Sygn. akt IX U 1371/16
Dnia 13 czerwca 2017 r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Mariola Łącka |
|
Protokolant: |
Joanna Metera |
przy udziale ./.
po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 r. w Rybniku
sprawy z odwołania J. S. (S.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o ponowne ustalenie wysokości emerytury
na skutek odwołania J. S.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 21 czerwca 2016 r. Znak (...)
zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia wysokości emerytury ubezpieczonego na podstawie art. 110a ustawy z dnia
17 grudnia 1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od dnia 14 czerwca 2016r.
Sędzia
Sygn.akt IX U 1371/16
Decyzją z dnia 21.06.2016r Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił J. S. ponownego ustalenia wysokości emerytury gdyż wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 166,40% i nie przekracza 250% bo za okresy od 1.09.1960r do 31.12.1981r wobec nieudokumentowania wynagrodzenia przyjęto wynagrodzenie minimalne.
Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę i przeliczenie mu emerytury w trybie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
Ubezpieczonemu przyznano emeryturę górniczą od 1.01.1986r a do 28.02.1987r pozostawał w zatrudnieniu w KWK (...) i wykonywał prace na następujących stanowiskach:
Od 1.09.1960r do 14.07.1962r – praktykant pod ziemią
Od 15.07.1961r do 28.02.1962r – nadgórnik oddziału wydobywczego pod ziemią
Od 1.03.1962r do 28.02.1963r – sztygar zmianowy oddziału wydobywczego pod ziemią
Od 1.03.1963r do 31.05.1965r – sztygar oddziału wydobywczego
Od 1.06.1965r do 31.12.1970r sztygar objazdowy górniczy
Od 1.01.1971r do 17.08.1977r – nadsztygar górniczy
Od 18.08.1977r do 31.12.1977r – sztygar oddziału wydobywczego
Od 1.01.1978r do 31.07.1979r – sztygar objazdowy górniczy
Od 1.08.1979r do 28.02.1987r – nadsztygar górniczy.
W dniu 14.06.2016r ubezpieczony złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury na podstawie art. 110a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
Do wniosku dołączył zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu w KWK (...) za lata 1982-1987 oraz z okresu zatrudnienia w Urzędzie Gminy Ś. za okres od 20.06.1990r do 8.01.1992r (akta rentowe). Wynagrodzenie ubezpieczonego składało się z pensji zasadniczej, dodatku funkcyjnego, wynagrodzenia z „Karty Górnika, dodatku za pracę na II i III zmianie, deputatu węglowego oraz premii, której wysokość nie była stała i zależała od wysokości wydobycia (akta osobowe i zezn. ubezp. K. 13a oraz 117a akt spr.). Ubezpieczony w latach 70-tych pracował co najmniej dwie niedziele w miesiącu.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury obliczony od podstawy wymiaru z 20 lat podlegania ubezpieczeniu z uwzględnieniem podstawy wymiaru przypadającym w części po przyznaniu emerytury i przy odtworzeniu zarobków ubezpieczonego za lata 1965-1968 i 1971-1981 z uwzględnieniem takich elementów wynagrodzenia jak płaca zasadnicza, dodatek funkcyjny, dodatek nocny, dodatek za II zmianę, wynagrodzenie z „Karty Górnika”, deputat węglowy, dodatkowe wynagrodzenie za pracę w niedziele w latach od 1970 wynosi 310,58% (opinia biegłego Z. G. uzupełn. k. 69-90 akt spr.).
Sąd uznał uzupełniającą opinię biegłego za rzeczową i przekonywującą.
Organ rentowy wniósł zastrzeżenia do złożonej przez biegłego opinii głównej i opinii uzupełniającej kwestionując uwzględnienie w zarobkach premii, dodatku za pracę w systemie trzyzmianowym, wynagrodzenia za pracę w niedziele, liczenie podwójnie „Karty Górnika” mimo braku informacji, że przepracował ubezpieczony wszystkie dni w miesiącu.
Podniósł, że biegły odtwarzając wynagrodzenie za sporny okres zatrudnienia powinien przyjąć tylko i wyłącznie te składniki wynagrodzenia, które wprost wynikają z dokumentacji.
Ubezpieczony natomiast podniósł, że w opinii uzupełniającej bezzasadnie biegły pominął premie a powinien jeszcze doliczyć nagrody.
W oparciu o powyższe, Sąd zważył, co następuje.
Odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 110a ustawy z dnia 17.12.1998r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016r, poz. 887) wysokość emerytury podlega ponownemu ustaleniu od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15 z uwzględnieniem art. 110a ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne, rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5 jest wyższy niż 250%.
Ubezpieczony spełnia warunki z cytowanego wyżej przepisu.
Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury obliczony od podstawy wymiaru z lat 1965-1968, 1971-1972 i od 1974r do 1986r oraz 1991r wynosi 310,58% i jest wyższy niż 250%.
W ocenie Sądu niezasadne są zastrzeżenia stron do uzupełniającej opinii biegłego.
Odtwarzając wynagrodzenie ubezpieczonego stanowiące podstawę wymiaru składek biegły uwzględnił tylko stałe składniki wynagrodzenia i których wysokość wynika wprost z jego akt osobowych lub z układów zbiorowych pracy. Nie zachowała się wprawdzie ewidencja czasu pracy J. S. ale w jego aktach osobowych brak jest informacji o nieobecnościach nieusprawiedliwionych czy urlopach bezpłatnych.
Zasadnie więc biegły przyjął, że ubezpieczony pracował we wszystkie obowiązujące dni pracy.
Nadto Sądowi z doświadczenia życiowego wiadomo, że w latach 70-tych do początku lat 80 w tych kopalniach pracowano także co najmniej w jedną niedzielę w miesiącu a często w dwie niedziele a pod koniec każdego roku kalendarzowego także w trzy niedziele w miesiącu, kiedy plan wydobycia węgla był zagrożony.
Z tych też względów Sąd na mocy art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję orzekając jak w sentencji wyroku.
Sędzia: