Sygn. akt V GC 358/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu V Wydział Gospodarczy w składzie:

Przewodniczący:

SSR Anna Czerwińska

Protokolant:

st. sekr. sąd. Irena Serafin

po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2017 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) w(...)

przeciwko (...) spółce akcyjnej w W.

o zapłatę

I zasądza od pozwanego (...) spółki akcyjnej w W. na rzecz powoda (...) w G. kwotę 3.271,80 zł (trzy tysiące dwieście siedemdziesiąt jeden złotych osiemdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 listopada 2016 roku do dnia zapłaty;

II zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1081 zł (tysiąc osiemdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: V GC 358/17

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 28 lipca 2017 roku.

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. w dniu 03 listopada 2016 roku wniósł do tut. Sądu pozew o zapłatę przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.. Powód wniósł o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz kwoty 3.271,80 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 6 listopada 2016 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 11 maja 2016 roku doszło do kolizji drogowej pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...) użytkowanego przez poszkodowanego M. M., który zgłosiła szkodę u pozwanego zakładu ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy kolizji. Pozwany zakład ubezpieczeń wykonał kalkulację naprawy nr (...) w dniu 18 maja 2016 roku opisując zakres uszkodzeń powstałych w wypadku. Powód wskazał, że poszkodowany zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu firmie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., a na czas naprawy wynajął pojazd zastępczy klasy C w cenie 170 zł netto za każdy rozpoczęty dzień najmu. Za usługę najmu pojazdu zastępczego została wystawiona faktura VAT nr (...) z dnia 9 czerwca 2016 roku na kwotę 5.854,80 zł za 28 dni najmu. Powód wskazał, iż 28 dniowy czas unieruchomienia pojazdu obejmuje: przestój z powodu oczekiwania na oględziny – 8 dni; przestój z powodu oczekiwania na powtórne oględziny – 12 dni; przestój z powodu oczekiwania na części zamienne – 2 dni; przestój z powodu fizycznej naprawy – 4 dni oraz przestój z powodu dni wolnych od pracy – 2 dni.

Powód nadmienił, iż poszkodowany M. M. w dniu 11 maja 2016 roku zawarł umowę o przelew wierzytelności z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., która z kolei w dniu 14 września 2016 roku zawarła umowę powierniczego przelewu wierzytelności z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., kauzalną w świetle zlecenia do umowy o powierniczy przelew wierzytelności z dnia 14 września 2016 roku. Powód wskazał ponadto, iż z powodu braku zapłaty należnego odszkodowania za szkodę w ustawowym terminie płatności, strona powodowa wezwaniem do zapłaty z dnia 9 czerwca 2016 roku wezwała pozwany zakład ubezpieczeń do zapłaty pełnej kwoty odszkodowania w wysokości 5.854,80 zł. Pozwany w dniu 4 lipca 2016 roku przyznał odszkodowanie za przedmiotową szkodę w wysokości 2.583 zł. Powód zaznaczył, iż żądana kwota jest kwotą brutto, bowiem poszkodowany nie jest uprawniony do odliczenia podatku VAT.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu Wydziale V Gospodarczym w dniu 28 listopada 2016 roku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W., aby zapłacił na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 3.271,80 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 listopada 2016 roku do dnia zapłaty oraz kwotę 658 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w przepisanym terminie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 28 listopada 2016 roku, zaskarżając go w całości i wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany zakwestionował wysokość szkody, a tym samym zasadność roszczenia dochodzonego pozwem. Zakwestionował również wysokość ustalonej stawki dobowej za wynajem pojazdu zastępczego podnosząc, iż jest ona znacznie wygórowana w stosunku do stawek obowiązujących na rynku lokalnym dla aut tego typu i marki co pojazd poszkodowanego. Wskazał, iż powód powołuje się na stawki stosowane w wypożyczalniach aut funkcjonujących przy lotniskach, należących do dużych firm działających w całej Europie, co jest niemiarodajne do stawek stosowanych przez wypożyczalnie działające na rynku (...).

Sąd ustalił, co następuje :

W dniu 11 maja 2016 roku w wyniku zdarzenia komunikacyjnego został uszkodzony pojazd marki R. (...) o nr rej. (...). Sprawca zdarzenia posiadał zawartą z (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi.

(okoliczność bezsporna.)

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 18 maja 2016 roku wykonał kosztorys naprawy uszkodzonego pojazdu. W dniu 19 maja 2016 roku warsztat zwrócił się do ubezpieczyciela w wiadomości e-mail o dokonanie oględzin dodatkowych. Następnie w dniach 24 i 25 maja 2016 roku wystosował zapytanie o termin dodatkowych oględzin. W wiadomości e-mail z dnia 24 maja 2016 roku (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. poinformowała, iż dodatkowe oględziny odbędą się w dniu 30 maja 2016 roku.

(...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 30 maja 2016 roku wykonał dodatkowy kosztorys naprawy uszkodzonego pojazdu i nadesłał go do warsztatu wykonującego naprawę.

(okoliczność bezsporna; nadto dowód: kosztorys z dnia 18 maja 2016 roku, k. 11-12; korespondencja e-mail, k. 13, 16-17; kosztorys z dnia 30 maja 2016 roku, k.14-15)

Poszkodowany M. M. w dniu 11 maja 2016 roku zlecił naprawę uszkodzonego pojazdu marki R. (...) o nr rej. (...) firmie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T.. Pojazd odebrano z naprawy w dniu 8 czerwca 2016 roku.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: zlecenie naprawy pojazdu, k. 23; protokół odbioru pojazdu po naprawie z dnia 8 czerwca 2016 roku, k. 30.)

Poszkodowany M. M. wynajął pojazd zastępczy na czas naprawy pojazdu marki R. (...) o nr rej (...) od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., bowiem nie posiadał innego samochodu, który mógłby zastąpić uszkodzony pojazd, który był wykorzystywany w sposób ciągły i stanowił dla poszkodowanego konieczny i codzienny element egzystencji, a także był wykorzystywany w pracy.

Stawka dzienna netto za najem pojazdu zastępczego została określona na kwotę 170 zł netto. Najem pojazdu zastępczego przez poszkodowanych trwał przez okres 28 dni. Za wynajem pojazdu została wystawiona faktura z dnia 9 czerwca 2016 roku nr (...) na kwotę 5.854,80 zł brutto, która obejmowała wartość wynajmu samochodu zastępczego w kwocie netto 4.760 zł i wartość podatku VAT w kwocie 1.094,80 zł.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowa najmu pojazdu zastępczego klasy C z dnia 11 maja 2016 roku, k. 18; oświadczenie z dnia 8 czerwca 2016 roku, k. 22; faktura VAT z dnia 26 lipca 2016 roku nr (...), k. 24; załącznik do umowy najmu i faktury VAT za najem, k. 25-26; kosztorys najmu pojazdu zastępczego klasy C, k. 29; protokół zdania pojazdu zastępczego z dnia 8 czerwca 2016 roku, k. 31)

Stawka wynajmu pojazdu zastępczego odpowiadającemu klasie pojazdu uszkodzonego marki R. (...) stosowana w dniu 11 maja 2016 roku na rynku lokalnym w T. wahała się od kwoty 75 zł netto do 243,90 zł netto.

(dowód: pismo od (...) spółka jawna z dnia 31 maja 2017 roku, k. 95-96; pismo od Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w T. z dnia 8 czerwca 2017 roku, k. 105; pismo od (...) Spółka Komandytowa w T. z 30 maja 2017 roku, k. 91-92; pismo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. z dnia 29 maja 2017 roku, k. 99; pismo od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. z dnia 31 maja 2017 roku, k. 101; pismo od (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. z dnia 22 maja 2017 roku, k. 107.)

Poszkodowany M. M. zawarł w dniu 11 maja 2016 roku z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. umowę o przelew wierzytelności z polisy OC sprawcy, na mocy której nastąpiło przejście wierzytelności z tytułu odszkodowania z polisy OC sprawcy za szkodę komunikacyjną w pojeździe marki R. (...) o nr rej. (...) powstałą w dniu 11 maja 2016 roku, celem pokrycia całkowitego kosztu najmu pojazdu zastępczego.

(okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowa o przelew wierzytelności z polisy OC sprawcy z dnia 11 maja 2015 roku, k. 33.)

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. w dniu 14 września 2016 roku zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w G. umowę o powierniczy przelew wierzytelności w celu jej ściągnięcia z polisy OC sprawcy, której przedmiotem była wierzytelność z tytułu odszkodowania z polisy OC sprawcy dotycząca szkody komunikacyjnej w pojeździe marki R. (...) o nr rej. (...) powstała w dniu 11 maja 2016 roku. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. w dniu 14 września 2016 roku zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. zlecenie do powierniczej umowy o przelewie wierzytelności, w której zleciła wyegzekwowanie kwoty 3.271,80 zł wraz
z należnymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

(okoliczność bezsporna, dowód: umowa o powierniczy przelew wierzytelności z dnia 14 września 2016 roku, k. 40, zlecenie do powierniczej umowy o przelew wierzytelności z dnia 14 września 2016 roku, k. 41)

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T., pismem z dnia 9 czerwca 2016 roku zwróciła się do ubezpieczyciela o wypłatę odszkodowania. (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. w dniu 4 lipca 2016 roku wpłacił na konto (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 2.583 zł.

(okoliczność bezsporna, dowód: pismo z dnia 9 czerwca 2016 roku, k. 45; dowód wpłaty z dnia 4 lipca 2016 roku, k. 44)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny został w całości ustalony w oparciu przedłożone przez strony postępowania dokumenty tj. kosztorys z dnia 18 maja 2016 roku, korespondencja e-mail, kosztorys z dnia 30 maja 2016 roku, zlecenie naprawy pojazdu, protokół odbioru pojazdu po naprawie z dnia 8 czerwca 2016 roku, umowa najmu pojazdu zastępczego klasy C z dnia 11 maja 2016 roku, oświadczenie z dnia 8 czerwca 2016 roku, faktura VAT z dnia 26 lipca 2016 roku nr (...), załącznik do umowy najmu i faktury VAT za najem, kosztorys najmu pojazdu zastępczego klasy C, protokół zdania pojazdu zastępczego z dnia 8 czerwca 2016 roku, pismo od (...) spółka jawna z dnia 31 maja 2017 roku, pismo od Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w T. z dnia 8 czerwca 2017 roku, pismo od (...) Spółka Komandytowa w T. z 30 maja 2017 roku, pismo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. z dnia 29 maja 2017 roku, pismo od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w O. z dnia 31 maja 2017 roku, pismo od (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B. z dnia 22 maja 2017 roku, umowa o przelew wierzytelności z polisy OC sprawcy z dnia 11 maja 2015 roku, umowa o powierniczy przelew wierzytelności z dnia 14 września 2016 roku, zlecenie do powierniczej umowy o przelew wierzytelności z dnia 14 września 2016 roku, pismo z dnia 9 czerwca 2016 roku, dowód wpłaty z dnia 4 lipca 2016 roku. Strony nie podważały wiarygodności przedłożonych do sprawy dokumentów, a również Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego na okoliczność ustalenia średniej ceny rynkowej usługi najmu pojazdu na terenie T. dla pojazdu tej klasy jaki był najmowany przez poszkodowanego, bowiem zmierzał on do przedłużenia postępowania, a teza dowodowa obejmowała twierdzenia o faktach nie wymagających wiadomości specjalnych. Informacje dotyczące stosowanych stawek czynszu można bardzo łatwo zdobyć w oparciu o powszechnie dostępne materiały, takie jak oferty wypożyczalni samochodów, ulotki reklamowe, czy też wydruki ze stron internetowych. Ustalenie na podstawie zestawienia cenników z wypożyczalni działających na rynku, czy stawka w danej wysokości odbiega czy nie od stawek wynikających z tych cenników, z pewnością nie wymaga natomiast wiadomości specjalnych w rozumieniu art. 278 k.p.c., zaś rolą biegłego nie jest zbieranie danych i czynienie własnych ustaleń, lecz wyłącznie zastosowanie wiedzy specjalistycznej w zakresie oceny materiału zebranego w sprawie (tak też Sąd Okręgowy w R. w wyrokach z dnia 11 grudnia 2014 roku, sygn. akt (...) (...) oraz z dnia 17 grudnia 2015 roku, sygn. akt (...)Co więcej nawet, w ocenie Sądu, ww. okoliczność można było też ustalić w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach sprawy. Sąd kierował się przy tym okolicznością, że teza dowodowa zakreślona przez pozwanego miała dotyczyć „ średniej ceny rynkowej usługi najmu”, co- o czym mowa poniżej, w ocenie Sądu orzekającego nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż wystarczające było ustalenie, że przyjęta stawka nie była rażąco wygórowana i mieściła się w zakresie stosowanych stawek rynkowych.

Nadto Sąd pominął dowód z akt szkody nr (...) albowiem pełnomocnik pozwanego wzywany do złożenia tych akt nie złożył ich we wskazanym terminie. W związku z tym, zgodnie z nadanym rygorem Sąd uznał za prawdziwe twierdzenia strony powodowej co do przebiegu postępowania likwidacyjnego ( k. 75)

W niniejszej sprawie bezsporny między stronami był fakt zaistnienia zdarzenia z dnia
11 maja 2016 roku w wyniku którego został uszkodzony pojazd marki R. (...). Ponadto pozwany uznał swoją odpowiedzialność za powstałą szkodę i wypłacił kwotę 2.583 zł brutto tytułem odszkodowania za najem pojazdu zastępczego. Nie był również kwestionowany fakt zawarcia pomiędzy poszkodowanymi a warsztatem (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. umowy o najem samochodu zastępczego oraz cesja wierzytelności z tytułu tej umowy na rzecz powoda.

Kwestią sporną między stronami była wysokość dziennej stawki najmu pojazdu zastępczego. Powód wskazywał, że ustalona w umowie stawka jest stawką rynkową, obowiązującą na rynku lokalnym. Z kolei pozwany kwestionował wysokość stawki najmu pojazdu zastępczego w kwocie 170 zł netto wskazując, że jest to stawka rażąco wygórowana.

Zgodnie z art. 822 §1 i 2 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania
za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Przepisy kodeksu cywilnego (art. 361-363 k.c.) precyzują, iż zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W sytuacji gdy poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.

Ponadto w myśl art. 19 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.) poszkodowany w związku
ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Jak stanowi art. 34 wyżej wskazanej ustawy, z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia.

Poniesione przez posiadacza uszkodzonego pojazdu mechanicznego celowe
i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego stanowią szkodę majątkową, przewidzianą w art. 361 § 2 k.c. Sąd Najwyższy w Uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 17 listopada 2011 roku (...) wskazał, iż odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomiczne uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego i nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej. Co więcej wynajęcie przez poszkodowanego pojazdu zastępczego będącego normalnym następstwem deliktu nie narusza obowiązku współdziałania wierzyciela z dłużnikiem określonego w art. 354 k.c. i odpowiada społeczno-gospodarczemu celowi tego uprawnienia oraz zasadom współżycia społecznego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać,
iż pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. posiadał zawartą ze sprawcą zdarzenia z dnia 11 maja 2016 roku umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych i z tego tytułu był on odpowiedzialny za szkodę poniesioną przez poszkodowanego, która obejmuje również uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. W niniejszej sprawie nie budziła wątpliwości ani konieczność najmu pojazdu zastępczego ani okres najmu pojazdu na czas 28 dni, a jedynie kwota dziennej stawki najmu pojazdu zastępczego.

Po rozważeniu wszystkich okoliczności niniejszej sprawy Sąd uznał powództwo za zasadne. Z nadesłanych przez podmioty trudniące się najem samochodów zastępczych ofert wynika jednoznacznie, iż stawka wynajmu pojazdu zastępczego odpowiadającemu klasie pojazdu uszkodzonego marki R. (...) stosowana w dniu 11 maja 2016 roku na rynku lokalnym w T. wahała się od kwoty 75 zł netto do 243,90 zł netto. Należy więc zauważyć, że stawka przyjęta przez spółkę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. w kwocie 170 zł netto jest stawką niewygórowaną, mieszczącą się w stawkach obowiązujących na rynku lokalnym i nie przekracza obowiązujących stawek rynkowych. Średnia stawka nie daje obrazu stawek obowiązujących na danym rynku, tj. przedziału stawek od najniższej do najwyższej, tylko stanowi ich medianę. Zastosowanie stawek średnich pozbawione było podstaw prawnych. Oczywistym jest bowiem, że podmioty świadczące usługi najmu samochodu zastępczego mogą posługiwać się różnymi cenami tych samych lub podobnych usług. Jeszcze raz wskazać należy, iż analiza stosowanych stawek wskazuje, iż zastosowana w niniejszej sprawie przez powoda stawka nie jest rażąco wygórowana, ponadto poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania oferty najtańszej. Przyjęcie cen przeciętnych dla określenia wysokości przysługującego poszkodowanemu odszkodowania, niezależnie od samej metody ich wyliczenia, która może być zróżnicowana, nie kompensowałoby poniesionej przez poszkodowanego szkody, gdyby ceny wynajmu były wyższe od przeciętnych. ( por. wyrok Sądu Okręgowego w T. z dnia 15.06.2015 r. w sprawie sygn. (...)). W niniejszej sprawie stawka najmu pojazdu zastępczego w kwocie 170 zł netto za dobę, była stawką rynkową mieszcząca się w przedziale cen stosowanych przez innych usługodawców działających na rynku lokalny.

W niniejszej sprawie pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. nie przedłożył żadnych dowodów dla wykazania, czy choćby uprawdopodobnienia swoich twierdzeń, iż stawka dzienna za najem pojazdu zastępczego w wysokości 170 zł netto nie mieści się w granicach cen rynkowych oferowanych przez podmioty profesjonalnie trudniące się najmem pojazdów. Natomiast ze zgromadzonych w niniejszej sprawie dowodów, m.in. cenników nadesłanych przez podmioty trudniące się najmem pojazdów na rynku lokalnym wynika, że stawka przyjęta przez powoda jest stawką rynkową.

Na marginesie należy wskazać, że poszkodowany nie był zobowiązany do poszukiwania najtańszego rozwiązania na rynku, ale mógł skorzystać z wynajmu pojazdu zastępczego oferowanego przez spółkę, która dokonywała naprawy w uszkodzonym pojeździe, gdyż stawki oferowane przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. nie odbiegały od cen rynkowych.

Podsumowując powyższe rozważania należy wskazać, iż powodowi należy się odszkodowanie za 28 dni najmu pojazdu zastępczego przy przyjęciu stawki wskazanej przez powoda w kwocie 170 zł netto. Uzasadnione koszty najmu pojazdu zastępczego wyniosły zatem 4.760 zł netto + VAT tj. 1.094,80 zł czyli razem 5.854,80 zł. Po uwzględnieni odszkodowania już wypłaconego przez zakład ubezpieczeń w kwocie 2.583 zł kwota należna powodowi wynosi 3.271,80 zł. Tym samym Sąd zasądził od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 3.271,80 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 listopada 2016 roku do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c., który stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odnośnie umów ubezpieczenia zastosowanie ma art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1152) tj. z dnia 8 lutego 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 392), który stanowi, że Zakład (...) wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. W niniejszej sprawie powód wezwał pozwanego do wypłaty odszkodowania w dniu 9 czerwca 2016 roku i wprawdzie brak jest potwierdzenia doręczenia wezwania, to jednak z uwagi na fakt,
że pozwany wypłacił powodowi część odszkodowania w dniu 4 lipca 2016 roku, należy uznać, iż wezwanie doszło do niego w sposób skuteczny. Niemniej jednak powód żądał zasądzenia odsetek od dnia 6 listopada 2016 roku, więc Sąd nie wychodząc poza żądanie pozwu zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z żądaniem powoda od dnia 6 listopada 2016 roku do dnia zapłaty.

W przedmiocie kosztów postępowania orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszej sprawie to powód jest stroną wygrywającą postępowanie, więc to pozwany winien zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu. Do niezbędnych kosztów postępowania poniesionych przez powoda należy zaliczyć koszty zastępstwa procesowego powoda w kwocie 900 zł ustalone zgodnie z §2 pkt 3. Rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz opłatę sądową od pozwu w kwocie 164 zł. Łączne koszty postępowania wyniosły zatem 1.081 zł.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w kontrolce uzasadnień;

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego;

3.  Akta przedłożyć z apelacją lub za 17 dni.

T., dnia 28.08.2017 roku.