Sygn. akt III Cz 1664/16
Dnia 25 października 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Henryk Brzyżkiewicz
Sędziowie: SO Barbara Braziewicz (spr.)
SR (del.) Joanna Łukasińska Kanty
po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy egzekucyjnej
z wniosku wierzycielki B. T.
przeciwko R. T.
o egzekucję świadczeń pieniężnych
w toku nadzoru na egzekucją z nieruchomości prowadzoną przez Komornika Sądowego
przy Sądzie Rejonowym w(...) M. K. w sprawie o sygn. akt Km 575/10
na skutek zażalenia dłużnika
na postanowienie Sądu Rejonowego w (...)
z dnia 16 grudnia 2015 r., sygn. akt II Co 3408/10
postanawia:
oddalić zażalenie
SSR (del.) Joanna Łukasińska-Kanty SSO Henryk Brzyżkiewicz SSO Barbara Braziewicz
Sygn. akt III Cz 1664/16
Zaskarżonym postanowieniem z 16 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy w (...)odrzucił zażalenie dłużnika z dnia 5 października 2015 r. na postanowienie tego Sądu z dnia 17 września 2015 r., którym odrzucono nieopłacone zażalenie dłużnika. W uzasadnieniu wskazano, że zarządzeniem z 21 października 2015 r., doręczonym pełnomocnikowi 10 listopada 2015 r., wezwano dłużnika do usunięcia braków formalnych zażalenia poprzez złożenie czterech odpisów zażalenia oraz uiszczenie opłaty od zażalenia w kwocie 30 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia zażalenia – pomimo tego braki formalne i fiskalne nie zostały usunięte w terminie. Orzeczenie oparto o art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Zażalenie na to postanowienie złożył dłużnik zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie. Podniósł, że w dniu wydania postanowienia nie miał pełnomocnika, a odrzucone zażalenie zostało przez niego opłacone, na co przesłał dowód wykonania przelewu.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie mogło odnieść skutku.
Wbrew zarzutom skarżącego, Sąd Rejonowy poczynił właściwe ustalenia faktyczne jak i prawne, które to Sąd Okręgowy podziela i przyjmuje za własne, uznając za zbędne ich ponowne przytaczanie.
Stosownie do art. 368 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego. Stosownie zaś do art. 126 2 § 1 k.p.c. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata, a zgodnie z art. 128 § 1 k.p.c. do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom.
Mając na względzie powyższe trzeba podkreślić, że Sąd właściwie wezwał dłużnika, do rąk pełnomocnika, żeby ten uiścił opłatę od zażalenia i przedłożył jego odpisy, a co zaś tyczy się podniesionych zarzutów to są one całkowicie nietrafione.
Zgodnie z art. 94 § 1 k.p.c. wypowiedzenie pełnomocnictwa procesowego przez mocodawcę odnosi skutek prawny w stosunku do sądu z chwilą zawiadomienia go o tym. Takie wypowiedzenie zostało wniesione do Sądu dopiero 16 grudnia 2015 r. ( data stempla pocztowego). W tej sytuacji, zgodnie z powszechną linią orzeczniczą uznać należy, że doręczenia dokonywane do rąk pełnomocnika przed ta datą były skuteczne ( vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2 lipca 2002 r., I PZ 58/02, OSNP-wkł. 2002, nr 20, poz. 7). Przy czym to po stronie dłużnika leżał obowiązek niezwłocznego zawiadomienia Sądu o tym, że wypowiedział pełnomocnictwo, czego jednak nie uczynił. Nie można pominąć również tego, iż dłużnik nie wykazał, że faktycznie pełnomocnictwo zostało wypowiedziane 15 października 2015 r., gdyż z przedłożonego w Sądzie zawiadomienia nie wynika, że pełnomocnictwo zostało w rzeczywistości wypowiedziane w tej dacie - na piśmie adresowanym do r. pr. T. G. brak jest bowiem jakiegokolwiek potwierdzenia odbioru.
Co zaś tyczy się uiszczenia opłaty, to była ona uiszczona od zażalenia z 5 sierpnia 2015 r. (k. 256 akt) i została ona prawidłowo zwrócona dłużnikowi, zgodnie z rozstrzygnięciem zawartym w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Gliwicach z 21 października 2015 r. – z tej przyczyny nie można uznać, że zażalenie zostało przez dłużnika opłacone.
Tym samym, w ocenie Sądu Okręgowego zażalenie prawidłowo zostało odrzucone, zgodnie z art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., wedle którego sąd odrzuci zażalenie którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Zatem, wobec niestwierdzenie wad zaskarżonego postanowienia zarzucanych przez dłużnika, jak i tych branych pod uwagę przez Sąd Odwoławczy z urzędu, orzeczono jak w sentencji.
Reasumując, w oparciu o art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., oddalono zażalenie jako bezzasadne.
SSR (del.) Joanna Łukasińska-Kanty SSO Henryk Brzyżkiewicz SSO Barbara Braziewicz