POSTANOWIENIE

Dnia 30 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR (del). Wojciech Kolanko

Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Kuniewicz

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krakowie: Ewy Baran

po rozpoznaniu sprawy z wniosku Ministra Sprawiedliwości

o stwierdzenie nieważności wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w K. z dnia 24 czerwca 1954r., sygn. Sr 105/54

na podstawie art. 1 ust 1 i art. 13 ustawy z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34 poz. 149)

p o s t a n a w i a

1. stwierdzić nieważność wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w K. z dnia 24 czerwca 1954r., sygn. Sr 105/54 wydanego wobec J. K., syna J. i J., z d. K., ur. dnia (...) w K.;

2. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Do Sądu Okręgowego w K. wpłynął wniosek Ministra Sprawiedliwości o stwierdzenie nieważności wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w K. z dnia 24 czerwca 1954r., sygn. Sr 105/54 wydanego wobec J. K., syna J. i J., z d. K., ur. dnia (...) w K.. We wniosku Minister Sprawiedliwości wskazał, iż przypisany skazanemu czyn był związany z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Wniosek Ministra Sprawiedliwości jest zasadny.

Jak wynika z akt Wojskowego Sądu Rejonowego w K.o sygn. Sr 105/54 przeciwko J. K. toczyło się postępowanie karne. Dnia 24 czerwca 1954 r. został wydany wyrok, na mocy którego J. K. wraz z innymi osobami został uznany winnym tego, „że usiłowali zmienić przemocą ustrój Państwa Polskiego w ten sposób, że na terenie K. w okresie od wczesnej wiosny 1952 do sierpnia 1952 brali udział w kontrrewolucyjnym związku pod nazwą „Białe Orły Bronią Ojczyzny”, gromadzili w ramach tego związku broń palną oraz kolportowali antypaństwowe ulotki”. Czyn ten został zakwalifikowany jako przestępstwo z art. 86 §2 KKWP. Nadto J. K. został uznany za winnego tego, że na terenie K. i Z. przechowywał bez zezwolenia broń palną. W wyroku opis czynu został ujęty w ten sposób, że: „J. K. latem 1952 r. przez okres kilku dni pistolet systemu „Mauzer” kal. 6.35 mm oraz kilkanaście sztuk naboi”. tj. popełnienia przestępstwa z art. 4 § 1 MKK.

Z przeprowadzonej analizy materiału dowodowego zebranego w sprawie, w postaci akt Wojskowego Sądu Rejonowego w K., sygn. Sr 105/54 wynika, iż J. K. był członkiem organizacji związku pod nazwą „Białe Orły Bronią Ojczyzny”. Jego działalność w organizacji polegała złożeniu przysięgi na wierność organizacji oraz przechowywaniu pistoletu na potrzeby tejże.

Nie ulega żadnej wątpliwości, iż w realiach pierwszych lat powojennych, takie postępowanie miało na celu obalenie, a przynajmniej osłabienie władzy komunistycznej, a równocześnie brak jest okoliczności i dowodów, które uzasadniałyby przyjęcie, że opisane postępowanie było samowolne i obliczone na korzyści osobiste.

Przepis art. 1 ust. 1 Ustawy z dnia 23 lutego 1991r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego stanowi, iż uznaje się za nieważne orzeczenia wydane przez polskie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub przez organy pozasądowe w okresie od rozpoczęcia ich działalności na ziemiach polskich, począwszy od 1 stycznia 1944r. do 31 grudnia 1989r., jeżeli czyn zarzucony lub przypisany był związany z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego albo orzeczenie wydano z powodu takiej działalności. Charakterystyka czynów, za które J. K. został skazany, niewątpliwie odpowiada hipotezie cytowanej normy.

W związku z powyższym uznając, że czyny, za które J. K. został skazany, związane były z działalnością na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego należało stwierdzić nieważność wydanego orzeczenia.

SSR del. Wojciech Kolanko