;

-

górny wkręt do plombowania nie jest dokręcony i szklana osłona nie przylega prawidłowo do podstawy licznika, co dale możliwość poruszania jej górną częścią;

-

na zewnętrznej powierzchni górnej ściany podstawy widoczne są zanieczyszczenia;

-

na górnej ścianie obudowy widoczne jest skrzywienie metalowej ramki;

-

brak jest wkrętów dociskowych w dolnych otworach zacisków nr 1,3,4 i 6, a także widoczne są zarysowania powierzchni skrzynki zaciskowej;

-

w otworze dolnego wkrętu do plombowania widoczny jest fragment drutu z oplotem;

-

na górnej powierzchni tarczy miejscowo starty został nadruk umieszczonych na niej oznaczeń, z widocznymi w ich obrębie zarysowaniami;

-

badania metrologiczne wskazały na prawidłowy rozruch licznika, bieg jałowy nie występował. Błędy wskazań licznika w zakresie pomiaru energii elektrycznej (kWh) nie przekraczały błędów dopuszczalnych

W ocenie rzeczoznawcy brak plomb legalizacyjnych oraz powyższe uszkodzenia na tarczy wirnika wskazywały na ingerencję w ten element wewnętrznej konstrukcji licznika nieznanym przedmiotem. Celem tej ingerencji mogła być próba zafałszowania naliczania pobieranej energii elektrycznej.

dowód: protokół badania laboratoryjnego – k. 202-215 akt;

Przedmiotowy licznik nie posiada plomb legalizacyjnych co umożliwia odkręcenie połączeń śrubowych i ingerencję w elementy wewnętrzne licznika.

Mechanizm współpracy ślimaka z zębatką liczydła działa prawidłowo, wirnik licznika osadzony jest właściwie w łożysku górnym i dolnym, a jego tarcza nie ociera o obsady magnesu hamującego oraz o obsady układu elektromagnesów. Na tarczy wirnika znajdują się śladu w postaci zdeformowania ząbków znacznika tarczy, powstałe prawdopodobnie w wyniku nacisku na powierzchnię tarczy, którego celem było wyzębienie ślimaka wirnika z zębatki liczydła, co umożliwia zmianę (cofnięcie) wskazań liczydła poprzez obrót dużego koła przekładni zębatej połączonego z kołem napędowym bębenków liczydła. Na górnej i dolnej tarczy wirnika ujawniono ślady otarć cylindrycznych oraz zarysowań w postaci łuków, których cechy wskazują, że powstały one w wyniku działania na tarczę narzędziem ostrokańczastym, np. igły. Narzędzie to mogło być użyte do blokowania obrotów wirnika poprzez nacisk na powierzchnię tarczy wirnika w celu wprowadzenia w szczelinę pomiędzy magnesem hamującym a tarczą wirnika obcego przedmiotu blokującego jego obroty. Wszystkie te ślady świadczą o ingerencji osób trzecich w prawidłową pracę układu pomiarowo-zliczajacego, której celem było zaniżanie na liczydle wskazań zużycia energii elektrycznej.

Legalizacja licznika polega na sprawdzeniu działań liczydła licznika, tj. ustaleniu czy licznik wskazuje pomiar w granicach błędu. Wykonywane jest to na stanowisku pomiarowym wraz z ogólnymi oględzinami licznika, podczas których zdejmowana jest pokrywa licznika, wskutek czego widoczne są wewnętrzne elementy licznika.

Przedmiotowy licznik prawdopodobnie przeszedłby również obecnie legalizację, gdyż ślady ujawnione na tarczy wirnika wskazują na wstrzymywanie obrotów tej tarczy, co nie powoduje uszkodzenia pomiarów, gdyż jedynie w momencie wstrzymywania tarczy licznik może wskazywać opóźniony pobór energii lub brak tego poboru. Po ustaniu sił wpływających na obrót wirnika licznik zaczyna wskazywać pobór energii prawidłowo.

Ustalenie czy ujawnione wewnątrz licznika ślady mechanoskopijne świadczące o wstrzymywaniu obrotów wirnika, jak i jego wyzębiania (dokonane w celu zmienienia wskazania na liczydle) powstały przed rokiem 2010, czy też później w oparciu o badania mechanoskopijne nie jest możliwe. Stwierdzenie daty powstania śladu na podstawie samego śladu nie jest możliwe.

dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu badań mechanoskopijnych – karty 158-169; ustne wyjaśnienia biegłego do złożonej w sprawie opinii pisemnej - k. 218-220

W oparciu o zapisy Taryfy Operatora obowiązującej w 2012 roku, w dniu 6 sierpnia 2012 roku, E. wystawiła A. P. noty obciążeniowe o numerach: (...)/
(...)/1 i (...) odpowiednio na kwoty: 2.485 zł i 211.89, obie z terminem płatności do 20 sierpnia 2012 roku.

Okoliczność niesporna, a nadto: Taryfa Operatora obowiązująca w roku 2012 – k. 31 akt; dane do wystawienia noty obciążeniowej – k. 32 akt; wyliczenie należności – k. 33 akt, nota obciążeniowa o nr (...) – k. 34 akt; nota obciążeniowa o nr (...) – k. 35 akt.

Odwołanie pozwanego od nałożonych na niego przez powoda opłat nie zostało uwzględnione przez powodową spółkę. W treści odpowiedzi na odwołanie pozwanego powód podał, iż odpowiedzialność pozwanego spoczywa na nim jako na odbiorcy energii elektrycznej, u którego stwierdzono nieprawidłowości zakwalifikowane jako nielegalny pobór energii elektrycznej.

Pozwany, mimo przedsądowego wezwanie do zapłaty z dnia 8 listopada 2013 r. nie zapłacił na rzecz powoda kwot objętych notami obciążeniowymi.

dowód: pismo powoda z dnia 22.10.2012 - k. 62-63; ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty - k. 36 akt

Mieszkanie nr (...) przy ul. (...) pozwany uzyskał wskutek nabycia spadku po swoich rodzicach. Wcześniej mniej więcej od 1965 r. do 2003 r. mieszkał w nim razem z nimi. Matka pozwanego zmarła w 2006 r., a jego ojciec w 2010 r. Po stwierdzeniu nabycia spadku po swoim ojcu, co miało miejsce w maju lub czerwcu 2010 r., pozwany nie zamieszkał w tym mieszkaniu, gdyż miał swoje własne. W wakacje wynajął natomiast to mieszkanie studentce, która mieszkała w nim do 1 października 2010 r. Od stycznia 2011 r. mieszkanie ponownie zostało przez niego wynajęte kobiecie, która zamieszkała w nim wraz z dwójką dzieci.

Matce pozwanego, z uwagi na zatrudnienie w Zespole Elektrociepłowni (...) aż do jej śmierci przysługiwały zniżki na energię elektryczną (początkowo 230 kWh miesięcznie, później opłaty wynosiły ok. 20% zużycia).

Podczas podpisywania umowy kompleksowej pozwany nie usłyszał, by powinien obejrzeć licznik, sprawdzić jego stan, nikt nie proponował mu wykonania takiej czynności przez pracowników tej spółki.

Licznik znajdujący sie w umieszonej na korytarzu skrzynce pozwany przejął bez końcowego rozliczenia i z całym zobowiązaniem finansowym. Oświadczenie o takiej treści oznaczało według pozwanego jego zobowiązanie do pokrycia rachunków finansowych za poprzednią osobę, tj. za wskazanie prądu według wskazań licznika.

dowód: zeznania pozwanego słuchanego w charakterze strony - k. 220-221; oświadczenie z 30.11.2010 r. - k. 88.umowa najmu z dnia 14.07.2010 r. - k. 67-68; umowa najmu z dnia 16.01.2011 r. - k. 88-89

Na podstawie dokonanych odczytów przez pracowników powoda powodowa spółka wskazała, że do roku 2008 r. średniodobowe zużycie energii elektrycznej w mieszkaniu przy (...) wynosiło między 3 a 4 kWh, od kwietnia 2009r. do kwietnia 2010 r. nie przekraczało 1,67 kWh. Średniodobowe zużycie energii w okresie od 22 kwietnia 2011 r. do 22 października 2010 r. wynosiło 0,77 kWh, w okresie od 22 października 2010 r. do 25 kwietnia 2012 - od ok. 2,5 do 2,81 kWh, natomiast w okresie od 25 kwietnia 2012 r. do dnia 11 czerwca 2012 r. - 4,79 kWH i w okresie od 11 czerwca 2012 r. do 17 lipca 2012 r. - 5,19 kWh.

dowód: analiza zużycia - k. 87

Przedmiotowy licznik został zainstalowany w celu dokonywania pomiaru zużytej energii elektrycznej w lokalu przy ul (...) został założony jako nawy po legalizacji w 1995 r.

dowód: pismo powodowej spółki z dnia 22.10.2012 r. - k. 62-63

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o załączone do akt sprawy wyżej wymienione dokumenty, których treść – w przeciwieństwie do ustalenia skutków z nich wynikających - nie była przez żadną ze stron procesu kwestionowana.

Sąd za wiarygodną w całości uznał także sporządzoną w toku postępowania opinię biegłego oraz złożone przez niego na rozprawie ustne wyjaśnienia do złożonej opinii pisemnej. Sąd nie znalazł też podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań słuchanego w charakterze strony pozwanego A. P..

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych w oparciu o ten materiał ustaleń faktycznych, Sąd doszedł do przekonania, iż powództwo spółki (...) pozostawało bezzasadne.

Rozstrzygając niniejszą sprawę w powyższy sposób Sąd miał na względzie, iż zgodnie z brzmieniem art. 3 punkt 18 Ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (w brzmieniu uwzględniającym stan prawny na datę kontroli - tj. z dnia 16 maja 2006 r., Dz.U. Nr 89, poz. 625, ze zm.) nielegalne pobieranie energii to: pobieranie energii bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo-rozliczeniowy.

Przepis art. 57 ust. 1 Prawa energetycznego wskazuje na dwie drogi ustalenia i dochodzenia opłaty za nielegalny pobór energii. Pierwszy sposób to wystawienie ryczałtowej opłaty za nielegalny pobór energii zgodnie z Taryfą zatwierdzoną decyzją administracyjną Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Drugi sposób to dochodzenie odszkodowania na zasadach ogólnych, co oznacza: obliczenie przez zakład energetyczny realnie poniesionej szkody, wystawienie faktury i ewentualne dochodzenie jej uregulowania w sądzie powszechnym i udowodnienie, zgodnie z zasadą wynikającą z art. 6 kc, zarówno zasadności samego roszczenia jak i jego wysokości. Przywołany przepis stanowi bowiem, że w razie nielegalnego pobierania paliw lub energii, przedsiębiorstwo energetyczne może: 1) pobierać od odbiorcy, a w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności albo 2) dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych.

Nie ulega więc wątpliwości, że legitymowanym biernie w procesie o zapłatę opłaty w wysokości określonej w taryfie jest wyłącznie odbiorca (a więc każdy, kto otrzymuje lub pobiera energie na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym - vide art. 3 pkt. 13 w.w. ustawy), bądź - w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy - osoba która nielegalnie pobierała energię. Zważyć jednakże należy, iż w przypadku kierowania roszczenia przeciwko odbiorcy nie jest to jakikolwiek odbiorca, tj. mający zawartą umowę na obojętnie jaki okres czasu, ale odbiorca, którego łączyła umowa z przedsiębiorstwem energetycznym w dacie, w której miał miejsce nielegalny pobór energii. Ciężar procesowy wskazania i wykazania właściwej osoby odbiorcy obciąża zaś powodowe przedsiębiorstwo energetyczne. Spełnienie temu obowiązkowi może nastąpić niewątpliwie poprzez wykazanie przez to przedsiębiorstwo okresu nielegalnego poboru energii elektrycznej. Okoliczność ta nie została jednakże przez powoda wykazana. W żadnym bowiem razie dowodu czasu wystąpienia tej okoliczności nie stanowiła data przeprowadzenia kontroli, zaś ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynikało, że w oparciu o badanie mechanoskopijne nie było możliwe ustalenie daty powstania ujawnionych w wyniku kontroli śladów na wirniku i tarczy wirnika przedmiotowego licznika. Biegły sądowy wskazał jedynie, że można domniemywać, iż ślady te powstały po dacie legalizacji licznika, która miała w roku 1995, a więc pięć lat wcześniej, niż data, w której pozwany zawał z powodem umowę kompleksową dostawy energii elektrycznej do lokalu przy ul. (...). W tym miejscu podkreślić jednak należy, że jakkolwiek również powód w odpowiedzi na sprzeciw pozwanego (k. 80v) wskazywał, że podczas legalizacji zniszczone i podrapane elementy licznika podlegają wymianie, to jednak na okoliczność tę nie przedstawił żadnego dowodu, co w ocenie Sądu twierdzenia strony powodowej w tym przedmiocie czyniło gołosłownymi. Dowodem ewentualnej wymiany porysowanych elementów licznika (wyprodukowanego przecież w 1977 r., a więc 35 lat przed datą kontroli) podczas jego legalizacji w 1995 r. nie było przecież z przyczyn oczywistych przywoływane w odpowiedzi na sprzeciw zlecenie OT przeprowadzenia kontroli stanu tego licznika z dnia 11 czerwca 2012 r. Stąd też, zdaniem Sądu, w świetle materiału dowodowego przedstawionego przez powoda w niniejszej sprawie brak był podstaw do sformułowania domniemania wskazanego przez biegłego sądowego. Przy czym zważania te i tak nie zmieniają oceny, iż nawet gdyby w aktach sprawy znajdował się protokół przebiegu procesu legalizacji przedmiotowego licznika w roku 1995 wykazujący brak uszkodzeń wewnętrznych licznika, bądź też wymianę wówczas stwierdzonych na elementy nowe, to i tak w okresie od daty tej legalizacji do daty kontroli w roku 2012 pozwany nie pozostawał jedynym odbiorcą, o jakim mowa w art. 3 pk. 13 omawianej ustawy. Odbiorcą został on bowiem dopiero od dnia 30 listopada 2010 r. Zatem by obciążyć go opłatą określoną w taryfie powód musiałby wykazać, iż niezgodna z prawem ingerencja w układ pomiarowo-rozliczeniowy miała miejsce po tej dacie oraz że energia po tej dacie, z wykorzystaniem tej ingerencji była faktycznie w tym czasie nielegalnie pobierana. Dowód taki w sprawie nie został jednakże przeprowadzony, przy czym, w zdaniem Sądu, to właśnie przepisanie umowy na pozwanego w roku 2010, bez uprzedniej kontroli stanu licznika, uniemożliwiło obecnie powodowi wykazanie daty, czy też okresu ingerencji w układ pomiarowo-rozliczeniowy. Jakkolwiek bowiem przedsiębiorstwo energetyczne nie ma i nie miało obowiązku wykonania takiej czynności, to jednak w jego interesie, w sytuacjach takich jak omawiana leży dokonanie takiej czynności. Przekazanie stronie umowy o dostawę energii w posiadanie licznika poboru tej energii, bez uprzedniej kontroli jego stanu, a następnie twierdzenie, iż za uszkodzenia licznika wykryte po dacie jego przekazania odbiorcy odpowiedzialność ponosi tenże odbiorca – pozostają, w ocenie Sądu, bezpodstawne i w żadnej mierze nieuprawione.

Z uwagi na powyższe, już jedynie na marginesie wskazać należy, że także przestawiona przez powoda analiza zużycia energii w lokalu pozwanego w żaden sposób nie wskazywała nawet na zwiększenie poboru energii elektrycznej w okresie przed i po dacie kontroli przeprowadzonej w czerwcu 2012 r., skoro w okresie od 25 kwietnia 2012 r. do dnia 11 czerwca 2012 r. średniodobowy pobór energii w tym lokalu wynosił 4,79 kWH, zaś w miesiącu kolejnym po kontroli - 5,19 kWh, a więc wartość zbliżoną.

Mając powyższe na uwadze Sąd powództwo spółki (...) przeciwko A. P. zostało oddalone z uwagi na jego nie udowodnienie, o czym orzeczono w punkcie I wyroku w oparciu o przepis art. 6 kc a contario. w zw. z art. 57 ust. 1 Prawa energetycznego.

W punkcie II wyroku, w wyniku obciążenia powodowej spółki, jako strony spór przegrywającą, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, całością kosztów procesu, Sąd nakazał zapłacić powodowi na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1.171,17 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, które obejmowały wydatki związane z przeprowadzeniem dowodu z pisemnej opinii biegłego z zakresu mechanoskopii.