Sygn. akt II K 336/13
Dnia 15 listopada 2013 r.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Joanna Polikowska
Protokolant: Joanna Szmel
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Włodzimierza Leonczuka
po rozpoznaniu w dniu: 15 listopada 2013 r.
s p r a w y : T. K.
syna E.i U.z domu D.
urodzonego w dniu (...) w J.
skazanego prawomocnymi:
1. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 04 lutego 2009 r. w sprawie II K 620/08 za występek z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 19 czerwca 2008 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie Ko 1492/10 warunkowo zawiesił na okres 5 lat próby, a której wykonania zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 listopada 2012 r. w sprawie Ko 3830/12;
2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 14 października 2010 r. w sprawie II K 567/10 za występek z art. 178a § 1 k.k. popełniony dnia 24 czerwca 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz którym orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku, wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie Ko 1774/12, utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie IV Kzw 3/13;
3. wyrokiem Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11 za występek z art. 244 k.k. popełniony dnia 15 lutego 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby;
4. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11 za występek z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 09 kwietnia 2011 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
I. na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 89 § 1 k.k. łączy skazanemu T. K. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt. 3 i 4 części wstępnej wyroku i wymierza mu karę łączną 1 /jednego/ roku i 1 /jednego/ miesiąca pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, iż pozostałe, nie podlegające łączeniu rozstrzygnięcia zawarte w wyroku opisanym w pkt 4 części wstępnej wyroku pozostawia do odrębnego wykonania;
III. na podstawie art. 572 k.p.k. w pozostałej części postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego umarza;
IV. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego T. K. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.
Sygn. akt II K 336/13
Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w trakcie rozprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
T. K. urodzony (...) był skazany prawomocnymi:
5. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 04 lutego 2009 r. w sprawie II K 620/08 za występek z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 19 czerwca 2008 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze postanowieniem z dnia 23 czerwca 2010 r. w sprawie Ko 1492/10 warunkowo zawiesił na okres 5 lat próby, a której wykonania zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 listopada 2012 r. w sprawie Ko 3830/12;
6. wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 14 października 2010 r. w sprawie II K 567/10 za występek z art. 178a § 1 k.k. popełniony dnia 24 czerwca 2010 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz którym orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku, wykonanie kary pozbawienia wolności zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie Ko 1774/12, utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie IV Kzw 3/13;
7. wyrokiem Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11 za występek z art. 244 k.k. popełniony dnia 15 lutego 2011 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby;
8. wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11 za występek z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 09 kwietnia 2011 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Dowód:
- wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 04 lutego 2009 r. w sprawie II K 620/08 k. 24,
- postanowienie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 listopada 2012 r. w sprawie Ko 3830/12 k. 25,
- wyrok Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 14 października 2010 r. w sprawie II K 567/10 k. 27,
- postanowienie Sądu Rejonowego w Złotoryi z dnia 18 grudnia 2012 r. w sprawie Ko 1774/12 k. 31,
- postanowienie Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie IV Kzw 3/13 k. 32,
- wyrok Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11 k. 35,
- wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11 k. 39,
- dane o karalności skazanego T. K. k. 6-9,
Skazany T. K. rozpoczął odbywanie kary pozbawienia wolności dnia 23 lipca 2013 r. w Areszcie Śledczym w J. Zachowanie skazanego w okresie pozostawania w jednostce penitencjarnej oceniono jako umiarkowane. W warunkach izolacji więziennej funkcjonuje prawidłowo, przestrzega porządku i jest zdyscyplinowany. Od początku odbywania kary nie był nagradzany regulaminowo ani karany dyscyplinarnie. Nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej. W stosunku do przełożonych regulaminowy, w stosunku do współosadzonych bezkonfliktowy. Podczas pobytu w warunkach izolacji nie odnotowano objawów agresji bądź samoagresji ze strony skazanego, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, Nie uczestniczy w systemie przepustowym ani nie korzystał ze zwolnienia w trybie art. 141a § 1 k.k.w. Korzysta z udziału w zajęciach K.O. Czas wolny przeznacza na zajęcia własne. Utrzymuje systematyczny kontakt z rodziną. Jest regularnie odwiedzany przez konkubinę, jej córkę, ojca oraz syna. Nie jest zatrudniony ze względu na brak wolnych miejsc pracy. Krytycznie odnosi się do popełnionych przestępstw. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. Zadaniem do realizacji przez skazanego jest udział w kursie przyuczającym do wykonywania konkretnego zawodu.
Dowód:
- opinia o skazanym T. K. k. 47,
Skazany w warunkach placówki penitencjarnej ukończył kurs malarza.
Dowód:
- wyjaśnienia skazanego T. K. k. 53
Sąd zważył, co następuje:
Stosownie do art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydawany jest w przypadku zachodzenia warunków do orzeczenia kary łącznej. Sąd wydaje wyrok łączny z urzędu lub na wniosek skazanego albo prokuratora. W razie istnienia warunków do wydania wyroku łącznego jego wydanie jest obligatoryjne. W zakresie postępowania o wydanie wyroku łącznego nie obowiązuje zasada skargowości i Sąd obowiązany jest wydać wyrok łączny obejmujący także prawomocne orzeczenia nie wskazane we wniosku skazanego, o ile spełnione są przesłanki z art. 85 k.k.
Stosownie zaś do treści art. 85 k.k. Sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju, albo inne podlegające łączeniu. Potrzeba wydania wyroku łącznego zachodzi wówczas, gdy sprawca przed datą pierwszego wyroku skazującego popełnił wiele przestępstw, ale z różnych przyczyn, nie został za nie skazany jednym wyrokiem, lecz wieloma wyrokami. Rodzi to konieczność w wyroku łącznym takiego łączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jak miałoby to miejsce, gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia je w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Oznacza to, że granicą wyznaczającą możliwość łączenia kar w wyroku łącznym jest data wydania pierwszego wyroku skazującego. Przestępstwa popełnione po tej dacie mogą tworzyć odrębny zbieg, skutkujący orzeczeniem odrębnej kary łącznej. Kara łączna w wyroku łącznym nie może stwarzać większej dolegliwości od tej, jaka wyniknęłaby z kolejnego wykonania zapadłych przeciwko skazanemu wyroków podlegających połączeniu. Mając na względzie powyższe Sąd ustalił, że możliwe jest połączenie skazanemu T. K.kar pozbawienia wolności orzeczonych: wyrokiem Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11, którym orzeczono karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, za występek z art. 244 k.k. popełniony dnia 15 lutego 2011 r. oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11, którym orzeczono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za występek z art. art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony dnia 09 kwietnia 2011 r.
Występek, za które T. K.został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności został popełniony w dniu 09 kwietnia 2011 r., a więc przed wydaniem przez Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach wyroku z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11.
Ustalając wysokość kary łącznej Sąd miał na względzie dyrektywy z art. 86 § 1 k.k., zgodnie z którymi Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Przepis art. 86 § 1 k.k. wyznacza bowiem granice wymiaru kary łącznej, obowiązujące przy wydaniu wyroku łącznego. Kara łączna nie może być niższa od najwyższej z wymierzonych kar (granica dolna), nie może być też wyższa od sumy kar wymierzonych za poszczególne zbiegające się przestępstwa (granica górna).
Nie zachodzą przeszkody do połączenia kary pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania (wyrok Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11, za występek popełniony dnia 15 lutego 2011 r.) z orzeczoną wobec skazanego bezwzględną karą pozbawienia wolności (wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11 za występek popełniony dnia 09 kwietnia 2011 r.). Zgodnie bowiem z art. 89 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności, ograniczenia wolności albo grzywny z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd może w wyroku łącznym warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69.
Sąd, mając na względzie powyższe, był władny wymierzyć skazanemu T. K.za zbieg przestępstw, za które wymierzono kary pozbawienia wolności wyrokiem Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim Zamiejscowy VII Wydział Karny w Pyrzycach z dnia 26 lipca 2011 r. w sprawie VII K 334/11 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 września 2012 r. w sprawie II K 2120/11 karę pozbawienia wolności w granicach od 1 roku do 1 roku i 6 miesięcy.
Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 28 lutego 2012 r. II AKa 10/12 KZS 2012/3/41 wyraził pogląd, iż kara łączna orzekana w wyroku łącznym jest swojego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej skazanego w okresie czasu objętego skazaniami za przestępstwa pozostające w realnym zbiegu. Wymierzając karę łączną, stosuje się zwykłe dyrektywy karania: słuszności i celowości, wyrażone przez związek podmiotowo - przedmiotowy i czasowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. O granicach kary łącznej decyduje ścisłość tego związku, więc stopień związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się realnie przestępstw. W aspekcie przedmiotowym związek przestępstw wyrażają kryteria przedmiotowe poszczególnych czynów jak tożsamość pokrzywdzonych, rodzaj naruszonych dóbr prawnych, sposób działania sprawcy, bliskość czasowa poszczególnych przestępstw itd. W aspekcie podmiotowym chodzi o motywy bądź pobudki, jakimi kierował się sprawca, podobieństwo rodzajów winy, zamiarów itd.
Wymierzając zatem skazanemu T. K. karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze związek przedmiotowy oraz czasowy pomiędzy poszczególnymi czynami. Były to występki godzące w różne dobra chronione prawem z art. 244 k.k. oraz z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., zostały popełnione w niedalekim odstępie czasowym - niespełna dwóch miesięcy. Sąd uwzględnił także opinię o skazanym Dyrektora Aresztu Śledczego w J.. Mając na uwadze powyższe, nie było podstaw do wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności ani przy zastosowaniu zasady kumulacji, ani przy zastosowaniu zasady absorpcji. Sąd wymierzył T. K. łączną karę pozbawienia wolności stosując zasadę asperacji.
W ocenie Sądu kara łączna pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 1 miesiąca będzie wystarczająca dla osiągnięcia zakładanych wobec skazanego celów kary zarówno w zakresie prewencji indywidualnej jak i ogólnej.
Sąd nie dopatrzył się możliwości postawienia wobec skazanego T. K. pozytywnej prognozy kryminologicznej i tym samym możliwości warunkowego zawieszenia orzeczonej wobec niego łącznej kary pozbawienia wolności. Skazany jest osobą wielokrotnie karaną sądownie. Odbywał kary pozbawienia wolności. Wykonane wobec skazanego kary pozbawienia wolności nie zmieniły jego zachowania. Dopuścił się on popełnienia kolejnych przestępstw, w tym tych za które orzeczono karę łączną w niniejszej sprawie. Ostatnim wyrokiem skazującym T. K., Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze w sprawie sygn. akt II K 2120/11 wymierzył mu karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Sąd orzekający w tej sprawie nie znalazł podstaw do postawienia wobec skazanego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Umiarkowana opinia o skazanym z placówki penitencjarnej, gdzie T. K. obecnie dobywa karę pozbawienia wolności także nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że wystarczającym dla osiągnięcia wobec skazanego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa byłoby orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyroku podlegającym łączeniu opisanym w pkt 4 części wstępnej wyroku łącznego( tj. wyroku w sprawie sygn. akt II K 2120/11) zostały pozostawione przez Sąd do ich odrębnego wykonania.
Jednocześnie Sąd, w oparciu o treść art. 572 k.p.k., umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w pozostałym zakresie – wskazanym we wniosku skazanego - bowiem brak było warunków do wydania wyroku łącznego.
Sąd odstąpił od obciążania skazanego T. K. kosztami sądowymi związanymi z wydaniem wyroku łącznego, bowiem skazany przebywa w jednostce penitencjarnej, gdzie nie pozostaje w zatrudnieniu, nie posiada wartościowego majątku. Sąd doszedł do przekonania, iż uiszczenie tych kosztów przez skazanego byłoby dla niego zbyt uciążliwe. Zaistniały więc przesłanki wskazane w art. 624 § 1 k.p.k.