Sygn. akt II K 456/17
Dnia 30 października 2017 r.
Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym
w składzie:
Przewodniczący: SSR Ewelina Wolny
Protokolant: st. sekr. sąd. Katarzyna Mierzejewska
Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Małgorzaty Kaszubskiej
po rozpoznaniu na rozprawie dnia 30 października 2017 r.
sprawy J. Z.
syna J. i S. z domu P., ur. (...) w S.
skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejowego w S.:
1. z dnia 14 czerwca 2016r. w sprawie II K 232/16 za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 16 kwietnia 2016r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz wymierzono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat,
2. z dnia 21 listopada 2016r. w sprawie II K 546/16 za czyn z art. 178a § 1 kk popełniony w dniu 11 listopada 2015r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, oraz wymierzono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 11 listopada 2015r.,
I. na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk wymierzone skazanemu J. Z. wyrokami w sprawach II K 232/16 i II K 546/16 kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności,
II. na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 90 § 2 kk i art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 wymierzone skazanemu J. Z. wyrokami w sprawach II K 232/16 i II K 546/16 zakazy prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym łączy i orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 8 (ośmiu) lat,
III. na podstawie art. 576 § 1 kpk w pozostałym zakresie wyroki pozostawia do odrębnego wykonania,
IV. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza oskarżonemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności, od dnia 11 września 2017r. do 30 października 2017 roku,
V. na podstawie art. 577 kpk w zw. z art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego łącznego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym zalicza skazanemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 11 listopada 2015r. do 11 września 2017 roku,
VI. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.
W dniu 18 września 2017r. do Sądu Rejonowego w szczytnie wpłynęło pismo Dyrektora Aresztu Śledczego w S. o możliwości wydania wyroku łącznego obejmującego kary orzeczone wobec skazanego J. Z. wyrokami Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawach II K 232/16 i II K 546/16.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 14 czerwca 2016 roku J. Z. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 232/16 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk popełnione w dniu 16 kwietnia 2016r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono mu nadto zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 5 lat. Powyższą karę skazany odbywa od dnia 11 września 2017r.
(vide odpis wyroku na k. 9 – 9v, informacja Krajowego Rejestru Karnego na k. 5 - 6).
W dniu 21 listopada 2016r. wobec skazanego zapadł wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 546/16 za czyn z art. 178a § 1 kk, popełniony w dniu 11 listopada 2015r., wymierzono wówczas skazanemu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od dnia 11 listopada 2015r.
(vide odpis wyroku na k. 10 – 10v, informacja Krajowego Rejestru Karnego na k. 5 - 6).
J. Z. był ponadto uprzednio pięciokrotnie karany za czyny innego rodzaju, postanowieniem z dnia 29 lipca 2010r. został warunkowo przedterminowo zwolniony z odbywania ostatniej z kar łącznych w sprawie II K 186/08.
(vide odpis informacja Krajowego Rejestru Karnego na k. 5 - 6).
Skazany odbywa obecnie karę pozbawienia wolności w sprawie II K 232/16, od dnia 08 lutego 2018r., na wykonanie oczekuje kara w sprawie II K 546/16. Jego zachowanie w jednostce penitencjarnej oceniono jako poprawne, nie wyróżniające się, nie był karany dyscyplinarnie ani nagradzany regulaminowo. Karę odbywa w systemie zwykłym, nie wykazał zainteresowania systemem programowego oddziaływania, wykazuje umiarkowane postępy w procesie resocjalizacji.
(vide opinia o skazanym na k. 17 – 17v)
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z dyspozycją art. 569 § 1 kpk wydanie wyroku łącznego w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów jest możliwe, gdy zachodzą warunki do orzeczenia wobec niej kary łącznej.
Przesłanki jej orzeczenia wymienia natomiast kodeks karny w art. 85 § 1 kk. Jak wynika z treści przywołanego przepisu, sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zgodnie z dyspozycją § 2 tegoż przepisu, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za wskazane w § 1 przestępstwa.
Przesłanki wskazane w art. 85 § 1 i 2 kk zachodzą tym wobec podlegających wykonaniu kar pozbawienia wolności w sprawach II K 232/16 i II K 546/16.
Zgodnie z dyspozycją art. 86 § 1 kk, granice kary łącznej wyznaczają najwyższa z kar jednostkowych – w tym przypadku kara 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz ich suma – 8 miesięcy pozbawienia wolności.
Ustalając wymiar kary łącznej, kierując się zasadą częściowej absorpcji zbliżonej do kumulacji, Sąd miał na względzie takie okoliczności obciążające skazanego, jak jego wielokrotna karalność, dopuszczenie się czynów tego samego rodzaju, przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w krótkim, kilkumiesięcznym odstępie czasowym, pomimo stosowanych uprzednio instrumentów probacyjnych w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary i warunkowego przedterminowego zwolnienia, co wskazuje także na nieskuteczność prewencyjnego oddziaływania okresu izolacji penitencjarnej. Nie bez znaczenia pozostaje także fakt, iż J. Z. nie przejawia znaczącego zaangażowania w proces resocjalizacji, jakkolwiek jego zachowanie oceniono jako poprawne.
Zgodnie z dyspozycją art. 90 § 2 kk, na zasadach określonych w art. 85 § 1 i 2 kk i art. 86 § 1 kk, dokonano ponadto połączenia jednorodzajowych środków karnych w postaci orzeczonych wobec skazanego zakazów prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Za przyjęciem przy określeniu wymiaru łącznego zakazu zasady kumulacji przemawia w ocenie Sądu każdorazowy wysoki stopień nietrzeźwości J. Z., stężenie alkoholu we krwi skazanego wynosiło bowiem od 1,27 mg/l do 1,32 mg/l, wskazujące na potrzebę długotrwałego wyeliminowania z ruchu drogowego osoby stwarzającej realne zagrożenie dla innych uczestników.
Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono skazanemu okres kary już odbytej w sprawie II K 232/16, zaś na poczet łącznego zakazu prowadzenia pojazdów, zgodnie z art. 63 § 4 kk, okres obowiązywania zakazu w sprawie II K 546/16, od dnia zatrzymania prawa jazdy do dnia rozpoczęcia wykonywania kary, albowiem zgodnie z art. 43 § 2a kk, okres, na który orzeczono zakazy, nie biegnie w czasie odbywania kary pozbawienia wolności, chociażby orzeczonej za inne przestępstwo.
Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym, pozostawiono do odrębnego wykonania.
Sytuacja finansowa J. Z., przebywającego w jednostce penitencjarnej, nie pozwala w ocenie Sądu na poniesienie kosztów sądowych, od których zapłaty został zwolniony, na podstawie art. 624 § 1 kpk.